Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Topola czarna (Populus nigra L.) zwana nadwiślańską i sokorą, to drzewo o potężnym pniu i rozłożystej, luźnej koronie (fot. 1), dorastające do 35 metrów wysokości. Pień jej pokryty jest szaroczarną, spękaną korą (fot. 2). Kora starych okazów podobna jest do korkowej, lecz jest twardsza i mniej sprężysta. Pędy i pączki są żółtawe. Pąki są lepkie i jajowato zaostrzone. Liście są szerokie, romboidalne błyszczące (fot. 3), nagie, których wierzchnia strona z czasem staje się ciemnozielona, a spodnia jest jaśniejsza i matowa. Mają spłaszczone ogonki. Rozwijają się one stosunkowo późno, bo miesiąc po kwitnieniu. Kwitnie w marcu-kwietniu: kotki męskie o długości 5-6 cm i średnicy 1 cm mają barwę czerwonawą (fot. 4). Kotki żeńskie są zielone, krótkoszypułkowe. Owocami topoli są torebki, z których w maju-czerwcu wysypują się setki drobnych nasion o długości 3,5 mm, pokrytych białymi, wełnistymi włoskami. (fragment tekstu)
Słowa kluczowe
Twórcy
- Instytut Badawczy Leśnictwa w Sękocinie Starym
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171583926
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.