Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Portfele inwestycyjne budowane na podstawie klasycznej analizy korelacji mają pewne ograniczenia. Ich ryzyko specyficzne może okazać się procesem błądzenie przypadkowego. W takim przypadku stopy zwrotu portfela mogą znacznie odchylać się od stóp zwrotu indeksu referencyjnego. Takie podejście nie uwzględnia długookresowego związku portfela z indeksem - nie wykorzystuje dostępnych informacji. Wykorzystanie kointegracji pozwala uwzględnić powyższe informacje w budowie portfela. Można w konsekwencji budować portfele zawierające stosunkowo niewielką liczbę walorów, które są równocześnie związane z indeksem rynkowym w długim okresie. Celem pracy (...) jest pokazanie technik budowania portfeli wykorzystując kointegrację na poziomie wartości walorów oraz praktyczna ilustracja na podstawie akcji notowanych na GWP. (fragm. tekstu)
Rocznik
Strony
101--110
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Bibliografia
- Alexander C.O. (1999). Optimal Hedging Using Cointegration. Philosophical Transactions of the Royal Society A 357, 2039-2058.
- Engle R.F. and Granger C.W.J. (1987). Co-integration and Error Correction: Representation, Estimation and Testing. Econometrica, 55 (2), 251-276.
- Granger C.W.J., Terasvirta T. (1993). Modelling Nonlinear Economic Relationships. Oxford University Press, New York.
- Lucas A. (1997). Strategic and Tactical Asset Allocation and the Effect of Ling-Run Equilibrium Relations. Research Memorandum 1997-42. Vrije Universiteit, Amsterdam.
- Osińska M. (2006). Ekonometria finansowa. PWE, Warszawa.
- Philips P.C.B, Ouliaris S. (1990). Asymptotic Properties of Residual Based Test of Cointegrations. Econometrica, 58, 78-93.
- Ziwot E., Wang J. (2002). Modeling Financial Time Series with S-Plus. Springer-Verlag, New York.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171215973