Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Anti-Semitism
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Sprawa Dieudonné'a - nowe oblicze francuskiego antysemityzmu
100%
Dieudonné M'beki M'beki rozpoczął karierę artysty kabaretowego dwadzieścia kilka lat temu. Początkowo był politycznie związany z radykalną lewicą, co w latach 90. łączyło się z popieraniem walki Palestyńczyków z państwem Izrael. Krytyka syjonizmu w wykonaniu Dieudonné'a coraz bardziej zmierzała jednak w stronę antysemityzmu połączonego z radykalną postawą antysystemową. Działalność ta spotkała się z ostrą krytyką środowisk politycznego mainstreamu i organizacji żydowskich. Otwarcie antysemicka wypowiedź podczas spektaklu "Le mur" pod koniec 2013 r. spotkała się z ostrą reakcją ministra spraw wewnętrznych Francji Manuela Vallsa. Skutkowała ona zakazem przedstawień nałożonym na Dieudonné'a, co z kolei wywołało dyskusję o zakresie wolności słowa. 26 stycznia 2014 r. w Paryżu odbyła się wielka demonstracja wszystkich niezadowolonych z rządów prezydenta Hollande'a. Zwolennicy Dieudonné'a stanowili jej znaczną część. Rząd na razie nie ma się czego obawiać - prawica łączy się na zasadzie wspólnej negacji reform lewicowego prezydenta. Pozostaje jednak problem akceptacji antysemickiej retoryki Dieudonné'a przez znaczną część francuskiej opinii publicznej. (abstrakt oryginalny)
Autorka przedstawiła przebieg pogromu kieleckiego, poglądy i hipotezy dotyczące jego przyczyn i inicjatorów, a także przebieg śledztwa i procesy oskarżonych.
Artykuł dotyczy znaczenia i roli poety i publicysty niemieckiego z Monachium - Dietricha Eckarta - dla rozwoju wczesnej kariery politycznej Adolfa Hitlera i kształtowania się politycznych poglądów przyszłego wodza Trzeciej Rzeszy. Jak wynika z wywodów autora, wpływ Eckarta na polityczną działalność i zapatrywania Hitlera w kilku pierwszych latach po zakończeniu wojny światowej był trudny do przecenienia. Eckart okazał się wtedy jednym z najważniejszych mentorów Hitlera - jako jego nauczyciel, doradca i poplecznik, który umożliwił mu nawiązanie cennych i pożytecznych kontaktów w nacjonalistycznych środowiskach intelektualnych, wojskowych i przemysłowych w stolicy Bawarii. W znacznej mierze od Eckarta, zagorzałego antysemity, Hitler zapożyczył wiele argumentów przeciwko Żydom i wymierzonych w nich oskarżeń. Częściowo na wrogich tzw. republice weimarskiej poglądach Eckarta oparł także swoją krytykę demokratycznego ustroju Niemiec po I wojnie światowej. Eckart był jedną z niewielu osób z najbliższego otoczenia Hitlera, wobec których przyszły wódz Niemiec zdobył się na okazanie w Mein Kampf wdzięczności i szacunku za wsparcie i pomoc ze strony tego publicysty w kilku pierwszych latach działalności organizacji nazistowskiej. (abstrakt oryginalny)
Zwrócono uwagę na sytuację gospodarczą w kresie II RP. Szczegółowa zanalizowano rolę środowiska żydowskiego w życiu gospodarczym Polski. Omówiono wpływ Narodowej Demokracji w procesie prześladowań Żydów.
Celem podjętym w artykule jest przedstawienie w bardzo ogólnym zarysie stosunków polsko-żydowskich w latach 1918-2018 oraz ich współczesnego obrazu kształtowanego w ramach dwubiegunowo prowadzonej narracji politycznej, określanej jako heroiczno-nostalgiczna oraz krytyczna. Postaram się wykazać, że opowieści o wspólnych losach, wywierające wpływ na kształtowanie wizerunku naszego narodu, stały się obecnie kolejną linią ideologicznego podziału społeczeństwa polskiego. Trwa nieustający spór o różnym natężeniu na temat występowania antysemityzmu w dziejach niepodległej Polski, a intensywności nabiera przy okazji przywołujących ten problem bieżących wydarzeń, takich jak np. nowelizacja ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej, obchody rocznic wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, powstania w getcie warszawskim, wydarzeń polskiego Marca 1968 roku. W artykule przedstawię punkty sporne w historiografii wspólnych, polsko-żydowskich, doświadczeń oraz analizę rezonansu medialnego niechlubnych wypadków marcowych, jaki - na łamach tygodników opinii "Polityka" i "Sieci" - powstał wiosną 2018 roku przy okazji obchodów 50. rocznicy tych wydarzeń. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono wpływ różnych czynników na pogorszenie relacji pomiędzy Polakami i Żydami na przełomie XIX i XX wieku. Autor starał się zidentyfikować polskie zarzuty wobec Żydów, eksponując szczególnie na tym tle endecję. Analizie poddał sytuację panującą w tym czasie w zaborze rosyjski, gdzie szerzyła się jednocześnie polityka antyżydowska i antypolska.
7
Content available remote Incydenty antysemickie w szkołach lwowskich (1867-1939)
61%
W artykule przedstawiono wydarzenia o charakterze antysemickim, odnotowane w dokumentach archiwalnych związanych ze szkolnictwem we Lwowie. Ujawniono jedynie trzy przypadki antysemityzmu wymagające interwencji władz szkolnych. Władze szkolne starały się zapobiegać konfliktom narodowościowym i religijnym między uczniami. Groźne były wydarzenia z roku 1929 i 1937. Przyjęły one niepokojące rozmiary, wykraczając poza mury szkoły. Były one wynikiem wzrostu znaczenia środowisk prawicowych i kryzysu gospodarczego lat trzydziestych XX wieku. Ogół społeczeństwa potępiał przejawy agresji wobec Żydów. Lwów był miastem wielokulturowym, a jego mieszkańcy przez lata nauczyli się pokojowego współżycia(abstrakt oryginalny)
Unię Europejską wypełniło głośne pohukiwanie głosów należących jak gdyby do czasu zaprzeszłego, pełnych haseł prymatu interesu narodowego. Kryzys migracyjny ożywił postawy ksenofobiczne. Z dużym powodzeniem rozpoczęto demontaż dotychczasowego dorobku politycznego i ideowego Unii, korzystając z przejawów trudności gospodarczych. Francuski Front Narodowy zajmuje znaczące miejsce w przebiegu tych procesów i odniósł niewątpliwy sukces polityczny. Stąd zainteresowanie tym ugrupowaniem i chęć przedstawienia ideowej i organizacyjnej genezy tego sukcesu. (fragment tekstu)
Wydana w 1944 roku Dialektyka oświecenia stała się jedną z najważniejszych prac filozoficznych szkoły frankfurckiej, skupiającej zwolenników teorii krytycznej o marksistowskim rodowodzie i jednocześnie silnych wpływach freudowskiej psychoanalizy, a także innych ważnych nurtów myśli współczesnej. Autorzy dzieła, czołowi przedstawiciele szkoły: Max Horkheimer oraz Theodor W. Adorno swą książkę wydali w Nowym Jorku. W USA przebywali wówczas na przymusowej emigracji i prowadzili wykłady na Uniwersytecie Kalifornijskim. Praca powstała w intensywnej i posępnej atmosferze upadku dawnych, oświeceniowych wartości i tryumfującego na starym kontynencie hitleryzmu. W tych okolicznościach autorzy Dialektyki oświecenia jednym z głównych przedmiotów swoich analiz uczynili symptomatyczne zjawisko eksplodującego wówczas w całej Europie antysemityzmu.(fragment tekstu)
Przedmiotem artykułu jest postawa Polaków z wykształceniem wyższym wobec antysemityzmu. Stawianie tego pytania w dzisiejszych czasach, w Polsce, może się dawać tworzeniem problemów pozornych lub nawet czystym irracjonalizmem, przede wszystkim dlatego, że liczbę Żydów, czyli tych, którzy przyznają się do czynnego wyznawania i przestrzegania reguł judaizmu, szacuje się zaledwie na kilka tysięcy. Nasze osobiste kontakty z nimi są zatem znikome, a nawet żadne. W badaniach polskich socjologów, a także w badaniach przeprowadzonych za granicą, przez antysemityzm rozumie się bardzo wiele różnych zjawisk: dystans społeczny, temperaturę uczuć (lubienie - nielubienie), negatywne cechy stereotypu, skłonność do zachowań dyskryminujących oraz rodzaj wiedzy na temat samych Żydów i ich historii. Badania, które zamierzamy przedstawić, są próbą odniesienia się do tych właśnie aspektów antysemityzmu? (fragment tekstu)
Cel: celem artykułu jest wykazanie, że ludobójstwo nie jest zjawiskiem marginalnym w sferze zarządzania i organizacji, lecz takim, z którego dyscypliny te czerpią wiele wniosków i do którego muszą wnosić własny wkład. Podejście: historyczny i socjologiczny przegląd części obszernej literatury na temat ludobójstwa iż Holokaustu dokonanego przez nazistowskie Niemcy. Wnioski: ludobójstwo jest wysoce zorganizowanym procesem, którego zainicjowanie, przeprowadzenie, a często zatuszowanie wymaga systemu biurokratycznego. Wywołuje opór i uległość, wykorzystuje techniki materialne i społeczne, jest przepojone własnymi wartościami i założeniami kulturowymi oraz stosuje własne przerażające innowacje i rozwiązania. Ludobójstwo wymaga współpracy wielu formalnych organizacji, w tym armii, dostawców, wywiadu i innych służb, ale także nieformalnych sieci i grup. Ograniczenia: biorąc pod uwagę obszerną literaturę dotyczącą ludobójstwa i Holokaustu, przeanalizowano i zacytowano oczywiście tylko niewielką część najważniejszych dzieł. Mimo wszystko wystarczają one, aby wykazał, że masowych mordów nie dokonują sadystyczni maniacy ani bezosobowi biurokraci, zgodnie z hipotezą banalności zła. Prowadzą je członkowie organizacji, zarządzający danymi realiami i znajdujący konkretne rozwiązania, przy czym potworności nie przeszkadzają im w procesie decyzyjnym. Implikacje praktyczne: autorzy również dowodzą, że ludobójstwa nie można badać poza dziedziną historiografii, gdyż prowadziłoby to do wszelkiego rodzaju głęboko błędnych wniosków, nawet jeżeli teoretycznie rozważają je wybitni uczeni, tacy jak Arendt i Bauman. Oryginalność: w artykule obalono niektóre szeroko rozpowszechnione teorie ludobójstwa, w tym tezy adiaforyzacji i banalności zła. (abstrakt oryginalny)
Na podstawie przeprowadzonej analizy można stwierdzić, że młody ruch narodowodemokratyczny interesował się postawą Żydów na ziemiach polskich, oceniając ją przede wszystkim pod kątem jej zgodności z interesami i dążeniami Polaków. Uwadze endeków nie uszły też przykłady sięgania po antysemityzm w okresie walk o zwiększenie wpływów politycznych (Galicja). Pierwsze oceny, choć podkreślały różnice zarysowujące się między Polakami a Żydami, nie były kategoryczne. Obok przejawów oddalania się Żydów od polskości (zwłaszcza tam, gdzie ulegali rusyfikacji i germanizacji) endecy widzieli wcale silne ich związki ze środowiskiem polskim w Królestwie i autonomicznej Galicji. Na tym tle zaznaczyła się charakterystyczna, dość jednostronna ocena R. Dmowskiego, który interpretował propolską postawę Żydów z wyraźną podejrzliwością, nie wierząc w szczerość ich ścisłego wiązania się z Polakami. Taki punkt widzenia prowadził do stopniowego zaostrzania stanowiska endecji wobec Żydów. Potwierdziły to lata późniejsze, kiedy przystąpiono do konkretyzowania programu polskiego nacjonalizmu. (fragment tekstu)
13
Content available remote Chrześcijańska postawa etyczna względem antysemityzmu
51%
Dialog międzykulturowy jak i międzyreligijny stanowi przedmiot troski wielu ludzi, organizacji i społeczności, tak religijnych jak i politycznych. Jego nieudolność bądź całkowity brak jest przyczyną napięć etnicznych, a wymiarem społecznym bywają negatywne stereotypy, uprzedzenia, konflikty zbrojne, czego nieprzebrzmiałym przykładem są tragiczne wydarzenia XX wieku. Jednym z dialogów prowadzonych od prawie dwóch tysięcy lat jest próba wzajemnego zrozumienia i współistnienia judaizmu oraz chrześcijaństwa. Choć religie te mają tak wiele wspólnego, jak wiara w Jedynego Boga i Jego obietnice oraz respekt dla pouczeń zawartych w Starym Testamencie, to jednak istnieje wiele różnic decydujących o utrzymującym się wzajemnym dystansie. Problem ten był już rozpatrywany na kartach Nowego Testamentu, gdzie Apostoł Paweł, wskazywał potrzebę dialogu i współistnienia. Warto więc pomimo istnienia wielu opracowań na ten temat, podejmować kolejne próby analizy zagadnień związanych z antysemityzmem, a szczególnie jego wymiaru etycznego w chrześcijaństwie. (fragment tekstu)
Praca składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza z nich obejmuje działalność Narodowej Demokracji od początków "wybicia się na niepodległość" do przewrotu majowego; druga objęła problemy z lat 1926-1939. W obu częściach zwrócono uwagę na rozwój myśli nacjonalistycznej i działalność społeczno-polityczną Narodowej Demokracji. Tło analizy stanowiły najważniejsze w tych latach wydarzenia. Chodziło nie tylko o zdarzenia w szeroko rozumianym obozie narodowym, ale też o takie, które zaważyły na kierunkach rozwoju ogólnej sytuacji w Polsce, w tym nurtu narodowego.W obu częściach pracy starałem się spojrzeć na stosunek endecji do kwestii żydowskiej, koncentrując się na: koncepcjach ideologiczno-doktrynalnych, programie społeczno-polityczno-gospodarczym, walce o realizację wytkniętych celów i przeobrażeniach wewnątrzpartyjnych. Rozpatrywanie różnorodnej problematyki pod takim kątem zdecydowało o wyborze kryterium problemowo-chronologicznego. (fragment tekstu)
Artykuł jest próbą analizy tematyki poruszanej przez Karola Zbyszewskiego w publikacjach na łamach tygodnika "Prosto z Mostu". Wymienione są w nim najważniejsze wyznaczniki stylu Zbyszewskiego, najczęściej używane środki stylistyczne i cechy jego warsztatu publicystycznego. Tekst prezentuje poglądy Zbyszewskiego na przykładach konkretnych artykułów, które autor uznał za najbardziej reprezentatywne dla ukazania poglądów felietonisty na tematy polityczne i społeczne. Autor artykułu dokonał próby porównania cech tekstów Zbyszewskiego z teoretycznym modelem felietonu. (abstrakt oryginalny)
Faszyzm i antysemityzm wywarły istotny wpływ na założenia programowe krytycznej teorii społeczeństwa. Artykuł przedstawia badania szkoły frankfurckiej nad istotą antysemityzmu i przejawami antysemityzmu we współczesnym świecie. Punktem wyjścia wszystkich refleksji na temat potencjalnie faszystowskiej jednostki był antysemityzm, który frankfurczycy nie traktowali jako izolowane zjawisko, lecz jako część systemu ideologicznego. Jednocześnie uznano, że podatność jednostki na antysemityzm zależy przede wszystkim od potrzeb psychologicznych.
Autor analizuje proces powstawania i rozwoju Chrześcijańskiej Partii Narodowej w Rumunii jako próby konsolidacji grupy Sił Prawicy. Przedstawia kierunek działań w celu stworzenia struktur partii, "oddziałów szturmowych" i ich udział w procesie wyborczym oraz przyczyny porażki.(abstrakt oryginalny)
Przejawy nienawiści i nietolerancji wobec obcych narodów, grup etnicznych, religijnych, językowych oraz innych mniejszości, w tym także nacechowana nimi polityczna retoryka, ze względu na swoją oczywistą niesprawiedliwość, bez wątpienia mogą stanowić zarzewie niepokojów społecznych, a także krwawych wojen i konfliktów. Historia dostarcza wielu takich przykładów. Wolność od nienawiści i dyskryminacji z powodu odmienności jest uznawana za podstawowe prawo należne każdemu człowiekowi, gdyż korzeniami sięga głębokich pokładów naszego człowieczeństwa. (fragment tekstu)
In this article the term 'resentment', as used by Friedrich Nietzsche and then redefined by Max Scheler, is employed to explain anti-Semitic attitudes in Poland. The resentful attitude is based on the emotion of jealousy, which leads to a desire to degrade anyone with whom comparisons are made, in order to increase feelings of self-worth. This characteristic of the term was used to description of the group's attitudes. In this article, modern anti-Semitism is portrayed as an inseparable element of a wider Catholic nationalist ideology, which creates the image of (symbolic) Jews as morally inferior and unfairly competing with (symbolic) Poles. In research conducted between 1992 and 2012 the author finds correlations between strong nationalist feelings and attitudes of jealousy and a desire to degrade Jewish people. The image produced by the empirical data is one in which the Jews are the enemy, directed by their own national (sic!) interests, and desiring to take advantage of the Poles, who are honest and idealistic, driving by theirs declarations and values, even against their own, actual interests.The author hopes the article can be a starting point for discussing the idea of resentment as a theoretical tool in research devoted not only to anti-Semitism, but also to xenophobia and attitudes to other groups in the democracy.(original abstract)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.