Macierz wobec zagranicznych rodaków - przykład Niemiec w okresie międzywojennym

• Autorzy: Paweł Hut
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Niniejszy artykuł opisuje przesłanki i formy wsparcia udzielanego zagranicznym Niemcom w okresie międzywojennym. Następnie przedstawiono relacje państw środkowoeuropejskich i ich zagranicznych rodaków. Współcześnie aktywną politykę umacniania związków z zagranicznymi rodakami prowadzą Węgry i Federacja Rosyjska. W dalszej części zaproponowano typologię modeli związków z zagranicznymi rodakami (model aktywnego wsparcia, model neutralny, model koncentracyjno-państwowy).(abstrakt oryginalny)

EN

This article describes the conditions and forms of support to foreign Germans in the interwar period. Then it presents relations of Central European states and their foreign compatriots. Currently, an active policy to strengthen relations with foreign compatriots takes place in Hungary and the Russian Federation. Later the author proposes a typology of model relationships with foreign compatriots (proactive support model, neutral model, converging-state model).(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Mniejszości narodowe; Grupy etniczne; Polityka społeczna

EN

Ethnic minority; Ethnics group; Societal policy

• Czasopismo: Problemy Polityki Społecznej
• Rocznik: 2013
• Tom: 21
• Strony: 13--33

Twórcy

autor

Paweł Hut

• Uniwersytet Warszawski

Bibliografia

• 1. Appadurai A. (2005). Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji. Kraków: Universitas.
• 2. Brubaker R. (1998). Nacjonalizm inaczej. Struktura narodowa i kwestie narodowe w Nowej Europie. Warszawa-Kraków: PWN.
• 3. Elrick J., Frelak J., Hut P. (2006). Polska i Niemcy wobec rodaków na Wschodzie; Polen und Deutschland gegenuber Iren Diasporas im Osten. Warszawa: ISP.
• 4. Hannerz U. (2006). Powiązania transnarodowe. Kultura, ludzie, miejsca. Kraków: WUJ.
• 5. Hrynkiewicz J. (1988). Kwestia społeczna w pracach L. Krzywickiego. Warszawa: IPS UW.
• 6. Krysiński A. (1931). Ludność polska a mniejszości w Polsce w świetle spisów ludności 1921 i 1931 r. Warszawa: Instytut Badań Spraw Narodowościowych.
• 7. Krzywicki L. (1922). Rozbiór krytyczny wyników spisu. "Miesięcznik Statystyczny", 6, V.
• 8. Kutrzeba S. (1925). Mniejszości w najnowszem prawie międzynarodowem. Lwów-Warszawa-Kraków: Ossolineum.
• 9. Leniger M. (2006). Nationalsozialistische "Volkstumsarbeit" und Umsiedlungspolitik 1933-1945. Von der Minderheitenbertreuung und Siedlerauslese. Berlin: Frank und Timme, VfwL.
• 10. Luther T. (2004). Volkstumspolitik des Deutschen Reiches 1933-1938: Die Auslanddeutschen im Spannungsfeld zwischen Traditionalisten und Nationalsozialisten. Stuttgart: F. Steiner Verlag.
• 11. Łossowski P. (1985). Po tej i tamtej stronie Niemna; Stosunki polsko-litewskie 1883-1939. Warszawa: Czytelnik.
• 12. Mały Rocznik Statystyczny 1939. (1939). Warszawa.
• 13. Scheidgen H.-J. (2008). Der deutsche Katolizismus In der Revolution von 1848/1849. Episkopat, Klerus, Laien, Vereine. Koeln, Weimar, Wien: Böhlau.
• 14. Tomaszewski J. (1997). Czechosłowacja. Warszawa: Trio.
• 15. Walaszek A. (2001). Polska diaspora, WL, Kraków 2001 oraz Polska diaspora, w: Migracje i społeczeństwo, t. VI. Warszawa: Neriton.
• 16. Wardzyńska M. (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion. Warszawa: IPN.
• 17. Wierzbicki A. (2011). Rosja; etniczność i polityka, t. 5. Warszawa: INP.
• 18. Zaleski W. (1932). Międzynarodowa ochrona mniejszości. Warszawa: IBSN.
• 19. Żołędowski C. (2003). Białorusini i Litwini w Polsce, Polacy na Białorusi i Litwie. Uwarunkowania współczesnych stosunków między większością i mniejszościami narodowymi. Warszawa: IPS UW.