PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2020 | nr 4 | 245--258
Tytuł artykułu

O przypisywaniu sprawstwa czynu zabronionego w przypadku typów formalnych i typów znamiennych skutkiem w sensie statycznym

Autorzy
Warianty tytułu
Attributing the Perpetration of So-Called Formal and Consequence Crimes in a Static Sense
Języki publikacji
PL
Abstrakty
Celem artykułu jest ustalenie treści przesłanek przypisania sprawstwa przestępstw formalnych i skutkowych w sensie statycznym. W tekście wykazano, że badając sprawstwo typów formalnych i skutkowych statycznych, można używać szereg elementów stosowanych w procesie tzw. obiektywnego przypisania skutku w sensie dynamicznym. Podkreślono również, że w obrębie czynów formalnych i skutkowych w sensie statycznym można odnaleźć swoiste odpowiedniki tzw. negatywnych przesłanek przypisania skutku ujmowanego dynamicznie. (abstrakt oryginalny)
EN
The aim of the article is to determine the content of the premises for attributing the perpetration of formal and consequence crimes in a static sense. In the text it is demonstrated that when examining the perpetration of formal types and consequence types in a static sense, a number of elements applied in the process of the so-called objective attribution of a consequence in the dynamic sense can be used. It is also emphasized that within formal and effectual acts in the static sense one can find specific counterparts of the so-called negative reasons for attributing a consequence in the dynamic sense. (original abstract)
Słowa kluczowe
Rocznik
Numer
Strony
245--258
Opis fizyczny
Twórcy
  • Uniwersytet Jagielloński
Bibliografia
  • Bielski, M. (2009). Obiektywna przypisywalność skutku w prawie karnym. (Niepublikowana rozprawa doktorska). Kraków.
  • Bielski, M. (2012). Kryteria obiektywnego przypisania skutku na tle współczesnej polskiej dogmatyki prawa karnego, [w:] P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel (red.), Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla. Tom 2. Warszawa: 503-528.
  • Buchała, K., Zoll, A. (1997). Polskie prawo karne. Warszawa.
  • Cieślak, M. (1994). Polskie prawo karne. Zarys systemowego ujęcia. Warszawa.
  • Dąbrowska-Kardas, M., Kardas, P. (2016) [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom 3: Komentarz do art. 278-363. Warszawa: 30-75.
  • Gardocki, L. (1982). Typizacja uproszczona. Studia Iuridica 10: 71-82.
  • Giezek J. (2002). Narażenie na niebezpieczeństwo oraz jego znaczenie w konstrukcji czynu zabronionego. Przegląd Prawa i Administracji 50: 113-133.
  • Giezek, J. (1994). Przyczynowość oraz przypisanie skutku w prawie karnym. Wrocław.
  • Giezek, J. (2012). Dynamika stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego oraz jej wpływ na odpowiedzialność karną, [w:] P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel (red.), Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla. Tom 2. Warszawa: 563-584.
  • Giezek, J. (2013). Świadomość sprawcy czynu zabronionego. Warszawa.
  • Giezek, J., Gruszecka, D. (2015). Prawnokarne (obiektywne) przypisanie narażenia dobra prawnego na niebezpieczeństwo, [w:] J. Majewski (red.), Kryminalizacja narażenia dobra prawnego na niebezpieczeństwo. Warszawa.
  • Giezek, J., Kardas, P. (2016). O kryteriach obiektywnego oraz subiektywnego przypisania z punktu widzenia podstaw odpowiedzialności karnej - uwagi wprowadzające, [w:] J. Giezek, P. Kardas (red.), Obiektywne oraz subiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej. Warszawa: 11-37.
  • Gruszecka, D. (2013). Ochrona dobra prawnego na przedpolu jego naruszenia. Analiza karnistyczna. Warszawa.
  • Iwański, M. (2016). Odpowiedzialność karna za przestępstwa korupcyjne. Kraków.
  • Kardas, P. (2001). Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie. Kraków.
  • Kopeć, M.D. (2015). Zwyczaj jako okoliczność wyłączająca przestępność czynu w polskim prawie karnym. Lublin.
  • Lipiński, K. (2018). Wzorce osobowe w prawie karnym. (Niepublikowana rozprawa doktorska). Wrocław.
  • Majewski, J. (1997). Prawnokarne przypisanie skutku przy zaniechaniu (zagadnienia węzłowe). Kraków.
  • Patryas, W. (1988). Interpretacja karnistyczna. Studium metodologiczne. Poznań.
  • Piórkowska-Flieger, J. (2019). Skutek czynu zabronionego w polskim prawie karnym. Lublin.
  • Pohl, Ł. (2007). Struktura normy sankcjonowanej w prawie karnym. Poznań.
  • Pohl, Ł. (2016). O pojmowaniu i roli możliwości wykonania działania w dogmatycznie ujmowanej strukturze przestępstwa. Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 14(1): 41-46.
  • Pohl, Ł. (2017). Czyn w prawie karnym, [w:] R. Dębski (red.), System prawa karnego. Tom 3. Warszawa: 208-247.
  • Pohl, Ł. (2019). Prawo karne. Wykład części ogólnej. Warszawa.
  • Spotowski, A. (1990). Funkcja niebezpieczeństwa w prawie karnym. Warszawa.
  • Tarapata, S. (2016). Dobro prawne w strukturze przestępstwa. Analiza teoretyczna i dogmatyczna. Warszawa.
  • Tarapata, S. (2019). Przypisanie sprawstwa skutku w sensie dynamicznym w polskim prawie karnym. Kraków.
  • Warylewski, J. (2005). Prawo karne. Część ogólna. Warszawa.
  • Wróbel, W. (1993). Relacyjne i wartościujące ujęcie bezprawności w prawie karnym. Przegląd Prawa Karnego 8: 5-18.
  • Wróbel, W. (2003). Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w prawie karnym. Kraków.
  • Wróbel, W., Zoll, A. (2013). Polskie prawo karne. Część ogólna. Kraków.
  • Ziembiński, Z. (1972). Analiza pojęcia czynu. Warszawa.
  • Zoll. A. (2007). Odpowiedzialność karna za czyn niesprowadzający zagrożenia dla dobra prawnego, [w:] J. Majewski (red.), Formy stadialne i postacie zjawiskowe popełnienia przestępstwa. Materiały III Bielańskiego Kolokwium Karnistycznego. Toruń: 9-21.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171608881

Zgłoszenie zostało wysłane

Zgłoszenie zostało wysłane

Musisz być zalogowany aby pisać komentarze.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.