Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 82

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Consumer bankruptcy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Ogłoszenie upadłości wywołuje daleko idące skutki prawne tak co do osoby upadłego, jego majątku, jak również stosunków zobowiązaniowych, których upadły jest stroną. Przepisy Prawa Upadłościowego przewidują regulację, która określa wpływ ogłoszenia upadłości na zobowiązania umowne upadłego, w tym te wynikające z wiążącej upadłego umowy zlecenia. Wzorem poprzednio obowiązujących przepisów ustawodawca przyjął jako zasadę w kontekście umowy zlecenia, zróżnicowane podejście w zależności od statusu prawnego, jaki upadły ma w ramach umowy zlecenia. Jakkolwiek obecna regulacja wydaje się być uzasadniona, niektóre rozwiązania budzą kontrowersje. W szczególności dotyczy to prawa syndyka do odstąpienia od umowy zlecenia. Niniejszy artykuł zawiera analizę obu wariantów, gdy ogłoszenie upadłości dotyka jednej ze stron umowy zlecenia.(abstrakt oryginalny)
Ewolucja i liberalizacja przepisów prawnych związanych z niewypłacalnością przedsiębiorców, a późnej osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, skore lowana była ze zmianami politycznymi, ekonomicznymi, społecznymi i kulturowymi, obserwowanymi na przełomie XIX i XX wieku. Konsumpcjonizm i rosnące zadłużenie obywateli spowodowały konieczność wprowadzenia regulacji prawnych, mających na celu oddłużenie oraz rehabilitację dłużnika i ponowne wdrożenie go do tzw. łańcu - cha konsumpcji. Polski ustawodawca relatywnie późno wprowadził do obowiązującego porządku prawnego instytucję upadłości konsumenckiej, która jednak w swym pier - wotnym kształcie okazała się nieskuteczna. Nadmierne zadłużenie jest bezsprzecznie problemem społecznym, który ze względów makroekonomicznych winien być prawnie regulowany. Upadłość konsumencka ma na celu zminimalizowanie negatywnych zjawisk społeczno-ekonomicznych, wiążących się z nadmiernym zadłużeniem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w szczególności takich jak ukrywanie i wyzbywanie się majątku, nielegalne zatrudnienie, działalność przestępcza, patologie, prowadzenie postępowań egzekucyjnych z góry skazanych na bezskuteczne. (fragment tekstu)
Zwrócono uwagę na projekt ustawy o upadłości konsumenckiej z 2005 r., który, zdaniem autora, budzi wiele kontrowersji.
Dorobek ustawodawczy wielu krajów może wskazywać na sensowność wprowadzenia instytucji upadłości konsumenckiej - będącej swego rodzaju ekwiwalentem procedury upadłościowej stosowanej wobec nadmiernie zadłużonych podmiotów gospodarczych. Prawo takie gwarantowałoby nadmiernie zadłużonemu "nowy start". Nadmierne zadłużenie, czyli posiadanie zobowiązań ponad obiektywne możliwości konsumenta z uwzględnieniem zgromadzonego przez niego majątku i perspektyw uzyskiwania dochodów w przyszłości, nie powinno wykluczać go ze społeczeństwa, jak dzieje się powszechnie w takich przypadkach. Zwłaszcza, gdy obiektywnie nie można mówić o konkretnej sytuacji jako patologicznej "niefrasobliwości" konsumenta, czy wręcz przejawie jego złej woli i świadomego życia na koszt innych.
Decyzje finansowe, podejmowane przez gospodarstwa domowe mają istotny wpływ na charakter i kształt gospodarki. Poprzez dochody, wydatki, a także oszczędności kupujący bezpośrednio wpływają na rynek finansowy. Pomimo rosnącej świadomości konsumenckiej w dalszym ciągu wśród polskich gospodarstw występuje zjawisko nadmiernego zadłużania się. W niniejszej pracy zaprezentowana została analiza zależności pomiędzy upadłością konsumencką, a sytuacją finansową zadłużonych gospodarstw domowych. Praca koncentruje się na analizie zagadnienia instytucji upadłości konsumenckiej jako narzędzia ograniczania nadmiernej konsumpcji gospodarstw domowych w Polsce w latach 2017-2019 z uwzględnieniem sytuacji ekonomiczno-społecznej. W pracy zaprezentowany został zarys historyczny oraz podstawowe pojęcia upadłości konsumenckiej z jakimi możemy spotkać się w literaturze. (abstrakt oryginalny)
Prawo upadłościowe jest instrumentem regulującym stosunki społeczne między dłużnikami a wierzycielami. Nowelizacje prawa upadłościowego (w latach 2015 oraz 2020) stworzyły szerszy i łatwiejszy dostęp do upadłości konsumenckiej oraz przyczyniły się do zmian w jej kształtowaniu na przestrzeni ostatnich pięciu lat w Polsce. Rozważania podjęte w pracy koncentrują się na problematyce, zidentyfikowaniu skali oraz analizie porównawczej upadłości konsumenckiej w latach 2015-2020. Podstawową metodą badawczą wykorzystaną podczas analizy była metoda statystyczna. Ponadto przeprowadzono analizę dynamiki i struktury badanego narzędzia ustawowego. Radykalny wzrost liczby ogłoszonych upadłości nastąpił w 2016 roku, kiedy to zwiększenie wyniosło 210 proc. w porównaniu do wartości z 2015 roku. Po kolejnej nowelizacji prawa upadłościowego również można zauważyć tendencję wzrostową. W grudniu 2020 roku liczba ogłoszonych upadłości osiągnęła miesięczny rekord, kiedy to ogłoszono 1809 upadłości. Przewiduje się dalsze utrzymanie trendu w granicach 1200-1800 miesięcznie. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy problematyki interpretacji art. 20 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego, zgodnie z którym wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć dłużnik oraz każdy z jego wierzycieli. W powyższym kontekście jawi się pytanie o legitymację wierzyciela hipotecznego, który nie jest wierzycielem osobistym podmiotu, a którego dotyczy wniosek. Omawiając powyższe zagadnienie autor w pierwszej kolejności zwrócił uwagę na uchwałę Sądu Najwyższego z 6 czerwca 2014 r., w której opowiedziano się za uznaniem legitymacji czynnej tego podmiotu. Niemniej autor wobec powyższego orzeczenia zgłosił kilka zastrzeżeń, wskazując na jego dyskusyjność. W podsumowaniu autor odniósł się również w zakresie tematyki artykułu do projektu nowego Prawa restrukturyzacyjnego.(abstrakt oryginalny)
Z raportu sporządzonego przez Info Dług wynika, że sukcesywnie wzrasta liczba dłużników mających problem z terminowym regulowaniem swoich należności. Coraz więcej osób wpada też w tzw. spiralę zadłużenia. Kołem ratunkowym dla Polaków, którzy nie ze swojej winy nie są w stanie regulować zobowiązań finansowych, miała być ustawa o upadłości konsumenckiej wprowadzona 31 marca 2009 r. Tymczasem okazuje się, że ustawa praktycznie nie funkcjonuje, gdyż - jak możemy przeczytać w artykule - w opinii ekspertów osoby zainteresowane procedurą upadłości nie potrafią sprostać wymaganiom, ani formalnym, ani materialnym.
W artykule poruszono zagadnienia dotyczące upadłości konsumenckiej. Omówiowiono trzy modele postępowania upadłościowego oraz obecny kształt upadłości konsumenckiej w Polsce. Przedstawiono propozycje zmian ustawy zgłoszone przez Związek Banków Polskich.
Celem artykułu jest zbadanie związku pomiędzy kryzysem gospodarczym a liczbą upadłości konsumenckich ogłaszanych w wybranych krajach Unii Europejskiej (w tym w Polsce). Scharakteryzowano w nim instytucję upadłości konsumenckiej oraz przedstawiono najważniejsze różnice pomiędzy rozwiązaniami upadłościowymi stosowanymi w poszczególnych systemach prawnych. Skonfrontowano wskaźniki gospodarcze wybranych krajów Unii Europejskiej z liczbą ogłaszanych upadłości. Opisana została również polska ustawa o upadłości konsumenckiej, a także wyniki badań na temat jej znajomości przez konsumentów. Przedstawiono krótką ocenę funkcjonowania polskiej ustawy, wskazując na przyczyny jej niewielkiej skuteczności. Podsumowanie zawiera ocenę zasadności wiązania liczby upadłości konsumenckich z sytuacją gospodarczą w danym kraju. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Upadłość osób fizycznych jako nowa instytucja w polskiej gospodarce
61%
Upadłość konsumencka jest prawnie uregulowana w wielu krajach. W Polsce stosowne przepisy pojawiły się kilka miesięcy temu. Zawarto je w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Przepisy te stanowią, że niewypłacalna osoba fizyczna raz na dziesięć lat może ogłosić upadłość. W ramach postępowania upadłościowego sąd ustanawia plan podziału likwidowanego majątku dłużnika oraz pięcioletni plan spłaty długów. Ma to na celu częściowe zaspokojenie zobowiązań wierzycieli oraz umorzenie pozostałego zadłużenia konsumenta. (abstrakt oryginalny)
W świetle zaobserwowanych tendencji celem niniejszego artykułu stało się przedstawienie instytucji upadłości konsumenckiej jako jednego z narzędzi walki z wykluczeniem finansowym, będącym negatywnym następstwem nadmiernego zadłużenia osób fizycznych. (fragment tekstu)
Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu jest zagadnienie mieszanej zdolności upadłościowej, którego istota, w ogólności rzecz ujmując, sprowadza się do możliwości wszczęcia (w okolicznościach wskazanych w art. 8 i 9 pr.up.), na wniosek wierzyciela, postępowania upadłościowego względem osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, gdy zasadą jest wszczynanie takiego postępowania wyłącznie na wniosek dłużnika. Ta konstrukcja prawa na gruncie stanu prawnego sprzed 24.03.2020 r. budziła uzasadnione kontrowersje zwłaszcza co do tego, czy w tym samym czasie legitymacja do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości przysługiwała zarówno wierzycielowi, jak też dłużnikowi. Kolejną dyskusyjną kwestią była ewentualna kolizja wniosków składanych jednocześnie przez wierzyciela i dłużnika. Czy zatem któryś z tych wniosków korzystał z pierwszeństwa, czy też oba stanowiły wspólną podstawę wszczęcia postępowania upadłościowego? Celem artykułu będzie próba odpowiedzi na pytanie, czy problemy, jakie w przedmiotowym zakresie stwarzał dotychczasowy stan prawny, są aktualne na gruncie zmienionego 24.03.2020 r. prawa upadłościowego. W artykule zostanie wykorzystana metoda formalno-dogmatyczna i historyczna.(abstrakt oryginalny)
Dostawcy usług consumer finance znaleźli się pomiędzy młotem a kowadłem. Coraz więcej się od nich wymaga, a coraz mniej oferuje. Na niekorzystną sytuację konsumenta wpływ ma również przygotowywana przez rząd ustawa o upadłości konsumenckiej. Wymusza to zmianę regulacji dotyczących kredytu konsumenckiego, aby lepiej służył on obu stronom- usługodawcom i konsumentom.
Artykuł dotyczy problematyki określania, które z ruchomości będących w posiadaniu dłużnika i stanowiących jego własność, wchodzą w skład masy upadłości, w przypadku upadłości konsumenckiej. Ponadto podjęto w nim próbę wskazania jak daleko powinny sięgać czynności syndyka zmierzające do ustalenia, czy istnieją ruchomości, które nie pozostają w posiadaniu takiego dłużnika, a powinny znaleźć się w spisie inwentarza. Analiza powyższych zagadnień została przeprowadzona przy uwzględnieniu dyrektywy sprawnego, szybkiego i efektywnego prowadzenia postępowania oraz celu upadłości konsumenckiej, którym jest umożliwienie umorzenia zobowiązań upadłego niewykonanych w postępowaniu upadłościowym, a dopiero jeśli jest to możliwe - zaspokojenie roszczeń wierzycieli w jak najwyższym stopniu. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy prawa o upadłości konsumenckiej. Autor opracowania jest zwolennikiem liberalizacji tego prawa oraz stosowania zasady ekonomicznej racjonalności. Dla dobra gospodarki upadłość konsumencka powinna być procesem półautomatycznym, dostępnym dla wszystkich niewypłacalnych konsumentów i opartym na standardowych procedurach.
Celem niniejszego artykułu jest analiza (w ujęciu historycznym) kształtowania się nierówności społecznych w Polsce w związku z wprowadzeniem do krajowego po-rządku prawnego instytucji upadłości konsumenckiej. Nierówności społeczne są jedną z cech gospodarki postsocjalistycznej, mogą prowadzić do szeregu ujemnych zjawisk, w tym ubóstwa, wykluczenia społecznego i finansowego. W niniejszych rozważaniach przyjęto szersze spektrum badawcze, obejmujące zarówno zagadnienia ekonomiczne, jak i prawne oraz społeczno -kulturowe, bazowano przy tym na analizach danych statystycznych, aktów prawnych oraz literatury przedmiotu. (fragment tekstu)
Celem niniejszego artykułu jest analiza instytucji upadłości konsumenckiej w Polsce jako narzędzia ograniczania nadmiernej konsumpcji gospodarstw domowych oraz ich niewypłacalności. Z powodu wysokiego, czasami nawet irracjonalnego, poziomu konsumpcji finansowanego za pomocą różnego rodzaju kredytów, wiele gospodarstw domowych traci płynność finansową. Rozważania dotyczą relacji pomiędzy upadłością konsumencką a sytuacją finansową zadłużonych gospodarstw domowych oraz innych podmiotów, w szczególności banków i przedsiębiorstw, w szerszym ekonomicznym, społecznym i kulturowym kontekście. (abstrakt oryginalny)
It has become crucial to have an early prediction model that provides accurate assurance for users about the financial situation of consumers. Recent studies focused on predicting corporate bankruptcies and credit defaults, not personal bankruptcies. Due to that, this study fills the literature gap by comparing different machine learning algorithms to predict personal bankruptcy. The main objective of the study is to examine the usefulness of machine learning models such as random forest, XGBoost, LightGBM, AdaBoost, CatBoost, and support vector machines in forecasting personal bankruptcy. The research relies on two samples of households (learning and testing) from the Survey of Consumer Finances, which was conducted in the United States. Among the estimated models, CatBoost and XGBoost showed the highest effectiveness. Among the most important variables used in the models are income, refusal to grant credit, delays in the repayment of liabilities, the revolving debt ratio, and the housing debt ratio. (original abstract)
Autorzy omawiają doniosłe, budzące wątpliwości interpretacyjne zagadnienia ochrony wynagrodzenia za pracę w sytuacji ogłoszenia upadłości konsumenckiej. Ochrona wynagrodzenia za pracę jest istotnym zagadnieniem w przypadku ogłoszenia upadłości wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Na podstawie przepisów prawa upadłościowego oraz kodeksu pracy dokonuje się podziału wynagrodzenia na dwie części: stanowiącą składnik masy upadłości, którą zarządza syndyk, oraz wyłączoną z masy upadłości, do której prawo zarządu zachowuje upadły. W okresie trwania postępowania upadłościowego (tj. od dnia ogłoszenia upadłości do dnia uprawomocnienia się postanowienia o planie spłaty wierzycieli albo umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, albo z dniem uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania) są dokonywane potrącenia z wynagrodzenia upadłego. Wynagrodzenie w części podlegającej zajęciu wchodzi w skład masy upadłości i służy zaspokojeniu sum, które zostaną zgłoszone przez wierzycieli i umieszczone na liście wierzytelności, oraz jest przeznaczane na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego i innych zobowiązań masy upadłości. Z kolei upadły musi utrzymywać się zasadniczo ze środków pieniężnych wyłączonych z masy upadłości, do których zalicza się wynagrodzenie za pracę w części niepodlegającej zajęciu. Autorzy wskazują, że prawo upadłego pracownika do wynagrodzenia za pracę może zostać naruszone przede wszystkim w ten sposób, że z wynagrodzenia za pracę będą potrącane zbyt duże kwoty lub przez zbyt długi okres. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.