Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Dokąd płyną nasze dolary

100%

Kowalczyk K. A.

Businessman Magazine

|

1996

|

nr 3

24-27

Artykuł poświęcony inwestycjom zagranicznym Polski, napisany na podstawie materiałów zebranych za pośrednictwem polskich ambasad i Ministerstwa Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.

2

Ekspansja kapitałowa RFN w latach 1950-1985

100%

Grzybowski W., Osoba J.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

1989

|

23

1-25

Omawiając problem ekspansji kapitałowej RFN we współczesnym świecie warto zwrócić uwagę na kilka jego aspektów. Po pierwsze, RFN prowadzi sprzyjającą politykę finansową, jeśli chodzi o udzielanie kredytów. W 1983 r. stopa procentowa kredytu bankowego wynosiła: w RFN 5,65%,we Włoszech - 18,06%, Japonii - 6,49%, Francji - 12,27%, Szwecji - 11,62%25. Z tego wynika, że kredyty banków niemieckich przeznaczone również na iwestycje za granicą były o wiele tańsze niż w pozostałych krajach, chociaż jeszcze w 1981 roku stopa procentowa wynosiła tam 11,27% 26. Drugim elementem, na który należy zwrócić uwagę to gwarancje rządowe na lokaty kapitałowe firm tego kraju w krajach III Świata. Otóż, jak podaje J. Nowicki, do końca lat siedemdziesiątych udało się firmom RFN zawrzeć 50 umów międzynarodowych w sprawie gwarancji i ułatwień dla inwestorów zagranicznych (tzw. inwestment protection agreements). USA np. zawarły takich umów 90. Łącznie zawarto 180 takich umów. Wspomniane gwarancje eliminują możliwość utraty lokat i ograniczają do minimum groźbę ich nierentowności. Na zakończenie warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden element mający niewątpliwie wpływ na eksport kapitałowy. Chodzi tu o rolę i miejsce RFN w międzynarodowej wymianie myśli technicznej. Dysponujemy co prawda tylko danymi do 1976 r., niemniej pozwalają one podkreślić interesujące nas prawidłowości. Biorąc natomiast pod uwagę udział wydatków na badania i rozwój w produkcie narodowym brutto (GNP) można jednoznacznie stwierdzić, że RFN postawiła na ekspansywność eksportową w oparciu o nowoczesną myśl techniczną i technologiczną (tab. 12).(fragment tekstu)

3

Pozycja Korei Południowej w eksporcie kapitału

75%

Drelich-Skulska B.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr 613 Międzynarodowe stosunki gospodarcze

109-117

Scharakteryzowano eksport kapitału Korei Południowej, ze szczególnym uwzględnieniem zagranicznych inwestycji bezpośrednich.

4

Amerykański eksport kapitałów po drugiej wojnie światowej

75%

Domaszewicz R.

Folia Oeconomica Cracoviensia

|

1971

|

11

57-75

Jednym z charakterystycznych aspektów rozwoju współczesnych międzynarodowych stosunków gospodarczych krajów kapitalistycznych jest dominująca pozycja, jaką w eksporcie kapitału zajmują Stany Zjednoczone. Autor przedstawia zmiany w tym zakresie od czasów drugiej połowy XIX wieku po czasy współczesne. Autor zwraca uwagę na niebezpieczne dla niebezpieczną dla międzynarodowej równowagi finansowej tendencje powiększania się krótkoterminowych zobowiązań Stanów Zjednoczonych, które w coraz mniejszym stopniu znajdują zabezpieczenie w ich zapasach złota i dewiz.

5

Powiązania inwestycyjne między Japonią i Koreą Południową

75%

Pasierbiak P.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2012

|

nr 267, t. 2 Handel i inwestycje w semiglobalnym otoczeniu

168-178

Autor opracowania analizuje przepływy kapitału w formie zagranicznych inwestycji bezpośrednich między Japonią i Koreą Południową w latach 2000-2010. Oba kraje przyjmują stosunkowo niewiele inwestycji z zagranicy, przy czym znaczenie Japonii w napływie inwestycji do Korei jest stosunkowo duże (sięgające obecnie 25-30% wszystkich napływających do Korei ZIB), natomiast znaczenie Korei w całości napływających ZIB do Japonii jest marginalne (obecnie ok. 2%). Zarówno dla Korei, jak i Japonii rynek kraju partnera ma niewielkie znaczenie w całości zagranicznych inwestycji dokonywanych za granicą. Autor wskazuje najważniejsze czynniki rozwoju wzajemnych relacji inwestycyjnych między Japonia i Koreą, którymi są m.in.: stan gospodarki światowej, koniunktura w Japonii i Korei, polityka wobec ZIB oraz aktualny stan stosunków politycznych między krajami.(abstrakt oryginalny)

6

Re-Export of Financial Services

63%

Lindemane M.

Equilibrium

|

2010

|

5

|

nr 2

63-77

Artykuł dotyczy badań nad koncepcją "reeksportu usług finansowych" w sektorze bankowym, prezentuje przykłady praktycznego zastosowania tej koncepcji oraz jej wpływu na procesy gospodarcze. Dla teoretycznego sformułowania koncepcji "reeksportu usług finansowych" autorka używa metody dowodzenia indukcyjnego, aby porównać ją z koncepcją eksportu i reeksportu dóbr i usług, jak również metodę analizy historycznej w zaproponowanym temacie. Specjalny nacisk został położony na porównanie "reeksportu usług finansowych" z "reeksportem kapitału". Na podstawie wspomnianych wyżej badań autorka wysnuła pochodną teorię reeksportu. Jako praktyczne przykłady reeksportu usług finansowych autorka podaje obecne systemy stosowane przez łotewskie banki w zakresie szybkich przelewów oraz obrotu instrumentami finansowymi na rynkach światowych. Artykuł wzbogacony jest o prezentacje wyników badań na temat pozytywnych i negatywnych aspektów wpływu reeksportu, uwzględniającego usługi finansowe, zarówno na podmioty gospodarcze, jak i gospodarkę jako całość.(abstrakt oryginalny)

7

Zagraniczna ekspansja kapitałowa polskich przedsiębiorstw

63%

Kłysik-Uryszek A.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

R. 11, nr 2, cz. 2

161-173

Ekspansja kapitałowa polskich przedsiębiorstw jest zjawiskiem relatywnie nowym. Polska gospodarka, postrzegana dotychczas przede wszystkim jako atrakcyjna lokalizacja dla napływu BIZ, w ostatnich latach stała się także eksporterem kapitału. Celem artykułu jest prezentacja problematyki związanej z podejmowaniem bezpośrednich inwestycji zagranicznych przez polskie przedsiębiorstwa. Artykuł podzielony został na trzy części. Omówiono kolejno: główne determinanty procesu internacjonalizacji w świetle koncepcji teoretycznych, tendencje sprzyjające ekspansji kapitałowej polskich przedsiębiorstw oraz stan polskich inwestycji zagranicznych - ich wartość, dynamikę i strukturę branżową oraz geograficzną. Wykorzystanie w opracowaniu dane statystyczne pochodzą z NBP. Główne wnioski z pracy zawarto w zakończeniu. (abstrakt oryginalny)

8

Międzynarodowa pozycja inwestycyjna Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej na początku XXI wieku

63%

Bilewicz E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania

|

2015

|

nr 41, T.3 Gospodarka regionalna i międzynarodowa. T. 3

199-211

Celem artykułu jest charakterystyka międzynarodowej pozycji inwestycyjnej Stanów Zjednoczonych. W pierwszej części przedstawiono skalę i zmiany w strukturze międzynarodowej pozycji inwestycyjnej tego kraju, natomiast w drugiej najważniejsze konsekwencje jej pogarszania. Zaliczono do nich powstanie i narastanie globalnej nierównowagi płatniczej, wzrost zadłużenia zagranicznego USA, rosnącą podatność tego kraju na odpływ kapitału zagranicznego, ryzyko pogarszania się salda dochodów w bilansie płatniczym w przyszłości oraz rosnące zaangażowanie zagranicznych rządów w amerykańską gospodarkę. (abstrakt oryginalny)

9

Kapitał nie zna granic

63%

Styczek D.

Życie Gospodarcze

|

1995

|

nr 48

8-10

Artykuł omawia inwestycje polskich firm prywatnych na rynkach krajów Unii Europejskiej i na terenie byłego ZSRR.

10

Kto ma szanse?

63%

Kulawik J.

Gazeta Bankowa

|

2009

|

nr 31

44-47

Artykuł jest analizą czynników, które są w stanie dostarczyć impulsu do pobudzenia międzynarodowego przepływu kapitału. Z powodu globalnego kryzysu gospodarczego przepływy te uległy znacznemu zmniejszeniu, zagrażając dalszemu rozwojowi tzw. rynków wschodzących - czyli między innymi Polski. Autor powołuje się na wyniki analizy E.Papaioannou.

11

Nieudana próba tworzenia efektywnego popytu w gospodarce światowej w latach 70. i 80. XX w. poprzez eksport towarów, usług i kapitału oraz zadłużenie zagraniczne. Aktualność teorii Michała Kaleckiego

51%

Klimiuk Z.

Nauki Ekonomiczne

|

2021

|

34

71-103

Artykuł w sensie ogólnym ma bezpośrednie odniesienie do dwóch ostatnich prac napisanych i opublikowanych przez Michała Kaleckiego: Teorie wzrostu w różnych systemach społecznych (1970 r.) oraz "Uwagi o "reformie przełomowej" (1971 r.). M. Kalecki starał się w nich zwrócić uwagę na problemy teoretyczne (teoria dynamiki i teoria wzrostu gospodarczego) oraz zagadnienia praktyczne związane z funkcjonowaniem współczesnych gospodarek kapitalistycznych formułując jednocześnie odniesienia i opinie pod adresem "gospodarek mieszanych" (kraje rozwijające się) oraz gospodarek socjalistycznych (kraje bloku radzieckiego). W gospodarkach kapitalistycznych krajów wysoko rozwiniętych i krajów rozwijających się zaczęły zachodzić poczynając od przełomu lat 60. i 70. nowe zjawiska i procesy, które naruszyły, a następnie wywróciły dotychczasową równowagę i stabilizację światowego kapitalizmu. Rozpoczęło się szukanie nowych sposobów na rozwiązanie problemów strukturalnych gospodarek kapitalistycznych, o których pisał i na które zwracał uwagę M. Kalecki poczynając od lat 30. a kończąc w latach 60 XX w. Problem pozostał generalnie ten sam w postaci szukania nowych sposobów kreowania efektywnego popytu w gospodarkach kapitalistycznych. Rozpoczęła się nieudana próba tworzenia efektywnego popytu w gospodarce światowej w latach 70. i 80. XX w. poprzez eksport towarów, usług i kapitału oraz zadłużenie zagraniczne. Pod koniec lat 60. nastąpiło szereg wydarzeń, które stanowiły preludium późniejszych burzliwych zmian w dziedzinie międzynarodowych stosunków gospodarczych i finansowych. Wprowadzenie dwupoziomowej ceny złota, rewaluacja marki zachodnioniemieckiej, dewaluacja franka francuskiego i funta sterlinga, egzekwowanie przez Francję wymienialności dolara na złoto, czy też powstanie i rozwój rynku eurodolara oraz narastanie olbrzymich zobowiązań krótkoterminowych USA wobec zagranicy były poważnymi symptomami poważnych zakłóceń w międzynarodowym systemie walutowym oraz kryzysu zaufania do jego kluczowej waluty- dolara amerykańskiego. Zjawiska te miały z pewnością związek z dokonującą się zmianą układu sił w gospodarce światowej, w tym głównie ze wzrostem znaczenia gospodarczego Japonii oraz krajów członkowskich EWG. Zmiany, jakie nastąpiły w latach 70. były przede wszystkim rezultatem splotu kilku czynników, w sposób istotny oddziałujących na sytuację w gospodarce światowej. Wśród czynników sprzyjających międzynarodowym przepływom kapitału należy wymienić następujące: występowanie znacznych nadwyżek w bilansach płatniczych krajów eksportujących ropę naftową i kilku wysoko rozwiniętych krajów kapitalistycznych, osiągnięcie przez pozostałe kraje zachodnie (poza USA) poziomu technologicznego i gospodarczego, który pozwolił i w pewnym sensie wymusił zagraniczną ekspansję kapitałową największych firm, pogłębiające się trudności płatnicze oraz rosnące zadłużenie zewnętrzne większości gospodarek na świecie. (abstrakt oryginalny)

12

Polska jako importer i eksporter kapitału w formie zagranicznych inwestycji bezpośrednich w warunkach Jednolitego Rynku Europejskiego

51%

Czech K.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2009

|

Procesy otwierania polskiej gospodarki na początku XXI wieku

63-85

W międzynarodowych przepływach kapitału Polska nie odgrywa znaczącej roli z punktu widzenia współczesnej gospodarki światowej jako całości. Biorąc jednak pod uwagę stosunkowo krótki okres swobodnego dostępu do rynku naszego kraju inwestorów zagranicznych związany z postępującym procesem transformacji systemowej oraz niewielkie zasoby kapitałowe ograniczające podejmowanie inwestycji polskich za granicą, sytuacja taka wydaje się stanowić nieuniknioną konsekwencję splotu niekorzystnych zjawisk w tym zakresie. Członkostwo Polski w UE, poprzedzone wieloletnim okresem stowarzyszenia ze Wspólnotami, zmieniło geopolityczną pozycje Polski także z punktu widzenia inwestorów zagranicznych. Inwestorzy pochodzący z UE są najważniejszymi inwestorami zagranicznym, natomiast jako członek UE Polska postrzegana jako rynek "bezpieczniejszy", stanowiący element Jednolitego Rynku Europejskiego, dla inwestorów także tych spoza Unii Europejskiej. Jednocześnie inwestycje polskie za granicą są podejmowane przede wszystkim na terenie Unii Europejskiej i to zarówno w Europie Zachodniej, jak i u najbliższych nam z punktu widzenia poziomu rozwoju sąsiadów, np. w Czechach. Wzrost atrakcyjności inwestycyjnej w stosunku do innych krajów regionu w połączeniu z niekwestionowanymi atutami naszego rynku z punktu widzenia inwestorów zagranicznych powinny przyczynić się do wzrostu udziału Polski przede wszystkim w przepływach kapitału realizowanych w ramach Jednolitego Rynku Europejskiego. (fragment tekstu)