Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Opłaty egzekucyjne w świetle nowelizacji ustawy o komornikach sądowych i egzekucji z dnia 29 sierpnia 1997 r.

100%

Głuchowski J.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2007

|

nr 6

87-94

Artykuł ma na celu zaprezentowanie wybranych zagadnień dotyczących zmian wprowadzonych przez nowelizację ustawy o komornikach sądowych i egzekucji z dnia 29 sierpnia 1997 r. Głównym tematem w nim poruszonym jest nowe uregulowanie przedmiotu opłat egzekucyjnych oraz jego przyczyny i skutki. Ponadto przedstawiono w nim postulaty dotyczące zmian mających usprawnić egzekucję sądową. (abstrakt oryginalny)

2

Egzekucja sądowa w okresie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego

100%

Owsianka M.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2012

|

nr 21

50-58

W niniejszym opracowaniu podjęta została próba przeanalizowania postępowania egzekucyjnego w okresie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Zwrócona została również uwaga na znaczenie egzekucji z ruchomości oraz nieruchomości a także specyfikę funkcjonowania organów egzekucyjnych. (abstrakt oryginalny)

3

Zarzut jako środek prawny w egzekucji administracyjnej

75%

Palewicz G.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2022

|

nr 3

113-130

Niniejsze opracowanie dotyczy problematyki jednego z najczęściej wykorzystywanych w praktyce, w toku postępowania egzekucyjnego, środka prawnego ochrony zobowiązanego, jakim jest zarzut. Zagadnienie to ma szczególnie istotne znaczenie z praktycznego punktu widzenia, ocenianego przez pryzmat praw i obowiązków podmiotów uczestniczących w tym postępowaniu, tj. dla organu egzekucyjnego, wierzyciela, a w szczególności dla zobowiązanego. Omawiane zagadnienie jest tak ważne bowiem dotyczy ochrony praw zobowiązanego w szczególnie dotkliwym dla niego postępowaniu, jakim jest postępowanie egzekucyjne. W niniejszym opracowaniu dokonano analizy i oceny przepisów, w kontekście bardzo obszernych zmian w zakresie zarzutu, które zostały wprowadzone do ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji od dnia 30 lipca 2020 r. Zwrócono uwagę na znaczący wzrost pozycji wierzyciela w badaniu i rozstrzyganiu o zasadności zarzutu oraz na zmiany dotyczące trybu postępowania w sprawie zarzutu. W oparciu o dokonane ustalenia sformułowano wnioski końcowe.(abstrakt oryginalny)

4

Kontrowersje wokół instytucji protokołu stanu faktycznego sporządzanego przez komornika

75%

Drabek A.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2017

|

t. 18, z. 2, cz. 1 Zarządzanie publiczne : funkcjonowanie jednostek samorządu terytorialnego w aspekcie wielowymiarowym

161-173

Regulacja dotycząca protokołu stanu faktycznego sporządzanego przez komornika została zawarta w art. 2 ust. 3 pkt 3 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji [Dz. U.1997.133.882 z późn. zm.; dalej jako: "u.k.s.e."]; zgodnie z którym: "Komornikom powierza się w szczególności następujące zadania: sporządzanie protokołu stanu faktycznego przed wszczęciem procesu sądowego lub przed wydaniem orzeczenia na zarządzenie sądu lub prokuratora". Pomimo okoliczności, iż omawiana instytucja nie jest już novum legislacyjnym, budzi ona wciąż wątpliwości zarówno przedstawicieli doktryny, jak i praktyków. Niejasności dotyczą zwłaszcza prawidłowego zastosowania regulacji, ze szczególnym uwzględnieniem przysługujących komornikowi uprawnień w trakcie sporządzania protokołu stanu faktycznego. Niniejszy artykuł stanowi próbę rozwiązania niektórych problemów pojawiających się na gruncie stosowania omawianej instytucji. (fragment tekstu)

5

Doręczenia w postępowaniu przymusowym w Polsce i Niemczech

75%

Ostojski P.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2012

|

nr 2(27)

104-129

W systemach prawnych Niemiec i Polski skuteczność działań administracji publicznej względem podmiotów administrowanych w postępowaniu przymusowym w administracji została uwarunkowana doręczenia poszczególnych aktów administracyjnych i dokumentów tym podmiotom. Pomimo tych samych korzeni oraz założeń w odniesieniu do tej instytucji w obu porządkach prawnych, to jednak w przeciwieństwie do prawa polskiego, które doręczenia w toku postępowań administracyjnych traktuje w sposób prosty - nakazując zasadniczo w każdym przypadku doręczanie pism (art. 39 KPA), z kolei prawo niemieckie odróżnia w sposób wyraźny doręczenia (§ 2 ust. 1 VwZG) - jako sformalizowaną formę przekazania pisma jego adresatowi - od ogłoszenia aktu administracyjnego (§ 41 ust. 1 VwVfG). Przy czym ogłoszenie jest pojęciem szerszym i zawiera w sobie również formalne doręczenie. O odrębności tych terminów prawnych świadczy w sposób najwyraźniejszy regulacja prawa o doręczeniach w administracji w odrębnej ustawie. W doktrynie prawa niemieckiego zalicza się zaś postępowanie w sprawie doręczeń do jednej z trzech podstawowych procedur wchodzących w zakres ogólnego prawa administracyjnego. Powyższe odmienności w odniesieniu do kształtu prawnego doręczeń w prawie niemieckim i polskim należy odróżnić od konsekwencji prawnych, jakie niosą ze sobą w zakresie doręczeń odrębności w strukturze postępowania przymusowego w administracji w obu porównywanych systemach prawnych. (fragment tekstu)

6

Prawne instrumenty skutecznej egzekucji należności publicznoprawnych

75%

Dalkowska A. E.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

2016

|

50

|

nr 1

215-224

Skuteczność egzekucji administracyjnej oznacza możliwość realizacji jej podstawowego celu - przymusowego wykonania należności pieniężnych. Organy egzekucyjne i wierzyciele posiadają kompetencję i mogą stosować wobec dłużnika środki przymusu. Od ich aktywności i współpracy często zależy wynik postępowania egzekucyjnego. (abstrakt oryginalny)

7

Czynniki wywołujące nieefektywność egzekucji należności publicznoprawnych w Polsce

75%

Ostojski P.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

2016

|

50

|

nr 1

245-253

Artykuł dotyczy czynników, które powodują, że wdrożenie egzekucji administracyjnej nie przynosi oczekiwanych przez wierzycieli rezultatów w postaci ściągnięcia egzekwowanych zaległości. Zamiarem podjętego opracowania jest analiza rozwiązań prawnych prawa polskiego w celu wskazania podstawowych przyczyn nieefektywności postępowania egzekucyjnego w administracji. Artykuł posiada charakter dogmatyczny, stąd podstawową metodą badań, jaką zastosowano, jest metoda analityczno-prawna. Dodatkowo, choć w bardzo ograniczonym stopniu, w toku badań wdrożono metodę socjologiczną, która spełnia rolę wyłącznie pomocniczą. W rezultacie przeprowadzonej analizy, wspartej badaniami socjologicznymi, należy stwierdzić, że czynniki skutkujące niską efektywnością egzekucji administracyjnej w Polsce mają charakter strukturalny i dotyczą zarówno sfery faktycznej, jak i prawnej uprawnień oraz obowiązków tak wierzyciela, jak i organu egzekucyjnego. Czynniki te odnoszą się do niewydolnego systemu przygotowania egzekucji oraz do weryfikacji dopuszczalności egzekucji administracyjnej po zastosowaniu środków egzekucyjnych, w tym zawieszenia postępowania egzekucyjnego w tej fazie postępowania, a także ograniczonego zakresu działań - czy wręcz bierności - organu egzekucyjnego w ramach stosowania środków egzekucyjnych. (abstrakt oryginalny)

8

Dopuszczalność badania w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym zarzutu nieistnienia obowiązku

75%

Dąbek W.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2019

|

nr 6

34-48

Obecna regulacja prawna zawarta w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wywołuje wątpliwość co do dopuszczalnych granic badania przez organ egzekucyjny lub wierzyciela istnienia egzekwowanego obowiązku. Zawarte w artykule rozważania zmierzają do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy organ egzekucyjny lub wierzyciel, w ramach rozpatrywania zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, mogą wkraczać w sferę materialnoprawną, ukształtowaną w egzekwowanej decyzji, i badać istnienie egzekwowanego obowiązku na etapie postępowania egzekucyjnego. W artykule opowiedziano się za dopuszczalnością takiego badania, jednak ze znacznymi ograniczeniami, scharakteryzowanymi w tekście.(abstrakt oryginalny)

9

Wyjawienie majątku dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym w prawie hiszpańskim, włoskim i niemieckim

75%

Krakowiak M.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2016

|

98

71-88

Celem prezentowanego opracowania jest omówienie instytucji w egzekucji sądowej - wyjawienia majątku dłużnika w prawie hiszpańskim, włoskim i niemieckim. Charakter prawny tego środka jest tożsamy w kontynentalnych systemach prawnych. Celem wyjawienia majątku jest bowiem uzyskanie wiedzy o mieniu dłużnika, z którego można prowadzić skuteczną egzekucję. Autor opracowania przeanalizował przepisy hiszpańskiego kodeksu postępowania cywilnego (Ley de Enjuiciamiento Civil) - art. 589, 590, włoski kodeks (Codice di Procedura Civile) - art. 492, 492-bis i na koniec kodeks niemiecki (Zivilprozessordnung) - § 802a i nn. Dla kontrastu rozważań, jako sposób odnalezienia majątku dłużnika, autor w zakończeniu opracowania przywołał również przykład z systemu common law, rozwiązanie prawne określone jako Mareva Injunction (Freezing Injunction).(abstrakt oryginalny)

10

Instytucja upomnienia w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

75%

Ostojski P.

Samorząd Terytorialny

|

2011

|

nr 10

59-76

Zasada zagrożenia istnieje w prawie polskim od czasów dwudziestolecia międzywojennego. Wyrazem tej zasady jest obowiązek doręczenia - w pierwszej fazie procedury zmierzającej do przymusowego wykonania obowiązków publicznoprawnych - upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 ustawy z 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Autor dokonuje analizy roli, jaką upomnienie odgrywa w tym obszarze, oraz skutków, jakie niesie ze sobą zaniechanie wierzyciela na tym etapie. (abstrakt oryginalny)

11

Zamiana kary grzywny wymierzonej za przestępstwo skarbowe na zastępczą karę pozbawienia wolności

75%

Łukowiak B.

Przegląd Podatkowy

|

2023

|

nr 11

41-45

W omawianym orzeczeniu Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że art. 186 § 1 Kodeksu karnego skarbowego, zgodnie z którym jeżeli egzekucja grzywny okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, dotyczy wyłącznie osób ukaranych za popełnienie wykroczenia skarbowego. Zdaniem najwyższej instancji sądowej sposób wymierzania zastępczej kary pozbawienia wolności osobom ukaranym karą grzywny za popełnienie przestępstwa skarbowego został z kolei uregulowany w Kodeksie karnym wykonawczym. Analizując zarówno brzmienie omawianego przepisu, jak i jego otoczenie normatywne, w pracy tej starano się wykazać, że choć stanowisko to należy uznać za trafne, istnieje wiele innych - niedostrzeżonych przez Sąd Najwyższy - argumentów przemawiających za niemożliwością stosowania art. 186 § 1 Kodeksu karnego skarbowego w procesie wykonywania kary grzywny orzeczonej w związku z popełnieniem przestępstwa skarbowego.(abstrakt oryginalny)

12

Egzekucja administracyjna wykonywana przez organy samorządu terytorialnego - potrzeba zmian

75%

Grześkiewicz W.

Samorząd Terytorialny

|

2012

|

nr 6

70-82

Znaczny przyrost zaległości i pogorszenie skuteczności egzekucji administracyjnej należności stanowiących dochody Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego oraz wyrywkowe regulacje przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji pozwalają stwierdzić, że obecny stan jest zły i wymaga usprawnienia organizacji służb egzekucyjnych. Autor zwraca uwagę na obniżenie efektywności egzekucji administracyjnej oraz potrzebę rozszerzenia kompetencji samorządowych organów egzekucyjnych. Wskazuje na istniejące uwarunkowania oraz wyzwania stojące przed organami egzekucyjnymi jednostek samorządu terytorialnego, które muszą zdawać sobie sprawę, że na poprawę płynności finansowej istotny wpływ ma wielkość zaległości w podatkach i opłatach stanowiących ich dochody. Artykuł diagnozuje przyczyny tego stanu i wskazuje kierunki postulowanych usprawnień. (abstrakt oryginalny)

13

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 24 marca 2015 r. (III SA/Wr 838/14) : glosa (aprobująca)

75%

Drelichowska A.

Samorząd Terytorialny

|

2016

|

nr 11

85-88

Wniosek o wyłączenie spod egzekucji, który jest w stanie skutecznie wszcząć postępowanie w tym zakresie, można złożyć dopiero wówczas, gdy zostanie skierowana do danej rzeczy egzekucja administracyjna. (abstrakt oryginalny)

14

Główne przyczyny trudności w praktycznej realizacji obowiązków komornika sądowego jako płatnika podatku od towarów i usług

75%

Chojnacki T. K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

2016

|

50

|

nr 1

659-666

Przedmiotem artykułu jest analiza problemów napotykanych przez komornika sądowego w wykonywaniu przez niego obowiązków płatnika podatku od towarów i usług. W pracy pokazano główne kontrowersje występujące w doktrynie i najważniejsze orzeczenia dotyczące omawianego tematu. (abstrakt oryginalny)

15

Nakładanie i egzekwowanie obowiązków publicznoprawnych a psychologia długu

75%

Grunwald A., Szpor A.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2012

|

nr 3(28)

55-87

Obowiązki publicznoprawne - tj. obowiązki prawne, nakładane na administrowanych w interesie publicznym - bywają lekceważone, a ich spełnianie - przewlekane. Dzieje się tak z różnych powodów. Zdarzają się przypadki niesłusznego nałożenia obowiązków; podporządkowanie się im przez obciążonego nie tylko narażałoby na szwank jego interesy, ale było by sprzeczne z interesem publicznym. Bywa i tak, że zakres obowiązku i jego ciężar zaskakuje, a jego spełnienie przekracza w danym momencie rzeczywiste możliwości administrowanego. Takim sytuacjom zapobiegać ma - w zasadzie - ustanawianie prawa: wyznaczanie - na przyszłość i w sposób generalny - treści obowiązków i przesłanek ich nałożenia (normy materialne), a także zasad i trybu przypisy-wania ich w danym momencie konkretnym podmiotom (normy proceduralnej. Czasem jednak administrowani powstrzymują się od dobrowolnego wykonania obowiązku, choć został on niedwuznacznie sformułowany i prawidłowo nałożony przez dysponenta władzy publicznej, a jego spełnienie wydaje się leżeć w zasięgu ich możliwości. (fragment tekstu)

16

Bank, komornik i tajemnica

75%

Bieżuński P.

Bank

|

2009

|

nr 4

66-67

W artykule przedstawiono zagadnienia związanie z tajemnicą bankową i korzystaniem przez komorników sądowych z uprawnień wynikających z Prawa bankowego. Kontrowersje budzi zakres informacji jakich może żądać komornik od banku i jakich bank ma obowiązek udzielić. Problem ten jest źródłem konfliktu obu środowisk, gdyż przepisy regulujące udzielanie przez banki informacji stanowiących tajemnicę bankową nie są precyzyjne.

17

Organ gminy jako administracyjny organ egzekucyjny

75%

Madej B.

Samorząd Terytorialny

|

2013

|

nr 12

64-76

Problematyka organów jednostek samorządu terytorialnego jako organów administracji publicznej jest często podnoszona w doktrynie i praktyce. Znacznie rzadziej przedstawia się status tej kategorii organów jako organów egzekucyjnych. Dlatego zagadnienie to jest przedmiotem zainteresowania autorki, która w artykule ogranicza rozważania do organu gminy mającego kompetencje w zakresie egzekucji administracyjnej zarówno obowiązków niepieniężnych, jak i pieniężnych. Analizując obowiązujące w przedmiotowym zakresie rozwiązania prawne, autorka zwróciła uwagę na konieczność zmian ze względu na występujące niejednokrotnie na ich podstawie praktyczne problemy. (abstrakt oryginalny)

18

System finansowania działalności komornika jako organu egzekucyjnego

75%

Kolański J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2000

|

nr 877

25-45

Referat obejmuje problematykę statusu prawnego, zadań oraz sposobu finansowania działalności komornika, w świetle Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych. Przedstawiona została kancelaria komornika jako samofinansująca się i niezależna jednostka organizacyjna, nie wchodząca w skład struktury sądowej. Autor, hipotezę badawczą dotycząca wpływ zmian ustawodawczych na skuteczność egzekucji sądowej i obniżanie jej kosztów, oparł o doświadczenia własne, środowiska komorniczego oraz na podstawie danych opublikowanych przez Ośrodek Badawczy przy Krajowej Radzie Komorników. Autor stwierdził, że omawiana ustawa stanowi pierwszy etap w kierunku całkowitego usamodzielnienia się komorników pod względem finansowyn i ekonomicznym.

19

Wydanie nieruchomości - zagadnienia wybrane

63%

Bielak Z.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Finansów i Prawa w Bielsku Białej

|

2016

|

nr 1

79-94

Wywołany w tytule artykułu problem obejmuje szereg zagadnień związanych z zakresem uprawnień komornika sądowego wszczynającego egzekucję na podstawie tytułu wykonawczego zobowiązującego dłużnika do wydania nieruchomości, w tym dopuszczalnością prowadzenia egzekucji wydania nieruchomości służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika przeciwko innym osobom niż wskazane w tytule wykonawczym. W opracowaniu dopuszcza się możliwość prowadzenia egzekucji opróżnienia pomieszczeń z osób i rzeczy na podstawie tytułu wykonawczego zobowiązującego do wydania nieruchomości, jednocześnie odmawiając wierzycielowi możliwości prowadzenia egzekucji " erga omnes ". Postuluję dokonywanie wykładni przepisów w ścisłym związku ze słusznym interesem wierzyciela i konieczną ochroną praw dłużnika. (abstrakt oryginalny)

20

Organizacja Trybunału Konstytucyjnego w Polsce

63%

Woch M.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2012

|

nr 1 (3)

175-192

W modelu polskiego Trybunału Konstytucyjnego kadencyjność jako niedopuszczalność odwołania sędziego w czasie jego obecnie 9-letniej kadencji, wchodzi do systemu gwarancji zawodowych i w tym ujęciu pokrywa się z nieusuwalnością sędziów sądów powszechnych, Sądu Najwyższego, NSA i sądów wojskowych. Natomiast jeżeli chodzi o przyjęte rozwiązania proceduralne w naszym sądownictwie konstytucyjnym w kwestii powoływania sędziów Trybunału, to wygląda ona następująco: 1) ,,Trybunał Konstytucyjny składa się z 15 sędziów, wybieranych indywidualnie przez Sejm na 9 lat spośród osób wyróżniających się wiedzą prawniczą . Ponowny wybór do składu jest niedopuszczalny". ,,Kandydatów na stanowisko sędziego Trybunału przedstawia co najmniej 50 posłów lub Prezydium Sejmu. Uchwała Sejmu w sprawie wyboru sędziego Trybunału zapada bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby posłów". (fragment tekstu)