Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 85

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Combating terrorism
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Совокупность определенных исторических, геополитических, экономических, социально-культурных факторов объясняют подверженность и уязвимость пяти государств региона - Казахстана, Киргизии, Таджикистана, Туркменистана, Узбекистана перед террористической угрозой. Крупные города Ферганской долины (состоящей из территорий сопредельных государств - Киргизии, Таджикистана и Узбекистана) - Наманган, Андижан, Худжанд и Ош - были в свое время духовными центрами мусульманства Центральной Азии: именно в них располагались основные учебные центры религиозного управления. Долина издавна славилась как крупный независимый от официальных властей теологический центр. После обретения центральноазиатскими государствами независимости и исчезновения советской идеологии в регионе образовался идейный вакуум, в котором ислам оказался востребованным. Исламские идеи быстро распространились, что сопровождалось политизацией религии. Религиозные школы Оша, Намангана, Худжанда и Андижана усилили контакты с зарубежными мусульманскими организациями, в результате чего произошла трансформация функционирования и идеологии этих школ - они превратились в самостоятельные религиозные центры радикального толка, программы которых включали пропаганду определенных социальных и политических взглядов. Таким образом, получила импульс активизация воинствующих религиозных течений. (fragment tekstu)
The prevailing response to terrorist attacks has been coercive military counter-terrorism. This holds, in particular, for today's major world power, the United States, but also for nations such as Britain and Israel. Deterrence does not necessarily use brute force (Schelling, 1966; Byman and Waxman, 2002); it also involves the threat of damage to an adversary. Deterrence offers the terrorist group the possibility to desist from future violent action, but if the terrorists respond by increased actions, they impose costs on the country using deterrence. Deterrence is only credible if it is sometimes used. Indeed, the idea of a deterrent strategy is to impose such high cost on terrorists that the expected value of pursuing their course is disadvantageous to them.(fragment of text)
W artykule podjęto próbę zwrócenia uwagi na skutki społeczne inwazji na Irak w 2003 roku.
Using mass destruction weapons for terrorist purposes is a very topical problem at the present time. We are witnesses of the turnover from using classical forms to new methods and forms which are much more dangerous. In this connection, the currently rising stage of terrorism is also often called a period of super-terrorism which is an expression for a form of terrorism using mass destruction weapons (nuclear, radiation, chemical and biological) or the means which approach them from the point of view of their effect. (original abstract)
Zamachy skrajnie fundamentalistycznego sunnickiego ugrupowania Al-Kaida z 11 września 2001 r. w Nowym Jorku i Waszyngtonie stanowiły najtragiczniejsze w dotychczasowej historii ataki terrorystyczne, o czym decydowała zarówno liczba ofiar (2751 zabitych), jak i skala zniszczeń materialnych oraz zakres oddziaływania psychologicznego. Zrozumiałe więc, iż spowodowały głębokie przekształcenia rzeczywistości międzynarodowej, zwłaszcza że wymierzone były przeciw Stanom Zjednoczonym, najpotężniejszemu militarnie, najbardziej wpływowemu mocarstwu globu po "zimnej wojnie". W ich rezultacie walka z terroryzmem, wcześniej stanowiąca przedmiot relatywnie intensywnej kooperacji międzynarodowej, ale raczej o znaczeniu drugorzędnym, stała się w pierwszej dekadzie XXI wieku jednym z najważniejszych zagadnień współpracy w sferze bezpieczeństwa. Większość państw świata zgodziła się wówczas wesprzeć Stany Zjednoczone w ich walce z terroryzmem. W opinii zaś władz tego kraju, podobnie jak znacznej części jego partnerów, zagrożenie to, zważywszy na swoją dowiedzioną przez zamachy z 11 września intensywność i bezpośredniość, wymagało wyjątkowej mobilizacji międzynarodowej oraz zastosowania bardziej niż dotąd zdecydowanych i zróżnicowanych środków zapobiegawczych. Konsekwencją było nie tylko nasilenie prowadzonej na różnych płaszczyznach międzynarodowej walki z terroryzmem w okresie po 2001 r., lecz też uznanie stopnia zaangażowania w jej prowadzenie za swoiste kryterium oceny i wyznacznik pozycji międzynarodowej poszczególnych państw, czynnik decydujący o ich znaczeniu w świecie. (fragment tekstu)
Senackiej debacie nad zatwierdzeniem kandydatury Johna Brennana na szefa CIA towarzyszyła obstrukcja parlamentarna prowadzona przez Randala Paula, znanego z libertariańskich przekonań. Paul chciał zaprotestować przeciwko procedurze rozpoczętej za prezydentury George'a W. Busha i kontynuowanej przez Baracka Obamę "celowanych zabójstw" osób oskarżonych o działalność terrorystyczną lub wspieranie terroryzmu, przeprowadzanych z wykorzystaniem dronów. Pytanie, które wymaga odpowiedzi, a wobec którego obecna administracja nie jest wcale przekonująca, brzmi: czy można bez procesu zabić w kraju lub poza jego granicami obywatela będącego zagrożeniem dla narodowego bezpieczeństwa? Działania prowadzone w ramach "wojny z terroryzmem" niekoniecznie dają prezydentowi uprawnienia do podejmowania samodzielnych decyzji, bo wkraczają w uprawnienia władzy sądowniczej. Problemem poruszanym w artykule są także prawne uzasadnienia dla takich działań, podawane przez Departament Sprawiedliwości oraz ofiary cywilne w czasie przeprowadzania ataków. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Etyczny wymiar terroryzmu
61%
Rozważania autora artykułu dotyczą problematyki terroryzmu we współczesnym świecie pod kątem jego wymiaru etycznego. Opisując to zagrażające bezpieczeństwu światowemu zjawisko, autor wyjaśnia jego podstawy terminologiczne oraz podejmuje próbę jego oceny etycznej. Autor wskazuje także źródła terroryzmu i preferowane kierunki działań w zapobieganiu mu.
W artykule dokonano przeglądu aktualnych tendencji do religijnej radykalizacji, omówiono ich wpływ na bezpieczeństwo i stabilność na świecie oraz opisano międzynarodowe doświadczenia w zwalczaniu tego zagrożenia. Autor przebadał ponadto na przykładzie Azerbejdżanu efekty twardej i miękkiej postawy w walce z radykalizmem i ekstremizmem religijnym oraz wypracował zalecenia służące poprawie skuteczności wysiłków podejmowanych w tym względzie. (abstrakt oryginalny)
The intensity of the threat of terrorism, previously considered only as a potential event, is now increasing. The greatest consequence of the impact of terrorism as an asymmetric threat is its psychological dimension. Its negative impact manifests itself in the reduction of the sense of security in society, rather than in society's actual deterioration. This often leads to a change in voting preferences in subsequent elections in a given country, and in the long run, can also lead to a reallocation of resources in a given state, changing its development prospects. The article categorizes terrorist phenomenon and their asymmetric threat factors, discussing the special nature of each threat. The authors found that terrorism also factors into the security considerations of a state. In the cases examined, a synergy effect occurs, caused by the many transnational entities responding to the emergence of this threat, numbers which continue to grow. (original abstract)
Uwzględniając przedstawione we wstępie założenia dotyczące działań kontrterrorystycznych, niniejsza publikacja ma dwojaki cel:1. zaprezentowanie najnowszych rozwiązań organizacyjnych wprowadzonych w polskiej policji w zakresie reagowania na zdarzenia o charakterze terrorystycznym,2. porównanie procesu kierowania do działań jednostek antyterrorystycznych policji w oparciu o stare i nowe rozwiązania organizacyjno-prawne. (fragment tekstu)
Celem niniejszej publikacji jest ocena wpływu obowiązujących w Polsce rozwiązań prawno-organizacyjnych na sprawność i skuteczność organizacji działań antyterrorystycznych na miejscu zdarzenia o charakterze terrorystycznym. (fragment tekstu)
Przedmiotem analizy podjętej w opracowaniu są akty terrorystyczne popełnione na terytorium Federacji Rosyjskiej w latach 2009-2014 oraz działalność antyterrorystyczna prowadzona w Federacji Rosyjskiej. Podstawowym celem opracowania jest zaprezentowanie skali popełnionych aktów terrorystycznych na terytorium Federacji Rosyjskiej w latach 2009-2014 oraz ocena zasadności stosowanej strategii prowadzenia działalności antyterrorystycznej w Rosji. (fragment tekstu)
13
61%
Współcześnie władze publiczne muszą mierzyć się z różnego rodzaju poważnymi zagrożeniami bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jednym z takich niebezpieczeństw są przestępstwa o charakterze terrorystycznym. W ramach uprawnień w zakresie ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, służby dysponują różnymi skutecznymi środkami, by przeciwdziałać niebezpiecznym sytuacjom, m.in. środkami przymusu bezpośredniego i bronią palną. Jednakże w najbardziej niebezpiecznych sytuacjach środki te mogą okazać się niewystarczające. W polskim porządku prawnym do 2016 roku nie istniała żadna regulacja, która wprost i w pełni legalnie przyznawałaby służbom możliwość wykorzystania strzału ratunkowego lub strzelca wyborowego. Są to instytucje niejednokrotnie niezbędne dla ratowania życia zakładników, choć jednocześnie świadomie śmiercionośne i ostateczne. Niemniej jednak powinny być w ogóle możliwe do wykorzystania w ściśle określonych przypadkach i procedurze. Celem artykułu jest ukazanie skomplikowanej natury instytucji specjalnego użycia broni palnej, która wymaga dalszej, poszerzonej dyskusji. Jednocześnie została podjęta próba oceny, czy obowiązująca regulacja jest właściwa, czy w pewnych obszarach pozostawia wątpliwości. (abstrakt oryginalny)
Zjednoczenie Niemiec stało się punktem wyjścia do określenia nowej roli tego państwa na arenie międzynarodowej. Niemcy niespodziewanie stały się "europejskim mocarstwem o światowym znaczeniu" i tym samym zostały zmuszone do dokonania przewartościowań, jeśli chodzi o sposób prowadzenia polityki zagranicznej. Pojawiły się głosy, że wreszcie zaczęły postępować stosownie do swojej wielkości i potencjału (Großmacht). Takie stanowisko reprezentowało wielu cenionych politologów i historyków niemieckich, jak: Egon Bahr, Arnulf Baring, Christian Hacke, Hans-Peter Schwarz, czy Gregor Schöllgen. Różnili się oni w kwestii dopuszczalności użycia przez zjednoczone Niemcy środków militarnych w polityce zagranicznej. Niezależnie jednak od obaw, prezentowanych np. przez Egona Bahra odnośnie do wojskowego zaangażowania RFN za granicą, większość badaczy była zgodna, że Niemcy nie mogą "bać się swojej potęgi" i muszą się z nią oswoić. Hans-Peter Schwarz, który już od lat 80. XX w. zwracał uwagę na negatywne skutki prowadzenia polityki zagranicznej pod znakiem "zapomnienia o swojej sile" (Machtvergessenheit), po zjednoczeniu akcentował centralne położenie Niemiec w Europie (Zentralmacht) i wynikającą z niego rolę, jaką państwo to będzie mieć do odegrania w przyszłości. (fragment tekstu)
15
Content available remote Metody likwidacji zagrożeń powodowanych zamachami terrorystycznymi
61%
Przełom XX i XXI wieku charakteryzuje się dynamicznymi zmianami oraz pojawieniem się nowych wyzwań i zagrożeń dla bezpieczeństwa poszczególnych państw w tym również Polski. Zarówno te nowe wyzwania jak i zagrożenia zdecydowanie zmieniły podejście do problematyki bezpieczeństwa, jego pojmowania i przeciwdziałania wszelkim zagrożeniom. Wydarzenia, które miały miejsce w ostatnich latach, głównie te z 11 września 2001 roku, sprawiły, że przede wszystkim terroryzm, ale również niebezpieczeństwa wywołane przez katastrofy i awarie techniczne, przestały być czymś nierealnym i odległym. Zdarzenia te stanowią już realne zagrożenia dla państw europejskich w tym również Polski. Większość państw posiada odpowiednio wyposażone i wyszkolone służby przeznaczone do działań w przypadku wystąpienia powyższych sytuacji kryzysowych. Doskonalą one systematycznie poziom wyszkolenia, jakość wyposażenia technicznego oraz organizację walki z tymi zagrożeniami.(fragment tekstu)
Przeważająca większość społeczeństwa zdaje sobie sprawę z tego, iż zjawiska wpływające niekorzystnie na człowieka, czyli te destabilizujące jego funkcjonowanie - poprzez oddziaływanie na niego samego oraz otoczenie, w którym się znajduje, a więc miejsca: zamieszkania, pracy, załatwiania spraw wynikających z potrzeb prywatnych i społecznych oraz praw i obowiązków obywatelskich (szkoły, Kościoły, urzędy i instytucje) - mają realne szanse wystąpienia i w związku z tym dostrzega konieczność odpowiedniego przygotowania się do takich sytuacji. Nie budzi wątpliwości również fakt, iż szczególnie niebezpieczne są te sytuacje, które mogą zagrażać zdrowiu i życiu człowieka oraz narażać go na utratę innych dóbr. Pragmatyzm nakazuje więc, aby nie poddawać tych kwestii szczegółowym rozważaniom, lecz zająć się organizacją efektywnego przeciwdziałania zagrożeniom, zwalczania ich oraz usuwania skutków z nich wynikających. Chodzi zatem o przygotowanie ochrony obywatela (społeczeństwa) przez działające w jego imieniu organy władzy i administracji publicznej.(fragment tekstu)
Artykuł poświęcony jest zagadnieniom związanym ze współczesnym terroryzmem. Scharakteryzowano w nim wybrane problemy terroryzmu konwencjonalnego i niekonwencjonalnego. Omówiono sposoby użycia terrorystycznego środków biologicznych i chemicznych podwójnego przeznaczenia oraz podano przykłady ich użycia. Opisano możliwe sposoby użycia materiałów promieniotwórczych w aktach terroru. Scharakteryzowano sposoby i metody planistyczno-organizacyjne i operacyjno-techniczne w celu zwalczania terroryzmu światowego. (abstrakt oryginalny)
Poważnym błędem byłoby niedostrzeganie znaczenia ataków terrorystycznych, które miały miejsce w madryckim metrze 11 marca 2004 r., de facto stanowiących kolejny zwrot w nie tylko światowych, ale także unijnych zmaganiach z terroryzmem. Unia Europejska znajduje się "na rozdrożu" nie tylko w związku z trwającymi intensywnie próbami modyfikacji traktatów europejskich), lecz od czasu 11 września 2001 r., a teraz dodatkowo po tragedii w Hiszpanii, wobec potrzeby określenia jednoznacznej, a przede wszystkim czytelnej i skutecznej, strategii (prawno-instytucjonalnej) walki z terroryzmem, który obecnie jest bez wątpienia największym zagrożeniem współczesności, nie tylko w wymiarze europejskim. W niniejszym tekście zaprezentowane zostały poglądy autorów, którzy z dwóch perspektyw (zawodowych i naukowych), z Warszawy i Brukseli, oceniają stan i perspektywy walki z terroryzmem w ramach Unii Europejskiej. Samo rozróżnienie perspektyw ma na celu przybliżenie nie tylko ostatnich inicjatyw europejskich w tym zakresie, ale również przedstawienie pierwszych reakcji i opinii uczestników tego procesu. (fragment tekstu)
19
Content available remote Współczesny terroryzm lotniczy
61%
Punktem wyjścia do zasadniczej części rozważań powinno być określenie definicji terroryzmu i terroryzmu lotniczego. Nasze wyobrażenie o standardowych zagrożeniach postrzegane wyłącznie jako porwanie statku powietrznego, czy zamach bombowy jest dziś stereotypem. Wiek globalizacji, społeczeństwa informacyjnego nakazuje dostrzegać nowe, oryginalne i nieraz zadziwiające zagrożenia, choć nie zawsze nadąża za tym prawo. (fragment tekstu)
Problem terroryzmu, jakkolwiek nie nowy praktyce sojuszniczej, na skutek wydarzeń 11 września z nową siłą zaistniał we wspólnych działaniach NATO. Brak precyzyjnej definicji tego zjawiska utrudnia prognozę długofalowych działań podejmowanych w tym aspekcie poza trwającą obecnie fazę kampanii antyterrorystycznej, w której wojskowa rola sojuszu pozostaje ograniczona.
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.