Od 2000 r. w handlu międzynarodowym obserwowana jest silna ekspansja Chin. W latach 2000-2015 w niemal wszystkich gospodarkach na świecie, chociaż w niejednakowym stopniu, nastąpił wzrost znaczenia Chin jako rynku eksportowego. Najmniejsze znaczenie mają Chiny w eksporcie krajów Europy Środkowej i Wschodniej. W czterech krajach Europy Środkowej (Polska, Czechy, Słowacja i Węgry) udział Chin w eksporcie stanowi zaledwie 1,0% do 1,5%, a więc pozostaje zdecydowanie mniejszy niż w krajach Europy Zachodniej. Ogólnie rzecz biorąc, znaczenie Chin w eksporcie oraz struktura dostaw do tego kraju są w Europie Środkowej wynikiem strategii realizowanych przez duże korporacje międzynarodowe. Ich rola jest szczególnie istotna w eksporcie na rynki odległe geograficzne. W przypadku Czech, Słowacji i Węgier można powiedzieć, że korporacje w ograniczonym stopniu wspierały eksport na rynek chiński, natomiast w przypadku Polski ich wpływ był raczej negatywny. Duże różnice w znaczeniu Chin w eksporcie i imporcie powodują, że wszystkie cztery analizowane kraje notują deficyt w handlu z Chinami. Udział Chin w imporcie krajów Europy Środkowej jest bowiem zbliżony do tego, jaki charakteryzuje import krajów Europy Zachodniej. Pogłębianie się deficytu w handlu z Chinami nie prowadzi jednak do powiększania się ujemnego salda w handlu ogółem w tych krajach. Towary importowane z Chin w dużej mierze zastępują import z pozostałych krajów, głównie Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)