Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Company's social fund
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Przedmiotem opracowania jest działalność socjalna przedsiębiorstw oraz reforma funduszu świadczeń socjalnych. Ustawa z 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, która połączyła odrębne fundusze - socjalny i mieszkaniowy, zlikwidowała bariery międzyfunduszowe i stworzyła możliwość swobodnego dysponowania środkami zgodnie z hierarchią potrzeb. Stosowane zasady finansowania nadal mogą powodować niedobór środków na cele socjalno-mieszkaniowe w przedsiębiorstwach o rozwiniętej infrastrukturze socjalnej.
Opracowanie omawia zasady przyznawania świadczeń z ZFSS z punktu widzenia prawidłowości przetwarzania danych osobowych. Analizie poddano aktualnie obowiązujący w Polsce stan prawny z uwzględnieniem prawa europejskiego - RODO. Ze względu na krajową specyfikę tej instytucji artykuł nie zawiera odwołania do uregulowań obowiązujących w innych krajach. W pracy postawiono dwie tezy. Pierwszą, że przyznawanie przy udziale czynnika społecznego świadczeń z ZFSS, w tym zwłaszcza w zakresie zapomóg losowych, powinno opierać się na zanonimizowanych wnioskach. Dokumenty potwierdzające prawdziwość stanu faktycznego leżącego u podstaw wystąpienia o świadczenie powinny być weryfikowane przez upoważnionego przedstawiciela pracodawcy odpowiadającego za działalność socjalną. Zgodnie z drugą tezą, kopie dokumentów potwierdzających zasadność występowania o świadczenia socjalne, w tym zwłaszcza w zakresie zapomóg, powinny być przechowywane przez administratora danych - a więc pracodawcę - przez okres, w którym organy skarbowe i ZUS mogą weryfikować prawidłowość stosowania prawa daninowego - w tym przypadku nieodprowadzania od przyznanych świadczeń podatku oraz składek na ubezpieczenia społeczne. Wnioski wynikające z postawionych tez mają istotne znaczenie dla praktyki stosowania prawa, a ponieważ są one kontrowersyjne, mogą być podstawą do dalszego dyskursu naukowego.(abstrakt oryginalny)
3
75%
Ustawa z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1994 roku Nr 70 poz. 335, z późn. zm.) nakłada na szeroki krąg przedsiębiorstw obowiązek realizacji polityki socjalnej przez konieczność tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ogólne określenie przez ustawodawcę katalogu wydatków zakwalifikowanych do działalności socjalnej przy jednoczesnych surowych sankcjach karno-skarbowych powoduje, iż realizacja ustawowych obowiązków nastręcza wiele problemów. Poniższy artykuł opisuje najczęstsze błędy popełniane przez jednostki gospodarcze realizujące funkcje socjalne, przytaczając bogate orzecznictwo sądowe w celu zobrazowania zamysłów przyświecających ustawodawcy. (abstrakt oryginalny)
W niniejszym artykule omówiono prawne aspekty finansowania prezentów świątecznych. Okres świąteczny sprawia, że pracowdawcy starają się w ramach swoich możliwości kupować pracownikom różnego rodzaju prezenty i upominki. Równie często organizowane są uroczystości i imprezy. Organizacja tego rodzaju imprez i wręczanie prezentów niesie ze sobą wiele konsekwencji prawnych.
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: czy treść ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych koresponduje z obecną polityką prorodzinną państwa? Autorka omawia pokrótce treść ustawy, zakres uprawnionych do korzystania ze świadczeń oraz kryteria ich przyznawania na podstawie analizy dokumentów. Zobrazowane zostały główne czynniki wpływające na planowanie rocznego budżetu funduszu. Podkreślono rolę organizacji związkowych we współtworzeniu rocznego planu wydatków z funduszu socjalnego, a także pracodawcy w kształtowaniu prozdrowotnych zachowań pracowników i członków ich rodzin oraz podtrzymywaniu więzi międzypokoleniowych w zakładach pracy, co znajduje odzwierciedlenie w regulaminie funduszu. W podsumowaniu autorka próbuje określić przewidywane kierunki zmian form działalności socjalnej w zakładach pracy.(abstrakt oryginalny)
Powinność zaspokajania przez pracodawców bytowych, socjalnych i kulturalnych potrzeb pracowników, wyrażona w art. 16 kodeksu pracy, należy do podstawowych zasad prawa pracy. Reguła ta nakłada na wszystkich pracodawców, w tym także prywatnych, powinność wykonywania określonych funkcji społecznych w ramach posiadanych możliwości i warunków. Konkretyzację wspomnianego obowiązku stanowi ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, która w sposób precyzyjny określa podmioty obowiązane do tworzenia funduszu, sposób gromadzenia oraz dystrybuowania jego środków. Niniejszy artykuł w sposób syntetyczny przybliża te zasady. (abstrakt oryginalny)
Autorka omawia kryteria decydujące o stosowaniu terminów przedawnienia z kodeksu pracy do roszczeń wynikających ze stosunków prawnych między pracodawcą i pracownikiem, podkreślając, że istota problemu sprowadza się do pytania, czy w zakresie terminu przedawnienia roszczeń pracodawcy wskazanych w tytule artykułu mają zastosowanie przepisy kodeksu pracy, czy kodeksu cywilnego. Na tym tle rozważa charakter prawny instytucji pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz poręczenie jako jedną z form zabezpieczenia tej umowy i przysługujące poręczycielowi wobec wierzyciela zarzuty przedawnienia. (abstrakt oryginalny)
Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych określa zasady gospodarowania środkami przeznaczonymi na działalność socjalną. Gromadzenie i wydatkowanie środków ZFŚS rodzi konsekwencje nie tylko między pracodawcą a osobami uprawnionymi. Znamienne jest to, że dystrybucja w ramach Funduszu może również skutkować powinnością o publicznoprawnym charakterze. Zgodnie z § 2 pkt. 19 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18. grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (zwanego dalej rozporządzeniem) podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne nie stanowią przychody w postaci świadczenia finansowanego ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Jest jasne, że wskazany przepis stanowi o wyłączeniu obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. Przyjęcie przez ustawodawcę takiego rozwiązania wydaje się zrozumiałe, jeżeli zważyć na socjalny cel działalności prowadzonej przez pracodawców. Nie można jednak tracić z pola widzenia tego, że wskazane wyłączenie, przewidziane przez § 2 pkt 19 rozporządzenia, nie dość, że ma charakter wyjątku, to jeszcze należy do norm prawa ubezpieczeń społecznych. W tym ujęciu powstaje pytanie o zakres desygnatów terminu "świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych". Niezależnie od tego zachodzi potrzeba rozważenia dopuszczalnego zakresu dystrybucji środków, ZFŚS na gruncie prawa pracy. Nie można pominąć również korelacji zachodzącej między regulacją prawa pracy i prawa ubezpieczeń społecznych. W tym zakresie należy wskazać na odmienny przedmiot obu gałęzi prawa, a co za tym idzie, rozbieżne cele i funkcje, które modelują przepisy prawa. Przepis § 2 pkt. 19 rozporządzenia odnosi się do braku obowiązku opłacania składki, a ustawa o ZFŚS określa sposób realizacji funkcji socjalnej przypisanej pracodawcy. Okoliczności te nie pozostają obojętne przy wykładni wskazanych przepisów. W wypadku gdy wypłata dokonana przez pracodawcę nie mieści się w granicach zwolnienia zakreślonego w rozporządzeniu, należy przyjąć, że zostaje ona zaliczona do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Po pierwsze, dochodzi wtedy do przewartościowania sytuacji prawnej płatnika składek i beneficjenta funduszu, a po drugie aktualizuje się prawo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do wszczęcia działań zmierzających do wyegzekwowania zaległych składek. Szczególnie w tym ostatnim aspekcie wypada zaakcentować powstanie administracyjno-prawnej relacji, która może skutkować obowiązkiem ponoszenia przez pracodawców dodatkowych kosztów związanych z prowadzoną działalnością. O ile środki na działalność socjalną pochodzą z wyodrębnionego funduszu, o tyle składki na ubezpieczenie społeczne są finansowane z zasobów płatnika. W rezultacie wskazana tematyka jawi się jako interesująca z racji zarówno dogmatycznej jaki praktycznej. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono program kafeteryjny. Pozwala on pracodawcy na skomponowanie dla pracowników zestawu świadczeń pozapłacowych. Zestaw ten jest zróżnicowany pod kątem ich potrzeb czy oczekiwań oraz możliwości finansowych firmy.
Przedmiotem artykułu jest działalność socjalna przedsiębiorstwa, a zwłaszcza jej finansowe i majątkowe aspekty w perspektywie przekształcenia własnościowego zakładu. Autor postuluje wydzielenie tej sfery z działalności podstawowej przedsiębiorstwa i sprzedaż majątku trwałego w drodze leasingu.
W artykule omówiono rynek świadczeń pozapłacowych w Polsce w 2010 roku na podstawie badania „Potencjał rynku benefitów pozapłacowych”. W badaniu wzięło udział 907 przedsiębiorstw, w tym: państwowe, instytucje publiczne, przedsiębiorstwa prywatne polskie i z kapitałem zagranicznym. Przebadano małe, średnie i duże firmy, zarówno posiadające, jak i nieposiadające zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Sprawy mieszkaniowe są jednym z podstawowych problemów socjalnych nurtujących państwowe gospodarstwa rolne. Sprawy te mają zasadniczy wpływ na kształtowanie się ich załóg, a w konsekwencji na wyniki ekonomiczno-produkcyjne tych przedsiębiorstw. Według danych Centralnego Związku Państwowych Gospodarstw Rolnych (CZ PGR) w 1982 r. z mieszkań zakładowych korzystało około 75% pracowników. 0 warunkach mieszkaniowych pracowników decydowały więc w zasadniczym stopniu zasoby mieszkaniowe, stanowiące własność PGR. Z badań prowadzonych przez CZ PGR wynika, że szansa uzyskania mieszkania była podstawowym powodem podejmowania pracy w państwowym gospodarstwie rolnym, a jego brak drugim w kolejności - po niskich płacach - powodem rezygnowania z pracy. Autor opracowania poszukuje odpowiedzi na pytanie, jakie rozwiązania systemu finansowania działalności mieszkaniowej ułatwiały, a jakie utrudniały poprawę sytuacji mieszkaniowej pracowników badanego PGR i jaką rolę odegrały środki zakładowego funduszu mieszkaniowego w poprawie tej sytuacji. Odpowiedź na to ostatnie pytanie jest szczególnie aktualna, można bowiem zauważyć, zarówno w literaturze, jak i w praktyce, tendencje do ograniczania finansowania działalności z obowiązkowo tworzonych funduszów celowych, gdyż ogranicza to samodzielność przedsiębiorstwa. (fragment tekstu)
Praca składa się z dwóch części. W cz.1 omówiono wpływ zmian prawnych i instytucjonalnych (ubezpieczenia społeczne, fundusz pracy, świadczenia socjalne) na koszt pracy. W cz.2 przedstawiono analizę danych ilościowych dotyczących kosztów pracy, struktury czasu pracy, oraz znaczenia kosztów pracy w różnych działach gospodarki. Porównano także minimalne koszty pracy w Polsce i w wybranych krajach.
Jedynym z rozwiązań, jakie wprowadza tarcza antykryzysowa w celu ochrony interesu pracodawcy w warunkach epidemii koronawirusa i wywołanego nią kryzysu ekonomicznego, jest możliwość zawieszenia obowiązku tworzenia i funkcjonowania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz obowiązku wypłaty świadczenia urlopowego. Możliwość taka została wprowadzona art. 15ge tarczy antykryzysowej. Celem artykułu jest dokonanie pogłębionej i krytycznej analizy tej regulacji. Jest to bowiem regulacja bardzo szczególna, a niektóre jej aspekty budzą poważne teoretyczne i praktyczne zastrzeżenia. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.