Celem artykułu jest określenie wpływu mediów na kształtowanie struktury partycypacji politycznej w serwisie Twitter, która przybiera formę obserwowania przez użytkowników profili wybranych polityków. Koncepcja i metody badań: głównym założeniem analizy jest uwydatnienie bipolarności procesów komunikacyjnych, będących jednocześnie odbiciem interakcji społecznych i politycznych w Polsce, oraz przedstawienie określonej koncepcji analitycznej, pozwalającej wskazać pozycję mediów w kształtowaniu i przenoszeniu aktywności użytkowników. Proces badawczy polegał na dwupoziomowej analizie. Na poziomie pierwszym skupiała się ona na określeniu rangi mediów informacyjnych oraz ich roli i pozycji w strukturze sieci tworzonej przez odbiorców. Na poziomie drugim prowadziła zaś do stworzenia modelu klasyfikatora binarnego oraz oszacowania jego możliwości predykcyjnych w odniesieniu do mediów i wybranych polityków. Stworzona koncepcja analityczna opiera się głównie na danych ilościowych, a w ich pozyskaniu, obróbce i analizie wykorzystano język programowania R oraz protokół Twitter REST API, umożliwiający dostęp do publicznych danych. W ramach projektu przeanalizowano struktury relacji charakterystyczne dla 8 366 926 użytkowników. Wyniki i wnioski: badania uwydatniły podział opinii publicznej widoczny w sieciach komunikacji tworzonych przez użytkowników. Przeprowadzona analiza wykazała siłę poszczególnych mediów, które mogą wpływać na decyzje publiczności o obserwacji danego polityka w przestrzeni serwisu Twitter. Eksploracja unikalnych sieci relacji użytkowników, oparta na statystycznej analizie korelacji oraz regresji binominalnej, potwierdziła tendencję użytkowników obserwujących media uznane za konserwatywne lub prawicowe oraz lewicowe lub centrowe do obserwowania odpowiednio profilu Andrzeja Dudy lub Rafała Trzaskowskiego. W ramach przeprowadzonych badań oszacowano również siłę predykcyjną stworzonego modelu. Oryginalność i wartość poznawcza: projekt, którego wyniki prezentowane są w niniejszym artykule, stanowi wstęp do badań nad tworzeniem struktur komunikacyjnych w serwisie Twitter. Wykorzystanie większości liczących się polskich mediów dostarcza wiedzy nie tylko na temat rangi poszczególnych nadawców i wydawców mogących mieć wpływ na wybory podejmowane przez użytkowników ale również prezentuje niewykorzystaną dotychczas koncepcję modelu klasyfikatora binarnego w określaniu sieci relacji medialno-politycznych w polskiej wersji serwisu Twitter.(abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.