BazEkon - Yadda

1

Skład i struktura Rady Europy

100%

Garlicki L.

Biuletyn Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego / Ośrodek Informacji i Dokumentacji Rady Europy

|

1992

|

nr 1

19-27

Rada Europy jest organizacją o charakterze regionalnym, a w ramach swojego regionu ma charakter uniwersalny. Autor przedstawił cele Rady Europy, jej ewolucję w czasie, charakterystyczne cechy wyróżniające ją od innych organizacji europejskich, jej skład członkowski i organy tj. Komitet Ministrów i Zgromadzenie Parlamentarne, a także Sekretariat Rady Europy. Odrębnie omówiono Europejską Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności uchwaloną w 1950 roku.

2

Konsekwencje obowiązywania zasady domniemania niewinności

80%

Malicka-Ochtera A.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2019

|

t. 20, z. 3, cz. 3 Administracja a zarządzanie

63-70

Zasada domniemania niewinności znana jest od starożytności jako praesumptio boni viri - domniemanie przyzwoitości człowieka [Waltoś, Hofmański 2018, s. 247]. Zgodnie z art. 42 ust. 3 Konstytucji RP (dalej jako "Konstytucja") [Dz. U. z 1997 r. Nr 483, poz. 78 ze zm.] każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu. Analogicznie z art. 5 Kodeksu postępowania karnego (dalej jako "k.p.k.") [Dz. U. z 2018 r., poz. 1987 ze zm.] wynika, że oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem. Domniemanie niewinności stanowi zasadę procesu karnego. W doktrynie, dla zobrazowania funkcjonowania domniemania niewinności, wymienia się cztery zakazy, które zasada ta w sobie inkorporuje. Są to: zakaz domniemywania winy oskarżonego, zakaz przesądzania winy oskarżonego przed prawomocnym zakończeniem procesu, zakaz traktowania oskarżonego od początku tak, jakby był sprawcą zarzucanego mu przestępstwa oraz zakaz konstruowania faktycznego domniemania winy [Kruszyński, Pawelec 2014, s. 1577]. Domniemanie ma charakter formalnoprawny oraz wzruszalny, czyli obalić je może dopiero prawomocny wyrok skazujący. Dla uwypuklenia znaczenia zasady domniemania niewinności, zgodnie z którą oskarżony jest niewinny do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy, w piśmiennictwie używa się sugestywnego pojęcia "prawdy tymczasowej" [Jezusek 2016, s. 175]. Zasada domniemania niewinności jest źródłem oraz komponentem wielu innych skorelowanych z nią reguł procesu, takich jak zasada prawa do obrony, in dubio pro reo czy też nemo se ipsum accusare tenetur. Na gruncie międzynarodowym warto zwrócić uwagę, że domniemanie niewinności stanowi jeden z fundamentów systemu odpowiedzialności karnej zarówno w systemie common law jak i civil law [Wiliński 2009, s. 186] oraz standardów praw człowieka w procesie karnym wynikających z norm Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. (fragment tekstu)

3

Stosowanie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności przez organy władzy publicznej Republiki Federalnej Niemiec. Studium przypadku

80%

Bainczyk M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2013

|

nr 2 Ochrona praw człowieka w polityce i prawie Rady Europy i Unii Europejskiej 1953-2013

25-43

Wskazane powyżej postanowienie zawiera istotne stwierdzenia dotyczące rangi Konwencji w niemieckim systemie prawnym oraz stosunkowo szczegółowe zasady jej stosowania przez niemieckiego organy władzy państwowej, ze szczególnym uwzględnieniem sądów. Zacytowane powyżej tezy wskazują na otwarcie niemieckiego systemu prawnego na Konwencję, ale o charakterze warunkowym. Z tych powodów wydaje się, że omówienie postanowienia pozwoli na ukazanie faktycznego znaczenie Konwencji w Republice Federalnej Niemiec. Poniżej krótko zostaną przedstawione informacje dotyczące miejsca Konwencji w prawie niemieckim, a następnie omówione szeroko postanowienie: okoliczności faktyczne sprawy oraz najważniejsze tezy uzasadnienia. Ta część tekstu, w którym przedstawiano najważniejsze tezy uzasadnienia, bazuje w dużej mierze na tłumaczeniu in extenso postanowienia FTK, ale jest to podyktowane chęcią przedstawienia prawniczego toku rozumowania sędziów z Karlsruhe, które doprowadziło do uznania z jednej strony, że orzeczenia sądu krajowego jest sprzeczne z niemiecką Ustawą Zasadniczą (dalej: UZ), a z drugiej strony do sformułowania szeregu warunków stosowania Konwencji przez sądy niemieckie. W podsumowaniu zostaną ukazane poglądy doktryny niemieckiej dotyczące stosowania Konwencji w kontekście omawianego postanowienia, a także refleksje autorki z tym związane.(fragment tekstu)

4

Protokół Nr 11 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności dotyczący przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję

80%

Biuletyn Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego / Ośrodek Informacji i Dokumentacji Rady Europy

|

1995

|

nr 3

94-105

Tłumaczenie Protokołu Nr 11 Konwencji z 9 października 1993 roku - dotyczącego utworzenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, jego organizacji, właściwości, trybu rozpatrywania skarg, wyroków, mocy obowiązywania, kompetencji doradczych, kosztów, przywilejów i immunitetów sędziów.

5

Regulamin Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

80%

Biuletyn Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego / Ośrodek Informacji i Dokumentacji Rady Europy

|

2000

|

nr 1

64

W niniejszym Biuletynie zamieszczono dwa teksty: Regulamin Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz Europejską Konwencję Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Publikacja ma na celu upowszechnianie wiedzy o prawach człowieka i procedurach związanych z ich ochroną.

6

Europejska Karta Społeczna

61%

Wieś i Państwo

|

1995

|

nr 4

223-236

Pełny tekst dokumentu, zgodnie z podpisaną 14.11.1950 r. w Rzymie Konwencją o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz Protokół dodatkowy do Europejskiej Karty Społecznej z 18.10.1961 r. Konwencję ratyfikowała Polska w 1993 r.

7

Prawo do strajku w świetle Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności

61%

Reda-Ciszewska A.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2015

|

95

99-116

W artykule przedstawiono unormowanie prawne Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w zakresie ochrony prawa do strajku. Warto podkreślić, że Konwencja nie wyraża wprost prawa do strajku. Jednak prawo to zostało ujęte w Europejskiej Karcie Społecznej. Art 11 EKPC stanowi, że każdy ma prawo do swobodnego, pokojowego zgromadzania się oraz do swobodnego stowarzyszania się, włącznie z prawem tworzenia związków zawodowych i przystępowania do nich dla ochrony swoich interesów. W ostatnim czasie Europejski Trybunał Praw Człowieka podjął dwa istotne rozstrzygnięcia, w których wskazał, iż art. 11 EKPC chroni także prawo do rokowań zbiorowych, a także prawo do strajku. W swoich rozstrzygnięciach Trybunał nawiązał do dorobku Międzynarodowej Organizacji Pracy. Trzeba jednak dodać, że również Konwencje MOP nie przewidują wprost ochrony prawa do strajku.(abstrakt oryginalny)

8

Zasada "fair trial" w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

61%

Pagiela A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2003

|

nr 2

125-144

Zasada "fair trial" została sformułowana w art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (EKPC). Prawo zawarte w tym artykule określa się w języku angielksim mianem "right to fair trial" albo "right to fair hearing". Określenia te tłumaczone są w polskiej literaturze jako "prawo do rzetelnego procesu sądowego" lub "prawo do rzetelnego postępowania". W artykule przedstawiono przegląd gwarancji pisanych i niepisanych prawa do rzetelnego procesu sądowego, tak jak są skodyfikowane w artykule 6 EKPC, i tak, jak są one pojmowane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka.

9

Po sprawiedliwość do Strasburga (cz. I)

61%

Bajorek-Ziaja H.

Prawo i Podatki Unii Europejskiej w Praktyce

|

2007

|

nr 12

9-12

Artykuł informuje o zasadach wnoszenia skarg do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Autorka pisze, że można to zrobić, kiedy uważamy, iż osobiście i bezpośrednio zostaliśmy dotknięci naruszeniem praw i wolności zagwarantowanych w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 4 listopada 1950 r. Trybunał przyjmuje skargi zarówno od każdej osoby, grupy osób, organizacji pozarządowych i państw, które ratyfikowały Konwencję. Aby móc złożyć skargę do Trybunału, nie trzeba być obywatelem jednego z państw członkowskich Rady Europy. Naruszenie Konwencji, na które składa się skargę, musi być po prostu popełnione przez jedno z państw, w których Konwencja obowiązuje, w ramach jego jurysdykcji, co zwykle oznacza - na jego terytorium.

10

Czy zablokowanie przystąpienia Unii Europejskiej do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka jest zgodne z normami konstytucyjnymi?

61%

Sozański J.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

|

2016

|

nr 2(48)

63-74

Celem rozważań jest ocena podstaw prawnych i skutków Opinii 2/13 Trybunału Sprawiedliwości Unii, blokującej jej przystąpienie do EKPC, przewidziane Traktatem z Lizbony. Dokonano analizy porównawczej instrumentów prawnych i literatury. Należy stwierdzić, że Opinia jest niekonstytucyjna i contra legem, choć wywiera istotne skutki dla porządku prawnego i ochrony jednostek. Artykuł ma charakter badawczy. (abstrakt oryginalny)

11

Swoboda wypowiedzi w europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności : Referat na Konferencję "Granice wolności słowa" Kielce 4-5 maja 1995

61%

Nowicki M.

Biuletyn Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego / Ośrodek Informacji i Dokumentacji Rady Europy

|

1995

|

nr 3

79-87

Polska ratyfikowała Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w 1993 roku. Art.10 Konwencji zawiera gwarancję wolnego słowa. Autor przedstawił w referacie dorobek orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sferze wypowiedzi opisując najważniejsze i najciekawsze jego wątki. Podał szereg przykładów orzeczeń Trybunału tak w sferze wolości prasy, a szczególnie prawa dzienikarstwa do wykorzystywania "poufnych źródeł informacji", jak i w sferze wypowiedzi artystycznych. Zwrócił uwagę także na art. 17 Konwencji, którego celem jest uniemożliwienie grupom o poglądach totalitarnych wykorzystywania zasad zawartych w Konwencji do własnych celów (np. propagowanie rasizmu).

12

Ekstraterytorialne stosowanie Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności : orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Al-Skeini

61%

Wasiński M.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2012

|

86

157-172

Niniejszy artykuł przedstawia sposób, w jaki Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu interpretuje art. 1 Europejskiej Konwencji Ochrony Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1950 roku.

13

Wpływ Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na porządek prawny państw-stron Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, a koncepcja marginesu oceny. Analiza ze szczególnym uwzględnieniem wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Hirst przeciwko Zjednoczonemu Królestwu (2)

61%

Ciżyńska-PałoszCiżyńska-Pałosz A.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2020

|

nr 1

7-28

W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy w XXI w. działalność Europej-skiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) stanowi zagrożenie dla suwerenności państw podlegających jego jurysdykcji, czy może wpływa pozytywnie na system prawa, wymiar sprawiedliwości i funkcjonowanie tych państw. Rozważania oparto m.in. na ocenie legitymizacji ETPC, analizie skutków orzeczeń ETPC dla państw-stron Konwencji, a także charakterystyce doktryny marginesu oceny. Ważną część opracowania stanowi również analiza wyroku ETPC w sprawie Hirst przeciwko Zjednoczonemu Królestwu (2)w kontekście słuszności argumentacji ETPC i reakcji Zjednoczonego Królestwa na to orzeczenie.(abstrakt oryginalny)

14

Orzecznictwo strasburskie w zakresie skarg międzypaństwowych

61%

Łasak K.

Biuletyn Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego / Ośrodek Informacji i Dokumentacji Rady Europy

|

1998

|

nr 3-4

159-169

Europejska Konwencja Praw Człowieka jest jak dotychczas jedynym z regionalnych systemów ochrony praw człowieka konstytuujących procedurę skarg międzypaństwowych, wykorzystywaną w praktyce. Od 1953 roku tj. od wejścia w życie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka łączna liczba wniesionych skarg międzypaństwowych wynosi 11.

15

Reforma systemu kontroli przestrzegania Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

61%

Nowicki M. A.

Biuletyn Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego / Ośrodek Informacji i Dokumentacji Rady Europy

|

1998

|

nr 3-4

100-106

Przedstawiono koncepcje reformy systemu kontroli przestrzegania Europejskiej Konwencji Praw Człowieka związanej z tym, że ratyfikują ją kolejne państwa Europy Centralnej i Wschodniej i ciągle wzrasta liczba skarg powodując, że okres ich rozpatrywania wydłuża do niedopuszczalnych granic.

16

Dostosowanie prawa konstytucyjnego Szwecji do wymogów członkostwa w Unii Europejskiej

61%

Lysen G.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

1997

|

nr 2

71-86

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytania, w jaki sposób system prawny Szwecji (zwłaszcza prawo konstytucyjne) odnosi się w różnych aspektach do zobowiązań wypływających z Traktatów z WE oraz jakie rozwiązania przyjęło prawo Szwecji aby wypełnić te zobowiązania, szczególnie w zakresie wprowadzenia w życie prawa wspólnotowego. Autor opowiada się za pełnym honorowaniem zobowiązań wynikających z międzynarodowego prawa publicznego zawartych w Traktatach z WE, mając na względzie zwiększenie skuteczności działania prawa międzynarodowego. Stosowanie zasady skuteczności przez sądy i władze szwedzkie może, zdaniem autora, rozwiązać wiele problemów, jednakże konieczne są zmiany w prawie szwedzkim, aby było ono zgodne z prawem wspólnotowym.

17

Nadmierny formalizm procesowy jako naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności

61%

Szwed M.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

nr 2

123-136

Formalizm procesowy, rozumiany jako obowiązek dokonywania czynności procesowych "w określonej formie, miejscu oraz czasie", stanowi nieodłączną część każdego postępowania sądowego. Postępowanie całkowicie odformalizowane, nieoparte na procedurze ujętej w przepisach prawa, miałoby charakter arbitralny, a organu wydającego rozstrzygnięcia w ten sposób z całą pewnością nie można byłoby określić mianem "sądu". Z tej perspektywy procedura stanowi więc nie tyle ograniczenie prawa do sądu, ile warunek konieczny jego realizacji. Jednocześnie wiele rozwiązań proceduralnych, takich jak np. wymogi formalne pism procesowych czy terminy, może stanowić barierę w dostępie do sądu. Nie znaczy to oczywiście, że zawsze są one niedopuszczalne - w wielu przypadkach formalizm procesowy realizuje prawnie doniosłe cele, przyczyniając się do zwiększenia efektywności postępowania czy pewności prawa. Istnieją zarazem pewne granice, po których przekroczeniu regulacje proceduralne nie są już uzasadnionymi mechanizmami służącymi zapewnieniu efektywności postępowania, lecz przejawem nadmiernego formalizmu procesowego, stanowiącym pogwałcenie prawa do sądu. Niniejszy artykuł stanowi próbę wyznaczenia owych granic na podstawie analizy orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) na tle art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. (fragment tekstu)

18

Prawne instrumenty polityki społecznej wobec kwestii niepełnosprawności

51%

Damska M., Skinder M.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2009

|

nr 8

209-224

W artykule omówiono najważniejsze międzynarodowe oraz krajowe regulacje prawne w odniesieniu do kwestii niepełnosprawności, konstytuujące ochronę i promocję praw osób niepełnosprawnych oraz mówiące o zakazie ich dyskryminacji. Przesłaniem tych uregulowań prawnych są wolności i prawa człowieka, oparte na niezbywalnej, nienaruszalnej i nieograniczonej godności ludzkiej. Omówiono również instrumenty polityki społecznej, kwestię niepełnosprawności oraz sytuację osób niepełnosprawnych w Polsce. (abstrakt oryginalny)

19

A New Model of Appeal Proceedings in Criminal Cases : Acceleration v. Fairness? A Few Remarks from the Perspective of the Standards of Protecting Human Rights

51%

Wąsek-Wiaderek M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2021

|

Vol. 30, nr 4

187-207

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie i ocena głównych zmian modelu postępowania odwoławczego wprowadzonych w ciągu ostatnich kilku lat do polskiego procesu karnego w celu jego przyspieszenia i uczynienia w ten sposób zadość wymogom art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. W artykule przedstawiono argumenty na rzecz tezy, że zmiany te osłabiły prawo oskarżonego do odwołania się od wyroku. W rezultacie w świetle obecnie obowiązujących przepisów dopuszczalne jest wymierzenie kary po raz pierwszy przez sąd odwoławczy i rozstrzygnięcie to nie może być poddane efektywnej kontroli odwoławczej. Takie rozwiązanie może budzić wątpliwości co do jego zgodności z art. 14 ust. 5 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. W opracowaniu sformułowano też tezę, że nowo wprowadzony środek zaskarżenia - skarga na wyrok kasatoryjny sądu odwoławczego - wbrew początkowym obawom nie spowodował w praktyce "rozsadzenia" systemu środków zaskarżenia w polskim procesie karnym. Jednocześnie, pomimo stosunkowo niewielkiego zakresu jego wykorzystania, może przyczynić się on do wzmocnienia apelacyjnego - w przeciwieństwie do kasacyjnego - modelu postępowania odwoławczego i tym samym do przyspieszenia postępowania karnego. Teza ta znajduje oparcie w badaniach wszystkich skarg wniesionych do Sądu Najwyższego w latach 2016-2019. (abstrakt oryginalny)

20

Prawa człowieka prawami dziecka w przestrzeni międzynarodowej - analiza dokumentów

51%

Staszkiewicz-Grabarczyk I., Dankowska-Kosman M. B.

Rozprawy Społeczne

|

2021

|

15

|

nr 3

75-85

Celem artykułu jest ukazanie praw człowieka i wynikających z nich praw dziecka w przestrzeni międzynarodowej. Przyjęte problemy badawcze odnoszą się do następujących pytań: Jakiego rodzaju dokumentem jest Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i jakie prawa zawiera? W jakich wymiarach zostały ujęte treści Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności? Jakiego rodzaju dokumentem jest Deklaracja Praw Dziecka i czego dotyczą zasady w niej zawarte? Z jakich praw i wolności składa się Konwencja o Prawach Dziecka? Świadomość tego stanowi podstawę do zastosowania regulacji w zakresie prawa międzynarodowego i krajowego, co pozwoli unormować wszystkie kwestie związane z prawami dziecka. Znajomość praw i wiedza na ten temat, powinna posłużyć nie tylko rodzicom, lecz także tym, którzy zawodowo zajmują się opieką nad dziećmi. (abstrakt oryginalny)