Wiele zmian, jakie dokonały się na rynku usług edukacyjnych szkolnictwa wyższego spowodowało orientowanie się marketingowe uczelni. Zaczęły one działać jako "przedsiębiorstwa usługowe", które oferują usługę kształceniową. Kolejny efekt zmian to traktowanie studentów jako klientów. Artykuł podkreśla różnicę pomiędzy klientem, a kupującym na rynku usług edukacyjnych szkolnictwa wyższego. Różnica w znaczeniu tych dwóch terminów wyrasta z fundamentalnych kwestii, tj.: wolności wyboru, odpowiedzialności za ponoszenie opłat, konieczności weryfikacji osiągnięć i oceny kwalifikacji, dających prawo do skorzystania z oferty usługowej jednostki. Wydawać by się mogło, ze różnice są błahe, ale tak naprawdę są bardzo istotne. Ponadto artykuł podnosi kwestię kreowania wartości dla studentów. Dlatego też jednym z celów artykułu jest identyfikacja typów oferowanych wartości oraz przedstawienie źródeł ich pochodzenia. Można mówić o czterech typach wartości: funkcjonalnej, hedonistycznej, symbolicznej i kosztowej. Źródłem każdej z wymienionych wartości może być: usługa edukacyjna, interakcje pomiędzy studentami i uczelniami, otoczenie czy nawet przeniesienie prawa wartości. Waga tego ostatniego w przypadku usług zostaje zminimalizowana z racji tego, iż nie ma możliwości nabycia prawa własności usługi, co powoduje, że nie można jej "posiadać", można mieć tylko dostęp do jej świadczenia. Autorka chciała podkreślić wagę zmian, które dokonały się na rynku, a które to wywołały powstanie nowych wyzwań dla uczelni. W rezultacie tych zmian placówki oświatowe szkolnictwa wyższego muszą odpowiadać na potrzeby edukacyjne studentów, których zobowiązani są traktować jako klientów. Ponadto uczelnie wykorzystują instrumentarium do niedawna przypisane tylko jednostkom biznesowym. Główny temat artykułu koncentruje się na studencie kliencie, z racji nowej roli, jaką ma do spełnienia na rynku usług edukacyjnych szkolnictwa wyższego. (abstrakt oryginalny)