BazEkon - Yadda

1

Polsko-radzieckie stosunki gospodarcze w latach 1945-1956

100%

Sprawy Międzynarodowe

|

1993

|

nr 2

133-151

Prezentowane są dokumenty z archiwum dyplomatycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP dotyczące polsko-radzieckich stosunków gospodarczych w latach 1945-1956. Wszystkie dokumenty publikowane są po raz pierwszy.

2

Stosunki gospodarcze pomiędzy Republiką Korei a Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną

100%

Kightley M.

Gospodarka Narodowa

|

2012

|

nr 3

43-60

Artykuł poświęcony jest analizie współpracy gospodarczej pomiędzy Republiką Korei i Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną. Autorka przedstawia przebieg kontaktów gospodarczy pomiędzy krajami od początku ich nawiązania do chwili obecnej, analizuje uwarunkowania nawiązania współpracy ekonomicznej oraz przyczyny zmian w polityce obu państw. Autorka wykazuje, że dynamika relacji gospodarczych między krajami jest pochodną przeciwstawnych celów politycznych, które partnerzy próbują realizować. Korea Północna angażuje się we współpracę, aby uzyskać środki niezbędne do utrzymania urzędującej elity przy władzy. Celem Korei Południowej jest natomiast zwiększenie bezpieczeństwa na półwyspie, poprzez zmiany prowadzące do otwierania reżimu północnokoreańskiego na świat zewnętrzny i przemiany polityczne na północ od strefy zdemilitaryzowanej. Analiza opiera się na modelu decyzyjnym czerpiącym z teorii gier, który ujmuje dostępne krajom strategie działania w postaci różnych poziomów zaangażowania we wzajemną wymianę gospodarczą oraz przewidywane konsekwencje ich zastosowania. Model ten pozwala zarówno tłumaczyć dotychczasowe zmiany w międzykoreańskich stosunkach gospodarczych jak i prognozować przyszłe zachowania partnerów gospodarczych.(abstrakt oryginalny)

3

Znaczenie stosunków gospodarczych Rosji z Unią Europejską na przełomie XX i XXI wieku

100%

Sporek T.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2010

|

Współczesna gospodarka światowa i jej podmioty w warunkach niestabilności, Tom 1

174-193

Federacja Rosyjska jest najpotężniejszym sąsiadem Unii Europejskiej zarówno pod względem gospodarczym, politycznym, jak i wojskowym. Nazywana przez urzędników unijnych oraz licznych polityków jako "najistotniejszy partner strategiczny", z którym Unia chciała stworzyć strategiczny sojusz oparty przede wszystkim na wzajemnym poszanowaniu. Podejście do Rosji, w którym podkreślone zostało strategiczne znaczenie wzajemnych relacji, utrzymywało się od początku lat 90. Zarówno ze strony polityków, jak i analityków dało się słyszeć głosy, iż kooperacja z Rosją jest niezbędna. Zamysły oraz interesy Unii wobec Rosji miały trwały charakter, o którym świadczyły następujące czynniki: bezpośrednie sąsiedztwo, oczekiwane i pożądane współdziałanie w zakresie gospodarki oraz zbliżone stanowiska w istotnych kwestiach dotyczących wspólnych relacji i sytuacji na świecie. Charakter tego sąsiedztwa uległ jednak zasadniczym zmianom na skutek rozszerzenia Wspólnoty Europejskiej o kraje Europy Środkowej w 2004 i 2007 roku, jak również podjęciem przez Rosję kroków, które wymusiły zmiany w charakterze wzajemnych relacji w niemalże wszystkich dziedzinach. (fragment tekstu)

4

The Emerging Sino-American Cold War

100%

Dadak K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2021

|

nr 1 Donald Trump's Presidency - the Unfinished Rebellion

129-163

Prezydentura Donalda Trumpa rozpoczęła nową erę w stosunkach amerykańsko-chińskich. Pod rządami Trumpa amerykański kurs w stosunku do tego azjatyckiego giganta ulegał częstym zmianom, od nieprzyjaznego i konfrontacyjnego poprzez na pozór bliski i ciepły - aż w końcu przybrał postać otwartego politycznego i gospodarczego konfliktu. Obecna, zapoczątkowana przez administrację Trumpa faza sporu, mająca na celu "rozdzielenie" obu gospodarek, może być postrzegana jako próba dokonania podziału świata na dwa obozy i ten proces w najbliższych dekadach może kształtować światową politykę, kwestie gospodarcze i wojskowe. Te wyłaniające się zmagania o dominację nad światem mają wiele podobieństw do amerykańsko-sowieckiej zimnej wojny, z tym że ZSRR stanowił tylko zagrożenie wojskowe i ideologiczne, podczas gdy Chiny w szybkim tempie stają się gospodarczą superpotęgą i używają tego czynnika, by wyrwać całe regiony z amerykańskiej strefy wpływów. W sferze obrotów i finansów międzynarodowych Chiny stworzyły struktury, które stanowią wyzwanie dla dominacji kierowanych przez USA Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego. Azjatycki rywal podejmuje także kroki mające na celu zastąpienie na światowych rynkach amerykańskiego dolara przez swoją własną walutę. (abstrakt oryginalny)

5

Rubel transferowy

100%

Kaliński J.

Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace / Szkoła Główna Handlowa

|

2013

|

nr 3

147-167

Dwubiegunowy podział świata po II wojnie światowej rozszerzył granice gospodarki centralnie kierowanej, które do 1945 r. pokrywały się w zasadzie z terytorium Związku Radzieckiego. System gospodarki planowej narzucony został państwom Europy Środkowej i zakorzeniony na Dalekim Wschodzie. Zapoczątkowanie "zimnej wojny" systematycznie pogłębiało procesy separacyjne w stosunkach między Wschodem a Zachodem i sprzyjało kształtowaniu odmiennych instytucji gospodarczych.Po stronie bloku radzieckiego do fundamentalnych organizacji należała Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG), powołana przez przedstawicieli sześciu państw - Bułgarii, Czechosłowacji, Polski, Rumunii, Węgier i ZSRR - w Moskwie w styczniu 1949 r. Początkowo jej zadania sprowadzono do wymiany doświadczeń gospodarczych, udzielania wzajemnej pomocy technicznej, a także w surowcach, żywności, maszynach i urządzeniach przemysłowych. Do członków-założycieli dołączyły: Albania i Niemiecka Republika Demokratyczna (w 1950 r.), Mongolia (w 1962 r.), Kuba (w 1972 r.) i Wietnam (w 1978 r.). Z RWPG podjęły instytucjonalną współpracę: Jugosławia, Finlandia, Irak, Meksyk, Etiopia, Jemen, Angola i Afganistan. W 1988 r. podpisano wspólną deklarację o ustaleniu oficjalnych stosunków pomiędzy RWPG a Europejską Wspólnotą Gospodarczą.(fragment tekstu)

6

Unia Europejska a MERCOSUR: perspektywy współpracy

100%

Leonard T. M.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2001

|

nr 1

25-48

Autor prezentuje stosunki Unii Europejskiej z jednym z najważniejszych latynoamerykańskich ugrupowań integracyjnych: MERCOSUR. Ugrupowanie to zostało utworzone w 1991 roku, a jego członkami są Argentyna, Brazylia, Paragwaj i Urugwaj. Chile i Boliwia uzyskały status członków stowarzyszonych, co jest pierwszym krokiem ku pełnej integracji.

7

Role Unii Europejskiej wobec Afryki Subsaharyjskiej

80%

Antczak-Barzan A.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2013

|

nr 4

31-48

Celem artykułu będzie zatem identyfikacja ról, jakie Unia Europejska odgrywa wobec państw Afryki Subsaharyjskiej, a następnie ocena ich efektywności oraz potencjalnego wpływu na wzrost jej potęgi. Podstawą dla analizy badawczej będzie teoria ról międzynarodowych, która dostarcza ciekawych narzędzi analizy zachowań poszczególnych podmiotów w stosunkach zewnętrznych.(fragment tekstu)

8

Economic Relations in European Food Chains

80%

Dybowski G., Kobuszyńska M.

Zagadnienia Ekonomiki Rolnej

|

2010

|

nr 1

122-139

W artykule przedstawiono analizę czynników wpływających na wybór, umocnienie i utrwalenie dobrych stosunków gospodarczych w europejskich łańcuchach żywnościowych. Przeanalizowano materiał empiryczny w formie kwestionariuszy z sześciu krajów UE: Niemiec, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Hiszpanii i Polski.

9

Stosunki gospodarcze Polski z Rosją oraz z innymi państwami b. ZSRR

80%

Laskowska M., Sudak S.

Gospodarka Narodowa

|

1994

|

nr 3

30-36

Artykuł omawia obroty handlowe, import paliw i surowców, zadłużenie i wierzytelności, bariery i szanse eksportu polskich towarów.

10

Unia Europejska jako aktor stosunków międzynarodowych - przykład południowego Kaukazu

80%

Brzuska E.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2011

|

12

|

z. 8 Świat i Europa we współczesnych stosunkach międzynarodowych - nowe wyzwania

31-58

Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania Unii Europejskiej jako aktora na scenie międzynarodowej na przykładzie obecności Unii na południowym Kaukazie. Środowisko międzynarodowe dziś jest niezwykle bogate i dynamiczne. Charakteryzuje się szczególnie obecnością wielu podmiotów pozapaństwowych. Natomiast jednym z największych jego fenomenów jest powstanie, funkcjonowanie i rola Unii Europejskiej na współczesnej scenie międzynarodowej. Jej powstanie, funkcjonowanie i rola, jaką odgrywa w stosunkach międzynarodowych jest nową jakością współczesnych stosunków międzynarodowych. Unia w artykule jest ukazana jako wszechstronny aktor stosunków międzynarodowych. Ukazane są dwie podstawowe role, które Unia odgrywa na scenie międzynarodowej, czyli rola aktora stosunków gospodarczych oraz rola aktora stosunków politycznych i kulturalnych. Unia jest dziś w posiadaniu poważnego narzędzia oddziaływania na środowisko międzynarodowe, a mianowicie jest to Europejska Polityka Sąsiedztwa, którą Unia stworzyła w odpowiedzi na jej największe rozszerzenie, które nastąpiło w 2004 r. Jest to bardzo rozległe i wielowymiarowe narzędzie, w związku z tym trudne do ogarnięcia na kilku stronach tekstu. Dlatego też ukazano tutaj niewielki jej wycinek, a mianowicie rolę Unii jako aktora na południowym Kaukazie. (fragment tekstu)

11

The Current Economic Paradigm in the Light of Financialisation

80%

Dudziński J.

Folia Oeconomica Stetinensia

|

2011

|

10

|

nr 1

20-35

The paper presents the direction of the mainstream economics paradigm shift and the evidence supporting the inadequacy of its several foundations. The author puts emphasis in particular on the aspects of financialisation in international markets and its impact on the current economic life. International commodity markets provide a good reflection of the effects of financialisation. Current price movements in these markets are determined to a large extent by the engagement of financial investors, which has serious implications to the practical aspect of the economy and contributes to the changes in the nature of several basic economic categories. These markets can be, therefore, considered a certain detailed case study illustrating the general theoretical problems analysed in the paper (directions of evolution of the current economic paradigm). (original abstract)

12

Unia Europejska w wielobiegunowej perspektywie rozwoju gospodarki światowej

80%

Puślecki Z. W.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2008

|

nr 1191 Problemy gospodarki światowej

502-513

Najważniejszym problemem dla Unii Europejskiej, w aspekcie jej polityki wschodniej, pozostaje redefinicja tej polityki wobec Rosji. Dotyczy to poszanowania demokracji w samej Rosji, równego traktowania poszczególnych państw unijnych przez Rosję oraz ograniczenia negatywnych działań w stosunku do poszczególnych jej sąsiadów, którzy często są również sąsiadami UE. Z uwagi na wzrastającą pozycję Chin w gospodarce światowej, interesujące dla Unii Europejskiej byłoby trójstronne partnerstwo gospodarcze, a mianowicie Unia Europejska - Stany Zjednoczone - Chiny. W przypadku stosunków gospodarczych z Chinami w dłuższym okresie dla Unii Europejskiej, podobnie jak dla Stanów Zjednoczonych, korzystna będzie współpraca gospodarcza oparta na odpowiednich porozumieniach. Ze względu jednak na perspektywiczne globalne uwarunkowania rozwojowe, duże znaczenie dla Unii Europejskiej, oprócz pogłębiania współpracy transatlantyckiej (UE-USA), będą mieć pozytywne rezultaty rokowań w sprawie dalszej liberalizacji handlu międzynarodowego w ramach WTO. (fragment artykułu)

13

Partnerstwo Śródziemnomorskie

80%

Panenka A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze

|

2008

|

17

|

nr 10 Integracja europejska

260-272

Państwa basenu Morza Śródziemnego stanowią dla Unii Europejskiej obszar o strategicznym znaczeniu. Wpływ na to ma zarówno położenie geograficzne, utrwalone powiązania gospodarcze i kulturowe będące w dużej mierze pozostałością okresu kolonialnego, jak i problemy, których rozwiązanie wymaga zaangażowania wielu państw (m.in. emigracja, terroryzm). Od początku współpracy z państwami Morza Śródziemnego UE zainteresowana była zarówno chęcią rozszerzenia rynków zbytu i zapewnienia sobie stałego dopływu tanich surowców oraz siły roboczej z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, jak również zwiększenia strefy wpływów. Istotnym faktem sprzyjającym zainteresowaniu UE tym regionem jest, i była, świadomość tego, iż obszar ten stanowi potencjalne źródło zagrożenia dla stabilizacji i dobrobytu w Europie. (fragment artykułu)

14

Stosunki transatlantyckie

80%

Baran B.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze

|

2008

|

17

|

nr 10 Integracja europejska

219-235

Cechą charakterystyczną stosunków transatlantyckich jest to, że na kształt wzajemnych relacji na płaszczyźnie politycznej istotnie wpływają bieżące problemy polityczne. Odmienna zaś pozycja obu stron na arenie międzynarodowej i zróżnicowane cele strategiczne sprawiają, że UE i USA często wysuwają odmienne propozycje ich rozwiązania. Wydaje się jednak, że UE i USA mają dostatecznie wiele powodów, aby łączyć swoje potencjały zarówno wobec starych, jak i nowych wyzwań i zagrożeń. (fragment artykułu)

15

Hungary Seeks to Strenghten Bilateral Relations

80%

Szilagyi Z.

Transition

|

1996

|

2

|

nr 3

36-37

Węgry i Niemcy pozostają we wzajemnie korzystnych stosunkach polityczno-gospodarczych. Niemcy stają się głównym partnerem handlowym Węgier i ich kluczem do integracji z NATO.

16

Próba bilansu dokonań i przyszłość CEFTA w świetle rozszerzenia Unii Europejskiej

80%

Miklaszewski S.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

2005

|

nr 695

5-21

Omówiono realizację podstawowych celów CEFTA. Przedstawiono funkcjonowanie CEFTA w składzie ograniczonym do trzech krajów i zagadnienie rozkładu korzyści. Przybliżono perspektywy dalszego funkcjonowania CEFTA i możliwości rozszerzenia Układu na inne państwa.

17

Stosunki Unii Europejskiej z Republiką Indii

80%

Stankiewicz W.

Przegląd Europejski

|

2014

|

nr 2

26-48

Indie odgrywają coraz większą rolę na arenie międzynarodowej i regionalnej. Od czasu pierwszego szczytu Unia-Republika Indii w Lizbonie w 2000 r., stosunki obu stron wzmocniły się politycznie, geopolitycznie, ekonomicznie i handlowo. Eksperci, wskazują jednak, że mimo doskonałych umów, deklaracji, spotkań i licznych zapewnień, Strategiczne Partnerstwo nie funkcjonuje w pełni skutecznie. Stało się oczywiste dzięki Komunikatowi podpisanemu w 2004 r., Wspólnemu planowi działania z 2005 r., zaktualizowanemu w roku 2008, iż obopólnym celem jest pogłębianie dialogu i współpracy. Unia Europejska nie określa zbyt dużej liczby państw, z którymi gotowa byłaby wejść w strategiczne partnerstwo. Indie i Unia Europejska odmiennie pojmują wspólne, formalne cele współpracy. Jedna strona dąży do umocnienia swojej pozycji jako mocarstwa regionalnego i pozycji na arenie międzynarodowej, druga natomiast do utworzenia systemów sojuszy i swoistej koalicji interesów. Nie można także nie zauważyć, że realizowanie celów i współpracy politycznej jest prawie niemożliwe ze względu na brak precyzji ustaleń i zbytnią ogólnikowość. (abstrakt oryginalny)

18

Stosunki transnarodowe - Istota i klasyfikacja

80%

Przybyła Z.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2004

|

nr 1033 Współczesne problemy polityki ekonomicznej

61-64

Autor próbuje określić kategorię stosunków transnarodowych w porównaniu z innymi podobnymi definicjami. W drugiej części prezentuje strukturę stosunków transnarodowych w świetle współpracy regionalnej i lokalnej.

19

Ewolucja polityki Wspólnoty wobec krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku

80%

Jantoń-Drozdowska E.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2009

|

nr 39, t. 1 Problemy ekonomii, polityki ekonomicznej i finansów publicznych

593-605

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie polityki Unii Europejskiej wobec Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) oraz stosunków gospodarczych między nimi. Autor podejmuje próbę oceny skuteczności działań UE na rzecz wspierania rozwoju gospodarczego tych krajów.

20

Wpływ wschodniego rozszerzenia Wspólnot Europejskich na funkcjonowanie Europejskiego Obszaru Gospodarczego

80%

Bąba W.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

2006

|

nr 734

15-31

Przedstawiono aspekt historyczny stosunków EFTA-EWG. Przybliżono koncepcję Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Omówiono stosunki między EFTA a krajami Europy Środkowo-Wschodniej.