Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Metody wyceny wartości środków trwałych

100%

Martyniuk T.

Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego

|

2006

|

nr 4

69-85

Podmioty gospodarcze, aby prowadzić działalność gospodarczą i osiągać z niej korzyści ekonomiczne muszą wykorzystywać majątek, który kontrolują i ponoszą ryzyko jego posiadania Prowadzenie działalności gospodarczej bez środków trwałych jest praktycznie niemożliwe. Z kolei utrzymanie dużych ich rozmiarów nie zawsze jest dla podmiotu gospodarczego korzystne. Dlatego istotnym jest bieżące analizowanie efektywności wykorzystania środków trwałych przez przedsiębiorstwo by można było śledzić zmiany ich wartości i stanu technicznego. Jednym z elementów, który ma wpływ na tę ocenę jest prawidłowa wycena wartości środków trwałych. Niniejszy artykuł prezentuje zasady wyceny wartości środków trwałych zależnie od celu jej wykorzystania.(abstrakt oryginalny)

2

Dekapitalizacja w przedsiębiorstwie przemysłowym

100%

Stępień M.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1993

|

nr 401

117-129

Autor dokonuje analizy przyczyn dekapitalizacji w sferze polityki gospodarczej państwa oraz w sferze działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Formułuje postulaty sprzyjające działalności antydekapitalizacyjnej. Dotyczą one ekonomiczno-finansowych zasad funkcjonowania przedsiębiorstw, działalności inwestycyjnej i gospodarowania środkami trwałymi.

3

Określenie minimalnego poziomu utrzymania i napraw obiektów inżynieryjnych dróg kolejowych : Artykuł dyskusyjny

100%

Pytel J., Stępień H.

Zeszyty Naukowo-Techniczne Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji w Krakowie. Materiały Konferencyjne (nr 12)

|

1996

|

z. 46

23-35

Autorzy scharakteryzowali majątek kolejowych obiektów inżynieryjnych ekspoloatowanych na sieci PKP, oceniając ich stan techniczny i aktualny poziom utrzymania. Przedstawili także propozycję ustalenia niezbędnego poziomu utrzymania i napraw głównych obiektów inżynieryjnych dróg kolejowych.

4

Restytucja a dekapitalizacja środków trwałych

84%

Gąska T.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr 621 Analiza i diagnostyka ekonomiczna

19-27

Autor omawia rolę analizy ekonomicznej w gospodarowaniu środkami trwałymi w przedsiębiorstwie, oceniając krytycznie różne stosowane obecnie rozwiązania metodyczne w tej dziedzinie, także model stworzony przez Centrum Naukowe Eksploatacji Majątku Trwałego w Radomiu.

5

Instrumenty rachunkowości finansowej usprawniające proces zarządzania środkami trwałymi w przedsiębiorstwie

84%

Kuczyńska-Cesarz A.

Nowoczesne Systemy Zarządzania

|

2019

|

14

|

nr 1

107-120

Gospodarowanie środkami trwałymi w przedsiębiorstwie ma bezpośredni wpływ na osiągane wyniki ekonomiczno-finansowe. Zarządzający przedsiębiorstwami wykorzystują różne instrumenty usprawniające ten proces. W artykule zaprezentowano wybrane instrumenty rachunkowości finansowej udoskonalające zarządzanie środkami trwałymi w jednostce gospodarczej. Do takich instrumentów należą m.in. polityka rachunkowości oraz Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT). W niniejszym opracowaniu scharakteryzowano te instrumenty i wskazano ich znaczenie w tworzeniu systemu rachunkowości, którego finalnym produktem jest rzetelne sprawozdanie finansowe.(abstrakt oryginalny)

6

Możliwości odtwarzania elementów środowiska (na przykładzie polskiego przemysłu węglowego)

84%

Księżyk M.

Biblioteka Ekonomia i Środowisko

|

1997

|

nr 22

117-128

Autorka skoncentrowała uwagę na zagadnieniu możliwości odtwarzania w warunkach samofinansowania się rzeczowych czynników produkcji i elementów środowiska zużytych w procesie wydobycia węgla kamiennego w Polsce. Zamieszczono dane empiryczne dotyczące 11 kopalń zgrupowanych w Katowickim Holdingu Węglowym S.A. oraz wnioski z analiz przeprowadzonych dla polskiego górnictwa węgla kamiennego.

7

O potrzebie zmian podejścia do analizy środków trwałych

67%

Moszkowicz K.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1988

|

nr 168 Intensyfikacja wykorzystania majątku trwałego przemysłu

62-67

Tradycyjna analiza środków trwałych zmierza do stworzenia takiego modelu struktury środków trwałych, który służyłby zwiększaniu ich produktywności, a przez to wpływałby na wzorst efektywności całej gospodarki. W ramach tak rozumianej analizy najczęściej bada się: strukturę gałęziowo-branżową środków trwałych, tj. wyposażenie w środki trwałe gałęzi i branż przemysłowych; strukturę środków trwałych w układzie rodzajowym, gdzie np. poszukuje się odpowiednich proporcji między budynkami a maszynami i urządzeniami; strukturę środków trwałych według sposobu wykorzystania (czynne, nieczynne, czasowo nieczynne); rozmiar i stopień zużycia (głównie fizycznego) środków trwałych; stopień wykorzystania środków trwałych itp. W ekonomice przemysłu najczęściej preferuje się gałęziowo-branżową analizę środków trwałych, gdyż charakteryzuje ona globalne proporcje wyposażenia danej dziedziny przemysłu, bądź całej gospodarki w środki trwałe. Nie kwestionując celowości tego typu analizy warto podkreślić, że jest ona mało przydatna dla śledzenia dynamiki zmian strukturalnych w środkach trwałych. Jest to poważny brak, który jest szczególnie dotkliwy przy analizach realizowanych na potrzeby zakładanej restrukturalizacji gospodarki. Nie dysponujemy bowiem określonym wzorcem, który można by traktować jako punkt odniesienia dla oceny analizowanej struktury. Uniemożliwia to pełne wykorzystanie struktury środków trwałych jako syntetycznego miernika postępów w procesie zakładanej restrukturalizacji gospodarki. Środki trwałe nie stanowią wartości samej w sobie, lecz są integralnym elementem całokształtu procesów gospodarczych. Dlatego też ich struktura jest funkcją wielu zmiennych, wśród których za najważniejsze wypada uznać: cele i kierunki rozwoju gospodarczego. Wobec braku określonego wzorca jako płaszczyzny odniesienia, przy ocenie struktury środków trwałych w ujęciu dynamicznym, podstaw do takiej oceny należy szukać w rozpoznaniu prawidłowości rozwojowych gospodarki, a w szczególności prawidłowości jej zmian strukturalnych. (fragment tekstu)

8

Produktywność środków trwałych w gospodarstwach indywidualnych różnej wielkości

67%

Bartoszcze J.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

1998/1999

|

32/33

1-14

Ekonomiczna ocena wyposażenia gospodarstw indywidualnych w środki trwałe, jest jednym z najtrudniejszych problemów decyzyjnych, bowiem uwzlędnione być powinne zarówno interesy bieżące, przyszłe jak i strategiczne. Celem opracowania była analiza produktywności środków trawłych w gospodarstwach indywidualnych, a w szczególności efektywność zasobów produkcyjnych środków trawłych gospodarstw zróżnicowanych obszarowo. Do czynników wyznaczających ekonomiczną efektywność wykorzystania środków trwałych zaliczono: strukturę obszrową gospodarstwa, poziom i struktura środków trwałych, intensywność produkcji i wzajemne relacje między środkami trwałymi i obrotowymi oraz produkcyjność roślin i zwierząt. Podstawę analizy stanowiły dane liczbowe z gospodarstw indywidualnych makroregionu środkowo-wschodniego, w których prowadzono książki rachunkowe w 1988r. i 1992r. dla potrzeb Instytutu i Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (IERiGŻ) w Warszawie. Podstawową metodą badawczą była funkcja produkcji rolniczej.