Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 44

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Divestment
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Tematem artykułu są dywestycje - ich istota, przesłanki oraz podejścia umiejscawiające dywestycje w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
Artykuł porusza problematykę dywestycji w warunkach gospodarki rynkowej.
W dalszej części artykułu uwagę skoncentrowano na omówieniu wybranych problemów poszczególnych etapów procesu podejmowania decyzji tylko w odniesieniu do alternatywy dywestowania (nie zajmując się bliżej alternatywą zachowania dotychczasowego status quo). (fragment tekstu)
Należy podkreślić, że decyzje dywestycyjne nie stanowią alternatywy dla konieczności podejmowania decyzji inwestycyjnych; stanowią one raczej komplementarne dopełnienie mechanizmu dokonywania zmian, adoptowania się do nowych warunków gospodarowania. (fragment tekstu)
Przedsiębiorstwa przełomu XX i XXI wieku nie koncentrują się na czynnikach materialnych i środkach finansowych ale na zasobach informacji, kapitale ludzkim i kreatywności, które są istotne dla w celu osiągnięcia sukcesu. W artykule omówiono restrukturyzację jako narzędzie wykorzystania potencjalnych możliwości "gospodarki opartej na wiedzy".
Uszczegółowiając tezy sformułowane w 1 części mojego tekstu, należałoby stwierdzić, że polskie przedsiębiorstwa wykazują raczej niewielką skłonność do dokonywania dywestycji, czyli wyboru opcji, która, eliminując nieefektywne elementy składowe przedsiębiorstwa, pozwalałyby na względnie radykalną poprawę sytuacji danego podmiotu gospodarczego. (fragment tekstu)
W artykule dokonano próby dostosowania miar oceny ekonomicznej inwestycji dla potrzeb oceny działań dywestycyjnych w gospodarstwach rolniczych. Dostosowaniu poddano trzy miary dynamiczne, tj. wartość bieżącą netto (NPV), wewnętrzną stopę zwrotu (IRR) oraz wskaźnik rentowności inwestycji (PI). Przeprowadzone modelowe obliczenia wskazują na możliwość zastosowania zmodyfikowanych miar jedynie w przypadku przeciwstawieństwa początkowych wartości wpływów uzyskanych ze zbycia składnika czynników produkcji z następującymi w wyniku tego zbycia zmniejszeniami dochodu osobistego rodziny rolniczej w stosunku do roku wyjściowego analizy. Jednocześnie wskazano na element czasowy przyjętych rozważań. Efektywność działań dywestycyjnych zmniejsza się wraz z wydłużaniem się okresu obliczeniowego. Zmodyfikowane miary mogą znaleźć w praktyce zastosowanie do oceny opłacalności dywestycji w zakresie ziemi i kapitału. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Czynniki efektywności dywestycji zasobowych gospodarstw rolnych w Polsce
75%
Podjęto problematykę ograniczania zasobów czynników produkcji wykorzystywanych w gospodarstwach rolniczych. Jedną z opcji strategicznych stosowanych w rolnictwie, mających na celu podnoszenie efektywności wykorzystania czynników produkcji są dywestycje, stanowiące element restrukturyzacji prowadzący do zmian w sferze organizacji procesów produkcji i zasobów gospodarstwa. Celem opracowania była próba identyfikacji i ocena kluczowych czynników efektywności dywestycji w towarowych gospodarstwach rolnych w Polsce. W badanej próbie gospodarstw przeważały działania polegające na ograniczaniu czynnika pracy i ich skutkiem było zwiększenie zarówno dochodów gospodarstw, jak też efektywności wykorzystywania czynników produkcji. Wycofywanie czynnika ziemi oraz kapitału wpływało natomiast niekorzystnie na badane gospodarstwa rolnicze, skutkując zmniejszeniem dochodów badanych warsztatów rolnych. (abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Dywestycje antycypacyjne a efektywność wykorzystania zasobów gospodarstwa
75%
Zarówno procesom upadku, jak i transformacji gospodarstw rolniczych towarzyszą bardzo często dywestycje. Celem badań była ocena zmian w efektywności wykorzystania zasobów ziemi, pracy i kapitału w gospodarstwach rezygnujących z chowu krów mlecznych lub trzody chlewnej na rzecz działalności alternatywnej. W przypadku poddanych analizie grup gospodarstw dokonujących dywestycji produkcyjnych o charakterze antycypacyjnym, rezygnacja z jednej działalności i zwiększenie zakresu drugiej, sprzyjała poprawie wskaźników efektywności ekonomicznej, wykorzystania zasobów ziemi i pracy. Prawidłowości takich nie stwierdzono w przypadku pomiaru efektywności wykorzystania majątku trwałego, gdzie część badanych grup gospodarstw reorganizujących produkcję z wykorzystaniem dywestycji uzyskała niższe wskaźniki efektywności niż grupy kontynuujące chów obydwóch grup zwierząt. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania była próba oszacowania skali procesu upadku ekonomicznego gospodarstw rolniczych w Polsce oraz kontynuacja rozważań nad czynnikami hamującymi procesy przemian w strukturze obszarowej gospodarstw. Ilustrację empiryczną dla procesów rezygnacji z działalności rolniczej stanowiły dane statystyki masowej GUS. Rozważania teoretyczne objęły m.in. zagadnienie "blokady kulturowej" i "twórczej destrukcji". Według autora na atak ze strony "wichrów twórczej destrukcji" narażone są przede wszystkim gospodarstwa mające grunty o dobrej lokalizacji oraz duże gospodarstwa towarowe. Dla przyszłości zasobów ziemi pozostających w małych gospodarstwach socjalnych kluczowe będą wprowadzane zmiany w systemie podatkowym, ubezpieczeniowym oraz wspólnej polityce rolnej. (abstrakt oryginalny)
Reforma systemu rolniczych ubezpieczeń społecznych w Polsce budzi bardzo wiele kontrowersji, wątpliwości dotyczą m.in. możliwości ubezpieczenia w systemie rolniczym przedsiębiorców posiadających ziemię. Celem podjętych badań była identyfikacja powiązań pomiędzy działalnością rolniczą a pozarolniczą działalnością gospodarczą prowadzoną przez właścicieli gospodarstw rolnych. Uzyskane wyniki badań wskazują na schyłkowy charakter produkcji rolniczej w analizowanych podmiotach należących do rolników- -przedsiębiorców. Jednocześnie forsowane przez niektóre środowiska propozycje włączenia rolników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą do systemu powszechnych ubezpieczeń społecznych (ZUS) mogą skutkować przenoszeniem prowadzonej działalności do tzw. szarej strefy, co zaszkodziłoby całemu systemowi finansów publicznych. (abstrakt oryginalny)
Fuzje i przejęcia, będące symptomem dokonujących się zmian, mogą stanowić inspirację do realokacji wewnętrznych i zewnętrznych zasobów integrujących się firm. Dywestycje są logicznym następstwem procesu przegrupowywania zasobów rzeczowych i ludzkich. Nie powinny być jednak postrzegane jako porażka procesów fuzji i przejęć. Efekt dywestycyjny jako komplementarny do efektu synergicznego fuzji i przejęć jest istotnym uwarunkowaniem osiągnięcia celów rozwoju strategicznego przedsiębiorstw które się integrują. (abstrakt oryginalny)
Coraz częściej obserwujemy procesy ograniczania lub zaniechania produkcji rolniczej przez gospodarstwa rolne. Równocześnie następują procesy realokacji zasobów, znaczna część tych zasobów zostaje przesunięta do pozarolniczych działów gospodarki. Zjawiska te opisywane są w literaturze m.in. jako upadek ekonomiczny, upadłość gospodarstw rolniczych, co w wielu przypadkach jest nieuzasadnione. Ograniczanie produkcji i zaangażowania zasobów rodziny rolniczej w produkcję rolną można bowiem rozpatrywać jako elementy restrukturyzacji specyficznego podmiotu gospodarczego, jakim jest gospodarstwo rolne. Jedną z opcji strategicznych takiej restrukturyzacji mogą być dywestycje. W prezentowanym opracowaniu podjęto próbę adaptacji terminu „dywestycje” na potrzeby ekonomiki rolnictwa, co jest niezbędne dla usprawnienia analizy i opisu procesów zachodzących w gospodarstwach rolnych. Przedstawione rozważania nie wyczerpują zagadnienia, rozpoznania wymagają m.in.: skala, przebieg, struktura i efektywność dywestycji w rolnictwie, gdyż obecnie brak jest opracowań w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
Procesy destrukcji są słabo rozpoznane w odniesieniu do specyficznych podmiotów gospodarczych, jakimi są gospodarstwa rolnicze. Celem opracowania była próba terminologicznego rozgraniczenia między pojęciami: dywestycje oraz upadek ekonomiczny gospodarstw rolniczych. Rozważania teoretyczne zilustrowano danymi statystyki masowej pokazującymi skalę rezygnacji gospodarstw rolniczych w Polsce z działalności rolniczej oraz wynikami badań jakościowych przeprowadzonych wśród 50 właścicieli ziemi z województwa podkarpackiego. Prezentowane rozważania pozwoliły doprecyzować pojęcie dywestycji, podkreślając zakres i trwałość dokonywanych zmian destrukcyjnych oraz ich planowy i celowy charakter.(abstrakt oryginalny)
Zaprezentowano główne założenia a także genezę koncepcji lean management. Przedstawiono korzyści z wdrożenia tej koncepcji. Pokazano zależność między koncepcją lean management a elastycznością zatrudnienia.
The article is aimed at putting in order factors decisive for the risk of foreign divestment in Poland during the COVID-19 pandemic. The research covered factors regarding market, cost, industry, law, and political factors that can be important for the assessment of the risk of divestment and was based on a conjoint analysis. Such an analysis allowed for estimating the partial utilities of the surveyed companies and the subsequent calculation of the importance level of variables which represent the determinants of divestment risk. In addition, estimated partial utilities enabled the preliminary segmentation of foreign investors according to their similar preferences as to the evaluation of investment risk factors during the pandemic. Research was based on the results of a survey conducted among investors engaged in FDI in Poland with the assumption of two hypothetical scenarios of the development of the COVID-19 pandemic: optimistic and pessimistic. Based on the obtained results, it can be concluded that, irrespective of how the pandemic develops, divestment in services bears the greatest risk. The number of factors which are considered to be important determinants of foreign divestment increases along with the pessimistic scenario of the pandemic's development including, for example, cost factors and FDI in various economic sectors.*(original abstract)
W pierwszym rozdziale zdefiniowano pojęcie dywestycji oraz przedstawiono przesłanki, które przesądzają o ich obecności w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Wskazano na ewolucyjny sposób dochodzenia do wykorzystania dywestycji jako elementu koncepcji strategicznego zarządzania przedsiębiorstwem. Zaprezentowano także stan zaawansowania badań nad tą problematyką oraz wnioski wynikające z próby oceny tego stanu. W drugim rozdziale pracy omówiono rodzaje dywestycji, które (ze względu na poszczególne kryteria) stanowią szeroką gamę zróżnicowanych działań, oraz rolę dywestycji, które (jako przejaw "twórczej destrukcji") warunkują dalszy rozwój przedsiębiorstwa. Odwołując się do przykładów dywestycji znanych firm, w dalszej części tego rozdziału przedstawiono skalę, przyczyny oraz podstawową formę dokonywania dywestycji w przedsiębiorstwie funkcjonującym w ukształtowanej gospodarce rynkowej. Trzeci rozdział pracy poświęcono na scharakteryzowanie dywestycji jako zabiegu restrukturyzacyjnego w polskim przedsiębiorstwie. Wykorzystując wyniki badań przedstawiono strukturę rodzajową tych działań i związane z nimi czynniki. Zidentyfikowano mechanizm oraz podstawowe bariery przebiegu tych procesów w przedsiębiorstwie, a także skutki z nimi związane. W rozdziale czwartym, respektując strukturę procesu dywestycyjnego jako opcji wybranej na etapie planowania strategicznego, przedstawiono - wykorzystując ideę studium wykonalności, tj. divestment feasibility study - procedurę przygotowania i wdrożenia decyzji dywestycyjnej. Jednocześnie wskazano na warunki, których realizacja wiąże się ze spełnieniem postulatu racjonalności metodologicznej decyzji dywestycyjnej. Traktując dywestycje jako integralny element procesu restrukturyzacyjnego, podjęto próbę sformułowania zaleceń/dyrektyw, których wypełnienie warunkuje sprawność i skuteczność tych działań. (fragment tekstu)
Proces dywestycji w handlu towarzyszy procesowi internacjonalizacji przedsiębiorstw. Wskazuje się zarówno na czynniki makro- jak i mikroekonomiczne determinujące zakres i tempo internacjonalizacji w handlu. Internacjonalizacja sektora stała się istotnym czynnikiem rozwoju systemów dystrybucji i konkurencyjnych struktur handlu na poszczególnych rynkach wewnętrznych. Dywestycje - najczęściej przeciwstawiane procesowi inwestycji - uległy istotnym zmianom w ostatnich latach. Nowoczesne ujęcie dywestycji zwraca uwagę na dynamiczne zmiany w otoczeniu międzynarodowym oraz różnice w procesie dywestycji na rynkach wewnętrznym i międzynarodowym. Na przykładzie kilku koncernów detalicznych (Ahold, Tesco, Carrefour, Marks & Spencer) przedstawiono strategie rozwoju oraz plany naprawcze firm nie radzących sobie ze swoimi międzynarodowymi operacjami. Okazuje się, że same przesłanki internacjonalizacji nie są wystarczające do odniesienia sukcesu na rynku zagranicznym. Globalizacja detalistów, jeśli jest pozbawiona odpowiedniej kontroli, może prowadzić do upadku firmy.
Internacjonalizacja handlu w latach 80. i 90. XX w. postrzegana była jako szansa szybkiego wzrostu, ale pod koniec wieku stała się dla wielu międzynarodowych detalistów realnym zagrożeniem. Rozwój ilościowy rynków zagranicznych nie był związany z dążeniem do zdobycia na nich dominującej pozycji. W efekcie wielu operatorów działa na dużej liczbie rynków, na których ich pozycja jest marginalna. Skłania to wielu operatorów do wycofywania się z tych rynków, na których nie osiągnięto oczekiwanych efektów. (abstrakt oryginalny)
20
63%
Opracowanie podejmuje coraz bardziej aktualne zagadnienie dywestycji w gospodarstwach rolniczych. Procesy ograniczenia, czy też rezygnacji z niektórych działalności rolniczych stanowią naturalny element ewolucji gospodarstw rolnych, jednak w warunkach turbulentnego otoczenia dynamika tego zjawiska ulega przyspieszeniu, mogąc stanowić przejaw upadku lub rozwoju podmiotów gospodarczych. Celem opracowania była próba oszacowania skali i struktury zjawiska dywestycji produkcyjnych w indywidualnych gospodarstwach towarowych. Rozważania teoretyczne zostały uzupełnione o wyniki analiz uwzględniających typ produkcyjny gospodarstwa. Najliczniejszą grupę wśród 6881 badanych gospodarstw stanowiły gospodarstwa rezygnujące z uprawy ziemniaków 1086 oraz rezygnujące z chowu trzody chlewnej 1177. Większość zaobserwowanych przypadków rezygnacji z działalności produkcyjnej należy uznać za działania porządkujące organizację gospodarstwa: koncentrację (dekoncentracje) produkcji, będącą wynikiem specjalizacji lub/i uproszczeń w prowadzonej działalności. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.