Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 194

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Agrarian structure
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
Przedstawiono proces restrukturyzacji PGR za pośrednictwem Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Omówiono zmiany struktury agrarnej i własnościowej pod wpływem działalności Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.
Od 2003 r. w krajach Unii Europejskiej (UE) zauważa się istotne zmiany w zasobach i strukturach ziemi rolniczej. W związku z przeprowadzoną reformą Wspólnej Polityki Rolnej (reforma Fischlera) oraz rozszerzeniem UE w 2004 r. o 10 państw, można doszukiwać się związku zachodzących przeobrażeń w strukturach agrarnych z wprowadzeniem nowych warunków wspierania rolnictwa europejskiego. W artykule próbowano zidentyfikowć grupy państw, dla których można by wskazać zbieżne dynamiki omawianych struktur, co umożliwiłoby określenie determinantów występujących przekształceń. W tym celu posłużono się aglomeracyjną analizą skupień metodą Warda. Przeprowadzone analizy wykazały, iż w związku z różnorodnością cech określających zasoby i struktury ziemi rolniczej, również w przypadku zmian struktur agrarnych nie można wskazać cech uniwersalnych dla krajów UE-25. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono ocenę struktury agrarnej rolnictwa w województwie małopolskim. Wykorzystano Bank Danych Lokalnych GUS oraz dane udostępnione przez Departament Środowiska, Rolnictwa i Geodezji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego. Scharakteryzowano zasoby gruntów rolnych oraz liczbę indywidualnych gospodarstw rolnych w poszczególnych grupach obszarowych, poddając dyskusji zjawisko rozdrobnienia rolnictwa, jego skalę i potencjalne skutki. W pracy wykazano, że powierzchnia gospodarstw rolnych w Małopolsce jest z reguły bardzo niekorzystnie pofragmentowana na wiele małych pól, co skutecznie utrudnia racjonalną gospodarkę. Niezbędne jest stworzenie mechanizmów stopniowego zwiększania powierzchni gospodarstw rozwojowych (przez usankcjonowanie sprzedaży ziemi rolnej rolnikom i/lub formalnie zawierane wieloletnie dzierżawy). (abstrakt oryginalny)
Struktura agrarna krajów Unii Europejskiej jest silnie zróżnicowana. W pracy porównano typy struktury obszarowej gospodarstw rolnych w krajach UE w latach 2005, 2010, 2013. Badania przeprowadzono na podstawie danych Eurostat-u. W oparciu o metodę klasyfikacji rozmytej wyodrębnione zostały grupy krajów podobnych pod względem rozkładu liczby gospodarstw (według grup obszarowych użytków rolnych). Na tej podstawie zidentyfikowano 4 typy struktury agrarnej krajów Unii Europejskiej. W okresie 2005-2013 typy badanej struktury uległy nieznacznym zmianom, natomiast zmienił się skład grup krajów charakteryzujących się danym typem struktury.()(abstrakt oryginalny)
Celem badań było prześledzenie czynników wpływających na strukturę agrarną. Badania przeprowadzono w regionie północno-zachodnim, obejmującym pięć województw (kujawsko-pomorskie, pomorskie, warmińsko-mazurskie, wielkopolskie i zachodniopomorskie). Region ten charakteryzuje się pewną specyfiką polegającą na tym, że grupuje w sobie gospodarstwa o "zdrowej" strukturze i ma większe nasycenie gospodarstwami wielkoobszarowymi. Pod względem obszaru region obejmuje 34,0% użytków rolnych kraju, a pod względem liczby gospodarstw rolnych - 19,4%.Podstawowym źródłem badań były wyniki powszechnego spisu rolnego z 2002 r. W badaniach zastosowano metody statystyczne, wyniki badań zaś porównywano między województwami a całym krajem. (fragment tekstu)
Celem artykułu było zaprezentowanie struktury agrarnej na Pomorzu i Kujawach w latach 1921 i 2002. W większości powiatów struktura ta pogorszyła się, co jest wynikiem rozdrobnienia gospodarstw rolnych. Z jednej strony może to mieć pozytywne skutki - większa liczba osób we własnym gospodarstwie rolnym. Z drugiej jednak rozdrobnienie rolnictwa może oznaczać brak możliwości postępu i zwiększenie jednostkowych kosztów produkcji. Pomimo Wspólnej Polityki Rolnej, gospodarcze i ekonomiczne różnice w strukturze agrarnej z 1918 r. pozostają zauważalne i obecnie. W związku z tym formułując jakiekolwiek plany w zakresie polityki dotyczącej struktury agrarnej należy uwzględnić trudności związane z jej zmianą oraz trwałość wprowadzonych zmian, które mogą być nieodwracalne. (abstrakt oryginalny)
Przystąpienie Polski do struktur UE w zdecydowanym stopniu zmieniło warunki, w jakich funkcjonowały gospodarstwa rolne, co wymusiło działania restrukturyzacyjne. Celem opracowania było ukazanie zmian strukturalnych, jakie zaszły w Polsce w ostatnim dziesięcioleciu. Jak wykazano na podstawie danych statystycznych, w ostatniej dekadzie takowe zmiany nastąpiły w wielu sferach. Przede wszystkim przyspieszeniu uległ proces polaryzacji gospodarstw, prowadząc w głównej mierze do znacznego przyrostu liczby gospodarstw największych. Ponadto gospodarstwa rolne są bardziej efektywne i konkurencyjne, wykorzystując w coraz większym stopniu posiadany potencjał. Znalazło to swoje odzwierciedlenie we wzroście wydajności jednostkowych, jak też wartości globalnych, co ukazano na przykładzie produkcji mleka i mięsa. Wyniki te osiągnięto pomimo odchodzenia od pracochłonnych kierunków produkcji na rzecz produkcji roślinnej (głównie zbożowej).(abstrakt oryginalny)
Praca miała na celu zweryfikowanie hipotezy, że możliwe jest utrzymanie żywotności obszarów wiejskich z rozdrobnioną strukturą agrarną mimo znacznego spadku ekonomicznego znaczenia rolnictwa. Analizę przeprowadzono dla obszarów wiejskich Bawarii w latach 1945-2005. Bawarską wieś w 1945 r. cechowały utrudnione warunki gospodarowania rolniczego, tradycyjnie rolniczy charakter i niska koncentracja przemysłu. Sześćdziesiąt lat później rolnictwo miało marginalne znaczenie dla funkcjonowania bawarskiej wsi, a większość gospodarstw rolnych "żyła z dopłat". Mimo to w latach 1983-2003 zwiększyła się gęstość zaludnienia bawarskich obszarów wiejskich. O utrzymującej się żywotności tych terenów świadczy też wysoka liczba organizacji pozarządowych i wzrost zainteresowania turystyką wiejską, co potwierdza hipotezę badawczą. Tym, co pomogło utrzymać atrakcyjność obszarów wiejskich Bawarii jako miejsca zamieszkania, było przede wszystkim elastyczne podejście do zarządzania ziemią, stosowanie skutecznych instrumentów ochrony środowiska, wprowadzanie demokratycznych procedur w programach rozwoju wsi i umiarkowana wiara w koncepcję jej wielofunkcyjnego rozwoju. Uzyskane wyniki mogą pomóc w programowaniu rozwoju polskich obszarów wiejskich z rozdrobnionym rolnictwem. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie zmian w strukturze agrarnej po 1989 roku. Przybliżono projekty ustaw: o rodzinnym gospodarstwie rolnym i o kształtowaniu ustroju rolnego państwa.
Od wielu lat Unia Europejska wspiera przemiany struktury agrarnej w krajach członkowskich. W artykule omówiono obowiązujące w tej organizacji regulacje mające na celu poprawę struktury agrarnej oraz efekty ich wykorzystania. Przedstawiono także przewidywane kierunki zmian struktury agrarnej w krajach Unii Europejskiej.
Wskaźnik produkcji rolnej (agricultural goods output) obejmuje ważone zmiany cen surowców rolnych, podczas gdy wskaźnik zużycia pośredniego opisuje ceny nakładów, takie jak: nasiona, sadzonki, energia, nawozy, polepszacze gleby, środki ochrony roślin lub pasz. Stosunek tych dwóch wskaźników jest definiowany jako "luka cenowa" lub "nożyce cen". W literaturze przedmiotu istnieje wiele modeli wyjaśniania cen produktów rolnych. Jednak kwestia determinant luki cenowej jest rzadko badana. Z tego powodu autorzy postawili sobie za cel oszacowanie długoterminowych modeli regresji luki cenowej w rolnictwie dla wybranych krajów europejskich, które reprezentują różne struktury agrarne. Powadzona analiza zakłada kilka etapów. W pierwszym z nich długoterminowe indeksy cenowe (od 1980 do 2014 roku) zostały obliczone na podstawie danych Eurostatu i FAOSTAT dla wszystkich dostępnych produktów rolnych i nakładów w krajach UE-27. Następnie zagregowane indeksy ważono wielkością produkcji lub konsumpcji pośredniej na podstawie średnich wskaźników cen dla poszczególnych nakładów lub efektów. W drugim etapie przeprowadzono analizę skupień opartą na wykorzystaniu czynnika ziemi przez poszczególne gospodarstwa rolne w krajach UE-27. W trzecim etapie wybrano do badań po trzy kraje reprezentujące najbardziej skrajne z wyróżnionych klastrów (z rolnictwem rozdrobnionym oraz wysoko wydajnym, silnym ekonomicznie) i oszacowano dla ich rolnictwa modele ekonometryczne luki cenowej, gdzie indeksy efektów i nakładów są zmiennymi niezależnymi. Interesująca jest obserwacja, że marginalne efekty są znacznie silniejsze w modelach dla krajów, gdzie mamy do czynienia z rolnictwem intensywnym i na dużą skalę (jak we Francji, Wielkiej Brytanii i Danii), aniżeli w krajach o rozdrobnionej strukturze agrarnej, takich jak Grecja, Portugalia i Irlandia. (abstrakt oryginalny)
Do prowadzenia skutecznej polityki rozwoju obszarów wiejskich niezbędne są pomiar i ocena procesów zachodzących w gospodarstwach rolnych. W opracowaniu przedstawiono próbę oceny zaawansowania (natężenia) procesu dezagraryzacji w ujęciu produkcyjno-ekonomicznym na poziomie subregionalnym (lokalnym). W konstrukcji syntetycznego wskaźnika dezagraryzacji wykorzystano trzy zmienne objaśniające: odsetek gospodarstw domowych z właścicielem gospodarstwa rolnego, które nie czerpią dochodów z działalności rolniczej, udział gruntów w złej kulturze rolnej w powierzchni użytków rolnych w gospodarstwach oraz obsadę zwierząt. Przeprowadzone obliczenia potwierdziły większe zaawansowanie zjawiska dezagraryzacji na obszarach o rozdrobnionej strukturze agrarnej. Do jednostek o największym natężeniu dezagraryzacji produkcyjno-ekonomicznej należą podregiony: częstochowski, sosnowiecki, kielecki, oświęcimski, bielski oraz rzeszowski. (abstrakt oryginalny)
Suwalszczyzna jest regionem Polski, w którym rolnictwo ma nadwyżki plonów rolnych i produktów pochodzenia zwierzęcego. W latach 1976-1985 relatywne nadwyżki uzyskano w produkcji jęczmienia - średnio 1,8%, owsa - 1,1%, ziemniaków - 0,4%, buraków cukrowych i rzepaku, żywca rzeźnego, w przeliczeniu na mięso - 1,2% oraz mleka - 1,3%. Ze względu na to, że jęczmień, owies i ziemniaki są stosowane w hodowli zwierząt gospodarskich jako pasze, należy przyjąć, że produktami "eksportowymi" tego regionu są głównie produkty pochodzenia zwierzęcego oraz buraki cukrowe i rzepak. Nadwyżki w produkcji rolnej tego regionu są osiągane w wyjątkowo niekorzystnych warunkach przyrodniczo-ekonomicznych i społecznych. Województwo Suwalskie jest położone w północno-wschodniej części kraju, odznaczającej się najbardziej niepożądanymi, z punktu widzenia działalności rolniczej, cechami środowiska rolniczego. Region ten charakteryzuje się ostrym klimatem, czego wyrazem jest najniższa w Polsce średnia temperatura roczna /od 6,0 do 6,5 C/, największa liczba dni z przymrozkami /od 130 do 150/ i najwięcej dni mroźnych /od 50 do 60/.
W uwarunkowaniach rozwoju polskiego rolnictwa cechującego się dużą liczbą rozdrobnionych gospodarstw indywidualnych, problemy dotyczące przemian agrarnych odgrywają rolę kluczową. W artykule autor porusza kwestie kierunku zmian zachodzących na rynku ziemi. Autor analizuje powody likwidowania gospodarstw oraz czynniki, jakimi kierują się ich nowi nabywcy.
15
Content available remote Warunki kształtowania się współczesnej struktury agrarnej Chin
61%
Celem artykułu jest przedstawienie struktury agrarnej Chin jako istotnego elementu rozwoju gospodarczego i społecznego. Pamiętać przy tym należy, że rolnictwo nie tylko dostarcza surowców dla przemysłu, stanowi miejsce zatrudnienia dla milionów ludzi, ale to przede wszystkim produkcja żywności, bez której człowiek nie jest w stanie funkcjonować. Chiny zamieszkuje ponad 20% ludności świata. Zważywszy iż 12,3% (według raportu UNDP z 2006 r.) żyje poniżej poziomu ubóstwa, problem rozwoju rolnictwa i jego przeobrażeń strukturalnych staje się istotnym elementem gospodarki światowej. (fragment tekstu)
"Podstawowym przedmiotem prezentacji w niniejszym opracowaniu są postacie numeryczne modeli oraz analiza poprawności ocen parametrów strukturalnych i struktury stochastycznej modeli produkcji i skupu zbóż w porównawczej skali dla wybranych produktów roślinnych... Próby modelowania poprzedzono analizą potencjałów wytwórczych branżowych układów produktów roślinnych a mianowicie podstawowych zbóż: pszenicy i jęczmienia oraz ziemniaków."
Przedstawiono zmiany struktury agrarnej gospodarstw indywidualnych w Polsce w latach 1980-2010, przy zastosowaniu odpowiednio dobranych metod statystycznych wykorzystywanych do oceny szeregów asymetrycznych. Zarówno krzywe Lorenza, jak i obliczone współczynniki koncentracji w analizowanym okresie 30 lat wykazały postępujący proces rozwarstwiania się gospodarstw, tzn. systematyczny wzrost koncentracji. (abstrakt oryginalny)
Analizowano zmiany, które zachodziły w powierzchni użytków rolnych według spisu rolnego z lat 2002 i 2010. W latach 1950-2010 spadek użytków rolnych wyniósł 24,1%, gruntów rolnych zaś 33,9%. Tendencje spadkowe nie zostały zahamowane, mimo ukazania się ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (1995 r.). W okresie między spisami rolnymi (2002-2010) zanotowano dalszy spadek użytków rolnych o 1,3 mln ha. W przekroju analizowanych grup wielkościowych gospodarstw rolnych największy spadek powierzchni zanotowano w małych i średnich gospodarstwach. Na procesie konsolidacji użytków rolnych zyskały gospodarstwa duże (30-50 ha) i bardzo duże (50 i więcej ha). Występujące zjawisko należy ocenić jako pozytywne, które będzie wyznaczać dalsze wektory przemian agrarnych. (abstrakt oryginalny)
Celem badań była ocena struktury agrarnej w Polsce na przykładzie wybranych województw z trzech byłych zaborów: województwa wielkopolskiego z zaboru pruskiego, województwa małopolskiego z zaboru austriackiego oraz województwa świętokrzyskiego z zaboru rosyjskiego. Ocenie zmian w strukturze agrarnej posłużyło jej porównanie dla lat 1921 oraz 2002. Do analizy struktury agrarnej wykorzystano współczynnik Giniego oraz współczynnik urolnienia. Wskazano, że struktura agrarna, pomimo upływu lat oraz przekształceń ją determinujących, uległa podobnym zmianom w obrębie trzech zaborów. Oznacza to, że w badanych województwach struktura agrarna ma silne uwarunkowania historyczne. Różnice w strukturze agrarnej pomiędzy obszarami trzech zaborów zostały zachowane do obecnych czasów, pomimo wspólnej polityki rolnej, gospodarczej i ekonomicznej prowadzonej na tym terytorium przez prawie 100 lat. (abstrakt oryginalny)
20
61%
The study is aimed at the analysis of the situation in the agricultural land market in Poland, including the identification and description of factors affecting the turnover and rules governing trade in agricultural land and the influence of the Agricultural Property Agency on the supply and demand relationships in trade in agricultural land. Analysis allows to draw the conclusion that the situation on agricultural market as well as Common Agricultural Policy motivate economically strong farms to strengthen their position on the agricultural market, and to extend the area of their land. So far the main effect of this situation is progressing polarization of area structure of individual farms, what is represented by a greater share of units of relatively small and big land acreage. (original abstract)
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.