BazEkon - Yadda

1

Wpływ wycinki roślin na skuteczność usuwania zanieczyszczeń w oczyszczalni hydrofitowej z pionowym przepływem

100%

Jóźwiakowski K.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 2

143-153

W pracy przedstawiono analizę wyników 4-letnich doświadczeń z eksploatacji hydrofitowej, jednoetapowej, trzcinowej oczyszczalni z pionowym przepływem. Głównym celem badań była analiza skuteczności oczyszczania i ocena jakości odpływających ścieków. Badania wykonywano w latach 2006-2009. Średni dopływ ścieków wynosił 13,9 m3·d-1.Coroczna wycinka i usuwanie trzciny ze złóż przyczynia się do wzrostu efektów eliminacji zanieczyszczeń w tej oczyszczalni. Podczas eksploatacji oczyszczalni w latach 2006-2007, kiedy nie usuwano trzciny ze złóż efekty usuwania zawiesin ogólnych, BZT5, ChZT, azotu amonowego, ogólnego i fosforu ogólnego wynosiły odpowiednio: 78,6%, 76,1%, 81,8%, 15,3%, 23,5% i 57,2%. W okresie badawczym, w którym wycinano i usuwano trzcinę ze złóż (lata 2008-2009) skuteczność usuwania zawiesin ogólnych, BZT5, ChZT, azotu amonowego, azotu ogólnego i fosforu ogólnego wzrosła i wynosiła odpowiednio: 83,1%, 76,7%, 85,4%, 49,8%, 45,1% i 65,6%. W analizowanym systemie skuteczniejsze usuwanie zanieczyszczeń prawdopodobnie byłoby możliwe po przekształceniu obecnie funkcjonujących jednoetapowych złóż trzcinowych w system czterech, szeregowo ustawionych złóż z na przemian pionowym i poziomym przepływem ścieków. (abstrakt oryginalny)

2

Skuteczność eliminacji azotu w przydomowych oczyszczalniach z osadem czynnym

100%

Bugajski P., Kaczor G., Bergel T.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2013

|

nr IV/3

205-216

Celem badań było określenie skuteczności usuwania związków azotu w dwóch przydomowych oczyszczalniach ścieków działających w oparciu o technologię osadu czynnego. Ponadto określono wpływ temperatury ścieków w reaktorach biologicznych na skuteczność eliminacji analizowanego wskaźnika. Analizowane obiekty to oczyszczalnia ścieków Turbojet EP-2 o przepustowości projektowanej od 1,2 do 1,8 m3·d-2, oraz oczyszczalnia Turbojet EP-4 o przepustowości projektowanej 3,5÷5,0 m3·d-1. W okresie badań oba obiekty były niedociążone hydraulicznie. Na podstawie badań prowadzonych w latach 2008-2010 stwierdzono, że średnie stężenia azotu ogólnego w ściekach surowych wynosiły 82,6 mgNog·dm-3 w oczyszczalni Turbojet EP-2 oraz 102,0 mgNog·dm-3 w oczyszczalni Turbojet EP-4, natomiast średnie stężenia azotu ogólnego w ściekach oczyszczonych wynosiły 30,2 mgNog·dm-3 w oczyszczalni Turbojet EP-2 i 65,5 mgNog·dm-3 w oczyszczalni Turbojet EP-4. W okresie badań stwierdzono duże wahania stężeń azotu ogólnego w ściekach oczyszczonych, które wynosiły od 12,2 do 77,1 mgNog·dm-3 w oczyszczalni Turbojet EP-2 i od 15,3 do 130,7 mgNog·dm-3 w oczyszczalni Turbojet EP-4. Świadczy to o niestabilnie zachodzących procesach nitryfikacji i denitryfikacji. Duży wpływ na skuteczność procesów unieszkodliwiających azot miała temperatura ścieków w reaktorach biologicznych. Wpływ ten potwierdzono zależnością korelacyjną, która w oczyszczalni Turbojet EP-2 była wysoka (rxy=0,67) a w oczyszczalni Turbojet EP-4 bardzo wysoka (rxy=0,72). Skuteczność usuwania azotu ogólnego w oczyszczalni Turbojet EP-2 wyniosła średnio w okresie badań 61,3%, natomiast w oczyszczalni Turbojet EP-4 36,2%. W obu analizowanych obiektach w reaktorach biologicznych zaobserwowano duże wahania temperatury ścieków. Najniższe temperatury ścieków oscylujące w granicach 6÷8oC występowały w okresie 3 miesięcy w okresie rocznym, co przekładało się na niską skuteczność oczyszczania w tym okresie.(abstrakt oryginalny)

3

Analiza niezawodności funkcjonowania oczyszczalni Bioblok PS-50 z zastosowaniem metody Weibulla

75%

Bugajski P.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2014

|

nr II/3

667-677

Celem badań była analiza niezawodności działania zbiorczej oczyszczalni ścieków typu Bioblok PS-50 zlokalizowanej w miejscowości Gruszów w gminie Pałecznica w województwie małopolskim. Okres badań objął lata 2008 - 2010. W okresie badań pobrano i poddano analizie fizyczno-chemicznej 18 próbek ścieków surowych oraz oczyszczonych ze średnią częstotliwością raz na dwa miesiące zgodnie z obowiązującymi metodami referencyjnymi. Ocenę niezawodności usuwania zanieczyszczeń w przedmiotowej oczyszczalni określono przy wykorzystaniu elementów teorii niezawodności Weibulla. W badaniach uwzględniono wskaźniki zanieczyszczeń określonych w pozwoleniu wodno-prawnym wydanym dla tego obiektu tj. BZT5, ChZT oraz zawiesina ogólna. Ponadto określono niezawodność unieszkodliwiania azotu ogólnego. Na podstawie oceny niezawodności funkcjonowania obiektu w odniesieniu do wskaźników z grupy podstawowej tj. BZT5, ChZT oraz zawiesiny ogólnej wykazano, że prawdopodobieństwo przekroczenia wartości dopuszczalnych możliwe jest w okresie od 3 do 8 dniach w rocznym okresie czasu. Ilość dni z możliwym przekroczeniem wartości dopuszczalnych wskaźników zanieczyszczeń wskazuje, iż badana oczyszczalnia spełnia wymagania poziomu niezawodności technologicznej. W odniesieniu do niezawodności unieszkodliwiania związków azotu w badanej oczyszczalni stwierdza się, że prawdopodobieństwo przekroczenia wartości granicznej możliwe jest w 12 dobach w rocznym okresie czasu. (abstrakt oryginalny)

4

Ocena działania oczyszczalni ścieków w Haczowie przed i po modernizacji

75%

Chmielowski K., Bugajski P., Wąsik E.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2015

|

nr IV/1

949-964

W artykule przedstawiono ocenę działania oczyszczalni ścieków w Haczowie przed i po modernizacji. Analizę wyników przeprowadzono w oparciu o dane z okresu od stycznia 2011 roku do marca 2015 roku. W pracy przedstawiono opis ciągu technologicznego badanego obiektu, dokonano jakościowej oceny ścieków oczyszczonych w oparciu o trzy podstawowe wskaźniki zanieczyszczenia ścieków: BZT5 , ChZTCr oraz zawiesinę ogólną. Ponadto dokonano analizy ilości dopływających ścieków do oczyszczalni na przełomie czterech lat następujących kolejno po sobie. Ocenę działania oczyszczalni dokonano dla dwóch okresów jej pracy: przed i po modernizacji. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono wyraźną poprawę jakości ścieków oczyszczonych po modernizacji oczyszczalni. Średnia wartość wskaźnika BZT5 ścieków oczyszczonych po modernizacji wyniosła 8,4 mgO2 . dm-3 i była ponad siedmiokrotnie niższa niż dla okresu przed modernizacją oczyszczalni. Podobna sytuacja wystąpiła w przypadku ChZTCr gdzie średnia jego wartość dla ścieków oczyszczonych w okresie po modernizacji wyniosła 61,7 mgO2 . dm-3 a przed modernizacją było to 227,9 mgO2 . dm-3. Zaobserwowano również znacznie mniejszą wartość średniego stężenia zawiesiny ogólniej w ściekach oczyszczonych po modernizacji (18,7 mg. dm-3) niż przed modernizacją (62,9 mg. dm-3). Przeprowadzone analizy zebranego materiału świadczą pozytywnie o przeprowadzonej modernizacji oczyszczalni, co doprowadziło do znaczącego poprawienia jakości ścieków odprowadzanych do odbiornika. (abstrakt oryginalny)

5

Ocena skuteczności pracy oczyszczalni ścieków w Jaśle

75%

Młyński D., Chmielowski K., Młyńska A., Miernik W.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2016

|

nr I/1

147-162

Artykuł zawiera ocenę funkcjonowania oczyszczalni ścieków w Jaśle, w wieloleciu 2010 - 2014. Na podstawie wyników badań fizyko-chemicznych ścieków surowych i oczyszczonych wyznaczono wskaźniki niezawodności pracy oczyszczalni takie jak: sprawność oczyszczania, współczynnik niezawodności technologicznej, technologiczną sprawność oczyszczania oraz ryzyko negatywnej oceny działania oczyszczalni, w odniesieniu do następujących wskaźników zanieczyszczeń: zawiesina ogólna, BZT5 , ChZTCr, azot ogólny oraz fosfor ogólny. Na podstawie przeprowadzonych, badań stwierdzono, że średnia redukcja ładunku zanieczyszczeń kształtowała się na poziomie powyżej 90%. Tylko w przypadku azotu ogólnego średnia redukcja była niższa i wynosiła 77%. Bazując na wynikach obliczeń pozostałych wskaźników niezawodności stwierdzono, że badana oczyszczalnia ścieków działała poprawnie i oczyszczała ścieki, których skład spełniał wymogi pozwolenia wodno-prawnego.(abstrakt oryginalny)

6

Rzeczowy wymiar polityki spójności w rozwoju branży wodno- -kanalizacyjnej w Polsce

75%

Kłos L.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2015

|

nr 380 Unia Europejska w 10 lat po największym rozszerzeniu

472-480

Celem artykułu jest przedstawienie rzeczowego wymiaru działań, jakie w branży wodociągowo-kanalizacyjnej zrealizowano w okresie dziesięciu lat naszego członkostwa w UE. Analizą objęto dane statystyczne Głównego Urzędu Statystycznego i Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej oraz materiały źródłowe Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie i Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. Artykuł ma charakter badawczy. Z przedstawionej analizy wynika, że na przestrzeni minionych dziesięciu lat branża wodociągowo-kanalizacyjna dokonała ogromnego skoku cywilizacyjnego w każdym z obszarów działania. W latach 2000-2012 wybudowano ponad 63 tys. km sieci kanalizacyjnej, zmodernizowano lub rozbudowano 90 tys. km, a od podstaw zbudowano 324 oczyszczalnie ścieków. Zakres tych działań nie byłby możliwy bez ogromnego wpływu, jaki w tym zakresie miały fundusze pomocowe UE, przede wszystkim Fundusz Spójności i Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego.(abstrakt oryginalny)

7

Zastosowanie sondy do pomiaru zawartości azotu amonowego i azotanowego jako elementu sterowania procesem oczyszczania ścieków

75%

Dereszewska A., Cytawa S.

Ekonomia i Zarządzanie

|

2012

|

nr 1

127-136

W niniejszym artykule przedstawiono jedno z energooszczędnych rozwiązań możliwych do wdrożenia w oczyszczalniach ścieków. Jego założeniem jest ograniczenie zużycia energii w procesie napowietrzania poprzez włączenie do systemu sterowania sondy do pomiaru zawartości azotu amonowego i azotanowego. (fragment tekstu)

8

Zmienność temperatury ścieków w małych systemach kanalizacyjnych

75%

Bugajski P.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2013

|

nr 01/3

103-113

Badania miały na celu określenie zmienności oraz zakresu temperatury ścieków w bioreaktorach z osadem czynnym na przykładzie dwóch wiejskich systemów kanalizacyjnych. Dodatkowym celem było określenie wpływu temperatury ścieków w kanalizacji oraz temperatury powietrza atmosferycznego na temperaturę ścieków w otwartych, przepływowych bioreaktorach biologicznych. Badania prowadzono w okresie od stycznia do grudnia 2011 roku. Aby wykazać wpływ opisanych czynników na temperaturę ścieków w bioreaktorze posłużono się statystyczną analizą regresji wielokrotnej. Badania prowadzono w dwóch małych systemach kanalizacyjnych zlokalizowanych na terenie gmin wiejskich w Nowym Brzesku oraz Spytkowicach. Oba systemy zaliczane są do grupy obiektów nieprzekraczających 2000 RLM. Na podstawie rocznych badań stwierdzono, że średnia roczna temperatura ścieków w bioreaktorach przepływowych stanowiących część biologiczną małych oczyszczalni oscyluje w granicach 12,6÷12,7oC, natomiast jej zakres wynosi od 5,6 oC do 19,2 oC. Ścieki w małych, wiejskich oczyszczalniach mają temperaturę nieprzekraczającą 10,0oC w okresie około ⅓ roku, co świadczy o ich permanentnym wychłodzeniu. Wielkość temperatury ścieków w małych systemach kanalizacyjnych występuje w dużo większym zakresie w porównaniu do ścieków w dużych, miejskich systemach odprowadzających ścieki. Ponadto wpływ na temperaturę ścieków w bioreaktorach ma w bardzo dużym stopniu temperatura ścieków dopływających z kanalizacji oraz w mniejszym, ale również znaczącym temperatura zewnętrzna powietrza atmosferycznego. Aby ograniczyć nadmierne wychładzanie ścieków w wiejskich systemach kanalizacyjnych powinno się uniemożliwiać dopływy do kanalizacji wód roztopowych i deszczowych. W małych oczyszczalniach, w których występują duże wahania temperatury powinno się stosować zmienny wiek osadu w zależności od temperatury ścieków, czego skutkiem będzie poprawa skuteczności oczyszczania ścieków.(abstrakt oryginalny)

9

Wstępne doświadczenia z eksploatacji zmodernizowanej małej oczyszczalni ścieków z filtrem żwirowym

75%

Mucha Z., Gosek K.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2013

|

nr 01/3

19-26

W artykule przedstawiono wyniki badań efektywności oczyszczania oraz warunki pracy małej lokalnej oczyszczalni ścieków po jej modernizacji. Podstawowym kryterium przyjętym w projekcie modernizacji było zwiększenie przepustowości oraz efektywności usuwania zanieczyszczeń w istniejącym układzie technologicznym z grawitacyjnym przepływem ścieków przy założeniu minimalnych kosztów eksploatacji bez zużycia energii elektrycznej. Badana oczyszczalnia składa się z osadnika gnilnego z zainstalowanym w czasie modernizacji wydzielonym filtrem zapobiegającym wypływowi zawiesin z osadnika oraz filtra żwirowego do biologicznego oczyszczania. W czasie modernizacji zwiększona została powierzchnia filtra. Wykonane analizy jakości ścieków potwierdziły wysoką efektywność usuwania zanieczyszczeń organicznych (średnio ponad 90% dla wskaźnika BZT5 i ponad 85% dla wskaźnika ChZT) oraz zawiesin (średnio ponad 77%) w zmodernizowanej oczyszczalni.(abstrakt oryginalny)

10

Możliwości zwiększenia efektywności usuwania ze ścieków azotu i fosforu w oczyszczalni w Łopusznej

75%

Wałęga A., Plesiński K., Chmielowski K., Satora S.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 1

111-123

W pracy dokonano analizy możliwości modernizacji ciągu technologicznego oczyszczalni ścieków w Łopusznej w aspekcie zwiększenia intensywności usuwania zanieczyszczeń biogennych. Wysoka efektywność pracy badanej oczyszczalni jest ważna w aspekcie ochrony wód kaskady zbiorników retencyjnych Czorsztyn-Niedzica-Sromowce Wyżne przed nadmiernym zanieczyszczeniem. Ocenę możliwości modernizacji oczyszczalni przeprowadzono na podstawie wielu symulacji komputerowych bazujących na modelu ASIM2d. Model ten uwzględnia 21 procesów jednostkowych, które zostały podzielone na: procesy hydrolizy, procesy zachodzące z udziałem bakterii heterotroficznych XH, procesy zachodzące z udziałem bakterii akumulujących polifosforany XPAO, procesy zachodzące z udziałem bakterii nitryfikujących XAUT i procesy chemiczne. Analiza wykazała, że niska efektywność usuwania biogenów na przedmiotowej oczyszczalni wynika z braku recyrkulacji osadu czynnego do komory anaerobowej, w wyniku czego nie zachodzi w wystarczającym stopniu proces biologicznej defosfatacji. Sytuacja ulegnie poprawie w przypadku korekty ciągu recyrkulacji wewnętrznej i zewnętrznej oraz włączeniu komory anaerobowej do ciągu technologicznego przedmiotowej oczyszczalni. (abstrakt oryginalny)

11

Critical Assessment and Recommendations for Sewage Sludge Management in Poland

75%

Wiśniewski Z., Kuczmaszewski J., Halicka K., Kuboń M., Kocira S., Marczuk A., Oleksiak B.

Ekonomia i Środowisko

|

2023

|

nr 4 (87)

1-28

Celem artykułu jest przedstawienie praktyk stosowanych w ramach nadzoru nad rolniczym wykorzystaniem osadów ściekowych. Przedstawione badania i wnioski mają charakter ana-lizy trendów i nie powinny być wykorzystywane do karania podmiotów. Osady ściekowe, pochodzące z nielegalnego zrzutu ścieków komunalnych przez zakłady przemysłowe, zawierają duże ilości metali ciężkich. Oczyszczalnie przekazują osad do wykorzystania w rolnictwie. Przepisy wyraźnie ograniczają tryb i warunki takiego wykorzystania osadów ściekowych. Metody: badania przeprowadzono z wykorzystaniem autorskiej ankiety, będącej uzupełnieniem ankiety sprawozdawczej Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych realizowanego przez Państwowe Gospodarstwo Wodne "Wody Polskie". Wyniki: Badanie przeprowadzono w 208 oczyszczalniach ścieków w Polsce. Wyniki pokazują, że większość oczyszczalni ścieków nie prowadzi właściwego nadzoru nad procesem wprowadzania osadów ściekowych do gleby. Brakuje również nadzoru nad ilością metali ciężkich ze ścieków wprowadzanych do gleby. Oznacza to, że istnieje bardzo duże ryzyko skażenia gleb uprawnych. Uzyskane wyniki mogłyby zapoczątkować szczegółową analizę tego zjawiska w Polsce. Konieczne jest kompleksowe zbadanie skali takich praktyk i ich skutków, aby określić rzeczywisty stan gleby poddanej działaniu osadów ściekowych.(abstrakt oryginalny)

12

Ocena skuteczności oczyszczania ścieków w oczyszczalni ścieków w Nowym Sączu-Wielopolu

75%

Chmielowski K., Ślizowski R.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 2

155-167

W artykule przedstawiono ocenę działania oczyszczalni ścieków w Nowym Sączu-Wielopolu. Okres badań obejmował przedział czasowy od stycznia do listopada 2009 roku. Badano następujące wskaźniki zanieczyszczenia ścieków: BZT5, ChZTCr, zawiesinę ogólną, azot ogólny oraz fosfor ogólny. Na podstawie zebranych danych dokonano analizy skuteczności zmniejszania zanieczyszczeń dla poszczególnych wskaźników. Dodatkowo zestawiono ilości ścieków dopływających do oczyszczalni w rozbiciu na miesiące rozpatrywanego okresu. Ponadto określono ilość przekroczeń wartości dopuszczalnych wskaźników w stosunku do przedstawionych w pozwoleniu wodno-prawnym wydanym przez stosowny organ. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono następującą średnią skuteczność zmniejszania zanieczyszczeń: BZT5 - 98,10%, ChZTCr - 92,76%, zawiesina ogólna - 92,66% , azot ogólny - 82,43%, fosfor ogólny - 93,41%. Stwierdzono po jednym przekroczeniu ChZTCr i zawiesiny ogólnej w stosunku do wartości dopuszczalnych przedstawionych w pozwoleniu wodno-prawnym. Wartości pozostałych wskaźników w ściekach oczyszczonych były poniżej wartości dopuszczalnej. Oczyszczalnia działa bardzo dobrze a niskie wartości stężeń badanych wskaźników w ściekach oczyszczonych świadczą o poprawnym przebiegu procesów zachodzących w urządzeniach do biologicznego oczyszczania ścieków. Fosfor był usuwany w wysokim stopniu dzięki zastosowaniu wspomagania poprzez chemiczne strącanie. (abstrakt oryginalny)

13

Efektywność oczyszczania ścieków w Cukrowni "Wrocław"

75%

Ładoński W., Zajdel B.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr 626 Technologia

75-80

Celem pracy jest analiza i ocena efektów, jakie przynosi Cukrowni "Wrocław" oraz środowisku naturalnemu działająca tam biologiczna oczyszczalnia ścieków. (fragment tekstu)

14

Źródła ryzyka w realizacji oczyszczalni ścieków i kanalizacji

75%

Rybka I., Bondar-Nowakowska E.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 8/1

117-125

Proces inwestycyjny w budownictwie zaczyna się od sformułowania idei przedsięwzięcia a kończy w momencie przekazania budowli do użytkowania. Składa się on z wielu etapów, z których na szczególną uwagę zasługuje etap realizacji obiektu. Wynika to ze specyfiki robót budowlanych, do których należy m.in. długoterminowość, niepowtarzalność i sezonowość większości prac, znaczne uzależnienie prowadzonych robót od warunków atmosferycznych oraz konieczność ingerencji w środowisko przyrodnicze. Czynników tych jest znacznie więcej, a w przypadku realizacji oczyszczalni ścieków i kanalizacji dochodzą jeszcze dodatkowe wymagania związane z funkcją tych obiektów w gospodarce wodno- -ściekowej. Wszystkie te czynniki powodują zagrożenia, które generują różnego rodzaju ryzyko. Powinno być ono uwzględniane już na etapie szacowania kosztów inwestycji budowlanej oraz opracowywania harmonogramów szczegółowych i ustalania czasu trwania robót. W pracy określono zdarzenia, które mogą wystąpić w trakcie wykonywania oczyszczalni ścieków oraz kanalizacji, których następstwem jest wzrost kosztów inwestycji oraz wydłużenie czasu jej trwania. Do oceny, czy opracowana lista zawiera najważniejsze źródła ryzyka wykorzystano metodę ankiet eksperckich. O opinię poproszono wybranych specjalistów mających długoletnią praktykę w wykonawstwie oczyszczalni ścieków i sieci kanalizacyjnych. Przeprowadzone badania pozwoliły na opracowanie listy zawierającej 24 zdarzenia, które mogą generować ryzyko kosztowe i harmonogramowe na etapie wykonywania oczyszczalni ścieków i kanalizacji. Na 8 zdarzeń z tej listy wskazali wszyscy eksperci. Świadczy to o dużym prawdopodobieństwie ich wystąpienia. Opracowana lista może być przydatna do tworzenia planów zarządzania ryzykiem w procesach inwestycyjnych mających na celu usprawnienie gospodarki wodno-ściekowej. Może ona również spowodować wzrost świadomości o istniejących zagrożeniach w wykonawstwie robót i ich konsekwencjach, a także skupić uwagę na potrzebie systemowego podejścia do zagadnień związanych z zarządzaniem ryzykiem w przedsiębiorstwie wykonawczym. (abstrakt oryginalny)

15

Review of Possibilities of Using Sandy Waste Obtained in Wastewater Treatment Plants as an Alternative Raw Material in Construction

75%

Kostrzewa J., Popielski P., Dąbska A.

Gospodarka Materiałowa i Logistyka

|

2023

|

nr 3

25-37

Piasek jest globalnie wydobywanym zasobem naturalnym. Stosuje się go m.in. w budownictwie, ponieważ piasek jest jednym z głównych składników mieszanek betonowych oraz materiałem wykorzystywanym w robotach ziemnych. Celem artykułu jest uporządkowanie stanu wiedzy dotyczącego zagospodarowania odpadów piaszczystych powstających w oczyszczalniach ścieków i wskazanie możliwości wykorzystania tych odpadów jako surowca alternatywnego w zastosowaniach budowlanych. Główną tezę stanowi twierdzenie, że piasek odzyskiwany w oczyszczalniach ścieków, postrzegany jako odpad, może być alternatywą dla światowej gospodarki na pozyskanie znacznej ilości surowca do różnych zastosowań w budownictwie i zastąpienia nim surowców naturalnych wydobywanych dla przemysłu. W pracy przedstawiono dane dotyczące zasobów piasku naturalnego i jego wykorzystania, skutki niekontrolowanej eksploatacji światowych zasobów piasku oraz potencjał polskiej bazy zasobowej piasku. Szczególną uwagę poświęcono przeglądowi możliwości wykorzystania odpadów piaszczystych powstających w oczyszczalniach ścieków jako alternatywnego surowca dla piasku naturalnego. Przedstawiono również dotychczasowe, praktyczne zastosowania piasku uzyskanego w procesach stosowanych w oczyszczalniach ścieków.(abstrakt oryginalny)

16

Analiza skuteczności, niezawodności i stabilności procesów w Oczyszczalni Ścieków Kraków-Płaszów

75%

Śliz P.

Świat Nieruchomości

|

2018

|

nr 3(105)

77-82

Celem badań była ocena skuteczności, niezawodności oraz stabilności pracy największego obiektu gospodarki ściekowej miasta Kraków i regionu, jakim jest Oczyszczalnia Ścieków Płaszów. Przedmiotowa analiza pozwoliła ocenić gospodarkę ściekową miasta, stanowiącą składową gospodarski miejskiej Krakowa, w zakresie efektywności ochrony środowiska i mieszkańców miasta przed toksycznym wpływem ścieków. Analizie poddano następujące wskaźniki zanieczyszczeń: BZT5, ChZTCr, azot ogólny oraz fosfor ogólny, dla których wyznaczono procentową skuteczność redukcji oraz określono współczynniki niezawodności technologicznej oczyszczalni. Oceny stabilności pracy oczyszczalni, w badanym okresie 2015-2016, dokonano na podstawie kart kontrolnych X dla 23. obserwacji. Stwierdzono prawidłową pracę analizowanej oczyszczalni, o czym świadczyła wysoka redukcja wskaźników zanieczyszczeń oraz mniejsze od 1,00 wartości współczynnika niezawodności (WN). Stwierdzono pełną stabilność procesu usuwania większości wskaźników zanieczyszczeń. (abstrakt oryginalny)

17

Zastosowanie innowacyjnej instalacji do odwadniania i unieszkodliwiania osadów ściekowych z oczyszczalni przydomowych

75%

Jóźwiakowski K., Marzec M., Pytka A., Gizińska M.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2013

|

nr IV/3

129-145

Celem pracy jest przedstawienie możliwości zastosowania innowacyjnej instalacji do odwadniania i unieszkodliwiania osadów ściekowych z oczyszczalni przydomowych, opracowanej w zgłoszeniu patentowym nr P-387607. Badany obiekt wykonano w pełnej skali technicznej w 2012 roku przy gospodarstwie indywidualnym w miejscowości Jastków koło Lublina. Założono, że głównym efektem procesów zachodzących w badanej instalacji będzie zmniejszenie objętości i uwodnienia osadów oraz ich higienizacja. Proces odwadniania osadów w badanej instalacji polegał na napełnianiu 4 worków osadem surowym z osadnika gnilnego 1 raz w tygodniu w okresie od 24 września 2012 r. do 21 stycznia 2013 r. Osad dozowano przez 18 tygodni, a jednorazowa jego dawka do jednego worka wynosiła około 50 dm3. W sumie do każdego z worków w badanym okresie dopłynęło około 900 dm3 osadów o uwodnieniu 99,5%. W trakcie pracy instalacji do worków raz w tygodniu dozowano preparat ProBio Emy w dawkach: 0, 5, 10 i 50 ml. W sumie w całym okresie funkcjonowania instalacji do każdego z worków dodano odpowiednio 0, 90, 180 i 900 ml preparatu ProBio Emy. Tydzień po zakończeniu procesu odwadniania osadów ściekowych i aplikowania preparatu ProBio EMy w każdym z worków znajdowało się od 5,5-7 kg osadów o uwodnieniu 64,2-78,6%. Dzięki zastosowaniu preparatu Pro Bio Emy w dawce 1 dm3 ProBio EM/5000 dm3 osadów w badanej instalacji możliwe było skuteczne odwadnianie osadów ściekowych do uwodnienia około 64%, a ich stan skupienia był porównywalny do mokrej ziemi. W badanych próbach odwodnionych osadów ściekowych z dodatkiem i bez dodatku preparatu ProBio EMy nie zaobserwowano znaczących różnic w zawartości analizowanych wskaźników chemicznych. W żadnej z badanych prób osadów nie stwierdzono przekroczenia dopuszczalnych stężeń metali ciężkich i nie wykryto bakterii z gatunku Salmonella oraz nie stwierdzono obecności żywych jaj pasożytów jelitowych. Stwierdzono, że osady ściekowe z przydomowej oczyszczalni po odwodnieniu i unieszkodliwieniu w badanej instalacji, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 13 lipca 2010 r. "W sprawie komunalnych osadów ściekowych" mogą być wykorzystywane w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne. Badania wykonywano jednak w warunkach zimowych, dlatego należy je traktować jako wstępne. Konieczne jest przeprowadzenie jeszcze dalszych badań w okresie letnim. Testowana instalacja z dużym powodzeniem może być wykorzystywana w praktyce na szerszą skalę do odwadniania i unieszkodliwiania osadów ściekowych z osadników gnilnych oczyszczalni przydomowych. Dzięki jej zastosowaniu można wykluczyć konieczność wywożenia osadów z osadnika gnilnego za pomocą wozów asenizacyjnych, a co za tym idzie ograniczyć koszty eksploatacji oczyszczalni przydomowych.(abstrakt oryginalny)

18

Wpływ ścieków pochodzących ze zbiorników bezodpływowych na zmienność stężeń zanieczyszczeń w ściekach poddawanych procesom oczyszczania

75%

Bugajski P., Chmielowski K., Cupak A., Wąsik E.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2016

|

nr II/2

517-526

Celem pracy było określenie wpływu udziału ścieków pochodzących ze zbiorników na nieczystości płynne na zmienność stężeń zanieczyszczeń w mieszaninie ścieków poddawanych procesowi oczyszczania w zbiorczej oczyszczalni ścieków. W pracy pomiarem objęto dobową ilość ścieków dopływających oraz dowożonych taborem asenizacyjnym i określono udział procentowy ilość ścieków dowożonych w stosunku do całości ścieków poddawanych procesowi oczyszczania. W okresie 5-cio letnich badań pobrano i poddano analizie 20 próbek ścieków, w których wykonano oznaczenia wskaźników: BZT5 , ChZT oraz zawiesina ogólna. Po wykonaniu analizy statystycznej stwierdzono, że wraz ze wzrostem udziału ścieków dowożonych o 1% wzrasta wartość BZT5 o 14,6 mgO2 ·dm-3, wzrasta wartość ChZT o 40,2 mgO2 ·dm-3 oraz wzrasta stężenie zawiesiny ogólnej o 21,4 mg·dm-3 w ogólnej mieszaninie ścieków poddawanych procesowi oczyszczania.(abstrakt oryginalny)

19

Ways of Improving Efficiency of Wastewater Treatment for Agriculture

63%

Myrzahmetov M. M., Ryskulbekova L. M.

Ekonomia i Środowisko

|

2013

|

nr 4 (47)

Obrotowe i zamknięte obiegi wodne to najbardziej obiecujące sposoby na ograniczenie zużycia słodkiej wody. Prawdopodobnie w przyszłości oczyszczone ścieki staną się głównym źródłem wody w rolnictwie. Słodka woda będzie dostępna dla zapotrzebowania domowego.(abstrakt oryginalny)

20

Podczyszczanie odcieków ze składowiska odpadów stałych metodą koagulacji, filtracji i ozonowania

63%

Leszczyński J.

Ekonomia i Środowisko

|

2013

|

nr 4 (47)

127-136

W artykule zaprezentowano badania technologiczne, których celem było określenie możliwości i skuteczności podczyszczania odcieków pochodzących ze składowiska odpadów komunalnych metodą koagulacji i ozonowania(fragment tekstu)