Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Ekonomiczne aspekty zanieczyszczenia środowiska
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem artykułu jest prezentacja oraz usystematyzowanie metod wartościowania redukcji zanieczyszczeń, jak również zilustrowanie rozważań teoretycznych przy pomocy danych empirycznych. Porównując metody zwrócę uwagę na te, które w badaniach empirycznych w sposób kompleksowy wartościują uzyskane efekty.
Rola ekonomicznych instrumentów ochrony środowiska nabiera szczególnego znaczenia w warunkach reformy; gospodarczej. W reformowanym systemie gospodarczym, charakteryzującym się rozstrzeniem zakresu decyzji podejmowanych przez jednostki gospodarcze oraz wpływaniem na te decyzje poprzez stosowanie różnorodnych instrumentów ekonomicznych, rośnie zainteresowanie wynikami ekonomicznymi. Oznacza to, że każda jednostka w dążeniu do osiągnięcia jak najlepszych wyników musi kierować się rachunkiem ekonomicznym. Poprzez odpowiedni mechanizm przymusu ekonomicznego można w tych warunkach wpływać na decyzje jednostek gospodarczych w kierunku integracji celów gospodarczych i celów ochrony środowiska.
3
Content available remote Środowiskowe efekty ekspansji fiskalnej : zastosowanie modelu RBC
100%
Celem opracowania jest zbadanie wpływu ekspansywnej polityki fiskalnej, polegającej na ogólnym zwiększaniu wydatków rządowych, na stan środowiska przyrodniczego, a konkretnie - zanieczyszczenie powietrza. Analizę przeprowadzono na podstawie modelu realnego cyklu koniunkturalnego (RBC). Wyniki symulacji wskazują, że ekspansywna polityka fiskalna, przyczyniając się do wzrostu PKB, powoduje jednocześnie pogorszenie się jakości powietrza. Z analizy wynika również, że w dłuższym okresie głównym mechanizmem, poprzez który polityka ta wpływa na poziom emisji zanieczyszczeń, jest akumulacja kapitału publicznego. W celu zminimalizowania negatywnych skutków ekspansji fiskalnej dla środowiska szczególnie istotne jest zatem, by inwestycje publiczne miały charakter proekologiczny. (abstrakt oryginalny)
Środowisko, jego komponenty - jako dobro publiczne - nie mają bezpośrednio cen rynkowych. W związku z tym niepoddany żadnym regulacjom ze strony państwa mechanizm rynkowy nie jest w stanie ujawnić preferencji społecznych w zakresie korzystania z czystego środowiska. Ściśle biorąc, potrzeba posiadania czystego środowiska nie przekłada się na gotowość płatniczą, czyli popyt na czyste środowisko. W odróżnieniu od dóbr ekonomicznych rynek nie ujawnia bezpośrednio preferencji co do optymalnego poziomu jakości środowiska. Równocześnie, niepoddany żadnej regulacji rynek nie tworzy mikroekonomicznego mechanizmu gromadzenia i wydatkowania środków, które są niezbędne do restytucji tego środowiska na optymalnym poziomie. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono zakres działań, które mają zapewnić organizacjom skuteczną implementację wymagań sekcji 4.3 normy ISO 14001 dotyczącej planowania. W części empirycznej scharakteryzowano podejście do określania celów, zadań i programów środowiskowych, a następnie metodykę identyfikacji i oceny aspektów środowiskowych. Zaproponowane kierunki wdrożenia i doskonalenia systemu zarządzania środowiskowego mają stanowić narzędzie do zwiększenia jego skuteczności w organizacjach oraz wskazówki do samodzielnego wdrożenia tego obszaru systemu zarządzania środowiskowego. (abstrakt oryginalny)
W odróżnieniu od degradacji środowiska, straty w środowisku powodowane jego zanieczyszczeniem powstają w wyniku oddziaływania strumienia zanieczyszczeń. Wstrzymanie zatem lub ograniczenie strumienia zanieczyszczeń prowadzi z reguły, wcześniej czy później, do zmniejszenia lub nawet likwidacji strat. Natomiast aby zdegradowane elementy środowiska mogły zacząć przynosić korzyści, należy przystosować je do tego, ponosząc odpowiednie nakłady. (fragment tekstu)
W artykule podjęto próbę określenia negatywnego wpływu huty Głogów na plony roślin oraz poziom dochodów, a także próbę oceny struktury organizacji gospodarstw w warunkach ograniczeń z zaleceń produkcyjnych sformułowanych przez naukę. Zastosowano metodę opisu gospodarstw rolniczych, metodą analizy regresji oraz analizy porównawczej.
W artykule przedstawiono regulacje, które dzięki wykorzystaniu mechanizmów elastycznych protokołu z Kioto mogą wspomagać proces redukcji emisji gazów cieplarnianych na terenie Unii Europejskiej. Mimo istnienia wielu ograniczeń ustalonych w prawie unijnym i polskim polskie podmioty powinny podjąć aktywne działania z zastosowaniem mechanizmów protokołu z Kioto. Pozwolą im one na zwiększenie posiadanej puli pozwoleń na emisję dwutlenku węgla. (abstrakt oryginalny)
Zasada zrównoważonego rozwoju wymaga, aby gospodarowanie powierzchnią ziemi w różnych skalach przestrzennych, od lokalnej do ponadregionalnej, zapewniało osiąganie celów społecznych i gospodarczych oraz środowiskowych bez wzajemnych negatywnych oddziaływań z poszanowaniem potrzeb obecnych i przyszłych użytkowników środowiska. Przestrzeń i powierzchnia ziemi jest zasobem skończonym i choćby z tego względu musi być wykorzystywana do wielokrotnego pełnienia różnych funkcji. Z zasady zrównoważonego rozwoju wynika, że wymienność funkcji w czasie nie może być ograniczana przyjętymi w poprzednich etapach rozwoju cywilizacyjnego rozwiązaniami. Skutki działań użytkownika terenu z przypisaną funkcją przemysłową nie powinny ograniczać przyszłych użytkowników przez uniemożliwienie pełnienia przez ten sam teren innych funkcji, na przykład funkcji mieszkaniowych. Tymczasem dotychczasowy sposób zarządzania powierzchnią ziemi zakładał ograniczoną wymienność funkcji, skupiając się na problemach dostosowania sposobu użytkowania do warunków środowiskowych i/lub minimalizacji konfliktów przestrzennych. Uwzględnienie tego nowego wymiaru, jak i zwiększonych wymagań użytkowników społeczeństw ponowoczesnych powoduje, że w krajach o postindustrialnym etapie rozwoju, ujawniła się niezmiernie liczna ilość obszarów ocenianych jako zdegradowane lub zanieczyszczone. Wiele z nich to tereny zdewastowane czy też całkowicie porzucone. Ten niechciany spadek, lub inaczej dług środowiskowy, ma także swój wymiar finansowy. Jego wielkość wskazuje, że przy mało elastycznym zarządzaniu może ograniczać on zdolność do realizacji aktualnych potrzeb społecznych. Z drugiej strony wstrzymywanie się od jego spłaty może rodzić i bardzo często rodzi ujemne, a nawet patologiczne skutki społeczne i gospodarcze (fragment tekstu)
Jakość powietrza w Polsce jest jedną z najgorszych w UE, a nawet na świecie, co jest olbrzymim wyzwaniem dla administracji rządowej i samorządowej. Jest to szczególnie istotne z powodu dużej umieralności na choroby środowiskowe, jak nowotwór płuc, ostre zakażenie dolnych dróg oddechowych, udar mózgu, choroba niedokrwienna serca czy przewlekła obturacyjna choroba płuc. Corocznie z tego powodu umiera do 45 tys. Polaków, 400 tys. mieszkańców UE oraz ok. 4 mln mieszkańców kuli ziemskiej. Koszty zdrowotne związane z niską emisją w Polsce mogą wynosić nawet 30 mld euro, w UE szacowane są na 330-940 mld euro, a na świecie na 3 biliony USD. Dlatego tak istotne są indywidualne lub zintegrowane, a przede wszystkim znaczące działania każdego kraju UE i świata, służące poprawie jakości środowiska, szczególnie powietrza oraz pomoc w tym zakresie biedniejszym państwom. (abstrakt oryginalny)
Rozpocznijmy od omówienia przyczyn, które sprawiły, że uwzględnienie czynnika ekologicznego w naukach ekonomicznych stało się koniecznością. Główną przyczyną jest tu wielkość zagrożeń ekologicznych widocznych zarówno w skali świata, jak i Polski. O zagrożeniu środowiska naturalnego na skalę światową świadczy to, że problem ekologiczny już od wielu lat uznaje się powszechnie za tzw. problem globalny, a więc taki, który w przypadku nierozwiązania zagraża egzystencji ludzkiej na znacznych obszarach Ziemi, a w skrajnej sytuacji nawet naszemu gatunkowi. Do takich zagrożeń należy zaliczyć zjawisko efektu cieplarnianego, niszczenie warstwy ozonowej, niszczenie lasów, erozję gleb oraz postępujący deficyt wody. (fragment tekstu)
Działania regulacji prawnych w zakresie ochrony środowiska są powiązane z systemem funkcjonowania gospodarki. Element wiążący stanowią dwojakiego rodzaju czynniki: z jednej strony cel, z drugiej skutek działalności gospodarczej. Od charakteru celu głównego działalności gospodarczej zależy efektywność stosowania środków prawno-finansowych w ochronie środowiska. Warunkiem skuteczności tych środków jest po prostu kierowanie się w działaniach gospodarczych zasadą maksymalizacji zysku i minimalizacji kosztów. Wpływ poziomu niedoboru gospodarczego na uregulowania prawne w zakresie ochrony środowiska można rozpatrywać z dwóch punktów widzenia: efektywności oddziaływania, która ma charakter trójstopniowy. Stopniami tymi są: cel działań prawotwórczych, środki prawne realizacji oraz stosowanie i przestrzeganie prawa w zakresie ochrony środowiska; sposobu oddziaływania niedoboru gospodarczego na uregulowania prawne, tj. wywierania wpływu przez prawotwórcę, organy stosujące prawo oraz adresatów norm prawnych. (fragment tekstu)
Przeprowadzono studia nad metodami ewaluacji ekonomicznej środowiska naturalnego. Przeanalizowano techniki badań degradacji otoczenia przyrodniczego oraz systemy ocen finansowej jego wartości stosowane w krajach wysokorozwiniętych i gospodarczo zapóźnionych. Przedstawiono siedem rodzajów metodyk wraz z ich technikami badań. Przeprowadzono także studia nad systemami zarządzania ochroną środowiska w różnych krajach. Badano miejsce zasobów przyrodniczych w hierarchii ważności poszczególnych społeczeństw, rządów, polityków oraz kręgów biznesu. Oceniono skuteczność stosowania instrumentów ekonomicznych, takich jak m.in.: subsydia i podatki oraz uregulowań prawnych dla ograniczenia degradacji środowiska naturalnego.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.