Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Administracyjne instrumenty ochrony środowiska
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Problematyka instrumentów polityki środowiskowej jest dla zapewnienia ochrony środowiska problematyką szczególnie ważną. Działania podejmowane są, w większości przypadków, przez jednostki, dla których ochrona środowiska nie jest podstawowym celem działalności. Podejmowanie działań na rzecz ochrony środowiska może z celem tym nawet konkurować. W tej sytuacji zawsze istnieje niebezpieczeństwo, iż przedsięwzięcia ochronne będą przez te jednostki odkładane na dalszy plan. Aby temu zapobiec niezbędne jest więc stosowanie instrumentów stymulujących bądź wręcz zmuszających do podejmowania pożądanych działań.
Most environmental problems have a transboundary nature and often a global scope, and they can only be addressed effectively through international cooperation. For this reason, the Lisbon Treaty establishes that one of the key objectives of the European Union (EU) policy on the environment is to promote measures at an international level to deal with regional or worldwide environmental problems, and in particular combating climate change. The paper focuses on two issues: firstly, on the evolution of the EU competences in the area of environment and secondly on the extent and the nature of the EU competence in environmental matters. (original abstract)
W artykule przedstawiono i scharakteryzowano najistotniejsze kryteria określające wybór instrumentów wykorzystywanych w ochronie środowiska przyrodniczego. Zalicza się do nich skuteczność środowiskową, efektywność ekonomiczną, skutki dystrybucyjne, możliwość wdrożenia, akceptowalność społeczną, brak niezbędnych informacji oraz wielkość dochodów podatkowych. (abstrakt oryginalny)
National Firefighting and Rescue System (NFRS) has been created to protect population, property and environment within the territory of the Republic of Poland by the following activities: extinguishing fires, fighting against the local threats, chemical and ecological rescue operations, technical rescue operations and first medical aid. NFRS, as an integral part of the internal security system of the country, is financed by the Government. The Chief Commandant of the State Fire Service is the central body of the state administration responsible for organization and managing the NFRS. The system operates on three administrative levels corresponding with the administrative structure of the country: district (main executive level, where interventions are carried out by the district's resources), regional (coordination and assistance to the rescue operations when resources in the district are insufficient) and national (rescue operations assistance and coordination when resources in the region are insufficient). The main purpose of this article is to present : tasks performed by the NFRS (National Firefighting and Rescue System), functioning of the system at three levels (district, regional and national), cooperation of the NFRS with subjects like Police, Border Guard, units of Voluntary Fire Brigade and many others. (original abstract)
Celem opracowania było przedstawienie problemów ochrony środowiska na przykładzie gminy Oława. Autorka zrelacjonowała główne zagrożenia ekologiczne na obszarze gminy oraz przedstawiła listę zadań w kierunku ochrony środowiska do realizacji przez jednostki samorządowe. W celu przeanalizowania problemu, autorka posłużyła się metodą analityczno-opisową, wykorzystując ogólnodostępne materiały z gminy Oława, dotyczące zagrożeń strategii i realizacji zadań w zakresie ochrony środowiska.
Omówiono zasady polityki ekologicznej, jej charakter, instrumenty ochrony środowiska i kierunki rozwoju instrumentów ekonomicznych zmierzające do wprowadzenia metod stosowanych w krajach zachodnich (opłaty produktowe, depozyty, zróżnicowanie podatkowe i celne, kompensaty za szkody, ubezpieczenia od ryzyka środowiskowego).
Omówiono ewolucję polityki ekologicznej w Czechach i w Polsce. Przedstawiono również rozwiązania prawno-administracyjne i rynkowe w ochronie powietrza atmosferycznego oraz ogólną charakterystykę systemów przygotowania i finansowania inwestycji ochronnych w obu krajach. W podsumowaniu zawarto podstawowe różnice i podobieństwa w systemie finansowania inwestycji środowiskowych w Czechach i w Polsce.
Autor przedstawił rozwój regulacji prawnych z dziedziny ekologii. Transformacja polityczna w Polsce sprawiła zmianę w rozwiązywaniu problemów komunalnych. Zaczęto zwracać większą uwagę na bezpieczeństwo zdrowotne i ekologiczne oraz poszanowanie zasobów i zachowanie ich dla przeszłych pokoleń. Na przykładzie Rady Miasta Poznania autor zaprezentował powstawanie projektu koncepcji zarządzania ekologią miasta dotyczącego "polityki gospodarowania odpadami komunalnymi miasta Poznania".
Artykuł stanowi przegląd czasopiśmiennictwa ekonomicznego poświęconego zagadnieniom związanym z ochroną środowiska.
Pierwsza konferencja główna ISEE odbyła się w maju 1990 roku, a jej kontynuacją było spotkanie czołowych przedstawicieli ekonomii ekologicznej w dniach 24-26 maja 1990 roku, w Instytucie Aspen w Maryland (USA). Recenzowana książka jest efektem tego spotkania i zawiera treści, które byty przedstawione i przedyskutowane przez 38 jego uczestników. Książka składa się z 32 samodzielnych autorskich referatów, zgromadzonych w trzech blokach tematycznych. (fragment tekstu)
Omówiono administracyjne i ekonomiczne instrumenty polityki ekologicznej i praktyczne ich zastosowanie w Polsce.
Za punkt wyjścia przyjąłem w niniejszym artykule definicję M. Jełowickiego. Chciałbym zwrócić uwagę na szczególnie ważne w tej definicji stwierdzenie, iż nie można przekroczyć ram koncepcji wypracowanej na szczeblu centralnym. Każdy podmiot administrujący (niekoniecznie będący organem administracji rządowej) wybiera własną drogę do osiągnięcia celów, ale musi być przy tym realizowany program rozwoju państwa. Możemy postawić tezę, że polityka administracyjna jest odzwierciedleniem podziału kompetencji w strukturze organów administrujących. Kompetencja (obowiązek i uprawnienie do podejmowania określonych działań) jest nieodzownym elementem kształtowania założeń polityki administracyjnej. Tylko w ramach posiadanych kompetencji organ zarządzający może określać swoje cele działania oraz metody ich osiągania. Na kształtowanie polityki administracyjnej decydujący wpływ mają zatem przepisy o charakterze ustrojowym. Należy także postawić tezę, iż prawidłowa struktura aparatu terenowego ma decydujący wpływ na kształtowanie polityki administracyjnej. Od struktury organu terenowego zależy bowiem podział kompetencji w układzie wertykalnym (w horyzontalnym jest on uzależniony od podziału terytorialnego), sprawność działania oraz wpływ społeczności lokalnych na kształtowanie się tej polityki. Podobnie dzieje się w przypadku polityki ekologicznej, która stanowi część polityki administracyjnej. Należy przy tym zauważyć, że wydzielenie pewnych "części" z polityki administracyjnej jest umowne i w wysokim stopniu kontrowersyjne. Na przykład bardzo trudno jest oddzielić politykę ekologiczną od przestrzennej. Ich cele - zahamowanie degradacji środowiska przyrodniczego - są zbieżne, ale posługują się one różnymi metodami ich osiągnięcia. Przy kształtowaniu polityki administracyjnej ważne jest łączenie jej poszczególnych części. Istotną przeszkodę w tym zakresie stanowi resortowa struktura aparatu administracji państwowej. Przyjmijmy ją jako czynnik obiektywny, gdyż nie wypracowano, jak dotąd, lepszej metody podziału zadań. (fragment tekstu)
Działania regulacji prawnych w zakresie ochrony środowiska są powiązane z systemem funkcjonowania gospodarki. Element wiążący stanowią dwojakiego rodzaju czynniki: z jednej strony cel, z drugiej skutek działalności gospodarczej. Od charakteru celu głównego działalności gospodarczej zależy efektywność stosowania środków prawno-finansowych w ochronie środowiska. Warunkiem skuteczności tych środków jest po prostu kierowanie się w działaniach gospodarczych zasadą maksymalizacji zysku i minimalizacji kosztów. Wpływ poziomu niedoboru gospodarczego na uregulowania prawne w zakresie ochrony środowiska można rozpatrywać z dwóch punktów widzenia: efektywności oddziaływania, która ma charakter trójstopniowy. Stopniami tymi są: cel działań prawotwórczych, środki prawne realizacji oraz stosowanie i przestrzeganie prawa w zakresie ochrony środowiska; sposobu oddziaływania niedoboru gospodarczego na uregulowania prawne, tj. wywierania wpływu przez prawotwórcę, organy stosujące prawo oraz adresatów norm prawnych. (fragment tekstu)
Artykuł jest recenzją książki pt. "Samorząd terytorialny a ochrona środowiska - aspekty ekonomiczne, organizacyjne i finansowe". Zdaniem autora artykułu książka ta jest jednym z nielicznych jeszcze opracowań dotyczących ochrony środowiska w działalności samorządów. Przyjęty przez państwo kierunek reform zmierzający do decentralizacji administracji i zarządzania powoduje, że kształtowanie świadomości ekologicznej użytkowników i dysponentów środowiska jest kwestią dużej wagi. Autorzy pracy odnieśli się do ważniejszych aspektów funkcjonowania samorządów, wspierając prezentację możliwych działań ekonomicznych, organizacyjnych i finansowych aneksem zawierającym wypis z regulacji ustawowych w zakresie ochrony środowiska. Selektywny wybór problemów z tego zakresu z komentarzem odwołującym się do uwarunkowań regionalnych, krajowych lub międzynarodowych jest czytelny, jakkolwiek kilka fragmentów o zbyt dydaktycznym charakterze zakłóca przejrzystość wywodu.
Handel i polityka liberalizacji handlowej mają istotny wpływ na środowisko naturalne i powinny być związane z polityką ochrony środowiska i jej podstawowymi normami. Omówiono krótko kierunki ochrony środowiska w Polsce, dostosowanie instytucji i sposobów regulacji w perspektywie członkostwa w UE, a także korzyści wynikające z działań dostosowawczych i ich koszty.
W pracy omówiono następujące instrumenty ochrony środowiska: reglamentacja korzystania z wody, reglamentacja wprowadzania zanieczyszczeń powietrza, reglamentacja korzystania ze środowiska w związku z gospodarowaniem odpadami, reglamentacja emisji hałasu, zezwolenie na usuwanie drzew i krzewów, koncesje na prowadzenie prac geologicznych oraz koncesje na wydobywanie kopalin, opłaty eksploatacyjne oraz reglamentacja korzystania ze środków niebezpiecznych dla środowiska.
W dniach 16-19 czerwca 1992 r., w Akademii Ekonomicznej w Krakowie, odbył się III Zjazd European Association of Environmental and Resource Economists (EAERE). Podczas Zjazdu odbyły się: konferencja naukowa nt. "Instytucjonalno-ekonomiczne uwarunkowania ochrony środowiska naturalnego" (Institutions and Environmental Protecktion) oraz zebranie statutowe członków Stowarzyszenia. Uczestnicy Zjazdu mieli także możliwości uczestniczenia w kilku imprezach towarzyszących. [...] Wśród wielu wątków dyskusji nad polityką ekologiczną w naszej części Europy, dwa wydają się być godne podkreślenia. Mocno eksponowano fakt, że głęboka recesja oraz drastyczny brak kapitału wymuszają innowacje i ekonomicznie efektywne (tanie) sposoby rozwiązywania problemów ekologicznych. Zbiega się to z widoczną na świecie tendencją do uzupełniania regulacji administracyjno-prawnej ochrony środowiska (nakazy, zakazy, normy i ekonomicznych (opłaty, podatki, ubezpieczenia, depozyty itp.). Regulacja prawna okazała się bowiem zbyt kosztowna. Europa Środkowa i Wschodnia ma zatem szansę stanąć w czołówce krajów stosujących nowoczesną politykę ekologiczną. Szczególnie obiecujące są próby wprowadzania takich instrumentów ekonomicznych, jak ubezpieczenia ekologiczne i tworzenie rynków uprawnień do korzystania ze środowiska. Polskie próby handlu certyfikatami na emisję zanieczyszczeń powietrza w Chorzowie i w Krakowie budziły spore zainteresowanie uczestników Zjazdu. Drugi, godny podkreślenia wątek, który przewijał się w dyskusji nad problemami Europy Środkowej i Wschodniej dotyczył "oszczędzania" na ochronie środowiska, powstrzymywania się od ekologicznie uzasadnionej ingerencji. Zdaniem dyskutantów, ochrona środowiska nie może być traktowana w kategoriach wydatków, które nie przynoszą korzyści ekonomicznych. Najbardziej doświadczeni badacze polityki publicznej krajów Europy i Ameryki Północnej często podkreślają, że największe szanse na trwały sukces gospodarczy mają te kraje, w których politycy porzucą przestarzałe przekonania i dawne uprzedzenia, i jak najszybciej opracują zintegrowane strategie rozwoju zrównoważonego.(fragment tekstu)
Przedmiotem opracowania jest problematyka strategii ochrony środowiska i próba jej racjonalizacji. Scharakteryzowano ekosystem i wskazano na związki między systemem gospodarczym i systemem ochrony środowiska. Dokonano oceny skuteczności instrumentów ochrony środowiska.
Polski prawodawca poświęca wiele uwagi zarówno prawnym aspektom prowadzenia działalności gospodarczej, jak i ochronie środowiska. Wielokrotnie dochodziło na tym tle do sporów pomiędzy przedsiębiorcami a społecznością. Dla zagwarantowania możliwości udziału społeczeństwa w ochronie środowiska ustawodawca uchwalił ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Przewiduje ona dwie możliwości udziału społeczeństwa w ochronie środowiska. Powszechnie znaną formą jest udział zrzeszeń obywateli w formie organizacji ekologicznych. Z punktu widzenia obywatela istotniejszy jest udział indywidualny, dzięki któremu każdy ma możliwość wzięcia udziału w postępowaniu administracyjnym lub w opracowywaniu dokumentu. Jednak nie wszystkie przepisy zostały klarownie sformułowane, co może rodzić problemy w stosowaniu ustawy.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.