Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 293

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Education system
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
Teoria metodologii badań z zakresu ekonomiki oświaty opiera się na rozległej wiedzy ekonomicznej i pedagogicznej oraz nauk wspomagających: prawa, administracji, demografii, polityki społecznej. W warunkach gospodarki rynkowej wyniki badań z ekonomiki oświaty mają szerokie zastosowanie w praktyce kształtowania polityki społeczno-gospodarczej. W artykule zaprezentowano specyfikę teorii ekonomiki oświaty, przedstawiono obszary zastosowania metodoligii badań z zakresu ekonomiki oświaty oraz wskazano czynniki warunkujące rozwój metodologii badań z ekonomiki oświaty w XXI wieku.
2
Content available remote Nakłady na edukację na tle uzyskiwanych efektów kształcenia
100%
W większości krajów oświata jest finansowana w modelu mieszanym - ze środków publicznych i prywatnych, przy czym udział środków prywatnych zwiększa się wraz z przechodzeniem na wyższe szczeble edukacji. Celem pracy jest analiza poziomu nierówności edukacyjnej, w oparciu o dane liczbowe opisujące wydatki na cele oświato- we w wybranych krajach oraz poziom umiejętności uczniów, którzy ukończyli 15. rok życia. W analizie wykorzystano wyniki międzynarodowego badania koordynowanego przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) - Programme for International Student Assessment (PISA). (abstrakt oryginalny)
Wykorzystywanie marketingu przez organizacje niedochodowe, jakimi są również szkoły publiczne w państwach Europy Zachodniej i Stanach Zjednoczonych występuje od lat 80. ubiegłego wieku. Obecnie dzięki procesowi euro integracji polskie szkoły, tworząc swoje koncepcje strategiczne mają możliwość uczestniczenia w programach unijnych, pozyskiwania funduszy oraz korzystania z doświadczeń zachodnich również w tym zakresie. Przeprowadzone badania pozwoliły na określenie zakresu praktycznego stosowania marketingu przez szkoły w postaci sformułowania misji i celów działalności oraz posługiwania się jego instrumentami. Sposób wykorzystania narzędzi marketingu determinuje typ szkoły i poziom jej autonomii w sferze wprowadzania własnej oferty produktów. Występujące różnice między placówkami w obrębie wykorzystania instrumentarium marketingowego wynikają z miejsca w systemie edukacji, produktów, zasobów. Wyodrębnione i omówione trzy typy strategii realizowane przez szkoły (tj. ofensywne, defensywne i mieszane) nie wyczerpują wszystkich możliwości, które mogą występować w praktyce. Chociaż trudno kategorycznie przypisywać konkretne strategie określonym grupom placówek, gdyż działają one w bardzo zróżnicowanych warunkach środowiska lokalnego, rynku edukacyjnego i pracy oraz posiadają różne zasoby, nie można ich również poddawać typowym klasyfikacjom, jak w przypadku podmiotów o celach komercyjnych lub odnoszących się do organizacji non profit państw o rozwiniętej gospodarce rynkowej, to zaprezentowane w pracy podejście do strategii marketingowych szkół stwarza - jak się wydaje - znaczne możliwości poznawcze i praktyczne. (fragment tekstu)
Tematyka artykułu oscyluje wokół zagadnienia językowego obrazu szkoły, wyekscerpowanego z wybranych obowiązujących aktów prawa oświatowego. Tekst jest prezentacją częściowych wyników badań, przeprowadzonych przez autorkę w ramach realizowanego projektu badawczego. Jako punkt wyjścia przyjęte zostaje powszechne znaczenie słowa szkoła, zrekonstruowane na podstawie słowników języka polskiego oraz definicji stworzonych doraźnie przez użytkowników języka w prowadzonych przez autorkę rozmowach. Zestawione zostaną one z pojęciem szkoły, funkcjonującym w terminologii prawnej i prawniczej. Ukazane będą również zewnętrzne czynniki warunkujące zauważalne między tymi ujęciami podobieństwa i różnice. Następnie Autorka prezentuje obraz szkoły, uzyskany na podstawie wyników analiz wybranych aktów prawa oświatowego. Ponadto stawia tezy odnoszące się do skutków rozumienia owego pojęcia dla funkcjonowania szkoły. W tym celu ukazuje zależności między założeniami przyświecającymi prawodawcom i cechami języka prawnego, które przyczyniają się do powstawania trudności przy odczytywaniu norm prawnych, a końcowymi efektami tych działań, dającymi się wyczytać z tekstu prawnego. Konfrontacja ewentualnych zmian obowiązujących tekstów prawnych z kompetencjami językowymi odbiorców prawa wskazuje natomiast na możliwe przeszkody, tak w zakresie świadomości prawnej obywateli, jak i w procesie stanowienia prawa, które musiałyby zostać pokonane, by prawo oświatowe było bardziej zrozumiałe.(fragment tekstu)
W laudacji omówiono dokonania profesora Stanisława Dawidziuka jako znakomitego organizatora procesu pedagogicznego, bardzo efektywnego menedżera. Podkreślono, że w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie (której jest założycielem), obecnie jednej z najlepszych szkół wyższych w Polsce, studiuje wielu cudzoziemców z takich krajów jak: Ukraina, Gruzja, Białoruś i Armenia, jak też studenci ze Słowacji i Czech. Zwrócono uwagę na to, że jako jedynemu polskiemu naukowcowi przyznano w 2005 roku w Oxfordzie Złoty Medal z szarfą "Zjednoczona Europa" za osobiste zasługi na polu integracji europejskiej. Profesor jest uosobieniem jednej ze złotych myśli Seneki Starszego - "Dwie rzeczy dają duszy największą siłę: wierność prawdzie i wiara w siebie". Jest rzeczą wspaniałą, że taki człowiek zostaje członkiem akademickiej społeczności VŠBM w Koszycach. (abstrakt oryginalny)
Obliczanie wielkości subwencji oświatowej należnej poszczególnym JST odbywa się za pomocą algorytmu, dzielącego całkowitą kwotę przeznaczoną w budżecie państwa na zadania oświatowe między organy pełniące te zadania, na podstawie liczby uczniów uczęszczających do różnego rodzaju szkół i placówek pozaszkolnych.(fragment tekstu)
7
Content available remote Niestabilności warunków funkcjonowania systemu oświaty w Polsce
100%
W opracowaniu podjęta została problematyka niestabilności warunków funkcjonowania oświaty. Poruszony problem badawczy dotyczył w szczególności skali i kierunków zmian przepisów prawnych. W kontekście wdrażanej reformy systemu oświaty analizie poddano kierunki i charakter zmian w polityce edukacyjnej w Polsce od 1991 r. Struktura opracowania odzwierciedla przyjęte cele badawcze. W pierwszej kolejności omówione zostały uwarunkowania realizacji zadań oświatowych po transformacji ustrojowej. Następnie scharakteryzowano najważniejsze etapy kształtowania systemu oświaty oraz zakres i kierunki zmian w oparciu o analizę najważniejszych regulacji prawnych w tym obszarze. W toku przeprowadzonych analiz wykazano, że duża skala dokonywanych modyfikacji systemu oświaty, będąca efektem bardzo licznych nowelizacji ustaw, nie wynikała z realizacji spójnej długofalowej koncepcji rozwoju oświaty. W ostatniej części artykułu wskazano najważniejsze założenia nowej reformy systemu edukacji w Polsce oraz na podstawie analizy rozwiązań ustawowych jej skutki dla jednostek samorządu terytorialnego(abstrakt oryginalny)
Zmiany ustrojowe, jakie nastąpiły pod koniec lat 80. w Polsce, znalazły swoje odbicie we wszystkich sferach życia społeczno-gospodarczego i politycznego kraju. Jednym z ich przejawów były i są nadal przemiany w systemie edukacji.
28 stycznia 1998 r. minister Mirosław Handke przedstawił projekt nowego systemu edukacyjnego. Reforma ma być zrealizowana w tempie ekspresowym: start w roku szkolnym 1999/2000, finał w 2004/2005, czyli za siedem lat.
10
Content available remote Polityka edukacyjna Unii Europejskiej
100%
Celem artykułu jest przedstawienie zarysu polityki edukacyjnej Unii Europejskiej ze szczególnym uwzględnieniem polityki w zakresie ogólnego kształcenia obowiązkowego. Zaprezentowano w nim także stosowane przez UE pośrednie mechanizmy oddziaływania na systemy edukacyjne państw członkowskich, takie jak metoda otwartej koordynacji, związane z nią wskaźniki, zalecenia, programy edukacyjne, a także wskazano kierunki zmian w edukacji.(fragment tekstu)
11
Content available remote Państwowa polityka edukacyjna Niemiec - cechy szczególne i kierunki wdrażania
100%
W niniejszym artykule została poddana analizie polityka edukacyjna Unii Europejskiej na przykładzie Niemiec. Autorzy kierują naszą uwagę na model polityki edukacyjnej tego kraju, w szczególności na takie jej cechy jak: dominacja państwa w kwestiach zarządzania i finansowania krajowego systemu wykształcenia, orientacja na znalezienie najbardziej optymalnych stosunków uczestnictwa państwa i struktur społecznych w realizacji tych procesów, aktywizacja kierunków działalności oświatowej, które są bezpośrednio powiązane ze zwiększeniem ekonomicznego, naukowego i technicznego rozwoju kraju, zwłaszcza systemu wyższego wykształcenia. Autorzy przeanalizowali federalne programy i dokumenty państwowe oraz pokazali tendencje i kierunki, które mogą okazać się pomocne w kwestii rozwoju i doskonalenia krajowej polityki edukacyjnej w Niemczech. (abstrakt oryginalny)
Artykuł omawia stan obecny systemu edukacji po pierwszym etapie reform oraz dalsze działania wdrożeniowe i propozycje korekt reformy.
Dokonano podsumowania małopolskich samorządów w dziedzinie oświaty. Zasygnalizowano problemy, z jakimi muszą zmagać się lokalne władze podczas realizacji edukacyjnych zadań.
Wydatki związane z oświatą stanowią najważniejszą pozycję w budżecie jednostek samorządu terytorialnego szczebla lokalnego. Subwencja oświatowa przekazywana z budżetu centralnego gminom i powiatom wraz z upływem czasu jest coraz skromniejsza, dlatego gminy i powiaty zmuszone są pokrywać rosnące koszty oświaty z własnych środków. Większą subwencję oświatową w przeliczeniu na 1 mieszkańca otrzymują województwa słabiej rozwinięte gospodarczo, ale te województwa również w większym stopniu pokrywają wydatki na oświatę z własnych środków.(abstrakt oryginalny)
Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi stanowią szczególną grupę osób, do których kierowane są działania w zakresie edukacji. W przypadku omawianej grupy uczniów edukacja ma wyjątkowe znaczenie. Może być szansą na normalne życie, poprawę warunków życia lub zmianę środowiska. Przede wszystkim jednak przyczynia się do ujawnienia i rozwinięcia potencjału intelektualnego uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Polskie ustawodawstwo sprzyja interesującym nas uczniom, stwarzając możliwości poprzez wydłużenie czasu nauki, stworzenie dogodnych warunków zdawania egzaminów i zaliczeń. Niepokojący jest jednak fakt, że coraz więcej uczniów w szkołach posiada orzeczenia lub opinie, a także są oni klasyfikowani przez nauczycieli i pedagogów jako uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. (abstrakt oryginalny)
W gospodarce opartej na wiedzy szczególnie ważne są działania związane ze sferą edukacji, która jest jednym z jej filarów. Ważną zaś funkcję ma dyrektor w zarządzaniu szkołą, którego rola wymaga obecnie nowego spojrzenia. Rola ta współcześnie identyfikowana jest przede wszystkim z rolą menedżera, jednak wyzwania współczesności sprawiają, że zaczyna ona być identyfikowana z rolą przywódcy. Celem artykułu jest wskazanie, iż dyrektor szkoły, aby osiągnąć sukces w otoczeniu i przewagę konkurencyjną wobec wyzwań gospodarki opartej na wiedzy, powinien nie tylko odgrywać swoją rolę w sposób menedżerski, ale przede wszystkim ukierunkować swoje rzeczywiste działania w organizacji, jaką jest szkoła, na zachowania przywódcze.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono elementy metodologii nauczania w świetle badań ergonomicznych obejmujące: korzyści z globalnego podejścia do systemu oświatowego, postępowanie ergonomiczne, główne pola badania ergonomii. Poruszony został także temat cech szczególnych ergonomii szkolnej w kontekście ergonomii przemysłowej oraz pojęcie kosztów złego funkcjonowania systemu szkolnictwa. (abstrakt oryginalny)
Omówienie rapotru ekspertów OECD na temat sytuacji szkolnictwa w Polsce.
Pomiar efektywności wydatków publicznych jest zagadnieniem niezwykle trudnym. Dopiero w ostatnich latach zaczęto prowadzić prace nad stworzeniem metodologii badania efektywności wydatków publicznych. W przypadku zadań oświatowych realizowanych przez powiaty ziemskie uznano, że podstawowym parametrem określającym efektywność kosztową realizacji zadań oświatowych w publicznych szkołach ponadpodstawowych, są wydatki bieżące w przeliczeniu na jednego ucznia. Przeprowadzona analiza wskazuje na istotne zróżnicowanie powiatów ziemskich pod względem wysokości wydatków ogółem i bieżących, związanych z realizacją zadań oświatowych w przeliczeniu na jednego ucznia. Widoczne jest także istotne zróżnicowanie regionalne wysokości wydatków, ale także efekt skali - większa liczba prowadzonych oddziałów szkolnych skutkuje relatywnie mniejszymi wydatkami związanymi z wykształceniem przeciętnego ucznia. Ponadto, zdawalność egzaminu maturalnego jako rezultat realizacji zadań w zakresie szkolnictwa ponadgimnazjalnego jest ujemnie zależna do wydatków bieżących na oświatę i wychowanie - w przeliczeniu na jednego ucznia.(abstrakt oryginalny)
W epoce oświecenia, tzw. epoce pedagogicznej, znaczącą aktywność zademonstrowali filantropi, którzy dostrzegali konieczność nauczania każdej klasy społecznej, w tym młodzieży z ubogich rodzin. Zakładali szkoły dla niższych klas społecznych, chcieli w nich stworzyć rodzinną atmosferę w procesie nauczania i wychowania i łączyć te procesy z wydajną pracą. W artykule dokonano analizy działalności filantropijnej hrabiego Stanisława Skarbka (1780-1848), jednego z największych magnatów w Galicji, który podjął się realizacji ogromnego projektu filantropijnego - budowy teatru we Lwowie oraz utworzenia placówki dla ubogich i sierot w Drohowyżu. Niestety, Skarbek nie zdołał w pełni zrealizować swojego projektu, bo współcześni mu uważali to przedsięwzięcie za utopię. Niemniej jednak teatr we Lwowie powstał w ciągu pięciu lat i to dzięki aktywnej działalności pomysłodawcy. Oddano go do użytku w 1842 r. Sześć lat później Stanisław Skarbek zmarł, nie finalizując planów założenia organizacji charytatywnej, mimo starań. Przekazał instytucji cały swój majątek wraz z teatrem i działającymi w nim przedsiębiorstwami. Dzięki staraniom Skarbka w sierpniu 1875 r. nastąpiło oficjalne otwarcie zakładu dla ubogich i sierot w Drohowyżu.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.