BazEkon - Yadda

1

Charakter prawny umowy o transport towarów rurociągiem

100%

Dąbrowski D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Transportu i Logistyki

|

2015

|

nr 31

169-180

Celem artykułu jest określenie charakteru prawnego umowy o transport towarów rurociągiem. Autor dokonuje przeglądu dotychczasowych wypowiedzi w literaturze oraz analizuje przepisy odpowiednich aktów prawnych, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Kodeksu cywilnego o umowie przewozu, Prawa przewozowego oraz Prawa energetycznego. Rozważania prowadzą do wniosku, iż mimo specyfiki transportu rurociągowego zasadne wydaje się uznanie umowy o taki transport za umowę przewozu. Nie dotyczy to jednak umów, które zostały uregulowane w przepisach szczególnych. (abstrakt oryginalny)

2

Przeszkody w wykonaniu usługi międzynarodowego i krajowego przewozu drogowego towarów

100%

Garnowski K.

Europa Regionum

|

2016

|

29

91-104

Celem artykułu jest przedstawienie regulacji związanych z przeszkodami w wykonaniu drogowego przewozu towaru, zarówno na gruncie prawa krajowego, jak i przepisów Konwencji CMR, a także porównanie ich z regulacjami zawartych w innych pokrewnych aktach prawnych. Autor dokonuje analizy obowiązujących przepisów oraz przedstawia pojawiające się problemy praktyczne, dokonując przy tym ich własnej oceny. W artykule zwrócono także uwagę, iż na gruncie prawa krajowego przeszkody w przewozie zostały uregulowane w sposób węższy i mniej elastyczny niż ma to miejsce w przypadku przepisów międzynarodowych. Autor wyraża stanowisko, że niedoskonałości w przepisach prawa krajowego dotyczą takich zagadnień, jak przyznanie uprawnienia do wydawania wskazówek wyłącznie nadawcy, brak możliwości samodzielnego podejmowania działań przez przewoźnika w sytuacjach wyjątkowych, wąskie określenie zakresu roszczeń przewoźnika oraz niespójność pomiędzy uzależnieniem istnienia tych roszczeń od winy przewoźnika a ogólną zasadą odpowiedzialności przewoźnika opartą o zasadę ryzyka. (abstrakt oryginalny)

3

Przeszkody w wydaniu towaru w międzynarodowym i krajowym przewozie drogowym

100%

Garnowski K.

Problemy Transportu i Logistyki

|

2016

|

nr 4 (36)

213-222

Celem artykułu jest przedstawienie krajowych i międzynarodowych regulacji praw - nych związanych z przeszkodami w wydaniu towaru pojawiającymi się w toku wyko - nywania drogowego przewozu towarów. Autor przeprowadza analizę obowiązujących przepisów oraz przedstawia pojawiające się problemy interpretacyjne, a także dokonu - je ich własnej oceny. W artykule omówiono ponadto problemy interpretacyjne pojawiające się na gruncie Konwencji CMR w odniesieniu do kwestii uprawnienia przewoźnika do wyładowania towaru na podstawie art. 16 ust. 2 CMR. Autor przedstawia możliwe interpretacje co do zakresu dopuszczalnych czynności oraz ich kolejności. Artykuł zawiera również analizę obowiązujących przepisów krajowych w kontekście ogólnych regulacji doty - czących niemożliwości świadczenia. Ze względu na specyfikę umowy przewozu i brak możliwości stosowania tych regulacji wprost, przy dodatkowym uwzględnieniu wą - skiego zakresu uregulowania kwestii przeszkód w wydaniu, autor zwraca uwagę na ko - nieczność nowelizacji przepisów krajowych w tym zakresie poprzez ich odpowiednie rozbudowanie(abstrakt autora)

4

Ewolucja konstytutywnej funkcji listu przewozowego

100%

Dąbrowski D.

Problemy Transportu i Logistyki

|

2017

|

nr 4(40)

19-29

W międzynarodowym transporcie kolejowym towarów (konwencja CIM) przez wiele lat przyjęcie przez przewoźnika towaru oraz listu przewozowego było przesłanką zawarcia umowy przewozu. Mówiono wówczas o konstytutywnej funkcji listu. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy istnienie funkcji konstytutywnej w konwencji CIM wpłynęło na kształt regulacji konwencji lotniczych dotyczących przewozu oraz konwencji CMR. Zidentyfikowano także przypadki, w których list przewozowy nadal w pewnym zakresie pełni funkcję konstytutywną. Wskazano przyczyny przyznania mu takiej funkcji oraz oceniono zasadność przyjętych rozwiązań.(abstrakt autora)

5

Charakter czynności polegającej na wydaniu towaru przez przewoźnika w wykonaniu umowy drogowego przewozu towarów

100%

Garnowski K.

Problemy Transportu i Logistyki

|

2018

|

nr 2(42)

39-47

W artykule podjęto próbę oceny charakteru czynności polegającej na wydaniu towaru przez przewoźnika w drogowym przewozie towarów. Autor rozpatruje powyższy problem na gruncie regulacji krajowych w świetle Kodeksu cywilnego oraz Prawa przewozowego, a w odniesieniu do regulacji międzynarodowych na podstawie Konwencji CMR. Analiza teoretycznego ujęcia czynności prawnej prowadzi do wniosku, że wydanie towaru przez przewoźnika po dostarczeniu do miejsca przeznaczenia nie stanowi czynności prawnej ze względu na brak jej podstawowego elementu w postaci oświadczenia woli. Wydanie towaru jest jedynie czynnością faktyczną, będącą częścią wykonania zobowiązania, która wywołuje pewne skutki prawne. Skutki te są jednak niezależne od woli przewoźnika, a wynikają jedynie z treści obowiązujących regulacji prawnych. W konsekwencji nie jest możliwe stosowanie do tego zdarzenia m.in. przepisów dotyczących zasad składania oświadczeń woli, form czynności prawnych, wad oświadczeń woli, a także przepisów o pełnomocnictwie.(abstrakt oryginalny)

6

Paramount Clause in the International Transport of Goods by Road and Rail

100%

Garnowski K.

Problemy Transportu i Logistyki

|

2018

|

nr 3(43)

139-146

Klauzula paramount stanowi wzmiankę umieszczaną w liście przewozowym sporządzanym w związku z realizacją międzynarodowego przewozu drogowego i kolejowego, zgodnie z którą przewóz ma podlegać przepisom danej konwencji niezależnie od jakichkolwiek przeciwnych klauzul. Umieszczenie tej wzmianki stanowi jeden z obowiązków przewoźnika, który w praktyce nie zawsze jest jednak realizowany. W artykule autor omawia konsekwencje braku takiej wzmianki i wskazuje na sytuacje, w których przewoźnik może ponosić odpowiedzialność za skutki tego zaniechania. Ostateczne autor dochodzi jednak do wniosku, że w praktyce uzyskanie odszkodowania w związku z nieumieszczeniem klauzuli paramount byłoby trudne ze względu na poważne problemy dowodowe.(abstrakt oryginalny)

7

Odpowiedzialność odbiorcy za należności ciążące na przesyłce

80%

Ambrożuk D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Transportu i Logistyki

|

2012

|

nr 17

185-194

Celem artykułu jest przybliżenie czytelnikowi pojęcia należności ciążących na przesyłce użytego w przepisie art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (dalej pr. przew.), który stanowi, że "Przez przyjęcie przesyłki i listu przewozowego odbiorca zobowiązuje się do zapłaty należności ciążących na przesyłce". Wspomniany przepis jest sformułowany w sposób niezwykle lakoniczny. Przede wszystkim nie wynika z niego - podobnie jak z pozostałych przepisów ustawy Prawo przewozowe - co należy rozumieć przez pojęcie "należności ciążące na przesyłce".(fragment tekstu)

8

Deklaracja wartości towaru i specjalnego interesu w dostawie na gruncie polskiego i międzynarodowego prawa przewozowego

80%

Ambrożuk D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Transportu i Logistyki

|

2011

|

nr 14

247-260

W artykule przybliżono problematykę deklaracji wartości towaru (przesyłki), która występuje zarówno w polskim, jak i międzynarodowym prawie przewozowym. Zaprezentowano także zagadnienie deklaracji kwoty specjalnego interesu w dostawie, nazywanej też deklaracją specjalnego interesu w dostawie, które jest nieznane w polskim prawie przewozowym, a występuje w międzynarodowym prawie przewozowym.(fragment tekstu)

9

Relacje między CMR a prawem unijnym w orzecznictwie trybunału sprawiedliwości Unii Europejskiej

80%

Wesołowski K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Transportu i Logistyki

|

2011

|

nr 14

279-296

Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, sporządzona w Genewie w 19 maja 1956 roku, zwana powszechnie CMR (skrót od nazwy konwencji w języku francuskim)1, reguluje w ujednolicony sposób, w skali ponadnarodowej, umowę międzynarodowego przewozu drogowego towarów. Konwencja reguluje między innymi: prawa i obowiązki stron umowy przewozu na poszczególnych etapach zawierania i wykonywania umowy przewozu, problematykę listu przewozowego, kwestie odpowiedzialności przewoźnika za niektóre rodzaje szkód, zagadnienia ustalania wysokości odszkodowania, dochodzenia roszczeń, problematykę przewozów sukcesywnych (wykonywanych przez kilku przewoźników na podstawie jednego listu przewozowego).(fragment tekstu)

10

Funkcja dowodowa listu przewozowego w lądowym transporcie towarów

80%

Garnowski K.

Problemy Transportu i Logistyki

|

2017

|

nr 4(40)

31-40

W artykule omówiono problematykę funkcji dowodowej listu przewozowego na gruncie prawa krajowego, Konwencji CMR i Konwencji CIM. Autor przedstawia różnice pomiędzy uregulowaniami zawartymi w poszczególnych aktach, dochodząc do wniosku, że najbardziej klarowne i zrównoważone są regulacje zawarte w Konwencji CMR. Wynika to z faktu, że akt ten jasno określa rolę dowodową listu przewozowego oraz jego relacje wobec innych dowodów, zachowując jednak niezbędną elastyczność. W przypadku Konwencji CIM wątpliwości może budzić daleko idące uprzywilejowanie przewoźnika, które stawia go w pozycji zdecydowanie korzystniejszej niż nadawcę, prowadząc do naruszenia równowagi pomiędzy stronami umowy przewozu. W odniesieniu natomiast regulacji zawartych w prawie krajowym wartość dowodowa listu przewozowego nie jest precyzyjnie określona, w szczególności nie sposób ocenić jego relacji do innych dowodów, co uzasadnia potrzebę nowelizacji Prawa przewozowego w tym zakresie. (abstrakt autora)

11

Prawo kierowców w transporcie międzynarodowym do zwrotu kosztów noclegu z tytułu podróży służbowej w świetle wyroku trybunału konstytucyjnego z dnia 24 listopada 2016 roku

80%

Garnowski K.

Problemy Transportu i Logistyki

|

2017

|

nr 3(39)

173-180

W artykule omówiono problematykę wpływu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. na obecny stan prawny w zakresie prawa kierowców w transporcie międzynarodowym do zwrotu kosztów noclegu z tytułu podróży służbowej. W powyższym wyroku Trybunał Konstytucyjny uznał za niekonstytucyjny w odniesieniu do tej grupy pracowników przepis przyznający im należności z tytułu podróży służbowych na takich samych zasadach, jak pozostałym pracownikom, w związku z czym ponownie aktualne stało się pytanie o to, czy kierowcom przysługuje prawo do zwrotu kosztów noclegu na zasadach ogólnych. W przekonaniu autora obecnie brakuje podstawy prawnej, by w przypadku kierowców w transporcie międzynarodowym stosować ogólne zasady kodeksu pracy, nawet wziąwszy pod uwagę fakt, że w ustawie o czasie pracy kierowców w dalszym ciągu występuje samodzielna definicja podróży służbowej. Autor przedstawia również stanowisko dotycząace zasadności przyznania kierowcom prawa do zwrotu kosztów noclegu i stwierdza, że przy uwzględnieniu zasadniczego celu tej instytucji, tj. poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego, samo prawo powinno istnieć także w odniesieniu do tej kategorii pracowników, ale nie powinno prowadzić do powstania po ich stronie dodatkowego źródła dochodu, co jest widoczne szczególnie w sytuacji, gdy kierowca faktycznie nie ponosi jakichkolwiek kosztów noclegu.(abstrakt autora)

12

Kilka uwag na temat rozwoju umowy przewozu rzeczy oraz konwencji przewozowych

80%

Dąbrowski D.

Problemy Transportu i Logistyki

|

2018

|

nr 2(42)

9-19

Celem niniejszego artykułu jest zwięzłe przedstawienie procesu rozwoju umowy przewozu rzeczy ze wskazaniem na zasadnicze okoliczności, które wpływały na takie, a nie inne ukształtowanie podstawowych praw i obowiązków stron tej umowy. Spojrzenie historyczne pozwala postawić pytania o kierunki dalszej ewolucji umowy przewozu oraz regulujących ją konwencji przewozowych w zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej i technologicznej.(abstrakt oryginalny)

13

Ustalanie wysokości wynagrodzenia przewoźnika przy drogowych przewozach ładunków masowych w świetle ustawy prawo przewozowe

80%

Dąbrowski D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Transportu i Logistyki

|

2014

|

nr 25 Koszty i ceny w transporcie Pomiar i analiza

55-68

Celem artykułu jest przedstawienie zasad dotyczących ustalania wysokości wynagrodzenia przewoźnika w świetle ustawy Prawo przewozowe. Autor opisuje ogólne zasady określania wysokości wynagrodzenia przewoźnika, zwracając uwagę na rolę taryf wydawanych przez przewoźników. Zasadnicza część artykułu dotyczy szczególnych reguł odnoszących się do ustalania wynagrodzenia przewoźnika przy przewozach ładunków masowych. Zgodnie z art. 55a ust. 1 pkt 5 prawa przewozowego niedopuszczalne jest uzależnianie przez nadawcę wynagrodzenia za przewóz ładunków masowych od masy lub objętości przesyłki. Autor podejmuje próbę racjonalnej wykładni tego przepisu, wskazując, że w takim wypadku wynagrodzenie przewoźnika powinno być ustalone na podstawie ładowności środka transportowego, niezależnie od tego, czy środek ten został załadowany w całości, czy też nie.(fragment tekstu)

14

Przewóz osób i bagażu w świetle rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej

80%

Bieniecka K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Prace Wydziału Transportu i Łączności

|

1999

|

nr 14

145-154

Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 23 maja 1996 r. w sprawie przewozu osób i bagażu wprowadza niewielkie zmiany w stosunku do uprzednio obowiązujących przepisów w tym zakresie. Wykazuje także różnice w odniesieniu do przepisów ustawy "Prawo przewozowe". W artykule skoncentrowano się na takich zagadnieniach jak: zawarcie umowy przewozu osób, rozkład jazdy, koordynacja rozkładów jazdy, zmiana umowy przewozu przez podróżnego, przewóz bagażu oraz tryb postępowania przy odbiorze przesyłek.

15

O wykładni art. 48 prawa przewozowego - glosa do postanowienia Sądu Najwyższego - Izby Cywilnej z 16.01.2020 r. w sprawie I CSK 618/19

80%

Woś P.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2023

|

nr 2

44-49

Przedmiotem niniejszego komentarza jest orzeczenie Sądu Najwyższego - postanowienie Sądu Najwyższego - Izby Cywilnej z 16.01.2020 r. (sygn. akt: I CSK 618/19), w którym to Sąd Najwyższy w sposób jednoznaczny wypowiedział się w przedmiocie wykładni art. 48 ustawy z 15.11.1984 r. - Prawo przewozowe, odnoszącego się do czynności sprawdzenia przesyłki. Sąd Najwyższy wskazał, że przepis art. 48 ustawy - Prawo przewozowe nie znajduje zastosowania do sytuacji, gdy chodzi o inną ingerencję przewoźnika niż otwarcie przesyłki. Wskazany przepis, zdaniem Sądu Najwyższego, ma zastosowanie tylko do takich oświadczeń jak wartość czy zawartość przesyłki lub rzeczy dopuszczonych do przewozu w warunkach szczególnych, w konsekwencji czego nie ma zastosowania do weryfikacji wymiarów lub ciężaru przesyłki. Celem opracowania jest analiza orzeczenia Sądu Najwyższego i wykazanie, że w świetle obowiązujących przepisów prawa stanowisko Sądu Najwyższego jest słuszne i zasługuje na aprobatę.(abstrakt oryginalny)

16

Charakter prawny opłaty dodatkowej za brak odpowiedniego dokumentu przewozu

61%

Moska M., Przybył M.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2021

|

nr 3

123-137

Artykuł stanowi próbę wyjaśnienia charakteru prawnego opłaty dodatkowej za brak odpowiedniego dokumentu przewozu. W pierwszej części artykułu autorzy zastanawiają się nad tym, jaki ewentualnie stosunek prawny łączy przewoźnika z osobą, która wprawdzie zajęła miejsce w środku transportowym, lecz nie miała zamiaru uiszczenia należności przewozowych. Stanowi to punkt wyjścia rozważań nad bardziej ogólnymi kwestiami, takimi jak definicja oświadczenia woli. W tym kontekście autorzy krytycznie odnoszą się do najnowszego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącego sytuacji prawnej osoby podróżującej "na gapę". Następnie autorzy przechodzą do tytułowej kwestii, czyli próby odpowiedzi na pytanie o charakter prawny opłaty dodatkowej. W tym celu najpierw dokonują przeglądu stanowisk prezentowanych w doktrynie, by w dalszej kolejności sformułować własne wnioski. Wskazane zagadnienie wymaga przede wszystkim doprecyzowania granic między prawem cywilnym a administracyjnym oraz zastanowienia się nad funkcją tytułowej opłaty. (abstrakt oryginalny)

17

Platooning - Opportunities and Threats in Transport Law

61%

Orzeł A., Duda R.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2017

|

t. 18, z. 8, cz. 1 Logistyka w naukach o zarządzaniu. Część 1

249-257

The article deals with the platooning issue, which involves the chain of many semiautonomous trucks linked with the intelligent DATP Driver Assistive Truck Platooning system based on a series of sensors, cameras and satellite communications between vehicles. The aim of the article is to identify the legal aspects that allow to use platooning in road transport with its advantages and barriers. The scope of the study covered the national law, European Union law and the Vienna Convention on road traffic. Only the vehicles with a maximum permissible gross vehicle weight of 40 tonnes in significant terms of the working time of drivers are the subject of the study. This article is composed of four parts of four parts: Introduction, Chapter I on Driver's Time and Technical Issues, Chapter II on Law, Summaries. The "Truck Platooning" project study was based on the work of the Dutch TNO organization, the creator of this idea. The information used comes from transport and commercial business articles as well as from the originator mentioned. The text concludes with deductions from the authors. The law shall govern the idea of Truck Platooning and the barriers which should work to this project to succeed and come into widespread use. In summary, they shall be concluded with what problems the developers need to face. The article also addresses the issues of the tested technologies in terms of costs and safety, as well as the impact of platooning on the transport development. An important element is to indicate the legal deficiencies in the use of platooning in Poland and its opportunities and threats in driving on the roads. (original abstract)

18

Umowa przewozu jako umowa o świadczenie na rzecz osoby trzeciej (zagadnienia wybrane)

61%

Rzetelska A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1990

|

nr 44

131-146

Od kilkunastu lat daje się zauważyć większe zainteresowanie nauki polskiej pozycją prawną odbiorcy przesyłki w umowie przewozu1. Dostrzegając znaczenie opracowań tego zagadnienia na potrzeby praktyki, zgłaszam kilka uwag w zakresie teoretycznego uzasadnienia uprawnień odbiorcy wywodzonych z umowy przewozu2. Zmiana unormowania w zakresie stosunków przewozowych skłania dodatkowo do podjęcia tego tematu3. Zagadnienie to uznane zostało w literaturze przedmiotu jako jedno z bardziej skomplikowanych. Umowa przewozu stanowi zazwyczaj ostatni etap wykonania innego zobowiązania, stąd odbiorca przesyłki występuje w podwójnej nie jako roli: jest stroną np. umowy sprzedaży lub dostawy, której wykonanie wymaga m. in. przewiezienia rzeczy; jednocześnie odbiorca winien być wyposażony w środki prawne, które pozwolą mu wyegzekwować przesyłkę od przewoźnika. Pozycja prawna odbiorcy jest zatem podwójnie uwarunkowana. Przesądza o niej treść stosunku prawnego łączącego odbiorcę z wysyłającym, z drugiej zaś strony wiele elementów treści umowy przewozu limituje działanie odbiorcy. W tej prostej, zdawałoby się, zależności skupiają się zasadnicze problemy omawianego zagadnienia. (fragment tekstu)

19

Ustalanie wysokości odszkodowania za utratę lub ubytek przesyłki powstałe w przewozie

61%

Bogłowska A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2019

|

nr 3

11-14

Umowę Przewozu reguluje w ogólnym zakresie kodeks cywilny, a także przepisy szczególne - Ustawa prawo przewzowe. W zakresie ustalania wysokości odszkodowania za utratę lub ubytek przesyłki powstałe w transporcie kluczowe znaczenie ma art. 80 prawa przewozowego. Wysokość odszkodowania nie może przewyższać wartości, którą ustala się na podstawie i w podanej kolejności (1) ceny wskazanej w rachunku dostawcy lub sprzedawcy, albo (2) ceny wynikającej z cennika obowiązującego w dniu nadania przesyłki do przewozu, albo (3) wartości rzeczy tego samego rodzaju i gatunku w miejscu i czasie ich nadania. W razie niemożności ustalenia wysokości odszkodowania w powyższy sposób wysokość tą ustala rzeczoznawca. Zgodnie z najnowszym orzeczeniem Sądu Najwyższego odszkodowanie za utracony przez przewoźnika ładunek może być ustalone nie tylko na podstawie dowodów przedstawionych w art. 80 prawa przewozowego, ale również na podstawie dokumentów prywatnych, np. przedstawionych przez poszkodowanego faktur zakupowych i zestawień wartości utraconych towarów.(abstrakt oryginalny)

20

Reforma terenowej administracji publicznej a transport (2)

61%

Świątecki P.

Przegląd Komunikacyjny

|

1998

|

nr 10

9-13

Reforma terenowej administracji publicznej wpłynie w sposób istotny na funkcjonowanie transportu. W artykule zawarto komentarz do zmian w niektórych ustawach dotyczących prawa przewozowego w kontekście tzw. ustawy kompetencyjnej.