Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  EU Constitution
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Autor przedstawia przegląd niemieckich i francuskich idei zjednoczonej Europy od początku Wspólnoty Europejskiej. Specjalną uwagę poświęca roli Francji i Niemiec w przygotowaniu konstytucji. Autor wyznaje tezę, że obydwa kraje wywarły dominujący wpływ na ostateczny kształt europejskiej konstytucji. W wyniku francusko-niemieckich kontrowersji i wypracowanego później kompromisu, kluczowe artykuły konstytucji dot. instytucji nadały Unii Europejskiej nowy system polityczny, z federacyjno-narodową strukturą i punktem ciężkości położonym na międzypaństwową współpracą.
"Traktat konstytucyjny" czy "traktat ustanawiający konstytucję dla Europy"? Już pierwsza część nazwy jest sporna. Dlaczego "dla Europy", skoro jest to traktat Unii Europejskiej? Zostało tak jednak zapisane przez Prezydium Konwentu. Z drugiej strony projekcja politycznego projektu, jakim jest Unia Europejska, pozwala uruchomić wyobraźnię i uznać, że traktat Unii Europejskiej będzie wzorcem i standardem dla Europy. Należy tak założyć, choć nie wiadomo, czy się skończy na podobnej nazwie Traktatu, ponieważ chcę to wyraźnie podkreślić - pracujemy w świadomości, iż w przyszłości Unia Europejska nie będzie pokrywać się z kontynentem europejskim. Ma to naturalnie dalsze skutki. Zakładam, że mniej więcej do roku 2020 Unia Europejska zakończy swoje rozszerzanie najwyżej jeszcze na Serbii, Macedonii i Mołdawii. Rosja, Białoruś, Ukraina czy Kazachstan mają raczej małe szanse na przystąpienie do Unii. Wiadomo jednak, że Wspólnota nie może już funkcjonować w dotychczasowych regułach. (fragment tekstu)
Po rokowaniach w Brukseli, droga Polski do Unii Europejskiej nieco się skomplikowała ze względu na niewyrażenie zgody w przyjęciu nowej konstytucji UE przez stronę polską. Nie oznacza to odwleczenia się daty akcesji naszego kraju do Wspólnot, lecz może spowodować nieprzewidziane komplikacje w dalszej współpracy z dotychczasowymi członkami UE.
In December 2003, the European governments were unable to agree on a (new) constitution for the European Union. The most visible point of disagree was the ponderation of votes in the European Council. The main protagonists were the governments of Germany and France on the one hand and those of Spain and Poland on the other hand. Thus, the lines of division concerning the war against Iraq resurfaced. At that time, the governments in Paris and Berlin pleaded for a multilateral and non-military solution whereas the governments of Aznar and Miller were the main US allies in Europe besides the British government. This indicates that interpretations of the disagreement that highlight national egoisms and incapable Italian concialition efforts do not go to the core of the issue. The disagreements go much deeper. As the Polish foreign minister, Wlodzimierz Cimoszewicz, underlined, it is a struggle for the "form of integration" (cit. in HlouSek 2004: 20). The dividing line is mainly, though not exclusively, between governments in centre and periphery. The question is whether an instutional model acceptable to all member state migjht emerge from the debate. (original abstract)
Proces integracji europejskiej dotyczy głównie aspektów ekonomicznych, pomimo zamierzeń ojców obecnej Unii Europejskiej Jeana Monneta i Roberta Schumana dotyczących utworzenia federacji europejskiej z politycznymi instytucjami ponadnarodowymi. Perspektywa utworzenia federacji europejskiej jest nadal odległa, ponieważ nie ma jedności odnośnie ostatecznej politycznej formuły UE. Ustanowienie federacji wymagałoby przełomowych reform instytucjonalnych, takich jak: powołanie rządu europejskiego, dwuizbowego Parlamentu czy tworzenia kategorii "narodu europejskiego". W artykule omówiono istotę federalizmu i już istniejące elementy federalizmu w konstrukcji europejskiej. Skupiono się na wpływie federalizmu na rozwój integracji europejskiej wobec dwóch obecnych nurtów: ponadnarodowego i międzyrządowego.
Przedstawiono aktualny kształt projektu traktatu konstytucyjnego Unii Europejskiej w kontekście podstawowych zasad, praw i przywilejów w dziedzinie szeroko pojmowanej polityki społecznej.
Dokonana w Traktacie Konstytucyjnym reforma instrumentów prawnych sprowadza się do ich uporządkowania i wykreowania nowej kategorii aktów nazwanych nieustawodawczymi. Postawiono tezę, że rekonstrukcja porządku hierarchicznego na podstawie przyjętych przepisów Traktatu Konstytucyjnego jest trudna i budzi poważne wątpliwości interpretacyjne.
W projekcie konstytucji UE zagadnienia związane z udziałem parlamentów krajowych w sprawach Unii Europejskiej zostały uregulowane przede wszystkim w specjalnym protokole. Jak wynika z treści preambuły projektu tego protokołu, jego celem jest zachęcenie parlamentów narodowych do aktywnego udziału w przedsięwzięciach Unii europejskiej, a także zwiększenie możliwości wyrażania ich punktu widzenia w kwestiach, które mogą stanowić dla ich szczególny przedmiot zainteresowania. W związku z powyższym, protokół koncentruje się na dwóch zagadnieniach, a to kwestii właściwego informowania parlamentów narodowych o sprawach rozpatrywanych na forum unijnym oraz współpracy między Parlamentem Europejskim i parlamentami narodowymi, a także między samymi parlamentami narodowymi. Istotne znaczenie dla określenia roli parlamentów krajowych w nowej architekturze europejskiej posiadają również przepisy projektu traktatu dotyczące zasady pomocniczości, w tym protokół w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. (fragment tekstu)
9
Content available remote Wolność religii i wolność ode religii - model europejski
61%
Artykuł dotyczy współczesnej debaty o miejscu religii w europejskiej przestrzeni publicznej. Istotne w ostatnich latach były dyskusja dotycząca możliwości odwołania się do chrześcijańskich korzeni w preambule Konstytucji UE oraz wyrok ETPCz w sprawie Lautsi przeciwko Włochom. Autor, opisując różne modele unormowania stosunków państwo - Kościół, wskazuje, że w Europie nie kwestionuje się zasady wolności religii i wolności od religii. Istniejący spór dotyczy najbardziej odpowiedniego sposobu uregulowania symbolicznego i ikonograficznego splatania Kościoła i państwa. Stanowisko laickie z pewnością nie jest tu neutralne. Tworzy jeden z biegunów sporu w takim samym stopniu jak stanowisko nielaickie. Nie opowiada się po jednej ze stron, lecz jest stroną. Wyjściem z trudnej sytuacji wydaje się pluralizm konstytucyjny. Trzeba przy tym pamiętać, że tradycja praw człowieka i godności człowieka wyrasta nie tylko z oświecenia, neokantyzmu i rewolucji francuskiej. Europejska kultura polityczna zawsze czerpała z dwóch źródeł - Aten i Jerozolimy - oraz ich rozwijających się nowych wcieleń. Pluralizm konstytucyjny jest przejawem tego bogatego napięcia i syntezy tych dwóch tradycji. (abstrakt oryginalny)
Choć traktatowe podstawy kształtowania wymiany handlowej z zagranicą są elementem szeroko rozumianych stosunków zewnętrznych UE, analizę świadomie ograniczono do postanowień dotyczących polityki handlowej sensu stricto. Dlatego też przedmiotem artykułu nie są postanowienia regulujące polityczne aspekty stosunków zewnętrznych UE (wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa), czy też łączące zagadnienia wymiany handlowej z innymi aspektami aktywności na arenie międzynarodowej (np. sankcje międzynarodowe, polityka rozwojowa). Jednak, ponieważ jednym z najbardziej istotnych instrumentów polityki handlowej są umowy międzynarodowe, analiza uzupełniona została syntetyczną oceną postanowień regulujących ich zawieranie. Ponadto prześledzono dyskusję w sprawie zapisów traktatu konstytucyjnego oraz dokonano próby oceny, w jaki sposób postulaty zgłaszane w trakcie prac Konwentu Europejskiego (zwłaszcza te, które nie zostały uwzględnione w ostatecznym tekście traktatu) mogą wpływać na kształtowanie polityki handlowej Unii Europejskiej.(fragment tekstu)
W pierwszej części artykułu, zamieszczonej w poprzednim numerze "Wspólnot Europejskich", dokonano porównania poszczególnych artykułów traktatu konstytucyjnego, zgodnie z jego wersją przyjęta podczas spotkania Rady Europejskiej w czerwcu 2004 roku w Brukseli, z postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w obecnie obowiązującym brzmieniu. Opisano również początkową fazę prac nad tą częścią nowego traktatu, która poświęcona jest wspólnej polityce handlowej - zaprezentowano mandat dla Grupy roboczej Konwentu Europejskiego ds. działań zewnętrznych praz przedstawiono przebieg dyskusji na tym forum i wyniki prac grupy.
Omówiono kryzys jaki powstał w Unii Europejskiej w wyniku debaty nad Traktatem Konstytucyjnym oraz dokonano oceny działań instytucji unijnych mających mu zaradzić.
13
Content available remote Polityka regionalna w debacie o konstytucji europejskiej
61%
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie niektórych ważnych aspektów polityki regionalnej, odgrywającej znaczącą rolę w podnoszeniu konkurencyjności społeczeństw i gospodarek poszczególnych regionów Wspólnoty Europejskiej, poprzez krótkie omówienie jej celów i narzędzi, przedstawienie procesu ewolucji, a następnie poruszenie problemów i uwag przedstawionych w świetle debaty nad projektem traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy. (fragment tekstu)
Większość Polaków, przekonanych o mocnych korzeniach polskiej europejskości, jest zdecydowanym zwolennikiem suwerennego państwa narodowego, które Unii Europejskiej powinno odstąpić jak najmniej swoich uprawnień. Jednak ze względu na trwające w obrębie UE procesy globalizacyjne i modernizacyjne, kandydaci na członków poddawani są silnym naciskom dostosowawczym, co może doprowadzić do zarzucenia idei silnej państwowości.
Czy dążenie do skuteczności działania w ramach Unii Europejskiej może narazić na szwank wspólnotową solidarność? Autorka tekstu ma nadzieję, że państwom członkowskim UE nadal będzie się udawało wykraczać poza granice myślenia wyłącznie o interesie narodowym, co było motorem dotychczasowego rozwoju europejskiej integracji.
Mimo wielu trudności dwuipółroczne negocjacje konferencji międzyrządowej, jakie zakończyły się w Brukseli na szczycie UE w połowie czerwca 2004 r., uwieńczone zostały uzgodnieniem tekstu traktatu konstytucyjnego. Po fiasku rokowań, które miały sfinalizować uzgadnianie postanowień traktatu (podczas Rady Europejskiej w Brukseli pół roku wcześniej), jest to w pewnej mierze sukces. Choć opinie na temat realnego znaczenia traktatu konstytucyjnego są zróżnicowane (niektórzy uznają, że ma on raczej wydźwięk psychologiczny niż merytoryczny) zakończenie negocjacji przyniosło poczucie ulgi wśród państw członkowskich Unii Europejskiej. Wielu uważa, że traktat konstytucyjny nie tylko upraszcza podstawy funkcjonowania UE zastępując wielość rozbudowanych traktatów jednym, przez co zasady funkcjonowania UE stają się bardziej przejrzyste i jasne dla jej obywateli, ale także usprawni system decyzyjny w poszerzonej Unii Europejskiej. (fragment tekstu)
Artykuł jest polemiką nad kształtem przyszłej Europy, charakterem jej granic zewnętrznych oraz miejscem Polski w strukturach wspólnotowych.
W czerwcu 2003 roku przewodniczący Konwentu w sprawie przyszłości Europy, Valery Giscard d'Estaign, przekazał Radzie Europejskiej zawierający najważniejsze postanowienia projekt Traktatu ustanawiającego konstytucję dla Wspólnej Europy, powiększonej o 10 nowych państw. Największe zmiany Konwent zaproponował w odniesieniu do instytucji, procesu podejmowania decyzji oraz w sferze współpracy wojskowej. Zmierzają one do wzmocnienia pozycji państw dużych.
Integracja europejska - niezależnie od daleko idących postępów w dziedzinie gospodarczej - charakteryzuje się nawracającymi próbami, pomimo wcześniejszych niepowodzeń, do stworzenia podstaw wspólnoty politycznej poprzez proces konstytucjonalizacji Wspólnot i Unii Europejskiej. Omówiono konstytucję jako akt wyznaczający podstawy funkcjonowania organizmu państwowego oraz podstawy prawne funkcjonowania Unii Europejskiej.
W pracach Konwentu debatującego nad Konstytucją Unii Europejskiej przeważało dotąd zapatrywanie, że wspólnotowe acquis communautaire w sferze społecznej jest wystarczające i nie wymaga zasadniczo rekonstrukcji. Profesor A. Supiot, autor prezentowanego niżej opracowania, jest odmiennego zdania, uważając w szczególności, iż rola instytucji wspólnotowych nie powinna polegać na zdefiniowaniu wspólnego, minimalnego porządku społecznego Europy, lecz na opracowaniu modelu nowego, sięgającego ponad solidaryzm narodowy. Tłem dla przedstawionych w opracowaniu refleksji jest bogaty i niezwykle interesujący dorobek naukowy Autora. (Red.) (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.