Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wycena środków trwałych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
1
Content available remote Wycena i sprawozdawcze ujęcie środków trwałych
100%
Podstawowym celem opracowania jest zatem przedstawienie zasad wyceny oraz aspektów sprawozdawczych środków trwałych zgodnie z polskim prawem bilansowym i podatkowym. W związku z silnym wpływem prawa rachunkowości państw członkowskich UE na politykę gospodarczą i politykę rachunkowości polskich przedsiębiorstw, należy zwrócić uwagę na regulacje prawa międzynarodowego w tym obszarze. (fragment tekstu)
Celem niniejszego opracowania jest opis treści semantycznych i syntaktycznych zwrotu "trwałej utraty wartości", którym posłużył się ustawodawca, nowelizując ustawę o rachunkowości.
Autorka omawia problematykę aktualizacji wyceny środków trwałych w nawiązaniu do rozporządzenia Ministra Finansów z 20 stycznia br. (Dz.U. nr 7, poz. 34). Uzupełnieniem tej publikacji jest obwieszczenie Prezesa GUS z 8 lutego br. w sprawie wskaźników przeliczeniowych wyceny wraz z objaśnieniami.
4
Content available remote Wycena wartości godziwej dla przeszacowania wartości środków trwałych
75%
Artykuł jest próbą przedstawienia problemu wyceny środków trwałych dla potrzeb rachunkowości. Autorka w swoich rozważaniach opiera się na Międzynarodowych Standardach Wyceny oraz na Międzynarodowych Standardach Rachunkowości i Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej. Celem opracowania jest przedstawienie metody szacowania wartości środków trwałych, która realizowana jest według formuły uwzględniającej wartość początkową środka trwałego, maksymalną liczbę lat naliczania amortyzacji, liczbę lat eksploatacji oraz stopę kapitalizacji. Nadmienić należy, że w przypadku, gdy wartość początkowa środka trwałego nie jest wartością pierwotną, lecz została zmieniona w trakcie jego użytkowania, w procesie wyceny powinna zostać poprawiona o współczynnik korygujący wartość bilansową na wartość godziwą. Wszystkie rozważania poparto obliczeniami. Omówiona metoda została sprawdzona na autentycznych przykładach. W publikacji przedstawiono wyniki otrzymane w procesie szacowania wartości środków trwałych będących w użyciu w jednym z podkrakowskich przedsiębiorstw w 2008 roku. Wyprowadzoną zależność przetestowano także podczas wyceny środków trwałych będących w leasingu. (abstrakt oryginalny)
Wycena środków trwałych to proces zmierzający do ustalenia kwot pieniężnych, w jakich składniki te mają zostać wykazane w sprawozdaniu finansowym. Wycena polega zatem na nadawaniu wartości poszczególnym obiektom inwentarzowym. Ponieważ regulacje rachunkowości stawiają w pierwszym rzędzie jasny i rzetelny obraz oraz zasadę przewagi treści ekonomicznej nad formą, to swobodę w zakresie wyceny pozostawioną przez ustawodawcę należy rozpatrywać jako formę zaufania, którym ustawodawca obdarzył osoby świadczące usługi rachunkowości. Wiarygodność danych prezentowanych w sprawozdaniach finansowych zależy w dużej mierze od ich profesjonalizmu opartego na rzetelnej wiedzy i etyce wysokiej jakości. (abstrakt oryginalny)
W artykule wykazano, że zmiana metody wyceny (zgodnie z regulacjami MSSF) środków trwałych podlegających odpisom amortyzacyjnym może uniemożliwić porównywalność sprawozdań finansowych sporządzonych przed i po dokonaniu zmiany metody wyceny. Problem z porównywalnością jest efektem zmiany metody naliczania amortyzacji – następuje przejście od naliczania amortyzacji na podstawie kosztu historycznego, do naliczania amortyzacji na podstawie kosztu bieżącego. Rozwiązaniem powstałego problemu jest wprowadzenie do modelu opartego na wartości przeszacowanej – metody naliczania amortyzacji opartej na koszcie historycznym. (abstrakt oryginalny)
Różnorodność elementów wchodzących w skład majątku trwałego, złożona natura procesów zużycia fizycznego i moralnego, jakie wiążą się ze środkami trwałymi oraz zmienny charakter zewnętrznego i wewnętrznego otoczenia przedmiotów gospodarczych, stanowią główną przyczynę trudności w pomiarze zasobów trwałych przedsiębiorstwa. Autorka przedstawiła wieloaspektowość środków trwałych i ich pomiaru w firmach.
Celem artykułu jest prezentacja kosztów ulepszeń środków trwałych w księgach rachunkowych jednostki, z uwzględnieniem przepisów bilansowych i kwestii podatkowych. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, iż identyfikacja nakładów przeprowadzonych udoskonaleń w prawie podatkowym wpływa na poziom rentowności aktywów, kształtując wysokość podatku dochodowego i wyniku finansowego jednostki.(fragment tekstu)
9
75%
Poruszono problem wyceny środków trwałych w aspekcie krajowych i międzynarodowych standardów.
Podmioty gospodarcze, aby prowadzić działalność gospodarczą i osiągać z niej korzyści ekonomiczne muszą wykorzystywać majątek, który kontrolują i ponoszą ryzyko jego posiadania Prowadzenie działalności gospodarczej bez środków trwałych jest praktycznie niemożliwe. Z kolei utrzymanie dużych ich rozmiarów nie zawsze jest dla podmiotu gospodarczego korzystne. Dlatego istotnym jest bieżące analizowanie efektywności wykorzystania środków trwałych przez przedsiębiorstwo by można było śledzić zmiany ich wartości i stanu technicznego. Jednym z elementów, który ma wpływ na tę ocenę jest prawidłowa wycena wartości środków trwałych. Niniejszy artykuł prezentuje zasady wyceny wartości środków trwałych zależnie od celu jej wykorzystania.(abstrakt oryginalny)
11
75%
Środki trwałe mogą być wniesione aportem do spółki kapitałowej lub osobowej w formie odrębnych składników majątkowych lub wchodzić w skład aktywów przekazanego aportem przedsiębiorstwa. W obu przypadkach w spółce otrzymującej aport zachodzi konieczność ustalenia ich wartości początkowej, a także zasad amortyzacji dla celów bilansowych, jak i podatkowych. Zasady ustalania bilansowej wartości początkowej i amortyzacji wniesionych aportem środków trwałych różnią się od obowiązujących w tym zakresie rozwiązań podatkowych, wiążących wycenę i zasady amortyzacji pozyskanych składników m.in. z formą prawną podmiotu otrzymującego aport i formą aportu (oddzielne środki trwałe lub środki trwałe będące częścią aktywów wnoszonego aportem przedsiębiorstwa).(abstrakt oryginalny)
12
75%
Pojęcie zapasów według Ustawy o rachunkowości jest zbieżne z definicją zawartą w rozwiązaniach Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Podstawowe różnice polegają na tym, że MSR nr 2 "Zapasy" rozszerza zakres zapasów na produkty rolne, leśne, zasoby i produkty mineralne, a także grunty i inne nieruchomości przeznaczone do odsprzedaży, które wg Ustawy o rachunkowości ujmowane są, jako inwestycje długoterminowe. Celem artykułu jest wskazanie podobieństw oraz różnic w ujęciu oraz wycenie rzeczowych aktywów obrotowych według uregulowań krajowych jak i międzynarodowych.(fragment tekstu)
Polska wstępując w struktury Unii Europejskiej otrzymała możliwość korzystania ze środków unijnych na realizację szerokiego wachlarza przedsięwzięć. Dostęp do tych środków nie jest jednak łatwy, ponieważ jest obarczony szeregiem wymogów. Jednym z nich jest obowiązek księgowego wyodrębnienia przez beneficjenta kosztów realizacji projektu współfinansowanego ze środków unijnych. Spełnienie tego warunku wymaga uwzględnienia w polityce rachunkowości, między innymi, zmian w zakładowym planie kont (ZPK). Pole-gają one głownie na odpowiedniej jego rozbudowie z uwzględnieniem istoty kosztów realizacji przedsięwzięć finansowanych ze środków unijnych oraz stosowanego wariantu ewidencji kosztów.(fragment tekstu)
Rzeczowe aktywa trwałe są prezentowane w sprawozdaniu finansowym w wartości netto, na którą składa wartość początkowa pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Wartość początkowa środków trwałych może być wyrażona w cenie nabycia, koszcie wytworzenia, cenie sprzedaży netto. Przyjęty sposób wyceny posiada podstawowe znaczenie dla prawidłowego ustalenia wyniku finansowego jednostki gospodarczej.(abstrakt oryginalny)
Klasyfikacja Rodzajowa Środków Trwałych (KRŚT) służy m.in. do dokonywania przez podmioty gospodarujące wyceny majątku, prowadzenia ewidencji środków trwałych, naliczania odpisów amortyzacyjnych, zachowując tym samym istotne znaczenie dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych.
Stwierdzono, że powszechnie stosowane stawki, narzucone przez przepisy podatkowe powodują znaczne zaniżenie wartości bilansowej środków transportu, zaniżenie kosztów zużycia i powstanie cichych rezerw. Taka sytuacja prowadzi do wykreowania gorszego obrazu przedsiębiorstwa niż jego rzeczywisty, obiektywny stan majątkowy i finansowy.
"Wycena i amortyzacji środków trwałych w świetle ustawy o rachunkowości i MSR" to syntetyczne porównanie trybu ustalania wartości początkowej rzeczowego majątku trwałego, jak również przeprowadzenia procesu jego amortyzacji. W pracy skupiono się na ukazaniu różnic w definiowaniu, jak również kryteriach amortyzacji majątku trwałego z punktu widzenia ustawy o rachunkowości, a standardów międzynarodowych. Oprócz zasadniczych różnic przedstawiono również podejście podatkowe w odniesieniu do samej procedury dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Podczas pisania poniższego opracowania wykorzystano literaturę z zakresu finansów i rachunkowości, jak również podejście praktyczne do kategorii ekonomicznej, jaką są środki trwałe stosowane w biurach rachunkowych oraz samodzielnych księgowych. Oprócz wymienionych powyżej zagadnień dotyczących bezpośrednio majątku trwałego, opisano także proces naliczania i ujmowania odpisów aktualizujących z tytułu trwałej utraty wartości. Wszelkie zawarte informacje są zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym na dzień 01.05.2011. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy wyceny rzeczowego majątku trwałego w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej, a konkretnie teoretycznej i praktycznej zasadności stosowania modelu kosztu. Autor przedstawia wady i zalety tego rozwiązania (oraz będącego jego alternatywą - modelu przeszacowania) w kontekście celów współczesnej sprawozdawczości. Na tej podstawie formułuje stanowisko, że stosując model kosztu do wyceny środków trwałych można uzyskać informacje przydatną dla osób podejmujących decyzje gospodarcze na podstawie sprawozdań finansowych. Wniosek ten, jeśli choć w części jest słuszny, powinny wziąć pod uwagę przedsiębiorstwa stosujące MSSF (dokonując wyboru sposobu wyceny środków trwałych), a także osoby i instytucje mające wpływ na międzynarodowe rozwiązania w zakresie sprawozdawczości (decydując o podstawach wyceny bilansowej). (abstrakt oryginalny)
Autor omawia zarzuty stawiane przez ekonomistów wobec deprecjacji, przedstawia kontrargumenty, dokonuje przeglądu amerykańskiej literatury pod kątem podejścia do problemu deprecjacji, omawia efekty pomijania deprecjacji. Autor postuluje dostosowanie teorii ekonomii do deprecjacji i zajęcie się sposobami jej mierzenia.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.