Choroby zawodowe są odzwierciedleniem stanu zdrowia pracowników, który jest zależny od występowania szkodliwych czynników fizycznych, chemicznych i biologicznych w środowisku pracy. Zgodnie z definicją ujętą w artykule 235 Kodeksu pracy jest to jednostka chorobowa, wymieniona w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy. Wykaz chorób zawodowych stanowi załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych. Rozpoznanie tej choroby u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym lub po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów choroby w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych. Analizując aktualną zapadalność na poszczególne choroby zawodowe, stwierdza się zmianę ich struktury. Choroby zawodowe określane jako "klasyczne", to znaczy takie jak: zatrucia ołowiem, tlenkiem węgla, rtęcią, dwusiarczkiem węgla, pylice płuc, zespół wibracyjny, ustąpiły miejsca "nowym" patologiom charakterystycznym dla krajów rozwiniętych gospodarczo, to jest alergicznym chorobom skóry, astmie oskrzelowej, uszkodzeniu słuchu czy chorobom układów ruchu i nerwowego. Choroby zawodowe są nie tylko następstwem szkodliwych czynników mierzalnych występujących w środowisku pracy, takich jak czynniki fizyczne i chemiczne, lecz mogą także wynikać ze sposobu wykonywania pracy i związanych z tym obciążeń. Przewlekłe choroby układu ruchu i układu nerwowego wywołane są przez długotrwałe obciążenia ścięgien, mięśni, kaletek maziowych, nerwów obwodowych oraz innych tkanek okołostawowych. Związane są z podnoszeniem i przenoszeniem większych ciężarów lub z nieprawidłową bądź wymuszoną pozycją ciała. Wiedza na temat charakteru chorób zawodowych pozwala na przewidywanie skutków zagrożeń dla zdrowia występujących w środowisku pracy. Wskazuje również grupy zwiększonego ryzyka u pracujących na podstawie obserwowanych zmian i zjawisk w czasie. Profilaktyka powstawania chorób zawodowych jest istotna ze względu na wysokie koszty leczenia, które są obciążeniem nie tylko dla poszczególnych pracowników, lecz również pracodawców i społeczeństwa jako całości. Celem pracy była analiza sytuacji epidemiologicznej chorób zawodowych rozpoznawanych u pracowników zatrudnionych na terenie objętym działalnością Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Bielsku-Białej w latach 2004-2015. (fragment tekstu)