Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 111

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pracownicze Programy Emerytalne (PPE)
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
W artykule rozpatrywane będą wyłącznie umowy grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie wykupione przez pracodawcę dla swoich pracowników. Do zalet takiego programu emerytalnego należą m.in. połączenie ubezpieczenia na życie z dodatkowymi formami zabezpieczenia przed niespodziewanymi wypadkami, chorobami czy niezdolnością do pracy, mogącymi wystąpić przed osiągnięciem wieku emerytalnego, oraz wykorzystanie doświadczenia towarzystwa ubezpieczeniowego w dziedzinie ubezpieczeń i inwestowania składek, a także przeniesienie odpowiedzialności za inwestycje z zakładu pracy na ubezpieczyciela. Wadą tego rozwiązania mogą być opłaty związane z obsługą części ochronnej i części inwestycyjnej składki, które pobiera ubezpieczyciel, oraz to, że pracodawca oraz pracownik nie mają wpływu na zarządzanie i strategię inwestycyjną zakładu ubezpieczeń. (fragment tekstu)
Pod koniec 2016 r. nakładem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego ukazała się pozycja prezentująca wyniki badań prowadzonych w ramach finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki projektu badawczego zatytułowanego Instytucjonalne, ekonomiczno-finansowe oraz demograficzne uwarunkowania zarządzania ryzykiem w pracowniczych programach emerytalnych - w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej (analiza porównawcza). Projekt realizowany był w latach 2011-2016 pod kierownictwem prof. Marka Szczepańskiego, który też, obok dr. Tomasza Brzęczka, jest autorem omawianej monografii. Obaj autorzy, a w szczególności M. Szczepański, mogą poszczycić się znacznym dorobkiem publikacyjnym, zarówno krajowym, jak i zagranicznym, w zakresie zakładowych systemów emerytalnych. Omawiana książka jest jedną z nielicznych pozycji naukowych na polskim rynku wydawniczym poświęconych w całości tematowi pracowniczych programów emerytalnych. Problematyka ta jest dość słabo rozpoznana w rodzimej literaturze przedmiotu. Niektóre aspekty funkcjonowania dodatkowego zabezpieczenia emerytalnego w postaci systemów zakładowych omawiane są jedynie w nielicznych artykułach naukowych oraz rozdziałach zamieszczonych w szerszych tematycznie monografiach z zakresu polityki społecznej, ekonomii, finansów i prawa. (fragment tekstu)
Aim/purpose - Occupational pension schemes are products which seem to create the opportunity for better retirement provision. In Poland, they have not gained a great popularity so far, but now, Polish pension system stands at the threshold of change as the draft law on occupational capital plans has been presented by government and delivered for public consultation. Therefore, the main goal of the study is to answer the question if this new form of occupational pension schemes is a chance for a stimulation of voluntary pension savings. Design/methodology/approach - The aim of the study has been realised by a critical analysis of current solutions applied in Poland as well as a comparative analysis of solutions applied in European countries, where occupational pension programmes have already succeeded. The paper is mainly of a theoretical and review nature. Findings - The identified opportunities and threats related to the draft law support the view that occupational capital plans can become a stimulus for a development of supplementary pension system, nevertheless, they still need some amendments. Therefore, some recommendations have been indicated in the work. Research implications/limitations - Chosen European countries are all characterised by a different social security model and they represent different pension welfare worlds, therefore, they cannot be treated as models which could be blindly copied (differing conditions of each country should be taken into account). Originality/value/contribution - Among many discussions on occupational capital plans based on political views, the work provides the reader with a content-related evaluation based on facts (previous Polish and foreign experience). It can contribute to the discussion on the development of voluntary pension schemes in Poland and other countries.(original abstract)
Badania z sierpnia pokazują, że wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw wzrosło - w porównaniu z analogicznym okresem z ubiegłego roku - o 6,6 proc. Na tym nie koniec. Przedsiębiorcy nadal szukają alternatywnych sposobów na zatrzymanie pracowników. Taką formą może być inteligentna podwyżka - czyli uruchomienie dla pracowników pracowniczego programu emerytalnego (PPE). (fragment tekstu)
Programy emerytalne o zdefiniowanej składce charakteryzują się nieznaną wysokością świadczenia. Ryzyko z tym związane ponosi uczestnik. Aby umożliwić podział ryzyka pomiędzy pracodawcę i uczestnika, można wprowadzić program DC z minimalnym świadczeniem. W artykule zbadane zostały dwie metody określenia minimalnej wysokości. Pierwsza zakłada, iż w ciągu całego okresu uczestnictwa stopa zwrotu z inwestycji odnotowana na koncie uczestnika powinna być nie mniejsza niż z góry założone minimum. W przypadku drugiej opcji stopa zwrotu z inwestycji musi być co roku wyższa niż określone minimum. Celem artykułu jest porównanie dwóch metod z punktu widzenia uczestnika oraz pracodawcy. Jako kryteria przyjęto wysokość świadczenia uczestnika, wysokość dodatkowych wpłat pracodawcy oraz ich częstotliwość. Wykazano, iż druga metoda skutkuje średnio wyższym świadczeniem uczestnika, ale wymaga od pracodawcy wyższych wpłat. W przypadku pierwszej natomiast rzadziej wymagane są dodatkowe wpłaty pracodawcy.(abstrakt oryginalny)
Mimo przekonujących pozytywnych wyników obliczeń dotyczących możliwości oferowanych przez PPE, ta forma oszczędzania nie została spopularyzowana w Polsce. W krajach rozwiniętych pracodawca ma dużo większe korzyści (przede wszystkim ulgi podatkowe) w przypadku uruchomienia pracowniczego programu emerytalnego. Ponadto oszczędzanie w ramach PPE byłoby dużo bardziej atrakcyjne, gdyby pracowników było stać na wpłacanie składki dodatkowej. Warto zauważyć również, że poczucie bezpieczeństwa pracowników, wynikające z przeświadczenia o utrzymaniu miejsca pracy w danym zakładzie, sprzyjałoby podejmowaniu przez nich dodatkowych działań dotyczących przyszłej emerytury. (fragment tekstu)
Artykuł przedstawia analizę czynników determinujących rozwój pracowniczych programów emerytalnych w Polsce w okresie od rozpoczęcia wdrażania reformy emerytalnej w 1999 r. do końca 2013 r. Punktem wyjścia do analizy jest wskazanie wpływu uwarunkowań natury demograficznej, makroekonomicznej i prawno-instytucjonalnej na rozwój publicznych (bazowych) oraz dodatkowych systemów emerytalnych oraz charakterystyka pracowniczych programów emerytalnych w innych krajach Unii Europejskiej oraz polityki U... dotyczącej wspierania rozwoju grupowych programów oszczędzania na emeryturę w zakładach pracy.(abstrakt oryginalny)
Mechanizm automatycznego uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym jest jednym z rozwiązań, na które decydują się niektóre kraje po to, by zwiększyć udział pracowników w takich programach. Celem artykułu jest przedstawienie mechanizmu autoenrolment wprowadzonego w Wielkiej Brytanii, na którym wzorowany jest mechanizm mający funkcjonować w Polsce, oraz ocena jego wpływu na poziom uczestnictwa w programach emerytalnych. Wykorzystano dane dotyczące zmian w poziomie uczestnictwa w Wielkiej Brytanii po wprowadzeniu takiego rozwiązania. Wykazano, iż po wprowadzeniu mechanizmu autoenrolment wzrosła liczba uczestników programów emerytalnych, przede wszystkim wśród najmłodszych pracowników oraz wśród pracowników o najniższych wynagrodzeniach. (abstrakt oryginalny)
W artykule zawarto charakterystykę dobrowolnego oszczędzania na emeryturę w Polsce w ramach III filaru systemu emerytalnego w latach 2007-2011. W badanym okresie częstość dobrowolnego oszczędzania na emeryturę nie była duża, gdyż stosunek liczby uczestników Pracowniczych Programów Emerytalnych do liczby członków Otwartych Funduszy Emerytalnych (a więc do liczby uczestników II filaru o charakterze obowiązkowym i kapitałowym) wynosił średnio 2,31%. Z kolei stosunek liczby ludności mającej Indywidualne Konta Emerytalne do liczby członków Otwartych Funduszy Emerytalnych był równy średnio 5,87%. Liczba ludności posiadająca Indywidualne Konta Emerytalne przewyższała ponad dwukrotnie liczbę uczestników Pracowniczych Programów Emerytalnych. Wielkość oszczędności zgromadzonych w III filarze również nie była duża. Stosunek łącznych aktywów Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Indywidualnych Kont Emerytalnych (przy dominujących w tej sumie aktywach Pracowniczych Programów Emerytalnych) do aktywów Otwartych Funduszy Emerytalnych wynosił średnio 4%. W konsekwencji oszczędzanie na emeryturę w ramach III filaru w niewielkim stopniu przyczyniło się do rozwoju instytucji pośrednictwa finansowego, gdyż relacja połączonych aktywów Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Indywidualnych Kont Emerytalnych do łącznej sumy aktywów pośredników finansowych (banków, Otwartych Funduszy Emerytalnych, zakładów ubezpieczeń, funduszy inwestycyjnych) wynosiła średnio 0,48%. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono nową formę oszczędzania, jaką są Indywidualne Konta Emerytalne (IKE). Omówiono również zasady gromadzenia oszczędności na cele emerytalne oraz dotychczasowe funkcjonowanie IKE.
Dodatkowy rynek emerytalny w Polsce jest regulowany w bardzo ograniczonych zakresie, a oferta dostępnych planów emerytalnych jest stosunkowo szeroka. Obowiązujące przepisy odnoszą się przede wszystkim do zapewnienia bezpieczeństwa finansowego z punktu widzenia funkcjonowania instytucji finansowych. Zbyt mało uwagi poświęcono natomiast regulacjom umożliwiającym skuteczną i efektywną alokację dochodu w cyklu życia z punktu widzenia indywidualnego oszczędzającego. Konieczna jest weryfikacja warunków planów przed ich wprowadzeniem na rynek, aby wyeliminować z niego produkty nieodpowiednie zarówno z punktu widzenia efektywności inwestycyjnej, jak i kosztowności. Istotnych zmian regulacyjnych wymagają takie obszary, jak: podział ryzyka, formy wypłaty, poziom kosztów, przejrzystość i polityka informacyjna. (abstrakt oryginalny)
Zmiany demograficzne zachodzące w wielu krajach wpływają na pogorszenie sytuacji w systemach emerytalnych, co prowadzi do obniżenia wysokości świadczeń emerytalnych. Jednym ze sposobów zmniejszenia zagrożenia ubóstwem przyszłych emerytów jest oszczędzanie na emeryturę w ramach pracowniczych programów emerytalnych (PPE). Jednocześnie w krajach rozwiniętych PPE stają się elementem polityki zarządzania kadrami i wpisują się w strategię employer brandingu (EB). Głównym celem artykułu jest wskazanie miejsca i relacji między EB a EPP. Przyjęto założenie, że pracodawcy odmiennie niż pracownicy postrzegają relację między EPP i EB. Ponadto istotnym czynnikiem, który może mieć znaczenie w tej ocenie, jest to, czy organizacja oferuje pracownikom taki program czy też nie. W artykule wykorzystano wyniki badań przeprowadzonych wśród 151 respondentów. PPE postrzegane są jako jedno z narzędzi, które mają wpływ na kształtowanie wizerunku marki pracodawcy wśród przyszłych lub już zatrudnionych pracowników. Siła oddziaływania tego czynnika jest mniejsza w przypadku rekrutacji, natomiast rośnie wśród osób już zatrudnionych. Negatywnie na kształtowanie zależności między EPP i EB wpływa nie tylko niski poziom świadomości pracowników w zakresie produktów zabezpieczenia emerytalnego, ale także świadomość menedżerów, którzy nie do końca dostrzegają potencjał EPP jako narzędzia do budowania wizerunku marki pracodawcy. (abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera szczegółową analizę ustawowych form wypłat środków z rachunku uczestnika pracowniczych planów kapitałowych (PPK). Pierwszym celem artykułu jest wyodrębnienie dopuszczalnych przez prawo form wypłat środków zgromadzonych na rachunku uczestnika PPK. Drugim celem jest ustalenie, na ile poszczególne formy wypłat z PPK chronią uczestnika przed indywidualnym ryzykiem długowieczności i jego negatywnymi finansowymi skutkami. Ustawa o PPK przewiduje kilka sposobów wypłaty środków z rachunku w pracowniczym planie kapitałowym. Podstawową przesłanką dokonania wypłaty przez uczestnika jest osiągnięcie przez niego 60 roku życia. Może on wówczas dokonać wypłaty: w ratach, jednorazowo, w formie renty dożywotniej, świadczenia małżeńskiego, transferu n a lokatę oszczędnościową lub terminową. Drugą przesłanką dokonania wypłaty jest poważne zachorowanie. Wówczas nie jest konieczne ukończenie 60 roku życia. Trzecią przesłanką dokonania wypłaty jest zaciągnięcie kredytu hipotecznego. Wypłata ta dokonywana jest na poczet pokrycia wkładu własnego. Prawo do dokonania tej wypłaty mają tylko uczestnicy, którzy nie ukończyli 45 roku życia. Aby określić, na ile poszczególne formy wypłat z PPK chronią uczestnika przed indywidualnym ryzykiem długowieczności i jego finansowymi konsekwencjami, należy zastosować metodę ekonomicznej analizy prawa na poziomie mikro. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest ocena dobrowolnych dostępnych na rynku form zabezpieczenia na emeryturę w związku z zagrożeniem dla stabilności systemu emerytalnego w Polsce spowodowanym spadkiem osób w wieku produkcyjnym i wydłużającą się długością życia. W artykule opisano Pracownicze Programy Emerytalne oraz Indywidualne Konta Emerytalne. Ponadto przedstawiono inne alternatywne formy oszczędzania na emeryturę. Przeprowadzone badanie wskazuje na zróżnicowanie form oszczędzania na emeryturę oraz istotny udział form oszczędzania wykorzystujących instytucję funduszu inwestycyjnego.(abstrakt oryginalny)
Na początku artykułu usystematyzowano i omówiono przesłanki likwidacji pracowniczego programu emerytalnego, które zostały wskazane w art. 40 ustawy o ppe. Następnie przedstawiono problemy związane z tym, czy charakter katalogu przesłanek jest zamknięty czy otwarty. Na koniec zaprezentowano wybrane aspekty organu nadzorującego w procesie likwidacji ppe.
Motivation: The pension system in Poland is undergoing another major reform. Between 2019 and 2021 Employee Capital Plans (ECP) are being implemented. This common system of voluntary pension savings schemes is a new element of the third pillar. The purpose of the ECP is to cover the majority of employees and to provide additional pension security for the large part of the labour force in Poland. Since Poland is still implementing the reform, and the system is still quite young, the research background is limited. Aim: This article tries to provide deeper, both legal and economic, analysis of the ECP. On the legal ground, it considers whether ECP provide "cover against biometric risk" or "guarantees a given level of benefits" for the purposes of Article 13(2) of EU Directive 2016/2341 (the "IORP II Directive"). If no such cover and no such guarantee are provided, then an ECP scheme is not required to comply with the technical provisions, buffer, and other funding requirements applicable to an IORP which is classified as a "regulatory own fund" in Article 15 of the IORP II Directive. From the economic perspective, the purpose of the article is to answer the question of how much the ECP members are covered against the risk of longevity. To achieve the research objective the method of critical legal dogmatics and the economic analysis of law method are employed. Results: The article explores how the ECP schemes are classified under the IORP II Directive. It also answers the question of how much the ECP members are covered against the risk of longevity. The main finding of this analysis is that the ECP, as a defined contribution plan, does not protect participants from either biometric risk or asset value declines.(original abstract)
Łączenie się spółek przez przejęcie (art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h.), skutkujące przejęciem zakładu pracy, pociąga za sobą wejście nowego pracodawcy w prawa i obowiązki uprzedniego pracodawcy, w tym przejęcie gwarancji pracowniczych obejmujących także partycypację w pracowniczym programie emerytalnym (PPE). Często okazuje się jednak, że nowy pracodawca niekoniecznie jest zainteresowany kontynuacją prowadzenia PPE w swoim zakładzie pracy i chce jego likwidacji. Celem artykułu jest przybliżenie pojawiających się w praktyce wątpliwości związanych z likwidacją PPE. (abstrakt oryginalny)
W niniejszej pracy w kolejnych punktach omówiono w zarysie cel powstania PPE i jego charakterystyki. Ostatni punkt zawiera matematyczne szczegóły, które pozwalają wyznaczyć wartość końcową funduszu. W symulacji oparto się na przykładzie empirycznym wybranego typu programu. (fragment tekstu)
Zmiany demograficzne mają istotny wpływ na funkcjonowanie systemu emerytalnego, zarówno w części bazowej, jak i dodatkowej. Ryzyko demograficzne dotyczy także pracowniczych programów emerytalnych, w których widoczne są problemy finansowe wynikające z wydłużania się okresu pobierania emerytury i spadających długoterminowych stóp zwrotu, spotęgowane dodatkowo ostatnim kryzysem finansowym i głęboką przeceną aktywów. W rezultacie rozpoczęła się fala korekt w sektorach pracowniczych programów emerytalnych w kierunku ograniczania hojności programów DB, wprowadzania rozwiązań o zdefiniowanej składce oraz przenoszenia dużej części ryzyka na uczestników programu. Pierwsze doświadczenia reformowania PPE wskazują jednak, że czysta formuła zdefiniowanej składki nie jest rozwiązaniem społecznie akceptowanym i konieczne jest opracowanie nowej, bardziej "sprawiedliwej" koncepcji, adekwatnej do zmienionych warunków demograficznych i ekonomicznych.(abstrakt oryginalny)
20
75%
Pracownicze programy emerytalne (PPE) funkcjonujące w Polsce to programy o zdefiniowanej składce (defined contribution, DC). Wysokość składki jest z góry określona, nieznana jest natomiast wysokość świadczenia, która zależy od wielu czynników, m.in. takich jak suma wpłaconych składek i stopa zwrotu z inwestycji. Ryzyko związane z nieznaną wysokością świadczenia w tym typie programu ponosi uczestnik, który może nie mieć odpowiedniej wiedzy do podejmowania decyzji finansowych lub inwestycyjnych w celu zmniejszenia ryzyka. Rozwiązaniem stosowanym w niektórych krajach są programy zbiorowe DC (collective DC schemes), w których ryzyko ponoszą wspólnie wszyscy ich uczestnicy. Celem artykułu jest charakterystyka programów zbiorowych oraz porównanie wysokości świadczenia, jakie mogą uzyskać uczestnicy programu zbiorowego i tradycyjnego, indywidualnego programu o zdefiniowanej składce. Wykazano, iż wysokość świadczenia uzyskiwanego z programu zbiorowego charakteryzuje się mniejszą zmiennością niż wysokość świadczenia z programu tradycyjnego. Rozważone zostało też dodatkowe zabezpieczenie, które umożliwia poprawę kondycji finansowej programu zbiorowego w razie niekorzystnych warunków finansowych.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.