Medialne kreowanie klimatów rodzinnych

• Autorzy: Michał Drożdż

Warianty tytułu

Creation of Family Atmosphere by the Media

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

CEL NAUKOWY: Waga i znaczenie medialnych szans, wyzwań i zagrożeń dla rodziny wydają się wciąż mało uwzględniane, nie tylko w samym przekazie medialnym, ale również w świadomości współczesnych rodzin. Celem naukowym niniejszego artykułu jest próba pokazania wybranych aspektów wpływu mediów na rodzinę z perspektywy współczesnego dyskursu etycznego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Zasadniczym problemem badawczym artykułu jest analiza konsekwencji oddziaływania mediów na środowiska rodzinne. Problem badawczy został sformułowany w tytule artykułu jako kreowanie przez media klimatów rodzinnych. W naszych analizach odwołujemy się do literatury źródłowej nauczania papieży Jana Pawła II i Franciszka na temat roli mediów wobec rodziny w kontekście współczesnych procesów cywilizacyjnych. Analiza szans, wyzwań i zagrożeń dla rodziny w dobie cywilizacji medialnej jest oparta na literaturze przedmiotowej dotyczącej tego zagadnienia oraz na własnych obserwacjach uczestniczących. PROCES WYWODU: W niniejszych analizach staramy się ukazać wybrane aspekty rodzinnych klimatów kreowanych w zasadniczej mierze przez aktywną obecność mediów w środowiskach rodzinnych. Podstawową perspektywą analiz będzie perspektywa personalistyczna, stanowiąca szeroką platformę dialogu dla różnych orientacji i argumentacji etycznych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analizy naukowe zawarte w artykule pokazują pola powinności etycznych troski o rodzinę w świecie wielorakich oddziaływań medialnych. Głównymi wymiarami tej troski są: przestrzeganie zasad odpowiedzialności i szacunku dla godności człowieka w tworzeniu treści medialnych, wychowanie do odpowiedzialnego korzystania z mediów, poszukiwanie mechanizmów obronnych dla rodziny wobec zagrożeń medialnych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wszystkie zasady odpowiedzialnego tworzenia treści medialnych i korzystania z nich można sprowadzić do jednej podstawowej zasady: potrzeba się oprzeć na etyce mediów, która pozwala kształtować prawdziwe sumienie jako podstawowy regulator ludzkich wyborów i działań medialnych, zarówno działań twórców, nadawców, jak i odbiorców.(abstrakt oryginalny)

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The importance of media opportunities, challenges and threats to the family still seem to be hardly considered, not only in the media message itself, but also in the minds of contemporary families. The scientific goal of this article is to attempt to show selected aspects of media influence on the family from the perspective of modern ethical discourse. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem of the article is the analysis of the consequences of media effects on family environments. The research problem was formulated in the title of the article as the creation of family atmosphere by the media. In our analyzes, we refer to the source literature of the teaching of Popes John Paul II and Francis on the role of the media in relation to the family in the context of contemporary civilization processes. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: In these analyzes, we try to show selected aspects of family atmosphere created mainly by the active presence of the media in family environments. The basic perspective of the analysis will be the personalistic perspective, constituting a broad dialogue platform for various orientations and ethical arguments. RESEARCH RESULTS: The scientific analyzes contained in the article show the fields of ethical obligations of caring for the family in the world of multiple media interactions. The main dimensions of this concern are: adherence to the principles of responsibility and respect for human dignity in creating media content, education for responsible media use, seeking defensive mechanisms for the family in the face of media threats. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: All the principles of responsible media content creation and use can be reduced to one basic principle: We need to rely on the ethics of the media, which allows us to shape a true conscience as the basic regulator of human choices and media activities, both of the creators, broadcasters and recipients.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Rodzina; Wychowanie; Media; Media komunikowania; Etyka

EN

Family; Parenting; Media; Media communication; Ethics

• Czasopismo: Horyzonty Wychowania
• Rocznik: 2020
• Tom: 19
• Numer: nr 49 Rodzina w mediach
• Strony: 63--77

Twórcy

autor

Michał Drożdż

• Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Bibliografia

• Bartnik, C. (1983). Osoba i Kościół według Kard. K. Wojtyły. Colloquium Salutis, 15, 83-101.
• Benedykt XVI. (2006). Rodzino żyj i przekazuj wiarę! Rozważania papieskie przed modlitwą "Anioł Pański". L'Osservatore Romano, wyd. polskie, 9-10, 8.
• Benedykt XVI. (2007). Dzieci i środki przekazu jako problem wychowawczy. L'Osservatore Romano, wyd. polskie, 3, 5-7.
• Bogucka, T. (2000). Polska bieda. Polis, 1-2, 20-25.
• Borne, E. (1968). Bóg nie umarł. Studium o współczesnym ateizmie. Paris: Editions du Dialogue.
• Brozi, K. (1992). Ludzie i kryzys cywilizacji. Szkice antropologiczne. Lublin: Norbertinum.
• Bukowski, K. (1984). Filozof osoby i miłości - Maurice Nédoncelle. Colloquium Salutis, 16, 239-256.
• Burakowska, K. (1996). Cywilizacja w procesie przemian. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
• Burszta, W.J. (1999). Wirtualizacja kultury i co z tego wynika. W: M. Kempny i G. Woroniecka (red.), Religia i kultura w globalizującym się świecie. Kraków: Nomos, 25-38.
• Buttiglione, R. (1991a). L'uomo e la famiglia. Roma: Dino Editore.
• Buttiglione, R. (1991b). La crisi della morale. Roma: Dino Editore.
• Buttiglione, R. (1995). Ekonomia a etyka: chrześcijańska doktryna społeczna w zmieniającym się świecie. Znak, 1, nr 476, 95-103.
• Cofty, R. (1968). Bóg niewierzących. Paris: Éditions du Dialogue : Société d'Éditions Internationales.
• Crosby, J. (2004). Czy rzeczywiście wszelkie zło jest tylko brakiem? Ethos, 65-66, 12-20.
• Czarnik, T. (1996). Status wartości w czasach przemian współczesnych. W: Z. Sareło (red.), Moralność i etyka w ponowoczesności. Warszawa: Wydawnictwa Akademii Teologii Katolickiej, 55-61.
• Czarny, J. (1983). Człowiek odkupiony przez Chrystusa - kim jest? (Nauczanie Kard. K. Wojtyły). Colloquium Salutis, 15, 173-199.
• Czerwiński, M. (1999). Kultura elitarna a kultura masowa. W: Encyklopedia socjologii, t. 2. Warszawa: Oficyna Naukowa, 110-116.
• Dec, I. (1983). Podmiotowość osoby w ujęciu Kardynała K. Wojtyły. Z filozoficznego zaplecza encyklik Jana Pawła II. Colloquium Salutis, 15, 153-172.
• Dec, I. (1984). Ontyczne racje danych samodoświadczenia człowieka w ujęciu św. Tomasza z Akwinu. Colloquium Salutis, 16, 293-298.
• De Lubac, H. (1969). Ateizm i sens człowieka. Paris: Editions du Dialogue.
• Drożdż, A. (1998). Konsumizm. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos.
• Drożdż, M. (2005). Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos.
• Drożdż, M. (2006). Media w przestrzeni odpowiedzialności za rodzinę. W: E. Osewska i J. Stala (red.), Rodzina. Bezcenny dar i zadanie. Radom: Polwen Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne, 771-808.
• Dyczewski, L. (2001). Najważniejsze są wartości. W: L. Dyczewski (red.), Kultura w kręgu wartości. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 311.
• Echarren, R. (1970). Przekazywanie wiary z punktu widzenia uwarunkowań struktur społecznych w obecnej dobie. Concilium, 1-5, 159-168.
• Franciszek. (2013). Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, nr 53, 54, 55, 66, 203, 206.
• Garello, J. (2002). Wolność i uczestnictwo w ujęciu Karola Wojtyły. Ethos, 59-60, 355-369.
• Góralczyk, P. (2000). Sumienie a prawda i wolność. Communio, 1, 100.
• Goban-Klas, T. (2005). Społeczeństwo masowe, informacyjne, sieciowe czy medialne? Ethos, 69-70, 10-114.
• Jan Paweł II (1981). Adhortacja apostolska Familiaris consortio. Watykan, nr 17.
• Jan Paweł II (1993). Encyklika Veritatis splendor. Watykan, nr 34.
• Jan Paweł II (1998). Encyklika Fides et ratio. Watykan, nr 14.
• Jan Paweł II (2002a). Komunikacja społeczna pomostem między wiarą i kulturą. W: Orędzia Papieskie na Światowy Dzień Komunikacji Społecznej 1967-2002, oprac. M. Lis. Częstochowa, 90-96.
• Jan Paweł II (2002b). Komunikacja społeczna pomostem między wiarą i kulturą. W: Orędzia Papieskie na Światowy Dzień Komunikacji Społecznej 1967-2002, oprac. M. Lis, Częstochowa, 120-127.
• Jan Paweł II (2002c). Komunikacja społeczna w służbie chrześcijańskiej promocji młodzieży. W: Orędzia Papieskie na Światowy Dzień Komunikacji Społecznej 1967-2002, oprac. M. Lis, Częstochowa, 128-138.
• Jan Paweł II (2002d). Komunikacja społeczna w służbie odpowiedzialnej wolności człowieka. W: Orędzia Papieskie na Światowy Dzień Komunikacji Społecznej 1967-2002, oprac. M. Lis, Częstochowa, 97-105.
• Jan Paweł II (2002e). Komunikacja społeczna w służbie pokoju. W: Orędzia Papieskie na Światowy Dzień Komunikacji Społecznej 1967-2002, oprac. M. Lis, Częstochowa, 114-119.
• Jan Paweł II (2005). List apostolski o mediach Szybki rozwój. Watykan.
• Jędraszewski, M. (1992). Domem wolności jest prawda. W Drodze, 10, 8-14.
• Krąpiec, M.A. (1965). Przeżycie moralne a etyka. Znak, 17, 1129-1146.
• Konferencja Episkopatu Polski. (2009). Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie. Warszawa, nr 162 i 163.
• Kowalczyk, S. (1984). Koncepcja wolności odpowiedzialnej Jakuba Maritaina. Colloquium Salutis, 16, 279-292.
• Krupa, O.A. (1983). Człowiek w tajemnicy Chrystusa, Maryi i Kościoła - nauka Kard. K. Wojtyły. Colloquium Salutis, 15, 51-72.
• Kupczak, J. (1999). W stronę wolności. Szkice o antropologii Karola Wojtyły. Kraków: KAIROS.
• Laun, A. (1991). Aktuelle Probleme der Moraltheologie. Wien: Herder.
• Lepa, A. (2001). Media i postawy. Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie.
• Łukaszyk, R. (1971). Osobowy charakter wiary religijnej. W: B. Bejze (red.), W kierunku człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 143-167.
• Majka, J. (1983). Człowiek w encyklikach Jana Pawła II. Colloquium Salutis, 15, 33-49.
• Melina, L. (1991). Sumienie - wolność - Magisterium. Ethos, 15-16, 94-112.
• Piłat, R. (2001). Miejsce wartości moralnych w ocenach historycznych. Ethos, 56, 251-259.
• Popielski, K. (1987). Człowiek pytanie otwarte. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
• Popielski, K. (1996). Człowiek - wartości - sens. Studia z psychologii egzystencji. Logoteoria i nooteoria. Logoterapia i nooterapia. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
• Po stronie sensu. Ze Stanisławem Barańczakiem rozmawia Magdalena Ciszewska oraz Roman Bąj i Paweł Kozacki (1995). W Drodze, 10, 51-65.
• Półtawski, A. (2004). Wartości a osoby. Wartości - podstawowa kategoria bytu czy wyraz ontologicznej bezradności? Ethos, 65-66, 41-51.
• Prężyna, W. (1981). Funkcja postawy religijnej w osobowości człowieka. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
• Rodziny, żyjcie radością wiary. (2013). Pozyskano z: http://papiez.wiara.pl/doc/1754972.Rodziny- -zyjcie-radoscia-wiary/2 (dostęp: 20.01.2020).
• Seifert, J. (1991). Sumienie, poznanie, prawda. Ethos, 15-16, 38-48.
• Stróżewski, W. (1965). Filozofia wartości. Znak, 17, 399-407.
• Styczeń, T. (1991). Osoba ludzka: wolność przeciw naturze? Ethos, 15-16, 15-24.
• Szostek, A. (1990). Natura - rozum - wolność. Filozoficzna analiza koncepcji twórczego rozumu we współczesnej teologii moralnej. Rzym: Fundacja Jana Pawła II.
• Zawsze ufajcie Bogu. (2013). Pozyskano z: http://papiez.wiara.pl/doc/1729063.Spotkanie-Papieza- -z-mlodzieza (dostęp: 20.01.2020).

Identyfikatory

DOI

10.35765/hw.1846