Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Euroscepticism
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W podsumowaniu trzeba zauważyć - co przeprowadzona w niniejszym artykule analiza pokazuje wyraźnie - że eurosceptyczny dyskurs na temat działań zewnętrznych UE jest zróżnicowany i często odległy od eurosceptycznej ortodoksji. Użycie stworzonej przez T. Dieza koncepcji dyskursywnych punktów węzłowych wykazało, że znaczna część eurosceptyków dopuszcza odgrywanie przez Unię pewnej - mniej lub bardziej ograniczonej - roli na arenie międzynarodowej. I to pomimo dostrzeganych przez nich licznych ułomności Unii. W zasadzie jedynie niewielka część partii i polityków eurosceptycznych odrzuca całkowicie aktywność wspólnoty w obszarze polityki zagranicznej. To odejście od eurosceptycznego dogmatu, że Unia jest niepotrzebna i jest szkodliwa dla interesów państw członkowskich, widać wyraźnie, jeżeli dokona się analizy określonych obszarów aktywności zewnętrznej Unii. W wielu z nich eurosceptycy, pomimo deklarowanej niechęci do Unii, dostrzegają jednak istotną wartość dodaną współpracy europejskiej. Unia w tej wizji może i nie ma być samodzielnym aktorem międzynarodowym, ale z pewnością jest użyteczną platformą uzgadniania wspólnych interesów i strategii oraz realizowania ich w środowisku międzynarodowym. To przekonanie, dzielone przez wielu członków eurosceptycznych partii, wydaje się mieć jednak odmienne źródła w zależności od kraju pochodzenia.(fragment tekstu)
Poglądy eurosceptyczne są coraz częściej wyrażane w programach i działaniach partii politycznych. Zauważalne są także w debacie politycznej w wybranych państwach członkowskich. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy eurosceptycyzm jest szansą, czy zagrożeniem dla przyszłości idei integracji oraz czy zagrożona jest spójność projektu europejskiego. W artykule zdefiniowano pojęcie eurosceptycyzmu i przedstawiono jego wybrane kategoryzacje. Na podstawie przeprowadzonej analizy ilościowej, a także studium literatury przedmiotu podjęto próbę oceny znaczenia eurosceptyków w Parlamencie Europejskim. W artykule starano się również zidentyfikować przyczyny popularności poglądów eurosceptycznych w Europie, wskazując na istnienie kryzysu gospodarczego, migracyjnego, demokracji, a także samego projektu, jakim jest UE. Na podstawie przeprowadzonych rozważań stwierdzono, że wzrosła liczba eurosceptyków w PE, są oni jednak podzieleni między różne grupy polityczne. Istnieje potrzeba ich większej konsolidacji i wypracowania przez nich spójnych postulatów - wtedy, paradoksalnie, eurosceptycy mogą stać się szansą dla przyszłości europejskiego projektu. Poglądy eurosceptyczne nie powinny być marginalizowane, ale traktowane z uwagą w imię zachowania wartości, jaką jest integracja. (abstrakt oryginalny)
W artykule scharakteryzowano tendencje eurosceptyczne na Ukrainie po 2014 r. Opisano główne siły polityczne, które wykorzystują ten dyskurs w celu wzmocnienia swojej pozycji politycznej. Tekst zawiera także charakterystykę eurosceptycznego dyskursu stosowanego w ramach walki politycznej. Analiza koncentruje się w głównej mierze na partiach politycznych reprezentujących wyborców ze wschodnich regionów Ukrainy. Pomimo gwałtownego proeuropejskiego zwrotu politycznego, który miał miejsce w 2014 r., niektórzy wyborcy, głównie we wschodnich regionach kraju, nadal popierają politykę prorosyjską i antyzachodnią, której głównym elementem jest rezygnacja z europejskich aspiracji i odbudowa ścisłych relacji z Rosją. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Eurosceptycyzm w kontekście kryzysu gospodarczego w Europie
100%
Celem podjętej analizy jest ukazanie zjawiska EUROsceptycyzmu (rozumianego jako zespół negatywnych poglądów na temat unii walutowej w Europie) w kontekście kryzysu gospodarczego trawiącego Europę. Artykuł jest poświęcony lepszemu zrozumieniu i doprecyzowaniu relacji pomiędzy unią walutową, kryzysem i zjawiskiem EUROsceptycyzmu. Analiza rozpoczyna się od zdefiniowania zjawiska EUROsceptycyzmu, aby następnie doprecyzować, o co właściwie chodzi w kryzysie gospodarczym i jaki to ma związek ze strefą euro. W podsumowaniu znajdują się konkluzje na temat relacji pomiędzy EUROsceptycyzmem, strefą euro a kryzysem. Główna hipoteza, którą poddano weryfikacji, zawiera się w stwierdzeniu, że argumenty EUROsceptyczne (szczególnie te wyrosłe na fali kryzysu gospodarczego) mają się nijak do unii walutowej w Europie.(abstrakt oryginalny)
5
Content available remote EUROsceptycyzm - propozycja konceptualizacji
75%
Autorzy niniejszego tekstu stawiają sobie za cel doprecyzowanie kategorii EUROsceptycyzmu. Artykuł rozpoczyna przegląd literatury w zakresie szerszej koncepcji eurosceptycyzmu, aby następnie pozycjonować w tym kontekście poglądy sceptyczne wobec unii walutowej w Europie. Punkt ciężkości opracowania kładzie się na przedmiotowym zakresie pojęcia EUROsceptycyzmu. Autorzy wskazują wymieniane w literaturze czynniki warunkujące zjawisko EUROsceptycyzmu, grupując je w trzy zestawy determinant. Do nich, jako ważną zmienną warunkującą narastanie EUROsceptycyzmu, dodają kryzys gospodarczy (2007-2014). Rozważania kończy podsumowanie wskazujące na obecny poziom EUROsceptycyzmu w Unii Europejskiej i prawdopodobny koniec etapu tzw. "permissive consensus" w sposobach legitymizowania projektu integracyjnego.(abstrakt oryginalny)
Przed referendum unijnym w ankietach dziennikarskich kierowanych do Polaków najczęściej pojawiały się pytania dotyczące głosowania - czy będą w nim uczestniczyć, jak będą głosować i dlaczego dokonali takiego właśnie wyboru? Odpytywani podzielili się na grupy. W pierwszej grupie znaleźli się ci, którzy projektem pod nazwą "przystąpienie Polski do Unii Europejskiej" w ogóle nie byli zainteresowani, tak jakby to zagadnienie nie dotyczyło ani ich, ani ich kraju. Po prostu nie mieli w tej kwestii nic do powiedzenia, hasło "referendum unijne" z niczym istotnym im się nie kojarzyło, a dzień 1 maja był zwykłym dniem w tygodniu, wolnym od pracy.(fragment tekstu)
7
Content available remote Euroscepticism in the Visegrád Group
75%
Motivation: Euroscepticism is an phenomenon which is becoming increasingly important. EU countries ought to enhance cooperation in the face of major challenges. Despite challenges facing the European Union too little attention has been devote exploration Euroscepticism with particular reference to the V4 countries. Aim: The main objective of this study was to examine citizen?s Euroscepticism in the countries of the Visegrád Group. Accordingly, in the theoretical section were introduced definition of Euroscepticism, its classification and present differences in delineating of the phenomenon. Instigate an attempt to indicate the sources of Euroscepticism in the V4 countries and its characterize. The theoretical part was the basis for the empirical part in which was performed analysis results of Eurobarometer Public Opinion Researches. Materials and methods: Quantitative (basic statistical analysis and ALSCAL algorithm) methods were used in this investigation. The research data was drawn from Eurobarometer opinion polls commissioned by the European Commission. Results: The study indicated a varied level of Euroscepticism among the citizens of the Visegrad Group countries and the source of the whole phenomenon is strongly rooted in the sphere of migration. The Czechs are the most anti-European society from the V4 group. Reasearch on Euroscepticism must also be carried out at the level of the societies of individual states, and not only of political parties. (original abstract)
Poniższy artykuł ma na celu ustalenie tych frakcji politycznych, które w Parlamencie Europejskim szóstej kadencji prezentowały profil eurosceptyczny. (fragment tekstu)
Tematem badawczym niniejszej publikacji jest eurosceptycyzm w Wielkiej Brytanii, opiera się ona na badaniach Eurobarometru, które dotyczyły przyszłości Unii Europejskiej, prowadzonych na przestrzeni pięciu lat. Celem badań jest wykazanie związku pomiędzy wynikami badań Eurobarometru na temat przyszłości UE, a poglądem, że Wielka Brytania jest państwem eurosceptycznym. Głównym pytaniem badawczym jest: czy Wielka Brytania jest sceptycznie nastawiona co do przyszłości UE? Hipoteza potwierdza zadane pytanie i brzmi, że Wielka Brytania jest sceptycznie nastawiona co do przyszłości Unii Europejskiej. W artykule nie są analizowane przyczyny takich postaw. Artykuł jest jedynie próbą przedstawieniem postaw społecznych. Użytą metodą badawczą była porównawcza, krytyczna analiza danych ilościowych. Z analizy wynika, że Wielka Brytania nie jest wyróżniająco się eurosceptycznym państwem. Brytyjczycy mają jednak mniej entuzjastyczne poglądy na to co obecnie dzieje się w UE i otwarcie wyrażają większe obawy w kwestii przyszłości UE. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest analiza rosnącego zjawiska eurosceptycyzmu na scenie politycznej w Polsce, z uwzględnieniem władzy sprawowanej przez koalicję rządzącą z Prawem i Sprawiedliwością (PiS) na czele. W tym celu, po krótkim omówieniu założeń teoretycznych eurosceptycyzmu, chcąc znaleźć przyczyny wzrostu tego zjawiska w Polsce w ostatnich latach, przeanalizowano aktualny kontekst relacji rządu z Unią Europejską (UE). Wykorzystując analizę programów politycznych PiSu oraz stanowisk i wypowiedzi pochodzących od aktorów politycznych związanych z główną partią rządzącą w Polsce, zweryfikowano także tendencję wzrostową nieprzychylnego nastawienia wobec UE obecnej władzy, jak również pojawiające się rozważania na temat wyjścia z UE ("Polexitu")(abstrakt oryginalny)
Praca ta jest próbą ukazania, z perspektywy politologicznej, polskiego eurosceptycyzmu. Zadanie to jest jednak utrudnione, bowiem samo pojęcie "eurosceptycyzmu" nie zostało dotąd jednoznacznie zdefiniowane. Podstawowym celem niniejszej pracy jest zatem próba zdefiniowania eurosceptycyzmu.
Nacjonalizm istnieje w Królestwie Niderlandów, ale nie wydaje się zbyt silny mimo dobrego wyniku Geerta Wildersa w wyborach parlamentarnych z 2017 r. Niewątpliwie jest jednak zagrożeniem dla Unii Europejskiej. Holendrzy, którzy w 2017 r. udali się do urn wyborczych, największym zaufaniem obdarzyli Partię Ludową na rzecz Wolności i Demokracji, kolejny raz dając poparcie premierowi Markowi Ruttemu. Partia Wolności, mimo zajęcia drugiego miejsca, wcale nie miała dużej przewagi nad trzecim Apelem Chrześcijańsko-Demokratycznym i czwartymi Demokratami 66. Nie licząc partii Wildersa, wszystkie wymienione partie plus Unia Chrześcijańska utworzyły koalicję rządową, tworząc antynacjonalistyczny bastion. Sytuacja wyglądałaby inaczej, gdyby Partia Wolności okazała się triumfatorem, tak jak Prawo i Sprawiedliwość w Polsce, chociaż nie wiadomo, czy Geert Wilders posunąłby się do łamania własnej konstytucji.(fragment tekstu)
Obecnie w kolejce do członkostwa w Unii Europejskiej oczekuje 7 państw1. Są to kraje Bałkanów Zachodnich (Albania, Czarnogóra, Bośnia i Hercegowina, Kosowo, Macedonia, Serbia) oraz Turcja. Dwa z nich (Serbia i Kosowo) to państwa, które do niedawna prowadziły ze sobą otwarty konflikt, co może być dodatkowym utrudnieniem negocjacji akcesyjnych. Unia Europejska, aby jak najlepiej przygotować proces akcesji nowych państw, okresowo publikuje strategie rozszerzenia, które mogą być traktowane jako drogowskazy, które mają doprowadzić do rozszerzenia UE o nowe państwa. Jednakże w ostatnich latach, wobec narastających eurosceptycznych nastrojów rozwinęło się kilka koncepcji mających zmienić nieco pogląd na proces integracji, który niekoniecznie musiałby kończyć się akcesją nowych państw do UE. Wśród tych pomysłów warto wymienić chociażby koncepcję uprzywilejowanego partnerstwa, zaproponowaną po raz pierwszy w 2006 roku z myślą o Turcji. Wzrost eurosceptycyzmu może mieć też wpływ na przebieg integracji z Unią dla Serbii i Kosowa. Chociaż wydaje się, że nie to jest tutaj największą przeszkodą. Oba państwa mają za sobą trudną, naznaczoną krwawym konfliktem przeszłość i wydaje się, że warunkiem koniecznym, aby akcesja zarówno Serbii jak i Kosowa stała się faktem, jest wzajemna normalizacja stosunków i uznanie niepodległości Kosowa. (abstrakt oryginalny)
Artykuł prezentuje możliwości, jakie daje konstruktywistyczna perspektywa badawcza w zakresie analizowania postaw i zachowań eurosceptycznych eurodeputowanych w obrębie działań zewnętrznych Unii Europejskiej. Autor, poprzez dokonaną analizę, stara się pokazać, iż konstruktywizm pozwala nie tylko wytłumaczyć odbiegające od "eurosceptycznej ortodoksji" postawy wspomnianych polityków w badanym obszarze, ale również uwidacznia zachodzącą u nich ewolucję postaw i tożsamości. Za główną przyczynę tego zjawiska autor uznaje wewnętrzną organizację Parlamentu Europejskiego, która ograniczając możliwości działania członków małych grup politycznych, wymusza na nich określone formy aktywności, prowadząc tym samym do ewolucji ich tożsamości. Na koniec wskazane zostały uwidocznione przez konstruktywizm konsekwencje określonych zachowań polityków eurosceptycznych, w tym przede wszystkim - wykształcenie się w analizowanym obszarze "dyskursywnych punktów węzłowych", "europejskiej republiki dyplomatycznej", oraz - ze względu na udział omawianych polityków w debatach na forum PE - "europejskiej sfery publicznej".(abstrakt oryginalny)
Wynik brytyjskiego referendum z 23 czerwca 2016 r. w sprawie wystąpienia z Unii Europejskiej zaskoczył niemal wszystkich analityków i obserwatorów politycznych, ale także samych głosujących. Okazało się, że zarówno społeczeństwo, jak i część polityków opowiadając się za opuszczeniem UE nie sądzili, że do tego dojdzie. Celem artykułu jest wskazanie skutków ostatnich decyzji społeczeństwa brytyjskiego i dowiedzenie hipotezy, że premier Cameron wraz ze swoją frakcją, realizując politykę referendalną, wzmocnił i utrwalił nową linię podziału społeczno-politycznego, co doprowadziło do zachwiania stabilności nie tylko jego partii, ale i całego brytyjskiego systemu partyjnego. Skutkiem tego może być pojawienie się w przyszłości dwóch scenariuszy: albo dwubiegunowego rozłamu na zwolenników i przeciwników Brexitu, albo nawet 10-partyjnego formatu ze względu na stosunek do integracji z UE i podziału na frakcje w największych obecnie brytyjskich partiach politycznych. (fragment tekstu)
Wynik referendum z 23 czerwca 2016 r., w którym przewagą głosów 51,9% do 48,1% obywatele Zjednoczonego Królestwa zdecydowali, że chcą opuścić Unię Europejską (UE), oznacza, że pierwszy raz w historii integracji europejskiej zostanie uruchomiony artykuł 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), który jej członkom to umożliwia1. Nie istnieją precedensy w tym względzie, gdyż art. 50 TUE został wprowadzony do unijnego systemu prawnego dopiero traktatem lizbońskim w 2009 r. W tym kontekście jedną z kwestii o kluczowym znaczeniu jest rola władzy ustawodawczej w procesie wychodzenia Zjednoczonego Królestwa z UE (potocznie nazywanego Brexitem). Pytanie brzmi, czy premier, jako przedstawiciel władzy wykonawczej, ma kompetencje do samodzielnego uruchomienia tej procedury, czy też brytyjski parlament musi najpierw wyjście przegłosować. Pytanie o funkcję parlamentu jest istotne, gdyż dotyczy brytyjskiego porządku konstytucyjnego i budzi kontrowersje zarówno z formalnoprawnego, jak i z politycznego punktu widzenia. (fragment tekstu)
17
Content available remote Twenty Years of Poland's Euro-Atlantic Foreign Policy
63%
During the years 1989-1991, after a deep transformation of the internal system and the international order in Europe, Poland pursued a sovereign foreign policy. The new policy had the following general goals: 1) to develop a new international security system which would guarantee Poland's national security; 2) to gain diplomatic support for the reforms conducted in Poland, including primarily the transformation of the economy and its adaption to free market mechanisms, which were designed to result in economic growth; and 3) to maintain and increase the international prestige of Poland and the Poles, who had been the first to commence the struggle to create a democratic civil society in the Eastern bloc. Implementing this new concept of foreign policy, Poland entered the Council of Europe in November 1991. The following year, Warsaw started to strive for membership of NATO, which was achieved in March 1999. A few years later, Polish leaders pursued policies in which Poland played the role of a "Trojan horse" for the USA. This was manifested most clearly during the Iraqi crisis of 2003, and in the following years, particularly in 2005-2007. From spring 1990 Poland aspired to integration with the European Community; in December of the following year it signed an association agreement, which fully entered into force in February 1994. In the period 1998-2002 Poland negotiated successfully with the European Union and finally entered this Union in May 2004. In subsequent years Poland adopted an Eurosceptic and sometimes anti-EU position. The new Polish government, established after the parliamentary election of autumn 2007, moved away from an Eurosceptic policy and pursued a policy of engagement with European integration.(original abstract)
W artykule dokonano przeglądu postaw wobec konfliktu na Ukrainie, prezentowanych przez partie antyunijne obecne w PE. Analiza programów politycznych tych ugrupowań oraz wystąpień ich kluczowych reprezentantów pokazała, iż wobec konfliktu na Ukrainie wśród partii eurosceptycznych wykształciły się trzy grupy stanowisk: proukraińskie, neutralne i prorosyjskie. Analiza ta wskazuje również, że w ramach każdej z tych kategorii postawy poszczególnych partii mają zarówno elementy wspólne, jak i bardzo specyficzne. W świetle tych wniosków w artykule przedyskutowano możliwe polityczne implikacje tej sytuacji dla działań zewnętrznych Unii Europejskiej. Wzrost poparcia społecznego dla partii eurosceptycznych może negatywnie wpływać na funkcjonowanie Partnerstwa Wschodniego, prowadzić do złagodzenia sankcji nałożonych na Rosję, a w konsekwencji - do zakończenia izolacji Kremla. To ostatnie może wręcz w zachodnioeuropejskich członkach wspólnoty wytworzyć przekonanie o prawie Rosji do decydowania o przyszłości politycznej całego obszaru poradzieckiego. Jednakże wzrost pozycji partii eurosceptycznych jest raczej mało prawdopodobny. Przeciwnie, bardziej realne wydaje się to, że partie głównego nurtu politycznego w krajach europejskich zaczną przejmować niektóre elementy programów eurosceptycznych radykałów. (abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Anatomia myśli eurosceptycznej na przykładzie Naszego Dziennika
63%
W artykule przedstawiono poglądy eurosceptyczne i myśl narodowokatolicką prezentowaną na łamach "Naszego Dziennika". Zwrócono uwagę na język prasy narodowokatolickiej, problemy społeczne, religijne i kulturalne poruszane w dzienniku oraz problematykę polityczno-gospodarczą w kontekście integracji europejskiej.
The first generation of Poles whose political horizons have been limited by their country's membership in the EU by a popular assumption should also be the most pro-European section of the society. However, empirical evidence demonstrates that despite the broad support for Poland's membership that we see on the surface, young people's perceptions of the EU are characterised by undercurrent euroscepticism. This undercurrent euroscepticism is less about a pragmatic assessment of benefits and losses, and more about concerns about emotive-symbolic issues, such as authority, self-determination, sovereignty, national identity and values. While the benefits of the EU membership are often taken for granted, the concerns about sovereignty understood in an old-fashioned way are brought to the fore in young people's perceptions of the EU. The article focuses on the role of the domestic political context and how the real and perceived generation gap plays into it. The paper calls for comprehensive education about European integration and critical thinking and media consumption literacy in order to diminish the susceptibility of young people to anti-European cues by political entrepreneurs. (original abstract)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.