Bankowy Fundusz Gwarancyjny utworzono ustawą z 14 grudnia 1994 r. (Dz.U. z 1995 r. nr 4 poz. 18). Do jego zadań należy m.in.: wypłata depozytów (oszczędności) złożonych w bankach, których została ogłoszona upadłość. Opracowanie przedstawia próbę interpretacji i wyjaśnienia niektórych wątpliwości, wynikających z przepisów ustawy.
Omówiono minimalny standard przepisów z zakresu nadzoru bankowego, który poszczególne kraje wchodzące do Unii Europejskiej zobowiązane są uwzględniać w swoich systemach prawnych /wydawanie koncesji na prowadzenie działalności bankowej, sprawowania nadzoru, normy minimalnego kapitału założycielskiego, współczynnik wypłacalności banków, zasady udzielania wielkich kredytów oraz systemów zabezpieczenia lokat/.
"Zgodnie z drugą dyrektywą bankową wprowadzone zostały do wspólnotowego porządku prawnego podstawowe zasady rządzące sektorem bankowym w Unii Europejskiej". W artykule omówiono zasady: jednolitego zezwolenia bankowego, wzajemnego uznawania, oraz nadzoru państwa pochodzenia.
Artykuł prezentuje prace Arbitra Bankowego, działającego przy Związku Banków Polskich. Można zapoznać się z najczęstszymi sprawami jak również tymi nietypowymi oraz unikatowymi sposobami rozstrzygania ich przez tę instytucję. Sprawy opisane w artykule dotyczą m.in. niesłusznie pobieranych przez bank prowizji oraz niewłaściwych transakcji obciążających konto klienta.
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów proponuje aby kredytów konsumenckich udzielali również przedsiębiorcy. Gdyby ta wersja zwyciężyła oznaczałoby to zachwianie dominacji banków oraz firm pośredniczących.
Omówiono zapisy niemieckiego Prawa Bankowego z 1998 r. dotyczące definicji afilianta. Przybliżono uprawnienia Federalnego Biura Nadzoru Bankowego w zakresie czynienia ustaleń, czy istnieje afiliacja w poszczególnych przypadkach.
Autor omawia treść art. 78 Prawa bankowego, dwukrotnie nowelizowanego w celu ograniczenia obrotu akcjami przez banki i wprowadzenia kontroli prezesa NBP.
Komentarz do ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym z 14.12.1994 r. w zakresie ochrony depozytów bankowych w świetle postanowień europejskiego prawa bankowego.
Sejm uchwalił 29.08.1997 r. ustawę o Narodowym Banku Polskim. Nowa ustawa rozwija przepisy zawarte w art.227 nowej konstytucji. Definiują one NBP jako centralny bank państwa, któremu przysługuje wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. NBP, zgodnie z tym przepisem, odpowiada za wartość pieniądza polskiego.
W artykule omówiono główne zmiany, które wprowadzi uchwalona w sierpniu 1997 r. ustawa Prawo Bankowe (m.in. dotyczą one czynności bankowych, uprawnień i obowiązków banku, oraz sprawowania nadzoru bankowego).
Sejm Rzeczpospolitej Polskiej 29.08.1997 r. przyjął ustawy: Prawo bankowe, o Narodowym Banku Polskim oraz ustawę o listach zastawnych i bankach hipotecznych. W artykule przedstawiono sygnalną informację Związku Banków Polskich o głównych zmianach wprowadzonych przez nowe ustawy.
13
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Rozważania powadzone w przedstawianym artykule dotyczą analizy przepisów europejskich zawartych w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dawnym Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską - TWE, po zmianach wprowadzonych Traktatem Lizbońskim).Warto zarazem nadmienić, że postanowienia TL dotyczące UGiW bardziej precyzyjnie i przejrzyście regulują zadania i kompetencje EBC w odniesieniu do państw strefy euro oraz pozostających jeszcze poza III etapem UGiW, a więc objętych derogacją, dzięki czemu zdecydowanie ułatwiają lekturę przepisów traktatowych. Analiza podjęta w niniejszej publikacji obejmuje zarówno postanowienia TL, jak i Statutu ESBC i EBC (protokołu dołączonego do Traktatu Lizbońskiego). (fragment tekstu)
Banki są instytucjami zaufania publicznego i obowiązują w nich w równym stopniu wysokie standardy prawne, moralne i etyczne. Dbają o to specjalnie powołane w tym celu instytucje. W artykule przedstawiono instytucje, które regulują prawidłowe i prawne funkcjonowanie banków, czy też zajmują się wdrażaniem odpowiednich standardów do sektora bankowego.
Coraz ściślejsza współpraca i perspektywa członkostwa Polski w Unii Europejskiej skłaniają do dostosowywania jej prawa bankowego do standardów obowiązujących w tym ugrupowaniu. Dotyczy to w pierwszym rzędzie norm nadzoru bankowego. Zasady udzielania koncesji na działalność bankową są w Polsce w zasadzie identyczne jak w krajach członkowskich Unii. Podobne jest również określenie struktury kapitału własnego banku. Do podstawowych norm nadzoru bankowego zalicza się współczynnik wypłacalności, którego konstrukcja i wymagany poziom są identyczne jak w krajach Unii. W Polsce obowiązują ostrzejsze limity dotyczące koncentracji kredytów, co jest uzasadnione większym ryzykiem kredytowym w obecnych warunkach gospodarczych. Wprowadzono również rygorystyczne przepisy mające zapobiegać praniu pieniędzy za pośrednictwem systemu bankowego. Brak natomiast, w odróżnieniu od większości państw Unii, zadowalających rozwiązań odnośnie do zabezpieczenia lokat bankowych. (abstrakt oryginalny)
Omówiono projekt ustawy o Narodowym Banku Polskim, którego pierwsze czytanie miało miejsce 16 marca 2001 r. Podkreślono, że problematyka funkcjonowania sektora bankowego i Narodowego Banku Polskiego w okresie kilku ostatnich lat pokazuje, że celem nadrzędnym ustawodawcy jest zapewnienie bezpieczeństwa systemowi finansowemu w postaci określenia m.in. jasnego celu działania Rady Polityki Pieniężnej oraz NBP, zagwarantowanie niezależności banku centralnego od organów administracji państwowej, apolityczności i stabilności władz NBP oraz zapewnienia zgodności podstawowych rozwiązań prawnych z uregulowaniami Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego.
Omówiono uchwaloną przez Sejm 23 sierpnia 2001 r. ustawę o zmianie ustawy Prawo bankowe oraz zmianie innych ustaw. Jej celem jest pełne dostosowanie polskiej bankowości do regulacji Unii Europejskiej.
Środowisko bankowe, odpowiednie organy administracji rządowej oraz inne instytucje zgłaszają wiele postulatów zmian w prawie bankowym. Niektóre są szczególnie istotne dla codziennej praktyki. Autor wymienia wśród nich między innymi outsourcing, sekurytyzację, cash pooling oraz tajemnicę bankową. W artykule przedstawiono przyczyny ograniczające praktyczne funkcjonowanie w tych dziedzinach oraz planowane zmiany w prawie, mające usprawnić działalność w tych sferach.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.