Branding as an Essential Element of the of Destination Management Process Using the Example of Selected States

• Autorzy: Mirosław Marczak

Warianty tytułu

Branding jako istotny element procesu zarządzania obszarami recepcji turystycznej na przykładzie wybranych państw

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

With reference to the current situation of national public hospitals, the article presents the possibility to implement the Lean Management concept in hospital management. Numerous common features connecting the management of commercial entities with the management of healthcare institutions are indicated. It has been stated that the management of contemporary organizations, regardless of the type of conducted operations, needs to focus on customer/patient satisfaction, financial liquidity and high quality. The purpose of the article is to assess the possibility to implement the Lean Management concept in hospitals. In particular, an attempt was made on the basis of a pilot survey to assess the introduction of the above concept in two selected hospitals. Critical analysis of the literature on the subject, the analysis of research results of other authors, casual interview, observation of practice as well as a survey based on the prepared questionnaire were used to achieve the purpose.(original abstract)

Celem artykułu jest ukazanie roli, jaką w procesie zarządzania obszarem recepcji turystycznej odgrywa branding. Analizą objęto działania podejmowane w ramach brandingu przez narodowe organizacje turystyczne (NTO), funkcjonujące w wybranych krajach. Ukazano je w kontekście ich znaczenia dla przebiegu kompleksowego procesu zarządzania obszarami recepcji turystycznej. Główną metodą badawczą wykorzystaną w artykule jest metoda sondażu diagnostycznego z zastosowaniem techniki ankietowej. W artykule wykorzystano ponadto analizę danych wtórnych oraz analizę dostępnej literatury przedmiotu. Przeprowadzona analiza wykazała m.in., że branding stanowi bardzo ważny element procesu zarządzania marką turystyczną państw. Zdecydowana większość badanych narodowych organizacji turystycznych (92,3%) uznała działania podejmowane w ramach brandingu za jeden z ważniejszych aspektów zarządzania marką obszarów recepcji turystycznej, podejmując jednocześnie wiele rzeczywistych działań w tym zakresie.(abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

EN

Branding; Brand; Tourism organisation; Public hospitals

PL

Budowanie świadomości marki; Marka; Organizacje turystyczne; Szpitale publiczne

• Czasopismo: Nauki o Zarządzaniu / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
• Rocznik: 2018
• Tom: 23
• Numer: nr 2
• Strony: 29--40

Twórcy

autor

Mirosław Marczak

• WSB Universities, Gdańsk, Poland

Bibliografia

• Aaker D.A., 2002, Building Strong Brands, Simon and Schuster, London.
• Analiza wyników badań wizerunku Polski i postrzegania polskiej marki na świecie. Założenia i rekomendacje do pozycjonowania Polski jako kraju docelowego podróży turystycznych na lata 2009-2015, Ekspertyza wykonana dla POT, 2008, Instytut Marki Polskiej, Warszawa.
• Anholt S., 2009, Places, Identity, Image and Reputation, Palgrave Macmillan, London.
• Anholt S., 2010, Great Brand Stories: Brand America, Marshall Cavendish, New York.
• Anholt S., Spaven P., 2009, International Place Brand Yearbook, Palgrave Macmillan, Basingstoke.
• Ashworth J.G., 2010, Towards Effective Place Brand Management: Branding European Cities and Regions, Edward Elgar Publishing Ltd.
• Aziz N., Kefallonitis E., Friedman B.A., 2012, Turkey as a destination brand: perceptions of United States visitors, American International Journal of Contemporary Research, vol. 2, no. 9.
• Bakri H.S., Soliman A.H.M., Al Bohairy H., 2010, Perception of Destination Branding Measures: A Case Study of Alexandria Destination Marketing Organizations, Volume 3, Number 2, Fayoum University, Aleksandria.
• Berry L., 2000, Cultivating service brand equity, Journal of the Academy of Marketing Science, 28 (1).
• Blain C., Levy S.E., Ritchie J.R.B., 2005, Destination branding: insights and practices from destination management Organizations, "Journal of Travel Research", vol. 43.
• Błaziak J., 2000, Różnorodność pod jednym znakiem. Wizualna identyfikacja państwa, [in:] Gospodarka pod własną banderą. Patriotyzm w epoce globalizacji, ed. M. Boruc, Instytut Marki Polskiej, Warszawa.
• Borzyszkowski J., 2015, Organizacje zarządzające obszarami recepcji turystycznej. Istota, funkcjonowanie, kierunki zmian, Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej, Koszalin.
• Boyle D., 2003, Authenticity: Brands, Fakes, Spin and the Lust for Real Life, Flamingo, London.
• Butler R., 1980, The Concept of a Tourist Area Cycle of Evolution: Implications for Management of Resources, The Canadian Geographer, 24(1).
• Cai L., 2002, Cooperative Branding for Rural Destinations, Annals of Tourism Research, 29(3).
• Cliffton R., Simmons J., 2004, Brands and Branding, (1st ed.), Profile Book Ltd., London.
• Cretu I., 2011, Destination image and destination branding in transition countries: the Romanian tourism branding campaign Explore the Carpathian garden, University of York The York Management School Working Paper no. 66.
• de Chernatony L., McDonald M., 2003, Creating Powerful Brands, 3rd edition, Elsevier, Butterworth Heinemann, Oxford.
• Dębski M., 2013, Jakość jako element budowania marki destynacji podczas kryzysu gospodarczego, Współczesne Zarządzanie, nr 1.
• Dinnie K., 2008, Nation Branding: Concepts, Issues, Practice, Butterworth-Heinemann, Oxford..
• Dziedzic E., 1998, Obszar recepcji turystycznej jako przedmiot zarządzania strategicznego, Monografie i Opracowania, nr 442, SGH, Warszawa.
• Dziedzic E., 2012, Zaangażowanie finansowe sektora publicznego w rozwój podaży turystycznej w miastach, [in:] Turystyka na obszarach miejskich. Uwarunkowania rozwoju. Narzędzia promocji, ed. T. Żabińska, Zeszyty Naukowe Wydziałowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, "Studia Ekonomiczne", Katowice.
• Fan Y., 2006, Branding the nation: What is being branded?, Journal of Vacation Marketing, vol. 12.
• Gabrielsson M., 2005, Branding strategies of born globals, Journal of International Entrepreneurship, no. 3.
• Goeldner C., Ritchie J., McIntosh R. W., 2000, Tourism: Principles, practices, philosophies, 8th ed. Wiley, New York.
• Govers R., 2009, From place marketing to place branding and back, Place Branding and Public Diplomacy, 7(4).
• Govers R., Go F., 2009, Place Branding: Global, Virtual and Physical Identities, Constructed, Imagined and Experienced, Palgrave Macmillan, Basingstoke.
• Green S., 2005, Defining West London - A case study of the initial stages of a strategic place branding exercise, CoDesign, 1(4).
• Handbook on Tourism Destinations Branding, World Tourism Organization (UN WTO), 2009, European Travel Commission (ETC), Madrid, Spain.
• Henderson J.C., 2007, Uniquely Singapore? A case study in destination branding, Journal of Vacation Marketing, 13(3).
• Inskeep E., 1994, National and Regional Tourism Planning, Routledge, New York.
• Ipsas A., 2012, The Tourism Destinations Marketing - A Mandatory Course for the Students of Tourism; www.steconomice.uoradea.ro.
• Kamann S., 2008, Destination Marketing Organizations in Europe. An In-Depth Analysis, Destination Marketing Association International (DMAI) - NHTV Breda, University of Applied Sciences, Breda.
• Kaplanidou K., Vogt Ch., 2003, Destination Branding: Concept and Measurement, Department of Park, Recreation and Tourism Resources, Michigan State University, August.
• Kavaratzis M., Ashworth G., 2008, Place marketing: how did we get here and where are we going?, Journal of Place Management and Development", vol. 1, no 2.
• Kesić T., Pavlić I., 2011, Tourism destination image formation - the Case of Dubrovnik, Croatia, Tržište, vol. XXIII, Faculty of Economics & Business, University of Zagreb.
• Kozak M., Mazurek M., 2011, Marka obszaru recepcji turystycznej: wartość marki, tożsamość marki, rozszerzanie marki i co-branding, Folia Turistica, 25(2).
• Majewski J., 2007, Struktury organizacyjne dla brandingu produktów terytorialnych, Rocznik Naukowy Wyższej Szkoły Turystyki i Rekreacji im. M. Orłowicza w Warszawie, tom 6, Wyższa Szkoła Turystyki i Rekreacji im. M. Orłowicza w Warszawie, Warszawa.
• Majewski J., 2012, Branding w zarządzaniu popytem na turystykę wiejską, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 698, "Ekonomiczne Problemy Usług", nr 83, Szczecin.
• Manente M., Minghetti V., 2006, Destination Management Organizations and Actors, [in:] Tourism Business Frontier, ed. D. Buhalis, C. Costa, Elsevier.
• Marczak M., 2013, Branding w turystyce - przykłady wykorzystania przez narodowe organizacje turystyczne w wybranych krajach, [in:] Gospodarka turystyczna w regionie. Rynek turystyczny - współczesne trendy, problemy i perspektywy jego rozwoju, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 304, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.
• Marczak M., 2016a, Wykorzystanie brandingu przez wybrane, pozaeuropejskie narodowe organizacje turystyczne (NTO), Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej, nr 20, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin.
• Marczak M., 2016b, Branding in the Activities of European of National Tourism Organizations (NTO), Economic Problems of Tourism, vol. 4 (36), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin.
• Marczak M., 2017, Branding obszaru recepcji turystycznej i jego wykorzystanie w działaniach narodowych organizacji turystycznych,[in:] Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 473, Gospodarka turystyczna w regionie. Przedsiębiorstwo. Samorząd. Współpraca, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.
• Marczak M., Borzyszkowski J., 2009, Region (obszar) jako produkt turystyczny, Zeszyty Naukowe Instytutu Ekonomii i Zarządzania Politechniki Koszalińskiej, nr 13, Politechnika Koszalińska, Koszalin.
• Middleton V.T.C., Hawkins R., 1998, Sustainable Tourism. A Marketing Perspective, Buttenworth-Heinemann, Oxford.
• Morgan N., 2009, Destination branding or envisioning place reputation?, Institute for Tourism.
• Morgan N., Pritchard A., 2000, Advertising in Tourism and Leisure, Butterworth-Heinemann, Oxford, UK.
• Morgan N., Pritchard A., Piggott R., 2002, New Zealand, 100% Pure: The Creation of a Powerful Niche Destination Brand, Journal of Brand Management, 9(4/5).
• Nawrocka E., 2008, Wizerunek obszaru recepcji turystycznej, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 521, Ekonomiczne Problemy Turystyki nr 11, Szczecin.
• Ndlovu J., 2009, Branding as a Strategic Tool to Reposition a Destination: a Survey of Key Tourism Stakeholders in Zimbabwe, Unpublished PhD Thesis, University of Pretoria.
• Niezgoda A., 2006, Obszar recepcji turystycznej w warunkach rozwoju zrównoważonego, Prace Habilitacyjne, nr 24, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań.
• Padurean L., 2010, Implementing destination governance, In: Proceedings Think Tank X: Networking for sustainable tourism, Vienna, Austria.
• Page S., Connell J., 2009, Tourism. A Modern Synthesis, Cengage Learning EMEA.
• Pike S., 2008, Destination branding: analysing brand equity for Queensland's Coral Coast, [in:] 18th Annual Council for Australian University Tourism and Hospitality Education Conference Where the Bloody Hell Are We?, 11-14 February 2008, Gold Coast International Hotel, Queensland.
• Pike S., 2009, Destination brand positions of a competitive set of near-home destinations, Tourism Management, 30.
• Pike S., Page S., 2014, Destination Marketing Organizations and destination marketing: A narrative analysis of the literature, Tourism Management, 41.
• Pritchard A., Morgan N., 1998, Mood marketing - the new destination branding strategy: a case study of Wales, Journal of Vacation Marketing, 4(3).
• Rainisto S., 2007, Success factors of Place Branding: A study of Place Marketing Practices, Study Report (www.sci.rainisto).
• Ritchie J.B., Ritchie R.J.B., 1998, The Branding of Tourism Destination: Past Achievements and Future Trends, Reports of 48th Congress, AIEST, St-Gall.
• Rizvi S.N.Z., Ahmad N., 2012: Internet as a potential tool for destination branding. A case study of Pakistan, Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, vol. 4, no 7.
• Skoko B., Kovacic V., 2009, Koncept meke moci država i njegova primjena na Republiku Hrvatsku, Polemos, vol. 12.
• Szczepanowski A.E., 2009, Marka produktu turystycznego jako źródło przewagi konkurencyjnej regionu, [in:] Marketing w rozwoju turystyki, ed. J. Chotkowski, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin.
• Szondi G., 2006, The role and challenges of country branding in transition countries: The Central and Eastern European experience, Place Branding and Public Diplomacy, 3(1).
• Tan A.J.S., 2008, Destination Branding: Creating a Destination of Choice, "Perspectives in Asian Leisure and Tourism", vol. 1(1).
• Tesławski M., 2013, Praktyka brandingu, Wydawnictwo "Słowa i myśli", Lublin.
• Uhrenholt H., 2008, Destination Branding of NYC: Creating a Destination Brand Identity. Unpublished Master's Thesis, Faculty of Business Language Aarhus University, Denmark.
• Żemła M., 2009, Nowe zastosowania marki jako narzędzia w marketingu produktu obszarów recepcji turystycznej, [in:] Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 50, Gospodarka turystyczna w regionie Przedsiębiorstwo. Samorząd. współpraca, Wrocław.
• Żemła M., 2012, The idea of destination brand licensing and the question of its effectiveness, Tourism and Hospitality Management, vol. 18, no 2.

Identyfikatory

DOI

10.15611/ms.2018.2.04