W Rozdziale 1 Działu XI pt. "Dokumentacja" ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług1 - dalej u.p.t.u. - poświęconym fakturom ustawodawca umieścił m.in. art. 106e zawierający wymogi dotyczące treści tego podstawowego dokumentu związanego z obrotem gospodarczym, a szczególnie z procesem wymiany towarów i usług, gdzie pojawiają się także prawa i obowiązki dotyczące VAT. Kierując się analogicznymi rozwiązaniami unijnymi, umożliwił on pewien zakres uproszczeń dotyczących drobnych transakcji, gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł albo 100 euro, jeżeli kwota ta jest określona w euro. Uregulowania te są zawarte w ust. 5 pkt 3 art. 106e u.p.t.u. Cały ust. 5 odnosi się do kilku różnych sytuacji, w których są dopuszczalne pewne uproszczenia w treści faktury. Użyłem słowa "dopuszczalne", mógłbym użyć "możliwe" lub innego charakteryzującego uprawnienie fakultatywne, z którego wystawiający fakturę może, ale nie musi skorzystać. Pierwsze zdanie, wspólne dla całego art. 106e ust. 5 u.p.t.u., brzmi bowiem następująco: "Faktura może nie zawierać: (...)". Może nie zawierać, czyli nie musi zawierać, nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by zawierała. Konkludując, nabywca nie posiada uprawnienia do żądania wystawienia faktury uproszczonej, o skróconej treści, dla czynności, w której kwota należności ogółem wynosi 450 zł lub mniej, jeżeli wystawca chce wyemitować fakturę o pełnej, opisanej w art. 106e ust. 1 pkt 1-15 u.p.t.u. treści. Takie sformułowania ustawowe uprawniają postawienie tezy, że przepis pozwala na pominięcie co najwyżej danych w nim wskazanych, ale niekoniecznie wszystkich z nich, można pominąć tylko niektóre. Taki ograniczony zakres danych w dokumencie źródłowym pozwala nabywcy na odliczenie podatku naliczonego związanego z transakcją dokumentowaną taką fakturą, oczywiście jeśli od danego rodzaju zakupu przysługuje prawo do odliczenia.(fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.