Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Convergence of financial systems
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Zarówno strategia polityki pieniężnej NBP, jak też jej realizacja, zostały ściśle przyporządkowane akcesji do strefy euro. Dwa lata, podczas których wdrażano aktualną strategię, charakteryzowały się efektami o dwoistym charakterze. Z jednej strony udało się utrzymać inflację na relatywnie niskim poziomie, zbliżonym do wyznaczonego celu inflacyjnego (poza okresem "szoku" wejścia Polski do UE), z drugiej zaś strony nie udawało się spełnić podstawowego kryterium monetarnego konwergencji, bowiem średnioroczna inflacja przez większość tego okresu przekraczała poziom referencyjny. (fragment tekstu)
Systemy gospodarcze kapitalizmu są zróżnicowane pod względem instytucjonalizacji jego wejść i wyjść do innych systemów społecznych. Integralność gospodarki rynkowej i jej stabilizacja zależą od instytucjonalizacji pieniądza. Głównym czynnikiem konwergencji systemowej jest adaptacja efektywnościowa właścicieli kapitału. Finansyzacja systemu gospodarczego to efekt adaptacji efektywnościowej. Nie ma ona charakteru progresywnego, ponieważ jej instytucjonalizacja jest niekompletna.(abstrakt oryginalny)
Artykuł charakteryzuje zjawisko konwergencji systemów finansowych: kontynentalnego i anglosaskiego. Definiuje samo zjawisko konwergencji wraz z czynnikami, które to zjawisko wywołują a dalej jego wpływ na polską gospodarkę.
W artykule autorka nawiązuje do dyskusji toczącej się od kilku lat na łamach zagranicznych czasopism naukowych z zakresu rachunkowości zarządczej na temat zarysowującej się zbieżności w odniesieniu do koncepcji i praktyki rachunkowości zarządczej. Tendencje konwergencyjne w tej dziedzinie można zaobserwować nie tylko w krajach zachodnich, lecz również w innych częściach świata, w tym także w Polsce. W opracowaniu główny nacisk został położony na czynniki powodujące zróżnicowanie rozwoju rachunkowości zarządczej w krajach i regionach świata oraz na czynniki prowadzące do upodobniania się praktyki w tej dziedzinie. Następnie zostały omówione najważniejsze wyniki dwóch badań ankietowych, przeprowadzonych przeze autorkę (w 1999 r. i 2005 r.), które dotyczyły stanu zastosowania metod rachunkowości zarządczej w przedsiębiorstwach w Polsce objętych badaniami oraz zmian zachodzących w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
Podsumowując rozważania zawarte w niniejszym opracowaniu należy stwierdzić, że akcesja Polski do ERM2 wywoła konieczność zmiany strategii polityki pieniężnej. Z zaprezentowanych w 3 punkcie strategii najbardziej prawdopodobne, a zarazem najkorzystniejsze z punktu widzenia wymogów stawianych przez ERM2 są: strategia eklektyczna oraz strategia BCI w "nieczystej" postaci. Od strony praktycznej różnica między nimi nie jest zbyt duża i dotyczy głównie (zakładanego) stopnia aktywności ingerencji w kurs walutowy. Jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że NBP zakłada szybkie wejście do UGW, a jednocześnie nie informuje o zmianach w strategii BCI, to można wnioskować, iż ostatecznie opowie się za strategią BCI w luźnej formie. Strategia ta implicite zakłada nieduże naciski kursowe w obrębie pasma ± 15% wokół parytetu centralnego. Mimo, że założenie to może okazać się nietrafne to jest ono w pełni zgodne z kursowym kryterium zbieżności, które nie tylko nakazuje utrzymać kurs w obrębie pasma, ale także nie dopuszcza zbyt dużych napięć kursowych w dwuletnim okresie referencyjnym. Bez względu na to, jaka strategia zostanie ostatecznie wprowadzona w ERM2 wskazane byłoby przeprowadzenie przez NBP odpowiednio wczesnej polityki informacyjnej (chociażby w postaci opublikowania stosownego dokumentu). Niestety takiej polityki obecnie brakuje, a przecież mogłaby wprowadzić więcej przejrzystości w działania władz monetarnych i sprawić, że polityka NBP okazałaby się "mniej bolesna" i bardziej skuteczna u progu akcesji do UGW. (fragment tekstu)
Dokonano charakterystyki sektorów finansowych krajów kandydujących do Unii Europejskiej. Przeanalizowano sektor bankowy, rynki pieniężne i walutowe, rynki obligacji i akcji.
7
Content available remote Determinanty i implikacje poszerzania strefy euro. Kwestia polska
84%
Abstrahując od Wielkiej Brytanii, która opuszcza Unię Europejską, wyłącznie Dania ma możliwość pozostawania poza obszarem wspólnej waluty europejskiej. Wszystkie pozostałe państwa członkowskie, które dotychczas nie wprowadziły do obiegu euro, mają takie traktatowe prawo i obowiązek. Warunkiem przystąpienia do strefy euro jest spełnienie wszystkich pięciu nominalnych kryteriów konwergencji z Maastricht oraz zgodność ustawodawstwa krajowego z acquis communautaire, czyli porządkiem prawnym obowiązującym w Unii Europejskiej. Szczególne trudności sprawia pretendentom kryterium fiskalne dotyczące maksymalnie dopuszczalnego deficytu budżetowego. Gdy nie jest ono przestrzegane, Komisja Europejska wdraża procedurę nadmiernego deficytu (EDP). Aktualnie procedura ta ma miejsce w przypadku Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. W roku 2015 EDP została zdjęta z Polski, ale nie ma pewności, czy pod koniec dekady nie będzie ponownie nałożona, ze względu na ryzyko ponownego przekroczenia deficytu sektora finansów publicznych w wysokości 3 proc. PKB. W latach 20. XXI wieku można oczekiwać przystąpienia do europejskiej unii walutowej wszystkich krajów, które wciąż jeszcze posługują się swoimi narodowymi walutami, łącznie z Danią, oraz poszerzania UE o nowe państwa członkowskie, które będą poszerzały także strefę euro. Choć nie ma w tej kwestii stuprocentowej pewności, to trzeba przyjąć, że euro przetrwa obecne trudności i wyjdzie z nich wzmocnione. W artykule Autorzy postawili pytanie, czy Polska w najbliższych latach powinna przystąpić do strefy euro, zdając sobie z jednej strony sprawę z jej niedoskonałości, z drugiej zaś widząc pozytywne względy ekonomiczne takiej decyzji. Do weryfikacji empirycznej przedstawionego problemu badawczego wykorzystano metodykę mieszaną - zarówno badań jakościowych, jak i wyniki badań ilościowych. (abstrakt oryginalny)
Dynamiczny rozwój rynku kredytów dla gospodarstw domowych w ostatnich latach przełożył się na wzrost jego znaczenia i pozostaje nie bez wpływu na funkcjonowanie całej gospodarki. Celem artykułu jest porównanie stopnia rozwoju rynku kredytów dla gospodarstw domowych w Polsce na tle innych krajów, zarówno wysoko rozwiniętych krajów europejskich, jak i - o ile było to możliwe - krajów o podobnym stopniu rozwoju społeczno-gospodarczego. Hipoteza badawcza zakłada, że procesy integracji europejskiej oddziałują na rynek kredytów dla ludności i prowadzą, pomimo historycznych i kulturowych różnic, do jego stopniowej realnej konwergencji. Tendencje te są zauważalne zwłaszcza wśród nowych członków Unii Europejskiej. Szybkiemu rozwojowi rynku kredytów dla gospodarstw domowych towarzyszą także zmiany jego struktury - w coraz większym stopniu kredyty stają się źródłem długoterminowego finansowania konsumpcji gospodarstw domowych. Na podstawie zagregowanych danych można stwierdzić, że wielkość kredytów per capita zależy w dużej mierze od zamożności gospodarstw domowych. Przeprowadzone metodą Warda grupowanie pozwoliło na wyodrębnienie czterech grup krajów, które są podobne pod względem wielkości rynku kredytów dla gospodarstw domowych (mierzonej w relacji do PKB) oraz jego struktury (udział kredytów związanych z nieruchomościami w kredytach detalicznych ogółem). Wzrost relatywnej wielkości rynku kredytów w krajach postsocjalistycznych, po początkowym szybkim wzroście popytu na kredyty konsumpcyjne, możliwy jest w zasadzie wyłącznie poprzez zwiększanie udziału długoterminowych kredytów na nieruchomości. (abstrakt autora)
Artykuł przedstawia wyniki najważniejszych i najobszerniejszych badań poświęconych konwergencji rachunkowości, przeprowadzonych przez badaczy europejskich, a także wyniki własnego badania ankietowego przeprowadzonego wśród polskich spółek giełdowych. Opracowanie ma na celu rozróżnienie typów konwergencji rachunkowości, rozpoznanie, czy ten proces ma (miał) miejsce w polskich spółkach stosujących MSSF oraz określenie, z którą formą konwergencji mamy do czynienia w naszym kraju. (abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto próbę stworzenia metody oceny kryteriów konwergencji fiskalnej wraz z syntetycznym wskaźnikiem stopnia elastyczności polityki fiskalnej w warunkach istnienia ograniczeń i wymogów dla władz publicznych. Omówiono poglądy teoretyczne w zakresie oceny kryteriów konwergencji fiskalnej oraz warunków trwałości i integralności unii walutowej. Wskazano teoretyczne konsekwencje dla polityki budżetowej wprowadzenia nadzoru wielostronnego opartego na kryteriach konwergencji fiskalnej. Zaprezentowano doświadczenia pozaeuropejskich unii monetarnych (ZUM, ŚUM i WUM).
Niniejsza praca traktuje o konwergencji na rynku finansowym, a więc odnosi się do występowania procesów zbieżności pomiędzy cenami instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu. (fragment tekstu)
The study is descriptive-systematizing. Selected issues related to the convergence, security and stability of the modern banking system and financial innovations were made. The phenomenon of convergence and institutional-structural features of the models of the financial system were discussed. It also presents the impact of convergence in the financial system on its stability in the theoretical perspective, with particular emphasis on the factors of financial instability in the shot of H.P. Minski. It seems unlikely to analyze changes in financial systems in a holistic way in terms of their similarity. It is more appropriate to analyze modifications, including similarities and differences in financial systems of different countries through the individual elements of these systems. This particularly applies to financial innovations in the product, process and organizational dimension. It was noticed that the elements of the financial system seem to evolve in such a direction that financial innovations show significant similarities in countries with diverse financial systems. (original abstract)
W artykule omówiono pomysł utworzenia funduszu AIG FIO Zrównoważonego Nowa Europa. Celem inwestycyjnym tego funduszu jest wykorzystanie efektu konwergencji wśród nowych członków Unii Europejskiej.
Powstało wiele klasyfikacji systemów nadzoru korporacyjnego. Często uważa się, iż czynnikiem, który wpływa na zmiany zachodzące w systemach nadzoru korporacyjnego jest globalizacja. Przyczyną występujących zróżnicowań systemów nadzoru korporacyjnego może być także różnie postrzegana rola przedsiębiorstwa, priorytety socjopolityczne, czy też różnice w normach kulturowych i społecznych. Celem opracowania jest przegląd występujących w literaturze klasyfikacji systemów nadzoru korporacyjnego, jak i określenie przyczyn ich zmian. W opracowaniu poruszono także problem konwergencji systemów nadzoru korporacyjnego.(abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest uzasadnienie konieczności wyodrębnienia pojęcia "konwergencja sieciowa" na rynku finansowym, do czego w rozważaniach prowadzi przedstawienie zagadnienia procesu konwergencji nadzorczej na rynku finansowym w aspekcie mikr-, makroostrożnościowym i systemowym, a także umiejscowienie go w sieciowym układzie zależności, w jakich umiejscowiony został ten proces po zmianach prawnych wywołanych wprowadzeniem ESNF i EUB. W szczególności analizie poddano instrumenty i mechanizmy unijne i krajowe (polskie) służące osiąganiu zbieżności nadzorczej, co jest warunkiem sine qua non urzeczywistniania celu stabilności finansowej, a zarazem ilustrujące konwergencję administracji finansowej na rynku finansowym UE oraz skutki prawne i rezultaty tej konwergencji w wymiarze instytucjonalnym, proceduralnym, materialnoprawnym i sieciowym. Tezą opracowania jest twierdzenie o możliwości wyodrębnienia trzech równoważnych, potrzebnych i uzupełniających się regulacyjnych sposobów osiągania konwergencji nadzorczej na rynku finansowym. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem artykułu jest przedstawienie długoterminowej perspektywy w porównaniu amerykańskiego i europejskiego kapitalizmu. Mimo że przez dziesięciolecia system gospodarczy i handlowy USA był uznawany za wzór, w ostatnich latach jest wiele sygnałów, że traci on większość czynników atrakcyjności. Kryzys gospodarczy i finansowy, koniec amerykańskiej «wyjątkowości», wzrost współzależności z procesem globalizacji rysują świat, w którym wyłania się proces konwergencji między różnymi modelami, jednak krajowe kultury gospodarcze i biznesowe nie ulegają w nim eliminacji.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest określenie pozycji Polski oraz wzajemnego podobieństwa państw na tle grupy porównawczej krajów dawnego bloku Europy Wschodniej aspirujących do przyjęcia wspólnej waluty (Bułgaria, Czechy, Estonia, Łotwa,, Litwa, Węgry i Rumunia) oraz grupy wybranych państw strefy euro borykających się z problemami wzrastającego deficytu i długu publicznego (Irlandia, Grecja, Hiszpania, Włochy) za pomocą metod wielowymiarowej analizy porównawczej. (...) Ekspansja wydatków publicznych krajów strefy euro jest sprzeczna z założeniami optymalnego obszaru walutowego, paraliżując w pewnym stopniu starania EBC o ustabilizowanie gospodarek w warunkach kryzysu. Dodatkowo skala kryzysu oraz nadal występuje wewnętrzne bariery w przepływie czynników wytwórczych, nieelastyczności cen i płac (co wynika z niejednorodności gospodarek państw UE pomimo trwających procesów konwergencji) oraz rozprężenie dyscypliny budżetowej po wejściu do strefy euro znaczącej części krajów UE przy względnej łatwości transferu kapitału, stawiają pod znakiem zapytania dynamikę rozszerzania obszaru wspólne waluty. (fragment tekstu)
Referat wygłoszony na konferencji naukowej NBP w Falentach 22-23 października 2001 r. Autor podejmuje problem zakwalifikowania się do członkostwa w Unii Gospodarczej i Walutowej trzech krajów kandydujących: Polski, Czech i Węgier. Rozwija dwa wątki procesu konwergencji: 1. spełnienie kryteriów z Maastricht nie powinno być zbyt wielkim problemem; 2. spełnienie kryteriów z Maastricht nie uchroni przed kłopotami w obliczu wysokiego deficytu obrotów bieżących i potencjalnie zawyżonego kursu walutowego.
Celem artykułu jest (...) zweryfikowanie słuszności poglądu, że niekonsekwencja w polityce makroekonomicznej oraz nieodpowiedzialne odnoszenie się do kryteriów korwengencji w niektórych państwach, prowadzą do destabilizacji, czego rezultatem jest wzrost ryzyka systematycznego w państwach niestabilnych gospodarczo. Niniejsze opracowanie jest oparte na metodzie obserwacyjnej, obejmującej prezentację danych statystycznych. Skoncentrowano się na znalezieniu odpowiedzi na pytanie o konsekwencje, jakie niosą ze sobą kraje o wątpliwej stabilności i nieprzestrzegające warunków korwengencji, dla dalszego funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwłaszcza zaś dla członków Eurosystemu, w obszarze zachowania ich wiarygodności. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.