Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Sektorowa struktura zatrudnienia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Zasadniczym celem artykułu jest uporządkowanie europejskiej przestrzeni regionalnej ze względu na strukturę pracujących w sektorach ekonomicznych gospodarki, a następnie określenie związku między rozwojem regionalnym a sektorową strukturą pracujących w uzyskanych klasach regionów. Zjednoczona Europa to 25 krajów, w których na poziomie NUTS 2 wydzielono 254 regiony. (fragment tekstu)
Polskie obszary metropolitalne, poza Warszawą, mają raczej charakter lokalny, ale ich struktura pracujących w usługach jest zbliżona do struktury pracujących w tym sektorze w metropoliach europejskich. Warszawa swoim charakterem usługowym mieści się w profilu metropolii europejskich, choć niewątpliwie potrzebne będą wysiłki w kierunku zwiększenia udziału pracujących w sektorze usług, a szczególnie usług nierynkowych. Przemiany strukturalne w zakresie czterech sektorów ekonomicznych gospodarki na obszarach metropolitalnych są zauważalne, mimo że przebiegają dość wolno. W strukturze pracujących w analizowanych podregionach szczebla NTS-3 powinno zmierzać się do bardziej wyraźnego rozwoju sektora usług. (fragment tekstu)
Ważną rolę w badaniu zjawisk ekonomicznych odgrywają analizy i diagnozy dotyczące struktur ekonomicznych. Wiedza o kształtowaniu się proporcji strukturalnych jest bardzo często podstawą do określenia charakteru związków w czasie i przestrzeni oraz dynamiki badanych zjawisk gospodarczych. (...) Na potrzeby tego artykułu proporcje strukturalne rozumiane będą jako proporcje strukturalno-gałęziowe, stanowiące relacje między częściami gospodarki narodowej w ujęciu sektorowym. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono wyniki wieloetapowej analizy struktur pracujących w sektorach ekonomicznych w poszczególnych województwach Polski. Analiza obejmuje i porównuje rok 1992 i 1996.
Celem artykułu jest rozpoznanie poziomu zatrudnienia i wytwarzanej wartości dodanej brutto w rolnictwie na tle pozostałych sektorów gospodarki w państwach Unii Europejskiej. W badaniu zastosowano analizę porównawczą i dedukcję. Wykorzystano dane EUROSTAT z lat 2002 i 2016. "Nadwyżka" zatrudnienia w rolnictwie występująca w państwach postsocjalistycznych w stosunku do średniej UE odpowiada w nich, w przybliżeniu, "niedoborowi" zatrudnienia w usługach. Proces zmian sektorowej struktury zatrudnienia będzie prawdopodobnie warunkowany przez tempo wzrostu zapotrzebowania na usługi, dostosowanie strukturalne dotyczące dopasowania cech ludności rolniczej do zapotrzebowania na siłę roboczą w sektorze usług oraz tempo przekształceń strukturalnych na wsi. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza zmian popytu na pracę w czterech sektorach gospodarki polskiej (rolnictwo, przemysł, budownictwo i usługi) w latach 1992-2001 oraz zmian wielkości produkcji wytworzonej w poszczególnych sektorach. Analizy prowadzone w opracowaniu maja na celu odpowiedzieć na pytanie, czy zmiany sektorowej struktury popytu na pracę w okresie transformacji szły w kierunku zgodnym z rozpatrywaną teorią i w jakim stopniu były one zdeterminowane zmianami zachodzącymi w sektorowej strukturze wartości dodanej brutto.
Artykuł przedstawia klasyfikację regionów europejskich typu NUTS-2 ze względu na sektorową strukturę pracujących w latach 2000 i 2008. Zidentyfikowano klasy skupiające względnie jednorodne regiony NUTS-2, dokonano analizy składu i parametrów opisowych otrzymanych klas w obu badanych okresach. W badaniach wykorzystano metody wielowymiarowej analizy statystycznej, ze szczególnym uwzględnieniem metod analizy skupień.(abstrakt oryginalny)
Przeprowadzono charakterystykę struktury zatrudnienia w Polsce po 1990 r. Przeanalizowano podobieństwa Polski do krajów Unii Europejskiej pod względem struktury zatrudnienia w podstawowych sektorach gospodarki. Dokonano oceny zmian struktury zatrudnienia w Polsce i w krajach UE za lata 1980-2002.
Celem pracy jest identyfikacja zróżnicowania struktur (kształtu i skali) zatrudnienia w Warszawie i powiatach sąsiednich w ujęciu dynamicznym oraz ocena znaczenia sektorów gospodarki w tym zróżnicowaniu. W pracy przedstawiono wyniki oceny udziału takich sektorów, jak: rolnictwo, przemysł oraz usługi, w podziale na handel, usługi finansowe oraz pozostałe usługi, w zróżnicowaniu struktur zatrudnienia w Warszawie i powiatach, które ze stolicą sąsiadują, czyli: legionowskim, mińskim, otwockim, wołomińskim, piaseczyńskim, pruszkowskim oraz warszawskim zachodnim. Badanie przeprowadzono w latach 2005-2014, a do realizacji celu pracy wykorzystano - w porównaniach przestrzennych - miary oceniające udział składnika w zróżnicowaniu (niepodobieństwie) dwóch struktur. Miara URij pozwala na ocenę udziału i-tego składnika w niepodobieństwie rozmiaru dwóch struktur, zaś miara UKij - w niepodobieństwie kształtu struktur. Uzyskane wyniki pozwalają zarówno na dokonywanie porównań dla poszczególnych sektorów w konkretnych powiatach, jak i na porównywanie powiatów dla konkretnego sektora. Odnośnie rozmiaru struktury zauważono zdominowanie przez Warszawę miar udziału poszczególnych sektorów w niepodobieństwie struktury zatrudnienia oraz fakt, że hierarchia powiatów (poza piaseczyńskim) nie ulegała zmianom. W zakresie kształtu struktur stwierdzono zdecydowanie wyższy udział przemysłu i rolnictwa w strukturze zatrudnienia w powiatach ościennych oraz chaotyczne (a przez to trudne do interpretacji) zmiany w usługach finansowych. Przeprowadzone analizy potwierdzają potrzebę osobnego rozważania efektu rozmiaru i efektu kształtu w porównywaniu struktur.(abstrakt oryginalny)
Zasadniczym celem artykułu jest ocena (z wykorzystaniem miary podobieństwa podziałów) związku między sektorową strukturą zatrudnienia (sektory: 1 - rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo; górnictwo i wydobywanie; 2 - przemysł; 3 - zaopatrzenie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i klimatyzację; zaopatrzenie w wodę i budownictwo; 4 - usługi) a strukturą zatrudnienia w wybranych sekcjach tych sektorów, wydzielonych z uwagi na zaawansowanie technologiczne i intensywność wykorzystania wiedzy, w krajach Unii Europejskiej. Klasyfikacja państw Unii Europejskiej metodą pełnego wiązania, ze względu na strukturę zatrudnienia w sektorach oraz ocenianych sekcjach w roku 2008 i 2018, umożliwiła wydzielenie, w granicznych latach, różnolicznych grup: odpowiednio ośmiu i sześciu grup krajów, uwzględniając strukturę zatrudnienia w sektorach, oraz ośmiu i dziewięciu grup krajów w przypadku wyodrębnionych sekcji przemysłu o odmiennych poziomach zaawansowania technologicznego i usług, o różnej intensywności wykorzystania wiedzy. Do oceny podobieństwa otrzymanych klasyfikacji, a w konsekwencji do oceny relacji między badanymi strukturami zatrudnienia, stanowiącej cel badawczy artykułu, wykorzystano zaproponowaną przez A. Sokołowskiego (1976) miarę podobieństwa podziałów, która dla ocenianych układów wynosiła: struktury sektorowe w roku 2008 i 2018 - 0,839, struktury sekcji w roku 2008 i 2018 - 0,913, struktury sektorowe i w sekcjach w roku 2008 - 0,704, struktury sektorowe i w sekcjach w roku 2018 - 0,807. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Zmiany w sektorowej strukturze pracujących w województwie podlaskim 2002-2009
75%
Sektorowa struktura zatrudnienia (podobnie jak struktura produkcji) jest uważana za syntetyczną ilustrację stanu rozwoju gospodarczego. Na jej podstawie, można ocenić poziom nowoczesności gospodarki oraz śledzić dynamikę zmian strukturalnych. Celem niniejszej pracy jest prześledzenie, jak przebiegały zmiany w sektorowej strukturze pracujących województwa podlaskiego oraz porównanie tej struktury ze strukturą w całej gospodarce polskiej. (fragment tekstu)
W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczących zmian zatrudnienia, które miały miejsce w Polsce po 1990 roku. Autor prezentuje również perspektywy zmian w strukturze zatrudnienia w Polsce, oraz analizuje możliwości w tym zakresie związane z przystąpieniem do Unii Europejskiej.
Podstawowym celem niniejszej analizy był podział województw na jednorodne grupy według udziału pracujących w rolnictwie (łowiectwie i leśnictwie), przemyśle i budownictwie oraz usługach. Województwa zostały podzielone na dwie grupy. Województwa należące do grupy A charakteryzowały się wyższym udziałem pracujących w rolnictwie, łowiectwie i leśnictwie w pracujących ogółem niż wartość charakteryzująca całą gospodarkę, a województwa grupy B niższym udziałem.
Przeobrażenia struktur zatrudnienia odzwierciedlają zmiany, jakie zachodzą w strukturze gospodarki. Struktura ta jest ściśle związana z rozwojem gospodarczym. Waga i wielowątkowość tej problematyki sprawiają, że przemiany strukturalne są jednym z najważniejszych obszarów badań naukowych. Szczegółowe rozpoznanie i zgłębienie wiedzy na temat sektorowych przeobrażeń struktur zatrudnienia oraz obecnych i przyszłych tendencji w tym zakresie jest niezbędne do szukania rozwiązań przyspieszających zmiany strukturalne w gospodarce. Celem opracowania jest rozpoznanie i ocena zmian w sektorowej strukturze zatrudnienia w woj. śląskim w latach 2009-2017, ze szczególnym uwzględnieniem zmian wewnątrz sektora usług. W związku z tym przeprowadzono analizę przemian strukturalnych w woj. śląskim w badanym okresie. Badania oparto na danych pozyskanych z Banku Danych Lokalnych. Analizę zmian strukturalnych zatrudnienia przeprowadzono z wykorzystaniem wskaźników struktury i dynamiki oraz jednego ze znanych mierników zróżnicowania struktur. Wyniki analizy pozwoliły rozpoznać i ocenić zmiany w sektorowej strukturze zatrudnienia w badanym regionie. (abstrakt oryginalny)
Przystąpienie państw Grupy Wyszehradzkiej do struktur UE oznaczało podjęcie przez wspomniane kraje działań zmierzających do zmniejszenia dystansu w zakresie konkurencyjności, innowacyjności, nowoczesności struktury gospodarek narodowych. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wybranych wielkości umożliwiających dokonanie oceny zmian, jakie zaszły na rynkach pracy w Polsce, Czechach, Słowacji i na Węgrzech oraz określenie stopnia dysproporcji rozwoju tych krajów w porównaniu z gospodarkami krajów UE-25. (fragment artykułu)
Research background: The role of human capital in modern economy development is as important as that of material growth factors. According to the three-sector model theory, economic growth is associated with the process of labour force leaving the primary sector. The research issue addressed in this paper was the human capital level estimation in European NUTS 2 regions and the relationship between the human capital level and sectoral structure of the economy. Purpose of the article: The article aimed to verify the hypotheses of absolute and conditional human capital convergence in European NUTS 2 regions. The analysis covered the 2005-2020 period for European NUTS 2 regions and two subgroups: the CEE regions and the Western European regions. Methods: A composite indicator approach was adopted to measure human capital levels in NUTS 2 regions. In order to verify the absolute and conditional β-convergence hypotheses, dynamic panel data models were estimated. The Blundell and Bond system-GMM estimator with parameter standard errors robust to heteroscedasticity was used. Findings & value added: The study positively verified the hypotheses of absolute and conditional convergence in each group of regions. Percentages of employees in sectors proved to be the steady-state determinants. The time needed to reduce differences occurring in human capital levels by half (a half-life) was about 11 times greater for the CEE regions than for the Western European ones. The value added of the article lies in proving the relationship between the sectoral structure of employees and the pace of human capital convergence in Eu-ropean NUTS 2 regions.(original abstract)
Autor koncentruje się na niektórych aspektach zmian struktury pracujących w kontekście procesów restrukturyzacji polskiej gospodarki. Celem tych rozważań jest określenie znaczenia restrukturyzacji w kształtowaniu zmian w rozmieszczeniu zasobów pracy i przeobrażeniach ich wewnętrznej struktury.
Tempo zmian zachodzących we wszystkich obszarach gospodarki oraz dynamizacja rozwoju nowych dziedzin, szczególnie tych związanych z usługami i technologiami informacyjnymi oraz komunikacyjnymi, stworzyły potrzebę znowelizowania klasyfikacji działalności gospodarczej. Zrewidowana klasyfikacja - PKD-2007 - w większym stopniu odzwierciedla wzrost znaczenia nowoczesnych technologii i przechodzenie w kierunku gospodarki opartej na wiedzy, lecz jednocześnie jest nieporównywalna z poprzednią klasyfikacją - PKD-2004. Celem artykułu było opracowanie sposobu przeliczenia danych o liczbie pracujących w Polsce wg systemu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007 wobec systemu PKD-2004. Do badania wykorzystano dane z lat 1995-2007 (PKD-2004) i 2008-2019 (PKD-2007) o liczbie pracujących wg BAEL w poszczególnych sekcjach w Polsce. Na podstawie: (1) kluczy powiązań PKD-2004 i PKD-2007 publikowanych przez GUS, (2) zliczania wystąpień pojedynczych osób pracujących wg klas (czyli czterocyfrowych kodów) w obu klasyfikacjach oraz (3) wiedzy eksperckiej, skonstruowano schemat powiązań (tzw. schemat przejścia) pomiędzy sekcjami PKD-2004 i PKD-2007. Tym samym uzyskano informacje statystyczne o liczbie pracujących w 21 sekcjach PKD-2007 dla lat 1995-2019. Dane te stanowią homogeniczny i spójny szereg czasowy z danymi publikowanymi przez GUS dla trzech sektorów gospodarki we wszystkich latach badania.(abstrakt oryginalny)
Jedną z głównych determinant zmian zachodzących w strukturze gospodarki narodowej są zmiany struktury popytu wewnętrznego i zewnętrznego na produkty i usługi, a także zmiany relatywnej konkurencyjności poszczególnych sektorów gospodarczych. Czynniki te są z kolei uwarunkowane relacjami zachodzącymi pomiędzy tempem zmian wydajności pracy i zatrudnienia, decydującymi o chłonności zatrudnieniowej poszczególnych sektorów. Analiza kształtowania się określonych zmiennych makroekonomicznych w układzie sektorów i sekcji gospodarczych jest obarczona, tak jak w przypadku wielu innych zagadnień badawczych, problemami z osiągalnością jednolitych szeregów czasowych. Źródłem danych statystycznych jest baza Eurostatu. Zakres czasowy analizy obejmuje lata 2004-2011. Wybór takiego okresu badawczego jest podyktowany dostępnością porównywalnych danych statystycznych. Szeregi czasowe zatrudnienia i wartości dodanej brutto w poszczególnych sektorach i sekcjach gospodarki zestawiono na podstawie rocznych danych statystycznych. Baza danych Eurostatu zawiera dane dotyczące tych dwóch zmiennych, w układzie kilku klasyfikacji sektorowych (m.in. w dziesięciu, dwudziestu jeden, trzydziestu ośmiu i sześćdziesięciu czterech sekcjach). W niektórych badaniach dotyczących przeobrażeń strukturalnych gospodarki dokonuje się jej umownego podziału na dwa główne sektory, tj. sektor przemysłowy (obejmujący rolnictwo, rybołówstwo, przemysł i budownictwo) i sektor usługowy. Dla potrzeb analizy w niniejszej pracy dokonano podziału gospodarki na trzy sektory, tj. sektor rolniczy, sektor przemysłowy, sektor usługowy i odpowiadające im łącznie dwadzieścia jeden sekcji. Wnioski z analizy materiału empirycznego eksponują dodatkowo przeobrażenia zachodzące wewnątrz sektora usług, z uwzględnieniem usług rynkowych i nierynkowych. Celem artykułu jest identyfikacja udziału poszczególnych sekcji polskiej gospodarki w produktywności globalnej, a także sektorowego zróżnicowania kierunków i dynamiki jej zmian. (fragment tekstu)
Podstawowym celem przeprowadzonego badania jest próba zweryfikowania hipotezy o decydującym wpływie zmian struktury sektorowej województw na kształtowanie się dynamiki zatrudnienia w okresie 1998-2005. Oceny znaczenia tego zjawiska dokonano przy wykorzystaniu analizy shift-share, nazwanej w polskiej literaturze metodą "przesunięć i udziałów". (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.