Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Antropologia filozoficzna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Przedstawiono koncepcję powiązań: antropologii filozoficznej i psychiatrii.
2
Content available remote Osiągnięcia Wojciecha Słomskiego jako filozofa
80%
Wojciech Słomski podejmuje się między innymi rozważań w odniesieniu do człowieka, starając się podejście ludzi do istoty człowieczeństwa, która zmieniała się na przestrzeni wieków. Nie oznacza to, że inne tematy są mu obce, czego przykładem może być poruszanie tematów z zakresu filozofii politycznej. Analizując każdą z dziedzin, którymi się interesuje nie tylko dokonuje przeglądu dzieł jakie wyszły spod piór innych myślicieli, ale tak-że stara się ustosunkować do ich refleksji filozoficznych, zgadzając się z ich postawą lub budując swoje przeciwstawne idee. Jednym z głównych zakresów jego zainteresowań jest antropologia filozoficzna, przez którą należy rozumieć sprawy związane z filozofią człowieka, jego kulturą, religią oraz moralnością czy polityką.(fragment tekstu)
Artykuł jest próbą omówienia paradygmatu interpretatywnego z antropologicznego punktu widzenia, ujawni tym samym możliwości jego pojmowania i zastosowania na szeroko rozumianym polu nauk społecznych.(abstrakt oryginalny)
4
80%
This report represents an examination of one of the most recent issues of philosophical anthropology and thus the problem of corporality. The main idea of a report is associated with a basic category of Helmuth Plessner´s philosophical antrhropology, eccentric positionality, which we can consider to be an antropological category a priory when dealing with a problem of corporality. This category demstrates double distance of a man to his body.(original abstract)
5
Content available remote Antropologiczny optymizm w nauce społecznej Kościoła
61%
W artykule omówiono założenia antropologiczne nauki społecznej Kościoła. Zwrócono uwagę, że ich wymowa jest jednoznacznie optymistyczna - o ile katolicka nauka społeczna uznaje brak możliwości osiągnięcia "nieskończenie szczęśliwego życia na ziemi", to jednak w naturze człowieka, jego kulturze i historii, dostrzega "niezłomną nadzieję" na "przemianę świata". Kluczową rolę w tym zadaniu przyznaje Kościół swojemu nauczaniu społecznemu, które przedstawiane jest jako spełnienie intelektualnych i duchowych oczekiwań człowieka, i przeto jako mądrość zdolna ukierunkować ludzkie działania ku "cywilizacji miłości". Antropologia filozoficzna, będąca podstawą nauki społecznej Kościoła, nie korzysta jednak ze współczesnych osiągnięć empirycznych nauk społecznych, które, niestety, w zupełności przeczą jej tezom. (abstrakt oryginalny)
W ostatnich latach daje się wyraźnie zauważyć wzrost zainteresowania kategorią odpowiedzialności, o której mówi się wiele w kontekście różnych dziedzin działalności człowieka. Nastąpiła nawet pewna dewaluacja tego pojęcia, które często jest traktowane jako słowo-klucz, otwierające różne możliwości rozwiązań wielu problemów, z jakimi mamy obecnie do czynienia. Pojęcie odpowiedzialności nie jest całkiem nowe i było ono wielokrotnie wykorzystywane w tradycji filozoficznej, szczególnie w tradycji antropologicznej i etycznej. W różnorodnych koncepcjach antropologicznych, jako przykład można podać personalizm czy egzystencjalizm, przypisuje się odpowiedzialności istotne znaczenie. To ona jest bowiem jednym z tych fenomenów ludzkiego bycia w świecie, w którym ogniskuje się to, co właściwe dla człowieka jako osoby lub też jako egzystencji. Skąd więc nagle dzisiaj takie zainteresowanie odpowiedzialnością? Ma ono wiele przyczyn i stąd też nie sposób ich wszystkich wymienić, lecz wybranym warto się bliżej przyjrzeć. (fragment tekstu)
The Bible is full of mythological narratives- on the concept of violence. Thus, it becomes possible to construct a biblical anthropology on this concept, appears in Bible, as a concept that is both endogenous and exogenous. Of course the Good Samaritan parable is the illustration of two forms of violence, ranging from identity to alterity.(author's abstract)
We współczesnej filozofii ideę systematycznego budowania antropologii filozoficznej propagowało wielu myślicieli. W duchu fenomenologicznym próbował ją realizować Max Scheler. Nie przestrzegał on jednak w pełni fenomenologicznych zasad postępowania badawczego, ponieważ przejmował różne twierdzenia z nauk szczegółowych oraz wprowadzał do rozważań antropologicznych założenia metafizyczne. Toteż Schelerowski projekt budowania antropologii filozoficznej nasuwa poważne zastrzeżenia. Można natomiast przypuścić, że gdyby został oczyszczony i zradykalizowany w swej fenomenologiczności, jego realizacja przybliżyłaby rozstrzygnięcie wielu istotnych kwestii antropologicznych. Wymagałoby to jednak opowiedzenia się za bezzałożeniowością i redukcją ejdetyczną oraz przyjęcia prymatu doświadczenia fenomenologicznego. (abstrakt autora)
Artykuł ma charakter historyczno-komparatystyczny. Jego podstawowym celem jest rekonstrukcja głównych założeń, nieco już zapomnianej, antropologii filozoficznej Arnolda Gehlena. Niektóre z nich zaczerpnięte zostały z dzieł J.G. Herdera (człowiek jako Mängelwesen), F. Nietzschego (człowiek jako nicht festgestellte Tier) i M. Schelera ("otwartość" człowieka na świat). Większość tez ma jednak charakter autorski (idea "odciążenia", człowiek jako Kulturwesen, tradycja jako siła stabilizująca życie). Antropologia Gehlena ma, obok silnych stron, również pewne słabości (biologistyczna metafizyka, przywiązywanie zbyt dużej wagi do przestarzałej koncepcji "istoty wykazującej braki", zatarcie granic między metodą filozoficzną a metodą naukową). Są one przedmiotem dyskusji prowadzonych przez naukowców zajmujących się empirycznymi badaniami nad człowiekiem, jak i znawców filozofii człowieka. Ta kwestia jest również przedmiotem zainteresowania autora artykułu.(abstrakt oryginalny)
Artykuł koncentruje się na ukazaniu pewnych aspektów programu ruchu komunitarystycznego w zestawieniu z antropologią filozoficzną Charlesa Taylora. We wstępie zajmuje się wyjaśnieniem kwestii terminologicznych dotyczących nazwy komunitaryzm oraz rozróżnieniem pomiędzy ruchem komunitarystycznym a myślicielami określanymi jako komunitaryści. Następnie rozpatrywana jest Komunitariańska Platforma Programowa będąca rodzajem manifestu ruchu komunitarystycznego. Zostaje ukazany nacisk jaki kładzie ona na społeczny aspekt natury człowieka oraz potrzebę odwołania się w życiu społecznym do opinii moralnych. Z kolei następuje przedstawienie zarysu głównych elementów wizji człowieka jaką prezentuje w swoich pismach Charles Taylor. Może ona bowiem stanowić dobre teoretyczne uzasadnienie głównych postulatów wysuwanych przez ruch komunitarystyczny. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Dealing with Free Will in Contemporary Theology: is It Still a Question?
61%
Free will is a very hot issue in several theoretical settings, but less in theology, or at least not as much as use to be in former times, when the discussions on sinfulness, grace and freedom were igniting a long season of controversies, especially in the Reformation time. Even in ecumenical dialogue apparently free will does not play a great role, since the reached consensus seems quite peaceful and agreement dominates over discussion. However, some theological insights, especially Karl Rahner reflections, are still worthy to consider and possibly theological anthropology should pay more attention to the current debate and its consequences for the way we understand human nature and its relationship with God. (original abstract)
12
61%
Pojęcie samostanowienie jest centralną kategorią osoby w ujęciu K. Wojtyły. Uchwycił i wypracował je dzięki zastosowaniu metody fenomenologicznej, tak by w tym pełnym opisie przeżywanego doświadczenia człowieka dotrzeć do podstaw ontycznych człowieka. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest wyjaśnienie, na czym miałaby polegać, postulowana przez Schelera, współpraca filozofii z naukami szczegółowymi. Rozważania dotyczące poszczególnych rodzajów poznania prowadzą go do wniosku, że ani fakty nauk szczegółowych, ani też ich metody nie mogą być bezpośrednio wykorzystywane przez filozofię. Te pierwsze muszą zostać "oczyszczone" z obciążających je założeń i wszelkiego rodzaju "wtrętów". Te drugie mogą pełnić rolę co najwyżej pomocniczą, gdyż główny ciężar odpowiedzialności za poznanie filozoficzne spoczywa na metodzie fenomenologicznej. Składają się na nią kolejno przeprowadzane redukcje (transcendentalna, psychologiczna, ejdetyczna), mające otworzyć nas na przestrzeń czystych możliwości. Metodologiczne postulaty Schelera nie zawsze są przez niego konsekwentnie wcielane w życie. W praktyce często odwołuje się on do faktów nauk szczegółowych i dokonuje indukcyjnych uogólnień, dotyczących problemów natury filozoficznej. Precyzyjnie przeprowadzone, wolne od założeń i nakierowane na istotę rzeczy doświadczenie fenomenologiczne nie jest zatem jedynym źródłem głoszonych przez niego tez.(abstrakt oryginalny)
W artykule została podjęta próba wykazania związków łączących ekofilozofię z filozoficznymi propozycjami antropologii M. Schelera, H. Plessnera oraz A. Gehlena. Podejmują oni próbę przezwyciężenia klasycznych ujęć metafizyki Kartezjusza, będącej metafizyką podmiotu, oraz metafizyki Arystotelesa, będącej filozofią subiektywności; są propagatorami relacyjnego stosunku człowieka do przyrody - metafizyki relacyjności. (fragment tekstu)
15
Content available remote Elementy antropologii filozoficznej Karola Wojtyły
61%
Centralnym tematem antropologii filozoficznej Karola Wojtyły, a jest to antropologia adekwatna, jest podmiotowość osobowa. Świadomość jest jednym z elementów konstytuujących podmiotowość osobową. Świadomość jest właściwością realnego bytu ludzkiego. Jest ona "daną pierwotną", dlatego trudna jest do zdefiniowania. Jak ją "rozjaśnić"? - pyta Wojtyła. Prowadzą do tego dwie ścieżki: (a) wewnętrzna, tj. samodoświadczenie (przeżycie) własnego "ja" (charakter podmiotowo-przeżyciowy), (b) zewnętrzna (zdystansowanie się do samego siebie) - samowiedza przedmiotu niebędącego rzeczą, lecz subiektywnością. Świadomość ma charakter duchowy, intelektualny, umysłowy. Odzwierciedla ona bytowanie i działanie człowieka, czyli to: (a) co dzieje się w człowieku, (b) co on czyni, (c) co dzieje się poza nim, a z czym ma kontakt. Człowiek nie mógłby przeżywać własnego "ja", gdyby "ja" nie zostało odzwierciedlone dzięki samowiedzy. Spójność i harmonia między samowiedzą a samoświadomością decydują o równowadze w życiu wewnętrznym osoby, to jest harmonii między poznaniem siebie jako podmiotowości metafizycznej i osobowej, a przeżyciem swej podmiotowości. "Zasadniczą funkcją świadomości jest to, że kształtuje ona przeżycie, co pozwala człowiekowi w szczególny sposób doświadczyć własnej podmiotowości". Świadomość, mogąca być mniej lub bardziej dojrzała i rozwinięta, cechuje się jednością, ciągłością i tożsamością. (fragment tekstu)
The article reveals the historical genesis of everyday life, as well as the material, mental and institutional phenomena and processes connected with the functioning of everyday life in culture. (original abstract)
Aksjologia ogólna i antropologia filozoficzna są wzajemnie powiązanymi dyscyplinami filozoficznymi. Powiązania nie wywodzą się z jakiejś odmiany teorii aksjologicznych i antropologicznych, lecz z natury człowieka i wartości. Stąd konstrukcja antropologii filozoficznej musi uwzględniać horyzont aksjologiczny, a konstrukcja aksjologii ogólnej - horyzont antropologiczny.
Od początku swojej historii antropologia filozoficzna interesowała się zagadnieniem cielesności człowieka i jego emocjonalnej świadomości. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie jednej z najbardziej znaczących we współczesnej antropologii koncepcji cielesności człowieka - mianowicie fenomenologicznej koncepcji J.P. Sartre'a. Koncepcja ta analizuje cielesność człowieka przede wszystkim z perspektywy ludzkiego podmiotu. Jest również metateoretyczną analizą emocjonalnej świadomości człowieka ukazującą jej znaczenie dla budowania wiedzy na temat ludzkiego ciała.(abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Moralność hipertroficzna człowieka współczesnego
61%
Podczas badań nad kondycją współczesnego człowieka, podnoszone są głosy jakoby czasy obecne wprowadziły zmianę w pozycji i postrzeganiu ludzi jako członków określonych grup społecznych. Jest to związane z mnogością procesów globalizacyjnych, rozwojem nowoczesnych technologii i zmianie sposobu odczuwania oraz przeżywania świata. Szczególnie ciekawym aspektem tych zjawisk jest kwestia nowej moralności ludzkiej, rzutującej na kulturowe otoczenie współczesnych ludzi oraz ich wewnętrzną psychikę. Arnold Gehlen, dwudziestowieczny niemiecki antropolog, badając współczesnego człowieka, umieścił go w czasach krystalizacji kulturowej. Stwierdził, że obecnie człowiek przeżywa tzw. hipertrofię moralności. Określił tym zjawiskiem przerost złudnie pojmowanej moralności i humanitaryzmu, które nie pozwalają ludziom na aktywne działanie i rozwój społeczny, a jedynie wspierają wewnętrzne dążenie do konformizmu. Teza zaprezentowana przez antropologa, w czasach współczesnych nabiera nowego znaczenia. Z jednej strony widzimy świat, gdzie ścierają się silne kulturowe wpływy, z drugiej odczuwamy rozmycie tradycji wynikające z nowej struktury świata. Z tego też powodu ponowne przyjrzenie się zjawisku opisywanemu przez klasyka i stworzenie na nowo sylwetki kulturowej człowiek a XXI wieku, pomoże określić miejsce ludzi w ramach epok i nowej moralności. (abstrakt oryginalny)
Proces podejmowania decyzji może być rozpatrywany z punktu widzenia różnych nauk. Niniejszy artykuł poświęcony jest antropologicznej analizie procesu decyzyjnego w rolnictwie (na przykładzie rolników z województwa podlaskiego). Ukazano w nim zarówno specyficzne cechy rolnictwa, jak też elementy łączące je z innymi gałęziami gospodarki. Położono nacisk na kulturowe i społeczne uwarunkowania podejmowania decyzji, m.in. wpływ innych ludzi; pokazano jak rolnicy potrafią te uwarunkowania wykorzystać jako skuteczne strategie wspomagające proces decyzyjny (np. doraźne i kumulacyjne konsultacje społeczne).(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.