Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 115

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Code of Good Practice
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Budowa systemów nadzoru korporacyjnego w okresie transformacji w krajach Europy Środkowo-Wschodniej była jednym z najważniejszych celów reform gospodarczych. Celem artykułu jest przedstawienie systemów nadzoru korporacyjnego oraz wdrażania kodeksów dobrych praktyk w krajach szeroko definiowanej Europy Środkowo-Wschodniej obejmującej Albanię, Białoruś, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Chorwację, Czarnogórę, Estonię, Kosowo, Litwę, Łotwę, Macedonię, Mołdowę, Polskę, Republikę Czeską, Rumunię, Serbię, Słowację, Słowenię i Ukrainę. (abstrakt oryginalny)
W Polsce inicjatywę tworzenia kodeksów ładu korporacyjnego przejęły dwa ośrodki: Polskie Forum Corporate Governance (Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową) oraz Komitet Dobrych Praktyk Forum Corporate Governance (Instytut Rozwoju Biznesu). W artykule kształt i merytoryczny poziom kodeksów przedstawiono w zestawieniu z zapisami German Panel Rules - niemieckiego odpowiednika polskich zbiorów dobrych praktyk. Skupiono się wokół siedmiu zagadnień, takich jak: definicja ładu korporacyjnego, stakeholders, walne zgromadzenie, rada nadzorcza, zarząd, audytorzy, przejęcia.
6 września 2001 roku Parlament Europejski przyjął rezolucję aprobującą Kodeks Dobrej Administracji, który powinien być respektowany przez instytucje Unii Europejskiej, ich administracje oraz przez urzędników w ich relacjach z obywatelami. W tekście omówiono artykuły 1-4, dotyczące przepisów ogólnych, podmiotowego zakresu obowiązywania, rzeczowego zakresu obowiązywania oraz zasady praworządności.
Omówienie Europejskiego Kodeksu Dobrej Administracji. W tej części znalazły się artykuły 5-11 poświęcone następującym zagadnieniom: zasada niedyskryminowania, zasada współmierności, zakaz nadużywania uprawnień, zasada bezstronności i niezależności, zasada obiektywności, zgodne z prawem oczekiwania oraz konsekwentne działania i doradztwo oraz zasada uczciwości.
Omówienie Europejskiego Kodeksu Dobrej Administracji. W tej części znalazły się artykuły 12-17 poświęcone następującym zagadnieniom: zasada uprzejmości, zasada odpowiadania na pisma w języku obywatela, potwierdzenie odbioru i podanie nazwiska właściwego urzędnika, zobowiązanie do przekazania sprawy do właściwej jednostki organizacyjnej instytucji, prawo wysłuchania i złożenia oświadczeń oraz stosowny termin podjęcia decyzji.
Kilkudziesięcioletnie doświadczenie rozwiniętej gospodarki rynkowej w różnych krajach pokazuje, że konkurencja i rynek nie są na tyle doskonałymi regulatorami decyzji zarządzających spółkami, aby zapewnić odpowiedni priorytet interesu ich właścicieli. Zdaniem ekspertów od finansów, prawa spółek oraz zarządzania spółkami rolę tę muszą wziąć na siebie systemy nadzoru korporacyjnego. Tymczasem stosowane dotychczas zewnętrzne, a zwłaszcza wewnętrzne mechanizmy kontroli działalności spółek pewności takiej nie dają. Stąd ogólnoświatowy ruch corporate governance mający na celu nie tyle doskonalenie obowiązujących rozwiązań prawnych, ile tworzenie tzw. kodeksów dobrych praktyk w zakresie nadzoru korporacyjnego. Określone zestawy zaleceń formułowanych przez krajowe giełdy papierów wartościowych, stowarzyszenia inwestorów, maklerów, przedsiębiorców oraz przez organizacje międzynarodowe, stanowią swoisty wzorzec etyczny oraz kulturowy. I chociaż nie mają mocy wiążącej dla spółek, stały się w Europie, Stanach Zjednoczonych, Japonii oraz innych krajach standardem w zakresie sposobu prowadzenia spółek, w szczególności spółek publicznych. Dzięki inicjatywom pt. Forum Corporate Governance oraz Polskie Forum Corporate Governance kodeksy dobrych praktyk w zakresie nadzoru korporacyjnego pojawiły się również w Polsce. Proponowane w nich reguły postępowania, zbudowane na podstawie doświadczeń zagranicznych oraz dotychczasowych doświadczeń krajowych, mogą i powinny być wykorzystane przy formułowaniu bądź aktualizowaniu statutów spółek oraz regulaminów działania ich organów. (fragment tekstu)
Polska rzeczywistość gospodarcza przepełniona jest nieetycznymi praktykami i to w każdej dziedzinie. Nawet, wydawałoby się, tak delikatna materia jaką są public relations stoi na skraju bankructwa wizerunkowego. Poniższy tekst stanowi prezentację wyników badań tego zjawiska. Celem owych badań była identyfikacja nieetycznych praktyk, a także wskazanie stosunku do nich przedstawicieli branży w Polsce. Jako pierwsze zadano pytanie dotyczące praktyk, z którymi badani spotkali się w swojej dotychczasowej pracy. (abstrakt oryginalny)
Pierwszy dokument dobrych praktyk powstał w Wielkiej Brytanii w grudniu 1992 r. pod nazwą Cadbury Report. W artykule przedstawiono istotę dobrych praktyk. Wymnieniono dokumety dobrych praktytk, które do tej pory powstały w Wielkiej Brytanii. Podkreślono, że zestawy dobrych praktytk powstają także na forum międzynarodowym. Przedstawiono kwestie omawiane w dokumentach dobrych praktyk.
Sektor publiczny odgrywa szczególną rolę w kreowaniu mechanizmów obronnych, jak również łagodzeniu negatywnych następstw ewentualnego załamania. Nie oznacza to oczywiście, że jest odporny na kryzys. Kreowanie skutecznej polityki wymaga bowiem poniesienia odpowiednich obciążeń związanych ze spadkiem przychodów, jak również ze wzrostem wydatków budżetowych zrównano na szczeblu państwowym, wojewódzkim, powiatowym, jak i gminnym. W obliczu kryzysu jednostki samorządu terytorialnego powinny zwrócić szczególną uwagę na efektywniejszą alokację środków publicznych. Ich skuteczne wydatkowanie powinien wspierać odpowiednio skonstruowany system nadzorczy, zwłaszcza ten sprawowany na najniższych szczeblach struktur samorządu. Na poziomie gminy odpowiednio skonstruowane mechanizmy nadzorcze mogą być z powodzeniem wykorzystane do monitorowania spółek znajdujących się w jej zasobach. Dobrze ukształtowany zbiór dobrych praktyk może prowadzić do wzrostu transparentności, a zarazem poprawy efektywności stosujących go podmiotów. Zwiększenie przejrzystości funkcjonowania spółki wzmacnia poczucie odpowiedzialności, co w następstwie może wpływać na lepszy dobór kadry kierownicze Oprawę jakości zarządzania mieniem publicznym. System nadzoru korporacyjnego z pogodzeniem sprawdza się w spółkach publicznych, tak więc rodzi się pytanie natury technicznej dlaaczego nie zastosować pewnych jego elementów na poziomie zasobów gminnych?(fragment tekstu)
Zaprezentowano przegląd rekomendacji dotyczących tworzenia komitetów w radzie dyrektorów /radzie nadzorczej zawartych w kodeksach dobrych praktyk nadzoru korporacyjnego przyjętych w krajach Europy Środkowo - Wschodniej. Określono organizacyjne ramy działania tego typu struktur.
Działalność społecznie odpowiedzialna z zasady podejmowana jest dobrowolnie przez biznes a przedsiębiorstwa mają dowolność jej urzeczywistniania, co wynika ze specyfiki koncepcji CSR. Jednakże nie wszystkie działania przedsiębiorstw charakteryzują się jednakową efektywnością i skutecznością a i nie zawsze podejmowane są z altruistycznych pobudek. Znajomość dobrych praktyk z zakresu CSR pełni zasadniczą rolę w kształtowaniu i rozwijaniu społecznie odpowiedzialnego biznesu. Rola ta jest opiniotwórcza (zachęca nowe przedsiębiorstwa do podejmowania zintegrowanych, efektywnych działań względem stakeholders), edukacyjna (uczy w jaki sposób prowadzić takie działania i jakie korzyści z nich uzyskiwać) oraz pozwala na lepsze i świadome kształtowanie biznesu i relacji z otoczeniem. W Polsce przykłady dobrych praktyk zbierane są przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu na przestrzeni ostatnich 10 lat. Ocena ich wskazuje na popularność idei społecznej w polskiej przestrzeni gospodarczej z tendencją do jej rozwijania - praktyki podejmują nowe przedsiębiorstwa, w nowych obszarach a niektóre przedsiębiorstwa rozciągają ich zasięg i skalę a same działania charakteryzują się dużą różnorodnością. (abstrakt oryginalny)
W każdym społeczeństwie istnieją systemy normatywne, które gwarantują pewien porządek społeczny w poszczególnych dziedzinach życia. Mogą one mieć rozmaite źródła i różny system sankcji, są jednak ze sobą powiązane i w dużej mierze mogą zachodzić na siebie. W socjologii wyróżnia się następujące systemy normatywne: prawo ustanowione przez państwo; normy moralne nakładane przez dany system filozoficzny i religijny; obyczaje ustalane przez i dla konkretnej grupy społecznej. Przestrzeganie przez człowieka norm prawnych, moralnych i obyczajowych wypływa z zupełnie różnych pobudek. Źródłem norm prawnych jest państwo, norm moralnych - człowiek i religia, natomiast norm obyczajowych - środowisko społeczne. Normy prawne mają być przestrzegane, bo tak nakazuje państwo, pod groźbą zastosowania kar lub innych niekorzystnych skutków. Normy moralne są przestrzegane z nakazu wewnętrznego (sumienia), natomiast normy obyczajowe - z potrzeby utrzymania więzi społecznych i potencjalnej groźby wykluczenia z danego środowiska. Z uwagi na zakres tematyczny tego artykułu, zagadnienia dotyczące systemów normatywnych nie będą omawiane szczegółowo, w dalszej jego części zostaną jedynie zaakcentowane ich odniesienia do kodeksów deontologicznych. Jeżeli istnieją w społeczeństwie systemy normatywne mające swe źródło a także uzewnętrznienie w prawie, moralności i obyczajach, jaki jest cel tworzenia kodeksów etyki zawodowej oraz kodeksów deontologicznych regulujących m.in. działalność gospodarczą człowieka? Czym są owe kodeksy i jakie jest ich znaczenie w szeroko rozumianym obszarze biznesu, a w szczególności na rynku usług ubezpieczeniowych? Warto zastanowić się również, jakie są wzajemne odniesienia pomiędzy kodeksami etyki zawodowej, kodeksami deontologicznymi a systemami prawa, norm moralnych i obyczajowych.Pojęcie etyki zawodowej bardzo często jest utożsamiane z pojęciem deontologii, czyli zbiorem zasad etycznych regulujących obowiązki w pewnej dziedzinie (głównie związanej z zawodem). Niektóre osoby termin "etyka zawodowa" odnoszą do "spisanych norm odpowiadających na pytanie, jak ze względów moralnych przedstawiciele danego zawodu powinni, a jak nie powinni postępować". Etyka zawodowa jest zbiorem norm stanowiących konkretyzację ogólnych norm moralnych, określających szczegółowe ich konsekwencje dla typowych sytuacji, w jakich znaleźć się mogą osoby wykonujące dany zawód. Etyka zawodowa nazywana jest deontologią, gdyż operuje nakazami i zakazami odwołującymi się do konkretnych obowiązków. Z tego względu, na potrzeby niniejszego opracowania, pojęcia "deontologii" i "etyki zawodowej" będą używane zamiennie. (fragment tekstu)
13
Content available remote Etyka w bankowości - dylematy pracownika bankowego
75%
Rynek finansowy to szczególny rynek, którego funkcjonowanie opiera się chyba w najwyższym stopniu na czynniku wzajemnego zaufania między wszystkimi zaangażowanymi podmiotami. Zaufanie występuje, gdy uczestnicy rynku zachowują się zgodnie z kilkoma podstawowymi zasadami: - przestrzeganie obowiązującego prawa, - zrozumienie i poszanowanie wzajemnych interesów, - wysoki stopień fachowości, niezawodności i rzetelności w realizacji oferowanych klientom usług, - pełny dostęp do informacji o zdarzeniach na rynku i o wiarygodności poszczególnych kontrahentów. Skuteczna realizacja tych zasad zależy przede wszystkim od czynnika ludzkiego - wewnętrznego (kadra zarządzająca, pracownicy), jak i zewnętrznego (klienci, akcjonariusze, reprezentanci instytucji nadzorujących). Wobec słabszych możliwości oddziaływania na czynnik ludzki w otoczeniu, instytucje finansowe starają się zapewnić sobie przewagę konkurencyjną na rynku, stawiając wysokie wymogi własnym pracownikom. Dotyczy to zarówno formalnych kwalifikacji i doświadczenia zawodowego, jak i odpowiednich cech osobowości czy zachowań w określonych sytuacjach. (fragment tekstu)
14
Content available remote Etyka brokera ubezpieczeniowego
75%
Jednym z ważnych elementów działalności ubezpieczeniowej jest problematyka pośrednictwa ubezpieczeniowego. Jego zadaniem jest nie tylko akwizycja ubezpieczeń, ale także czynności związane z wykonaniem umów ubezpieczeniowych. Jedynymi z uczestników pośrednictwa ubezpieczeniowego (kanału dystrybucji ubezpieczeń) są brokerzy ubezpieczeniowi. W dotychczasowej literaturze przedmiotu zbyt mało poświęcamy uwagi problematyce etyki pośrednictwa ubezpieczeniowego, w tym etyce działalności brokera ubezpieczeniowego. Celem tego artykułu jest nie tylko prezentacja podstawowych elementów działalności brokerskiej i ich efektów w Polsce, ale także przedstawienie podstawowych zasad etyki. W artykule omówione zostały nie tylko obowiązki brokerów ubezpieczeniowych, ale także zasady działalności organizacji brokerskiej. Ważnym elementem jest omówienie zasad etyki brokera w świetle uchwalonej tzw. Karty Sobiszewskiej. (fragment tekstu)
W obecnej dyskusji na temat poprawy funkcjonowania rad dyrektorów/rad nadzorczych najczęściej poruszanym zagadnieniem jest kwestia niezależności jej członków. Niezależność rady postrzegana jest jako podstawowy czynnik warunkujący efektywność wypełniania funkcji monitorowania i kontroli działalności kadry zarządzającej spółką. Celem prezentowanego opracowania jest syntetyczne omówienie sposobów uregulowania i zdefiniowania instytucji niezależnego członka rady oraz pokazanie ewolucji tej instytucji na przykładzie dobrych praktyk nadzoru korporacyjnego (corporate governance) opracowanych w krajach Europy Środkowo‑Wschodniej. Zagadnienie to tworzy interesujący obszar badawczy ze względu na dynamikę zmian, jaka cechuje systemy nadzoru korporacyjnego w tych krajach. Przeprowadzone badania mają charakter analizy materiałów źródłowych w postaci zasad dobrych praktyk nadzoru korporacyjnego przyjętych w Bułgarii, Czechach, Estonii, na Litwie, Łotwie, w Polsce, Rumunii, Rosji, na Słowacji, w Słowenii oraz na Węgrzech. (abstrakt oryginalny)
W styczniu 2014 r. Komisja Nadzoru Finansowego opublikowała Zasady ładu korporacyjnego dla instytucji nadzorowanych przez KNF. Dokument ten w znacznym stopniu uwzględnia bazylejskie dobre praktyki dla banków. W artykule przedstawiono istotę ładu korporacyjnego i znaczenie kodeksów dobrych praktyk. Zaakcentowano też specyfikę władztwa w bankach i wynikającą stąd potrzebę formułowania odmiennych zasad. Pokrótce scharakteryzowano zasady formułowane przez BCBS i UKNF. Na podstawie oświadczeń publikowanych przez polskie banki giełdowe przedstawiono zakres stosowania Dobrych praktyk spółek notowanych na GPW, a na podstawie wyników badań ankietowych omówiono przestrzeganie zaleceń płynących z bazylejskich dobrych praktyk. Pozwala to na wskazanie zakresu koniecznych usprawnień systemów ładu korporacyjnego w polskich bankach. W artykule sformułowano także uwagi dotyczące projektu kodeksu opracowanego przez UKNF. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Banki w kryzysie - przykłady dobrych praktyk w latach 2008-2009
75%
Wydarzenia związane ze światowym kryzysem finansowym negatywnie wpłynęły na ekonomikę banków komercyjnych, przyczyniając się do postawienia wielu systemów bankowych w trudnej sytuacji. Niniejsza publikacja porusza kwestie związane z prowadzeniem działalności bankowej w trudnych warunkach rynkowych, panujących w latach 2008-2009. Na wstępnie odniesiono się do perturbacji w sektorze finansowym oraz działań podjętych w celu przywrócenia zachwianej równowagi gospodarczej i finansowej największych instytucji pośrednictwa finansowego. Przedstawiono negatywne zjawiska, jakie pojawiły się w największych gospodarkach świata oraz ich wpływ na działalność banków komercyjnych. W pozostałej części publikacji opisano praktyki banków stosowane podczas najtrudniejszych lat kryzysu ze wskazaniem instytucji osiągających najlepszą pozycję rynkową, przywołując niektóre z ich wyników finansowych. (abstrakt oryginalny)
W artykule zwrócono uwagę na rozwiązania, które - niezależnie od sytuacji rynkowej zwiększają zaufanie inwestorów do spółki. Omówiono oczekiwania w stosunku do rady nadzorczej, sformułowane w Dobrych praktykach spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie.
W publikacji zaprezentowano zasady zabezpieczenia logistycznego podczas zdarzeń nadzwyczajnych. Autor przedstawił zasady współdziałania, koordynacji różnych podmiotów odpowiedzialnych za zarządzanie kryzysowe w aspekcie logistycznego zabezpieczenia działań, uwzględniając proces planowania i model decyzyjny w oparciu o dobre praktyki w zarządzaniu kryzysowym. (abstrakt oryginalny)
20
75%
Artykuł przedstawia ewolucję kodeksów dobrych praktyk inwestorów instytucjonalnych w Wielkiej Brytanii. Rekomendacje dla instytucji były zawarte już w raporcie Cadbury'ego, lecz dopiero kryzys gospodarczy z roku 2007 przyczynił się do głębszego przeanalizowania roli inwestorów instytucjonalnych w gospodarce. Wynikiem tego było powstanie Code on the Responsibilities of Institutional Investors, który wyewoluował z UK Stewardship Code. Artykuł zawiera analizę tych dokumentów. W pracy przytoczono także badania odnośnie przestrzegania przez instytucje zapisów kodeksów dobrych praktyk oraz plany partycypacji inwestorów w procesie dalszej ewolucji i rozwoju kodeksów. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.