Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Banking group
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
2
100%
Celem opracowania jest próba oceny sytuacji ekonomiczno-organizacyjnej spółdzielczych grup bankowych, stowarzyszonych w Unico, która jest europejską organizacją ponadwspólnotową. Analizę przeprowadzono w oparciu o dane opublikowane przez Unico za lata 2005 i 2006. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono mcbanki funkcjonujące w Polsce, a więc: Millenium, Handlobank, Integrum. Zwrócono uwagę, że po po zakończeniu procesu integracji bankowość detaliczna Banku Handlowego w Warszawie będzie funkcjonowała na rynku pod nazwą Citibank. Oznacza to koniec istnienia Handlobanku. Podkreślono, że przykład wprowadzonego przez BGŻ Integrum świadczy o tym, że mcbanking nie jest jedynie formą skutecznego dotarcia do klientów detalicznych oraz sposobem na obniżenie kosztów banku. Tworzenie takich sieci jest również szansą na poprawę bądź nawet zmianę dotychczasowego wizerunku.
Cel - Przedstawienie sytuacji w chorwackim i macedońskim sektorze bankowym odnośnie zmian będących skutkiem procesów konsolidacyjnych oraz analiza porównawcza zmian zachodzących w trzech grupach banków: dużych, średnich i małych w omawianych krajach. Metoda badania - Wykorzystane metody badawcze obejmują studia literatury, głównie zagranicznej, analizę danych finansowych oraz raportów Banku Centralnego w Chorwacji i Macedonii. Wyniki - Dwie małe gospodarki transformują swoje sektory bankowe. Zmiany zachodzące w ich strukturze są odmienne - wskaźniki koncentracji w Macedonii spadają, co wpływa na zwiększenie roli banków średnich i małych w gospodarce (rosnące udziały w rynku kredytów i depozytów), ale nie skutkuje lepszymi wynikami finansowymi. Grupa banków średnich i małych w Chorwacji może pochwalić się lepszymi wynikami (mierzonymi ROA) mimo zmniejszającej się ich roli w gospodarce. Oryginalności/wartość - Chorwacja jako najmłodszy członek Unii Europejskiej, podobnie jak inne kraje regionu Bałkanów Zachodnich, w tym Macedonia, nie jest częstym podmiotem badań w Polsce. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest próba oceny sytuacji ekonomiczno-organizacyjnej polskiej spółdzielczości bankowej na tle wybranych spółdzielczych grup i systemów bankowych, stowarzyszonych w Europejskim Związku Banków Spółdzielczych (EACB), który jest największą europejską tego typu organizacją. Analizę przeprowadzono w oparciu o dane opublikowane przez EACB za lata 2005-2007. (abstrakt oryginalny)
Dla spółdzielczych grup bankowych jako podmiotów o znacznej złożoności strukturalnej (np. banki członkowskie - centrala - podmioty specjalizowane) i domenowej (np. bankowość detaliczna - bankowość inwestycyjna - ubezpieczenia) podstawowym wyzwaniem jest zbudowanie spójnej strategii działania pozwalającej na konkurowanie z innymi podmiotami rynku finansowego. Wiąże się z tym wiele pytań. Czy współczesna bankowość spółdzielcza skazana jest na działanie w ramach tradycyjnych niszy rynkowych, czy też może z sukcesem realizować model bankowości uniwersalnej? Czy niszowość może być atrakcyjna? Czy można wypracować takie rozwiązania, w których będzie można utrzymać dominującą pozycję w ramach tradycyjnych sektorów i jednocześnie z sukcesem eksplorować nowe? (fragment tekstu)
Argumenty za i przeciw konsolidacji dwóch największych instytucji finansowych w Polsce poparte przykładami podobnych połączeń na świecie.
Grupa Fortis jest obecna w Polsce w bankowości, leasingu i zarządzaniu aktywami. Chce zajmować się małymi i średnimi przedsiębiorstwami oraz bogatszymi klientami indywidualnymi. Grupa ma stosunkowo mocną pozycję w bankowości europejskiej.
Czego kraje Europy Środkowej i Wschodniej mogą się wzajemnie uczyć? Doświadczenie pokazuje, że istnieje wspólna ścieżka wzrostu rynków bankowych w Europie Środkowej i Wschodniej. Z tego względu grupy bankowe obecne w tym regionie powinny wykorzystywać doświadczenie zebrane na różnych rynkach regionu, w różnych fazach ich rozwoju, w celu efektywniejszego zarządzania poszczególnymi bankami córkami w obrębie grupy.
Artykuł jest próbą prezentacji obowiązujących uregulowań i przygotowanych dotychczas projektów dotyczących grup bankowych. Autor definiuje grupy bankowe jako formy trwałych powiązań kapitałowych i organizacyjnych między bankami.
Fiskus
|
1997
|
nr 16
21-22
Zgodnie z ustawą z 14 czerwca 1996 r. o łączeniu i grupowaniu niektórych banków w formie spółki akcyjnej (Dz.U. nr 90 poz.406), banki zorganizowane w formie spółki akcyjnej, których kapitał akcyjny należy w całości do skarbu państwa, banku państwowego, przedsiębiorstwa państwowego i spółki akcyjnej, której kapitał akcyjny należy do skarbu państwa, a także banki-spółki akcyjne, których kapitał należy łącznie do dwóch lub więcej wymienionych podmiotów, mogą łączyć się i grupować w celu zwiększania potancjału ekonomicznego.
Globalizacja powoduje obecnie, że podmioty gospodarcze zrzeszają się coraz częściej, a powiązania kapitałowe między nimi są zjawiskiem powszechnym. Dzięki takim procesom powstają złożone struktury gospodarcze, m.in. grupy kapitałowe. Ograniczenie ryzyka operacyjnego lub kapitałowego, pozyskanie nowych rynków zbytu i technologii lub dalsza ekspansja i konsolidacja przedsiębiorstw przez zakup nowych podmiotów gospodarczych to główne przesłanki tworzenia grup kapitałowych. Również banki w celu przetrwania oraz zdobycia przewagi konkurencyjnej tworzą tego typu grupy. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku następowały częste mariaże pomiędzy bankami i ubezpieczycielami. Różnorodność podmiotów znajdujących się w strukturze rodzi pewne problemy związane ze sprawozdawczością bankowej grupy kapitałowej. Celem artykułu jest podkreślenie istoty wymogów związanych z rzetelnym przygotowaniem wiarygodnego sprawozdania finansowego przez rozbudowane konglomeraty finansowe.(abstrakt oryginalny)
Artykuł ukazuje hisotrię przejęcia przez niemiecki Hypo Vereinsbank - Bank Austria, a także konsekwencję płynnące z tej decyzji dla polskiego sektora bankowość - tzn. fuzja PBK i BPH (etapy której są tu dokładnie przedstawione). Autor charakteryzuje również perspektywy konsolidacji sektora bankowości niemieckiej - tworzenie grupy HVB, Munich Re, Commerzbank (większościowego udziałowca BRE).
Bankowość spółdzielcza to część systemu bankowego, która jest niedoceniana przez wielu klientów sięgających chętniej po ofertę banków komercyjnych. W wielu krajach europejskich takich jak Niemcy, Holandia, Francja, Dania czy Finlandia spółdzielcze grupy bankowe prowadzą działalność na szeroką skalę. Do tych państw należy także Austria, gdzie duża część aktywów sektora bankowego należy do banków spółdzielczych z grupy Raiffeisen. Ta grupa bankowa ma również duży udział w należnościach oraz zobowiązaniach wobec klientów sektora niefinansowego. Ponadto, banki te posiadają największy udział w ogólnej liczbie banków oraz oddziałów w sektorze. W kraju tym funkcjonuje także druga, znacznie mniejsza grupa spółdzielcza - banki ludowe, których udział w strukturze sektora bankowego w ostatnich latach wykazuje tendencje malejące. Artykuł ten ma na celu przedstawienie kondycji austriackich banków spółdzielczych, mierzonej za pomocą wskaźników rentowności, na tle wyników całego sektora bankowego w latach 2010-2017 oraz udowodnienie znaczącego udziału tego typu banków w działalności bankowej w Austrii.(abstrakt oryginalny)
Transformacja w regionie Europy Środkowo-Wschodniej spowodowała otwarcie krajowych sektorów bankowych na kapitał zagraniczny, w wyniku czego udział inwestorów zagranicznych w wielu krajach tego regionu ukształtował się na poziomie przekraczającym 80%. Taka struktura własnościowa uniemożliwia obecnie analizę porównawczą banków krajowych i zagranicznych, gdyż banki krajowe, będące w zdecydowanej mniejszości, często mają też specjalny charakter i inną hierarchię celów (banki spółdzielcze, banki państwowe). W niniejszym artykule skoncentrowano się zatem na bankach kontrolowanych przez kapitał zagraniczny, stosując jako kryterium ich podziału strategię wobec regionu ESW przyjętą przez inwestora strategicznego. Banki zagraniczne, które zaangażowały się w region ESW w sposób zdywersyfikowany geograficznie, budując gęstą sieć spółek zależnych w niemal wszystkich krajach, zostały porównane z bankami, które wybrały strategię obecności w regionie skoncentrowaną na kilka wybranych krajach ESW. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja hipotezy badawczej, że strategia zdywersyfikowanej obecności na rynkach ESW pozwala osiągnąć wyższą efektywność, poprzez zastosowanie wewnętrznych kanałów do przepływu kapitału oraz informacji i doświadczeń pozyskanych w innych krajach. W okresie pokryzysowym problem ten nabrał szczególnego znaczenia, gdyż wiele banków, ze względu na konieczność zmniejszenia dźwigni, dokonuje modyfikacji swojej strategii w stosunku do obszaru ESW. W celu weryfikacji postawionej hipotezy wykorzystano nieparametryczną metodę Data Envelopment Anaysis, pozwalającą ocenić i porównać efektywność wybranych grup banków. Ponieważ w literaturze zwraca się uwagę, że duży wpływ na uzyskane wyniki ma dobór czynników stanowiących nakłady i wyniki, w artykule zestawiono wyniki z czterech różnych modeli DEA (zróżnicowane nakłady i wyniki). Badanie przeprowadzono dla siedmiu krajów ESW: Polski, Węgier, Czech, Słowacji, Słowenii, Bułgarii i Rumunii, w okresie 2005-2011. (abstrakt oryginalny)
Prawo bankowe oraz względy biznesowe są powodem wydzielania się z banków instytucji specjalistycznych. Dotyczy to emitowania hipotecznych listów zastawnych, usług ubezpieczeniowych, działalności funduszy inwestycyjnych i emerytalnych. W przyszłości problem będzie dotyczył także domów maklerskich. Na Zachodzie podziały idą dalej, np. Deutsche Bank wydzielił Deutsche-24 dla działalności detalicznej. Zaletą tego jest przejrzystość struktur oraz różna kalkulacja ryzyka dla różnych działalności.
Współczesne banki zainteresowane są obsługiwaniem tylko niektórych grup społecznych będących jednocześnie dochodowymi i mało ryzykownymi, natomiast pozostałym tzw.wrażliwym nie przedstawia się w ogóle oferty lub oferta do nich skierowana jest zbyt kosztowna i nieadekwatna do ich potrzeb. Do takich klientów nalży zaliczyć osoby starsze. Celem artykułu jest ukazanie problemu wykluczenia osób starszych z rynku produktów i usług bankowych. (fragment tekstu)
Artykuł przedstawia Fortis Bank Polska, a szczególnie sytuację finansową banku za 2002 rok. Autor podkreśla że, polski oddział spełnił obowiązujący w całej grupie Fortis wymóg 15 procentowej rentowności. Ponadto w artykule możemy znaleźć scharakteryzowane plany nowego prezeza Fortis Bank Polska na najbliższe lata.
Podjęto próbę oceny poziomu oraz stopnia zróżnicowania kosztu funduszy własnych w grupie banków komercyjnych, notowanych na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych w latach 1998-2006. Na podstawie informacji dotyczących indeksów giełdowych WIG, WIG Banki oraz rentowności 52-tygodniowych bonów skarbowych oferowanych na przetargach oszacowano orientacyjny poziom oczekiwanego przez akcjonariuszy zwrotu z inwestycji w akcje sektora bankowego. W tabeli 1 przedstawiono liczebność próby badawczej w poszczególnych latach analizowanego okresu. (fragment tekstu)
Jest to opinia Paolo Fiorentino z UniCredito na temat regulacji prawnych sektora bankowego w Polsce. Między innymi nasze Prawo Bankowe różni się tym, że dopuszcza istnienie grupy bankowej ale nie międzynarodowej.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.