Pojęcie "neuroróżnorodność" według Judy Singer odnosi się do autyzmu (za: Jaarsma, Welin, 2012, s. 20) i jest rozumiane jako "naturalnie występujące typy mechanizmów poznawczych cechujące się konkretnymi zaletami, które przyczyniły się do rozwoju technologii i kultury" (Silberman, 2017, s. 23). Aktualne badania pokazują, że zatrudnienie osób neuroróżnorodnych może stanowić źródło przewagi konkurencyjnej organizacji, wymaga jednak odpowiedniego dostosowania praktyk zarządzania zasobami ludzkimi (Austin, Pisano, 2017, s. 97; Szulc, Davies, Tomczak, Mcgregor, 2021, s. 858-872). W Polsce wskaźnik zatrudnienia osób z autyzmem wynosi zaledwie 2%, podczas gdy w krajach Unii Europejskiej - około 10% (Polski Instytut Ekonomiczny, Fundacja JiM, 2022, s. 4), a ponadto jego wartość jest najniższa również w zestawieniu z analogicznym wskaźnikiem wśród ogółu osób z niepełnosprawnościami w naszym kraju. W artykule przedstawiono wyzwania w zatrudnianiu osób neuroróżnorodnych w Polsce, wynikające z analizy literatury z zakresu zarządzania, opracowań wybranych instytucji oraz praktyk zarządzania organizacji wdrażających programy neuroróżnorodności. Uwzględniono ponadto rekomendacje wybranych instytucji publicznych w sprawie rozwiązań prawnych, wspierających aktywizację zawodową osób neuroróżnorodnych, oraz wskazano kierunki dalszych badań w odniesieniu do prezentowanych zagadnień. (abstrakt oryginalny)