Organizacja kształcenia zawodowego młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie w Polsce w latach 1945-1998

• Autorzy: Bronisław Czerniecki

Warianty tytułu

Organization of Vocational Education for Disabled Youth in Poland in Years 1945-1998

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Jedną z najliczniejszych grup dzieci z odchyleniami od normy stanowią dzieci niepełnosprawne intelektualnie (spotykamy się jeszcze z używanym wciąż określeniem "upośledzeni umysłowo"). Zgodnie z klasyfikacją WHO - przyjętą i stosowaną również w Polsce od 1964 r., wyróżnia się cztery stopnie tej niepełnosprawności: stopień: lekki, umiarkowany, znaczny i głęboki. Nauczanie i wychowanie tych dzieci, zmierzające do ich pełnej rehabilitacji, odbywa si ę głównie w specjalnych placówkach o światowo-wychowawczych, włączonych do ogólnego systemu oświaty, a więc w szkołach podstawowych, gimnazjach i zawodowych specjalnych. Szkoły zawodowe stanowią końcowy etap szkolnego procesu rehabilitacji młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie.(fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Osoby niepełnosprawne; Ludzie młodzi; Kształcenie niepełnosprawnych

EN

Disabled people; Young people; Education for disabled people

• Czasopismo: Studia Społeczne
• Rocznik: 2010
• Numer: nr 2-3
• Strony: 135--156

Twórcy

autor

Bronisław Czerniecki

• Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie

Bibliografia

• Czerniecki B., Kształcenie szerokoprofilowe a praca upośledzonych umysłowo. "Studia Pedagogiczne" t. XLIX, 1985, s. 173.
• Czerniecki B., Organizacja kształcenia zawodowego w szkołach zawodowych specjalnych w roku szkolnym 1981/82, "Szkoła Specjalna" nr 2, 1982.
• Czerniecki B., Szerokoprofilowe kształcenie zawodowe młodzieży w szkołach dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, Praca doktorska, Instytut Badań Pedagogicznych, Warszawa 1986.
• Felhorska F., Urbańska B., Wojtaszek Z., Losy absolwentów zasadniczych szkół zawodowych specjalnych dla upośledzonych umysłowo, Warszawa 1974.
• Górecki B., Wartości kształcenia zawodowego upośledzonych umysłowo, Warszawa 1972.
• Kaczor S., XV lat Instytutu Kształcenia Zawodowego, "Pedagogika Pracy" nr 13, 1988.
• Kaczor S. (red.), Kształcenie zawodowe: elementy diagnozy, Instytut Kształcenia Zawodowego, Warszawa 1983, s. 7.
• Kapczuk K., Czy w rolnictwie potrzebne s ą tylko zręczne ręce?, "Szkoła Specjalna" nr 1, 1983.
• Kirejczyk K., Kształcenie zawodowe niepełnosprawnych intelektualnie, [w:] Hulek A. (red.), Kształcenie zawodowe młodzieży z odchyleniami i zaburzeniami rozwojowymi, Warszawa 1979.
• Kostrzewski J., Z zagadnień psychologii dziecka umysłowo upośledzonego. Zeszyty naukowe WSPS, Warszawa 1978, s. 187.
• Kupisiewicz Cz., Przemiany edukacyjne w świecie, Warszawa 1978.
• Larkowa H., Zatrudnienie i zawodowa adaptacja absolwentów zasadniczych szkół specjalnych w zwykłych zakładach pracy, Warszawa 1981.
• Nowacki T., Podstawy dydaktyki zawodowej, Warszawa 1973, s. 51.
• Nowacki T., Teoria kształcenia zawodowego, [w:] S. Krawcewicz (red.),Nauki pedagogiczne a modernizacja systemu oświaty, Warszawa 1978, s. 15.
• Ryll H., Stan szkolnictwa specjalnego w Polsce w ostatnim pięcioleciu, "Szkoła Specjalna" nr 4, 1938.
• Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 1981, s. 284-285.
• Suchodolski B., Wychowanie a strategia życia, Warszawa 1983, s. 33.
• Urbańska B., Losy absolwentów zasadniczych szkół zawodowych specjalnych, Warszawa 1974.
• Wald I., O integrację społeczną młodocianych i dorosłych upośledzonych umysłowo, Warszawa 1978, s. 17.