Warianty tytułu
On Some Didactic Difficulties and Methods of Conducting Practical Classes of Financial Law
Języki publikacji
Abstrakty
Prowadzenie zajęć z prawa finansowego ze studentami studiów stacjonarnych związane jest z wieloma problemami i trudnościami, szczególnie dla początkujących adeptów dydaktyki uniwersyteckiej. Napotykają oni na trudności, które w ostatecznym rozrachunku owocują niejednokrotnie niedostatecznymi ocenami na egzaminie oraz zdumieniem egzaminatora, wysłuchującego przedziwnych niekiedy opinii i przekonań studentów o systemie instytucji prawa finansowego lub też natykającego się równie często na mur zdecydowanego milczenia po zadaniu pytania. Jeżeli pominąć objawy niewątpliwego spadku zainteresowania studentów studiowaniem , a nawet uczeniem się, które dotknęły praktycznie wszystkie wykładane na wydziałach prawa przedmioty (wynika to z sondy, jaką przeprowadziłem wśród licznych kolegów prowadzących zajęcia seminaryjne i ćwiczeniowe), takie jak manifestacyjny brak zainteresowania, apatia, brak pytań i wątpliwości co do omawianego materiału, protesty i oburzenie, a nawet próby skarg do władz wydziału, w razie jakiejkolwiek próby odejścia od tzw. metody "paznokciowej" itp. - prawo finansowe jako przedmiot wykładu charakteryzuje się pewnym i, sobie tylko właściwymi cechami i wywołuje swoiste reakcje studentów. Do najważniejszych zaliczyłbym rzeczywiste niezrozumienie wielu elementów wykładu oraz materii będącej przedmiotem ćwiczeń (poszczególnych tematów, instytucji prawnych, konkretnych przepisów i ich uzasadnień). W moim przekopaniu wiele negatywnych zjawisk w dziedzinie dydaktyki prawa finansowego ma swoje źródło właśnie w trudnościach ze zrozumieniem przedmiotu. Brak zainteresowania przedmiotem na przykład, wydaje się jedną z pochodnych jego niezrozumienia; także poczucie obcości wykładanej materii, poczucie jej nieprzystawania do życiowych doświadczeń studenta, bierze się chyba stąd właśnie. W czasie procesu dydaktycznego, podczas różnego rodzaju rozmów i sprawdzianów, widać wyraźnie objawy narastającego u dużej grupy studentów chaosu, obejmującego zarówno pojęcia (np. funduszu celowego w różnych dziedzinach finansów, kredytu bankowego i budżetowego, poszczególnych podatków), jak i zjawiska funkcjonalne. Chaos ten daje się często zauważyć nawet w czasie odpowiedzi egzaminacyjnych, niezbornych, nieporadnych, kiedy wszystko jest w odpowiedzi nie powiązane ze sobą. Studenci w czasie nauki mają trudności ze zrozumieniem i zapamiętaniem pojęć, lecz szczególne trudności pojawiają się przy próbach łączenia zdobytych wiadomości w większe całości. Próby uogólnienia, wskazania generalnych trendów czy też uzasadnień instytucji lub polityki prawnej i finansowej państwa - kończą się (z małymi wyjątkami) niepowodzeniem. (fragment tekstu)
Conducting practical classes of financial law with students is connected with many problems and difficulties, which results, among others, from the fact that financial law as a subject of lecture is characterized by certain specific features and causes specific reactions of students. One of the most important difficulties is an actual misunderstanding of many elements of lecture and of the matters of classes. During their study students have difficulties with understanding and memorizing the ideas, but particular difficulties appear when attempting to synthetize the acquired information in larger units. Attempts to generalize, to show trends, to motivate institutions, or legal and financial policy of the state, finish (with few exceptions) in a failure. There are many reasons for this situation. First of all, financial law distin-guishes itself against the background of other branches of law by requirement of knowledge of not only strictly legal matters, but also of a good knowledge of problems of economy, and in particular of finance. Lack of sometimes basic knowledge of economics of students is the primary didactic problem of a person teaching financial law. Another difficulty in teaching of the subject lies in itself: it is an ususual unstability of legal state; in some periods regulations simply chase one another. The difficulties are additionally deepened by the more and more popular manner of drawing up new regulations. They contain more and more casuistry, things to be memorized, and less and less principles, general rules, enabling interpretation of unavoidable gaps and ambiguities of law. Finally, the question related to the former ones: handbooks, sub-literature handbooks and articles. At the speed of legislative modifications observed for years, handbooks at the moment of appearing are in large parts already outdated. The situation with sub-literature handbooks is similar. What remains are articles, which are the only relatively up-to-date literature on the subject. However, a vast majority of them have only a limited didactic value, since as a rule they are not written for students, but addressed to a fully prepared receiver. All the above mentioned main difficulties in didactics of financial law impose special duties on the person conducting classes with students. In this respect, the choice of methods of conducting classes becomes essentially important. The methods may be generally divided into two groups: 1) those activizing the person conducting classes, 2) those activizing the students. The first group includes lecturing and the guestion-answer method. The second group represents more favourable methods, since it does not leave the students intellectually passive, what happens in the case of the lecturing method. The second group comprises the case method, which can be used in sonie variants, e.g. a case consddered by the whole group, division of students into same groups of which each is solving its own case, etc. This method demands a careful choice of cases, which cannot be too complicated but should properly reflect the substance of the discussed problem. A variation of the method are visits of students' groups to trials in the High Court of Administration, which enables the students to see the law in action. Some other methods of activizalion of students are the method of writing reports and the method of tests, which however are less effective than the above mentioned methods of the second group. The choice of the method of ccnducting classes depends on the didactic goal to be achieyed. That goal depends on the relationship of the course of lectures with the practical classes. The classes may include matters not dealt with at all in the lectures, or else they can deal morę thoroughly with some selected problems only announced in the lectures. Also one more aspect of conducting classes is actually important, although not directly related to didactics, but connected with the personality of the academic teacher. That person must not only be an expert in the narrow specific subject, but also must be able to show the relationship of the subject with broad phenomena of political and social life. It is also extremely important to be at ease when conducting classes, to show friendliness to the students, and even to apply some elements of actor's ability, necessary to feel and control the mood of the audience. (original abstract)
Rocznik
Numer
Strony
179--188
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Warszawski
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171661550
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.