Celem artykułu jest pokazanie, jak w ostatniej dekadzie zmieniły się uwarunkowania polityczne i ekonomiczne przystąpienia przez Polskę do strefy euro, i jakie z tych zmian należałoby wyciągnąć wnioski. Dla zrealizowania tego celu najpierw pokazano, jak niekorzystnie dla Polski zmieniła się w ostatnich latach sytuacja geopolityczna, i jakie z tego wynikają zagrożenia. Następnie omówiona została ewolucja poglądów ekonomistów na bilans korzyści i kosztów z przystąpienia do strefy euro i na celowość takiej akcesji, po czym poglądy te poddane zostały krytycznej ocenie. Sformułowano trzy wnioski. Po pierwsze, w zmienionej sytuacji politycznej polską racją stanu powinna być jak najlepsza kondycja Unii Europejskiej i znaczące w niej miejsce Polski. Tymczasem jest bardzo prawdopodobne, iż celu tego nie da się zrealizować bez przystąpienia przez Polskę do strefy euro. Po drugie, wbrew rozpowszechnionym w ostatnich latach poglądom, taka akcesja nie musi wiązać się z bardzo znacznym ryzykiem kryzysu gospodarczego i długotrwałej stagnacji. Nowe badania pokazują, że poważne problemy części krajów strefy euro wynikały w większym stopniu z błędów popełnionych w polityce tych krajów niż z instytucjonalnych defektów samej strefy euro. Analiza tych błędów i podjęcie w konsekwencji odpowiednich działań pozwoli w bardzo dużym stopniu ograniczyć ryzyko ekonomiczne związane z akcesją. Po trzecie, omawiana w artykule problematyka ma tak fundamentalne znaczenie dla przyszłości Polski, iż należy ją podnosić, nawet jeśli obecni decydenci polityczni w Polsce nie chcą nawet o niej słyszeć.Celem artykułu jest pokazanie, jak w ostatniej dekadzie zmieniły się uwarunkowania polityczne i ekonomiczne przystąpienia przez Polskę do strefy euro, i jakie z tych zmian należałoby wyciągnąć wnioski. Dla zrealizowania tego celu najpierw pokazano, jak niekorzystnie dla Polski zmieniła się w ostatnich latach sytuacja geopolityczna, i jakie z tego wynikają zagrożenia. Następnie omówiona została ewolucja poglądów ekonomistów na bilans korzyści i kosztów z przystąpienia do strefy euro i na celowość takiej akcesji, po czym poglądy te poddane zostały krytycznej ocenie. Sformułowano trzy wnioski. Po pierwsze, w zmienionej sytuacji politycznej polską racją stanu powinna być jak najlepsza kondycja Unii Europejskiej i znaczące w niej miejsce Polski. Tymczasem jest bardzo prawdopodobne, iż celu tego nie da się zrealizować bez przystąpienia przez Polskę do strefy euro. Po drugie, wbrew rozpowszechnionym w ostatnich latach poglądom, taka akcesja nie musi wiązać się z bardzo znacznym ryzykiem kryzysu gospodarczego i długotrwałej stagnacji. Nowe badania pokazują, że poważne problemy części krajów strefy euro wynikały w większym stopniu z błędów popełnionych w polityce tych krajów niż z instytucjonalnych defektów samej strefy euro. Analiza tych błędów i podjęcie w konsekwencji odpowiednich działań pozwoli w bardzo dużym stopniu ograniczyć ryzyko ekonomiczne związane z akcesją. Po trzecie, omawiana w artykule problematyka ma tak fundamentalne znaczenie dla przyszłości Polski, iż należy ją podnosić, nawet jeśli obecni decydenci polityczni w Polsce nie chcą nawet o niej słyszeć. (abstrakt oryginalny)