Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 94

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Agencje ratingowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Celem artykułu było znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy ratingi przed inwazją Rosji na Ukrainę w 2022 r. odzwierciedlały ryzyko geopolityczne oraz czy decyzje agencji ratingowych podjęte w następstwie wybuchu wojny trafnie informowały uczestników rynku finansowego o wpływie ryzyka powstania konfliktu zbrojnego na ryzyko kredytowe. Działania ratingowe w odpowiedzi na agresję Rosji w 2022 r. wskazują na niedoszacowanie ryzyka geopolitycznego oraz ryzyka politycznego w Rosji, w tym ryzyka związanego z rządami autokratycznymi. Schemat działań ratingowych różni się od zastosowanego w 2014 r., a także odbiega od wzorca stosowanego w ostatnich dwóch dekadach podczas wybuchów kryzysów o podłożu ekonomicznym. Agencje ratingowe sygnalizowały wysoki poziom niepewności geopolitycznej, co sugeruje konieczność zmiany podejścia na "point-in-time" ze względu na to, że ryzyko geopolityczne znacząco ogranicza możliwość zastosowania formuły "through-the-cycle".(abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Współodpowiedzialność agencji ratingowych za kryzys finansowy 2007-2009
100%
Credit rating jest w swych założeniach bardzo prostym w użyciu narzędziem oceny ryzyka inwestycyjnego. W postaci przejrzystego kodu literowego wyraża ogrom informacji, które powinien przeanalizować inwestor przed podjęciem ostatecznej decyzji inwestycyjnej. Agencje, przyznając oceny ratingowe, stoją więc niejako na straży bezpieczeństwa środków inwestorów. Ostatni kryzys zdaje się jednak przeczyć tej tezie. Celem opracowania jest wskazanie na istotne wątpliwości dotyczące wiarygodności i rzetelności agencji oraz ocena ich ewentualnego wpływu na kryzys 2007-2009. Zastrzeżenia budzą przede wszystkim: stosowana metodologia, zbyt wolne reakcje agencji, brak niezależności komisji ratingowych oraz niewłaściwe zaangażowanie kierownictwa i innych organów agencji w proces ratingowy. (fragment tekstu)
Wśród współwinnych obecnego kryzysu powszechnie wymienia się agencje ratingowe, które zamiast zmniejszać asymetrię informacji na rynkach finansowych często ją powiększały. W ślad za tym rynki te stawały się mniej przejrzyste, a ryzyko trudne do zidentyfikowania i zarządzania. Sprawą oczywistą jest w tym kontekście i to, że rynki finansowe na szeroką skalę zawodziły też w efektywnej alokacji kapitału, dowodzi autor.
Niniejsze opracowanie podejmuje problematykę badania wiarygodności finansowej państw Unii Europejskiej i roli jaką w tym zakresie odgrywają agencje ratingowe. W ostatnim czasie wpływ wymienionych instytucji na stabilność rynku finansowego jest coraz bardziej znacząca, co implikuje potrzebę gruntownego przeanalizowania ich oddziaływania na warunki funkcjonowania poszczególnych państw. (abstrakt oryginalny)
Omówiono zmiany, jakie poczyniła jedna z agencji ratingowa Fitch Ratings, w celu zredukowania stopnia niepewności na rynku papierów dłużnych oraz podniesienia zaufania inwestorów.
6
Content available remote Europejska agencja ratingowa w ocenie wiarygodności kredytowej
75%
Agencje ratingowe stały się istotnym elementem globalnego rynku finansowego. Obecnie są one częstym przedmiotem krytyki dokonywanej przez wielu ekonomistów. Celem publikacji jest przedstawienie specyfiki rynku instytucji oceniających wiarygodność kredytową, prezentacja idei utworzenia europejskiej agencji ratingowej, a także próba odpowiedzi na pytanie zadane w tytule niniejszego opracowania. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Modeling and Estimating Shadow Sovereign Ratings
75%
This paper describes and evaluates "shadow" sovereign credit ratings, which represent the credit ratings of countries that are not rated by credit rating agencies. Credit ratings represent the creditworthiness of companies or governments. They are important in attracting foreign capital. Countries without credit ratings can face greater difficulties than countries with low credit ratings, for example paying a higher price for capital. This paper has two objectives. The primary objective of this paper was to estimate a rating prediction model to the assess credit ratings of countries that are not yet rated. Large numbers of potential determinants were tested, and nine variables were selected that play a key role in assessing credit ratings. According to the chosen determinants, a highly precise model was calculated (80% of the estimated ratings were identical to the corresponding actual ratings or only one notch different). The purpose of this analysis was to estimate credit ratings for a sample of 31 unrated countries. The results are statistically significant and explained in detail. The second objective of this paper was to demonstrate that countries that are not ranked would not necessarily receive the lowest rating, and the results supported that hypothesis. (original abstract)
W artykule przedstawiono historię ratingów w Polsce począwszy od połowy lat 90. XX wieku. Omówiono również zmiany w ratingach dla Polski na przestrzeni ostatnich lat.
Agencje ratingowe są podmiotami prowadzącymi działalność analityczną, polegającą na ocenie sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotów działających na międzynarodowym rynku finansowym. Na tej podstawie agencje te wydają noty ratingowe, informujące inwestorów, klientów, kontrahentów i konkurentów o bezpieczeństwie inwestycji w emitowane przez badane kraje, banki i przedsiębiorstwa papiery wartościowe lub zakupu oferowanych przez nie usług. Wiarygodność finansowa firmy nie może być wyższa niż wiarygodność finansowa kraju, z którego pochodzi, co w wypadku obniżenia ratingu danego państwa może utrudnić także działania firm znajdujących się w bardzo dobrej kondycji finansowej. Agencje ratingowe są ważnym elementem opiniotwórczym gospodarki, a procedurze przyznawania oceny wiarygodności finansowej poddają się najpoważniejsze i największe instytucje finansowe świata oraz państwa i miasta. rynek agencji ratingowych jest zdominowany przez kilka wielkich firm działających na całym świecie. współczesny międzynarodowy kryzys finansowy podważył rzetelność i wiarygodność ocen wydawanych przez agencje ratingowe. W rozdziale tym przedstawiono zmiany w funkcjonowaniu agencji ratingowych, wynikające z objęcia ich działania nadzorem europejskim oraz konsekwencji powołania tego nadzoru dla międzynarodowego systemu finansowego.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Zarządzanie agencjami ratingowymi - zmodyfikowany model "emitent płaci"
75%
Celem artykułu jest analiza aktualnych przepisów regulujących działalność agencji ratingowych stosowanych w krajach Unii Europejskiej oraz Stanach Zjednoczonych, a także odpowiedź na pytanie, który z modeli: "emitent płaci" czy "inwestor płaci" jest lepszy z punktu widzenia funkcjonowania rynku finansowego i w związku z tym zbudowanie autorskiego modelu zarządzania agencją ratingową. Dokonano również przeglądu literatury dotyczącej aktualnych modeli zarządzania ryzykiem. Następnie zaprezentowano bieżące trendy i propozycje zmian w przepisach. Opisano modele "emitent płaci" i "inwestor płaci" oraz przedstawiono autorski model zarządzania agencja ratingową przy uwzględnieniu czterech graczy, a mianowicie: inwestora, emitenta, agencji ratingowej oraz instytucji nadzorczej. Postawiono hipotezę badawczą, że wprowadzenie regulacji prawnych dotyczących agencji ratingowych oraz credit ratingów poprawia wypłatę społeczną oraz podnosi jakość prezentowanych not. (abstrakt oryginalny)
Kryzys subprime, podobnie jak wcześniejsze kryzysy finansowe, ujawnił niedoskonałości działania agencji ratingowych, które są uznawane ze jedną z przyczyn wybuchu oraz eskalacji tego kryzysu. Wspomniane niedoskonałości wiązały się głównie z niedostatecznym poziomem transparentności w procesie nadawania ratingu, z konfliktem interesu oraz z nieadekwatnością stosowanej przez agencje ratingowe metodyki oceny ryzyka, szczególnie w przypadku ustrukturyzowanych instrumentów finansowych. Reformy regulacji działalności agencji ratingowych podjęte zarówno w Unii Europejskiej, jak i w Stanach Zjednoczonych zostały zaprojektowane tak, aby rozwiązać wskazane powyżej problemy. Skuteczność nowych rozwiązań prawnych będzie w dużej mierze zależeć od skuteczności narzędzi egzekwowania ustalonych reguł, w tym sankcji. Mimo wprowadzenia reform pewne sfery działalności agencji ratingowych wymagają dalszych rozwiązań legislacyjnych, w szczególności chodzi o trzy kwestie. Pierwszą z nich jest pobudzenie konkurowania na silnie zoligopolizowanym rynku usług ratingowych. Konkurowanie pomiędzy agencjami miałoby bowiem szansę podniesienia jakości usług ratingowych oraz spadku ich cen. Pobudzenie konkurowania pomiędzy agencjami można osiągnąć przez ułatwienie nowym podmiotom wejścia na rynek (ograniczenie barier wejścia). (abstrakt oryginalny)
13
75%
Efekt globalnego kryzysu finansowego z lat 2008-2009 stanowiło wdrożenie wielu nowych regulacji prawnych, których zadanie ma polegać na ograniczeniu ryzyka systemowego obecnego na rynkach finansowych. Powszechnie uważa się, szczególnie w kręgach polityków i ekonomistów w Europie, że za kryzys współodpowiedzialny jest oligopol trzech amerykańskich agencji ratingowych, które nie zauważyły przesłanek wystąpienia tego kryzysu, a później poprzez nie do końca zrozumiałe obniżki ocen wiarygodności kredytowej niektórych krajów strefy euro przyczyniły się pogłębienia kryzysu fiskalnego. Popełnione błędy oraz, w opinii decydentów, zbyt silne i negatywne wywieranie wpływu na rynki finansowe i gospodarki krajów dały podwaliny do wprowadzenia nowych regulacji prawnych porządkujących w Europie działalność agencji ratingowych w obszarze prawnym, organizacyjnym i metodologii wystawiania ocen. Nasuwa się jednak pytanie o to, czy w niektórych obszarach bardzo rygorystyczne zapisy regulacyjne są konieczne, tym bardziej iż dotyczy to (oprócz małych krajowych agencji) tylko europejskich oddziałów Fitch, Standard & Poor's oraz Moody's, a centrale tych agencji oraz oddziały działające poza jurysdykcją europejską nie są tymi regulacjami objęte. (fragment tekstu)
Artykuł omawia ramy prawne działalności agencji ratingowych jako jedną z przyczyn kryzysu na rynku finansowym oraz reformę regulacji w tym zakresie jako odpowiedzi na kryzys. Agencje ratingowe, w kontekście kryzysu finansowego, wskazane były wielokrotnie przez gremia wspólnotowe, ośrodki naukowe i publicystykę jako instytucje, które przyczyniły się do powstania sytuacji patologicznej w działalności banków i firm inwestycyjnych, głównie przez tworzenie zachęt do podejmowania nadmiernego ryzyka, działanie w warunkach konfliktu interesów, nietrafne prognozy. Podkreślano wielokrotnie, że poważnym błędem organów publicznych było dopuszczenie do funkcjonowania na rynku globalnym przedsiębiorstw wywierających znaczący wpływ na strategię inwestycyjną instytucji finansowych, pozostających poza jakimkolwiek nadzorem ostrożnościowym. Poważne nieprawidłowości w działalności agencji ratingowych w połączeniu z brakiem nadzoru nad ich działalnością oraz brakiem środków prawnych przeciwdziałających zaobserwowanym patologiom doprowadziły do kryzysu angażującego w rezultacie poważne środki publiczne w celu ratowania gospodarki. W latach 2009 - 2013 podjęto w Unii Europejskiej reformę prawa regulującego działalność agencji ratingowych. Zmiany miały objąć zwiększenie przejrzystości sposobu prowadzenia działalności przez agencje, w tym struktur i powiązań korporacyjnych, metodologii nadawania ocen, objęcie agencji ratingowych nadzorem i zapewnienie konkurencyjności na rynku usług ratingowych. W artykule poddaję analizie krytycznej wprowadzone zmiany pod względem ich spójności, skuteczności i prawdopodobieństwa osiągnięcia zakładanych celów.(abstrakt oryginalny)
Rola agencji ratingowych w kryzysie na rynku kredytów hipotecznych podwyższonego ryzyka (subprime mortgages) jest ostatnio przedmiotem ożywionej dyskusji. W dyskusję tę wpisują się również ostatnie publikacje „Financial Times” ujawniające, iż oceny (ratingi) wydawane przez agencję Moody’s dla strukturyzowanych produktów finansowych wartych 4 mld dolarów były bezwartościowe wskutek błędu programu komputerowego używanego przez tę firmę. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Wpływ ratingów kredytowych państw europejskich na koszt kapitału
75%
W opracowaniu postawiono pytanie, jak ratingi kredytowe poszczególnych państw wpływają na koszt kapitału? Aby zbadać to zjawisko, dokonano analizy na podstawie długo- i krótkookresowych ratingów kredytowych przyznanych przez agencje ratingowe Standard & Poor's oraz Moody's Investor Services w 35 państwach europejskich. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest przedstawienie roli agencji ratingowych w powstawaniu globalnego kryzysu finansowego, który rozpoczął się w połowie pierwszej dekady XXI. Ewolucji globalnego kryzysu finansowego towarzyszyły niekiedy bardzo kontrowersyjne decyzje agencji ratingowych o zmianie perspektywy ratingu lub samego ratingu. Niniejsze opracowanie powstałe na podstawie analizy wybranych przykładów stawia sobie za cel odpowiedź na pytanie, na ile opinie agencji ratingowych, odzwierciedlone w ocenach ratingowych, mogły przyczynić się do ograniczenia ryzyka ponoszonego przez różne grupy interesariuszy korzystających z ratingów (spełniły rolę narzędzi wczesnego ostrzegania), na ile reakcje agencji ratingowych były spóźnione i gwałtowna oraz masowa migracja ratingów wywoływała zachowania stadne pogłębiające kryzys, a na ile sygnały wysyłane przez agencje okazywały się nieadekwatne do ryzyka emitenta. (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Fiscal Council - International Solutions and The Case of Poland
75%
Niepewność jest stałym elementem obserwowanym na polskim rynku finansowym. Część tej niepewności jest wynikiem prowadzonej polityki fiskalnej. Wprowadzenie międzynarodowych rozwiązań, takich jak niezależna Rada Fiskalna (RF) może wpłynąć na obniżenie niepewności oraz poprawę wiarygodności polityki fiskalnej. Utworzenie RF byłoby również zgodne z rekomendacjami ze strony międzynarodowych instytucji oraz zmianami legislacyjnymi w UE. W opracowaniu przedstawiono rozwiązania dotyczące RF, bazujące na opracowaniach akademickich oraz funkcjonujących międzynarodowych doświadczeniach. Polskie władze fiskalne będą musiały podjąć decyzje, jakiego rodzaju rozwiązania dotyczące RF mogą usprawnić funkcjonowanie procesów decyzyjnych w ramach polityki fiskalnej. Wprowadzenie niezależnej instytucji w Polsce w formie RF może prowadzić do zwiększenia dyscypliny fiskalnej oraz wiarygodności i przejrzystości polityki fiskalnej. Ponadto, RF może wpłynąć na poprawę jakości debaty publicznej o polityce fiskalnej oraz może być pozytywnie postrzegana przez inwestorów i agencje ratingowe(abstrakt oryginalny)
Od systemów ratingowych zależy sposób przyznawania kredytu, selekcja klientów czy struktura portfela kredytowego. Systemy ratingowe to bazy danych, metodologia, procedury walidacji ilościowej i jakościowej, wewnętrzne procesy kontrolne oraz systemy informatyczne, które służą ocenie ryzyka kredytowego, szacowaniu jego charakterystyk oraz przypisywaniu należności do określonych grup ryzyka. Można zaryzykować tezę, że w dzisiejszych czasach nie ma możliwości sprawnego zarządzania bankiem bez dobrze działającego systemu ratingowego. Prawidłowe wykorzystanie systemów ratingowych może zwiększyć konkurencyjność banku zarówno pod względem oferty produktowej, jak i oferty cenowej. Oczywiście przy założeniu, że kierownictwo stale dąży do poprawy efektywności systemu ratingowego. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest identyfikacja konfliktów interesów wpisanych w działalność agencji ratingowych oraz ocena, na ile wpływają one na jakość ocen wydawanych przez te instytucje. Jednocześnie weryfikacji poddano hipotezę o możliwości znalezienia rozwiązań, mieszczących się w spektrum wdrożonych rozważanych lub dyskutowanych w literaturze przedmiotu regulacji nadzorczych, które te konflikty załagodzą. Analiza przeprowadzona w badaniu uwzględnia również potencjalne negatywne efekty zewnętrzne (ang. negative externality costs) wynikające z zastosowania w praktyce działań redukujących konflikty interesów.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.