Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Meditation and Intuition from the Point of View of Chuang Tzu and Plato

100%

Nakatomi K.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 2

19-26

In my paper 'Cosmology of Plato' [Celestia, 2011, University of Athens, scheduled], I mentioned that Plato stood at the junction between Asian and European philosophies. Still more, Plato insisted on the movement of soul in the cosmos. Well the true other meaning of soul 'ψυχή is life. From the viewpoint of Chinese philosophy, the movement of the soul is the flow of life in the universe. In ancient China, life is the origin and movement of the universe. Lao Tzu and Chuang Tzu named it the Way, The Great and One. As it was so great that man cannot express it by words, it was called Nothingness. Plato intuited Nothingness. And his master Socrates intuited nothingness as a lack of knowledge (Docta Ignorantia). As he inquired the truth of life, he thought deeply and meditated, intuited. His meditation is common with Zabu (the Japanese meditation practice of Zazen Zen on a flat cushion named Zabuton) by Chuang Tzu. Therefore, Socrates attitude for life is nearly that of Chuang Tzu. In here, I want to treat of the Zabu of Chuang Tzu and the meditation of Socrates and Plato. Then I will argue with the Idea that is transcendental-being in Greece. (fragment of text)

2

Najważniejsze aspekty personalizmu w ujęciu Wojciecha Słomskiego

100%

Kwiatkowski D.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 1

51-86

Wolność dla każdego człowieka jest tym, co pozwala mu zachować się i postępować jak osoba, a jednocześnie znajduje się w centrum jego życia [Słomski, 2002]. Stanowi jednocześnie jego azyl, misterium, serce, a także jest sensem wartości wyznawanych przez niego oraz całym sensem życia. Przez to też, staje się jednym z ważniejszych i kluczowych problemów każdego człowieka niezależnie od tego, w jaki sposób podchodzi on do zagadnienia wolności i w jaki sposób ją postrzega [Słomski, 2000]; [Słomski 1998]; [Słomski, 1998a]. Z uwagi na jej ogromne znaczenie i fakt, że stanowi jeden z integralnych elementów życia i duszy człowieka jest przedmiotem zainteresowania nie tylko filozofów, ale również etyków, psychologów oraz socjologów. (fragment tekstu)

3

Ancient Philosophy of Lovesickness: Plutarch, Cleopatra And Eros

100%

Kostuch L.

Nauka, Gospodarka, Społeczeństwo

|

2015

|

nr 2 (11)

25-30

Over the centuries, Cleopatra VII, the famous queen of the Nile, has uttered thousands of amorous sentences in countless dramas, poems, novels, librettos and films. Historians, writers and artists of all periods, selecting the Egyptian monarch as the "hero" of their works, referred, and still continue to do so, primarily to the Life of Antony by a great Greek philosopher and moralist - Plutarch of Chaeronea. It might seem that it was Plutarch who presented Cleopatra a woman overcome with genuine passionate love. But does the queen in the Plutarch's work really, even for a moment, experience the true agony of love? The problem with this is that if we reject the Shakespearean prism through which we used to view Cleopatra created by Plutarch and we analyse the Life of Antony exclusively in the context of other works of the moralist from Chaeronea, we will not perceive an Egyptian Dido cursing her lover and dying of love. It is a delusion that in the final parts of the Life of Antony, the monarch's previously feigned or perhaps concealed love for the Roman commander is manifested as true - as is stated by many researchers identifying in Plutarch's work the specific elements of romance in which the lovers' feelings are reciprocated. (original abstract)

4

Kondycja jednostki ludzkiej

100%

Laskowska-Stasiuk J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2003

|

8

|

nr 1008

73-86

Omówiono zagadnienie kondycji ludzkiej oraz wpływu różnorakich czynników, które określają tę kondycję, a jednocześnie wpływają (bezpośrednio lub pośrednio) na stan i samopoczucie jednostki.

5

Человек и общество

80%

Круль Р.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 2

11-17

The metaphorical table and a psychological description of love in Ortega y Gasset can be heard to some degree in the "Hymn about love" written by apostle Paul in the Letter to the Corinthians (1 Cor.13,1-13). Both these images are about a very lofty idea which is far away from everyday life. Love is not idyllic, and it often requires sacrifice and devotion. (original abstract)

6

Personalizm francuski w ujęciu Wojciecha Słomskiego

80%

Ryziński R.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2011

|

nr 2

37-54

Chociaż dla wielu filozofów Emmanuel Mounier jest uważany za twórcę personalizmu, to profesor Wojciech Słomski wychodzi z założenia, że powinno się go raczej uważać za ojca jedynie pewnej odmiany tego kierunku w filozofii. Zdaniem Słomskiego należy tu mówić raczej o personalizmie zbliżonym do marksizmu i idei głoszonych przez ruchy związane z lewicą, a co za tym idzie nie uznawać Mounier'a za twórcę odrębnego kierunku rodzącego się na łonie historii filozofii. Pomimo tego Słomski twierdząc, że Mounieur "(...) jest także bez wątpienia niezrównanym propagatorem filozofii personalistycznej" [Słomski, 2008: 31] uważa, że badaczowi temu i filozofowi należy się szczególna uwaga. Mając na myśli rozwój personalizmu we Francji nie można patrzeć na E. Mouniera jako na jedynego twórcę tego gatunku filozoficznego. Warto przy tej okazji wspomnieć o szwajcarskim protestancie Denisie de Rougemont oraz o francuskim księdzu Maurice Nedoncelle. Pomimo tego wydaje się, że największe zasługi pod rozwój francuskiego personalizmu zostały osiągnięte właśnie przez Mouniera a nie przez innych przedstawicieli tej szkoły. (fragment tekstu)

7

A teologia do estranho: pelo sentido e evolução

80%

de Meneses R. D. B.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 2

101-118

These two aspects lead us to Alien hermeneutics. It has allowed for the lecture on the basics of xenology - philosophy of an Alien. There is also Alien hermeneutics which describes signs in a "xenological sense", real and fictitious, a parable about faultless behaviour. The Good Samaritan showing mercy not in an eschatological sense, but for the first time in a soteriological sense and finally in a plesiológica sense. There is a question what is the paradigm for eco-humanisation by "esplancnofania" of the Good Samaritan who took care of the man lying helpless by the roadside. Dehumanisation works in much the opposite fashion as humanisation of healthcare, because it expresses "xenofobic" experiences in the doctor-patient relation. It will reach neither the true plesiológico meaning nor grandeur "esplancnofania" of the Good Samaritan. (original abstract)

8

Of Mice and Men Gaze at Evil

80%

Moslemi A. A.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2018

|

80

22-28

Ezra Pound's Shi-Shu: Rats is read Foucauldianly to instantiate an interaction between Confucianism and Western schools of thought in response to the problem of evil. There is a review of Leibniz's theodicy to clear up confusion, and also to pave the way for a succession of readings of a number of philosophers like Hume and James - foregrounding epistemic inclination of poets like Pope, Wordsworth and Burns. 'Accidentality' and 'essentiality' are key philosophic terms, without which this problem cannot hold its logical structure, especially in terms of an answer. Epistemo-political 'docility' and literal 'decency' are employed together for the first time to be reintroducing ancient relationship between cruel politicians and carceral system. Utopia is taken as a mere dream so that 'the problem' would tend to keep its identity. What is new in this paper is a 'gaze'-wise trace of mice in literature supporting the problem of evil in philosophy, based on an actual political background, within a broad sociological realm. (original abstract)

9

Esse est percipi w interpretacji Berkeleya : komentarz ontologiczny

80%

Bastek A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2006

|

10

|

nr 1149

21-34

Przedstawiono interpretacje Berkeleya dotyczącą istnienia i myślenia w ujęciu ontologicznym. Poprzez analizę dzieł i filozofii Berkeleya autor próbował odpowiedzieć na pytania z zakresu poznania.

10

Integracja ujawnieniem podmiotowości człowieka w filozofii Słowianina Karola Wojtyły

80%

Król R.

Nauka, Gospodarka, Społeczeństwo

|

2013

|

nr 2 (7)

13-18

Pojęcie "integracja", wyprowadzone z pojęcia transcendencji i w stosunku do niego komplementarne, pozwala ująć i określić drugi konieczny aspekt rzeczywistości zawarty w doświadczeniu "człowiek działa". Kardynał Karol Wojtyła uważał, że pojęcie integracji należy także wyprowadzać ze sprawczości i podmiotowości ludzkiego "ja" w działaniu, gdyż człowiek przeżywa siebie jako sprawcę swego czynu i siebie jako jego podmiot, ale także jako podmiot i tego wszystkiego, co w człowieku "się dzieje". Przeżycie podmiotowości zawiera zatem także pewną bierność, natomiast przeżycie sprawczości jest zawsze czynne i ono właśnie stanowi o czynie ludzkim, który zawiera w sobie jakąś syntezę sprawczości i podmiotowości ludzkiego "ja". Stąd też sprawczość jest miejscem ujawniania się transcendencji, a podmiotowość - integracji. (fragment tekstu)

11

Osoba przyczyną sprawczą czynu dzięki decyzji swej woli w filozofii słowianina Karola Wojtyły

80%

Król R.

Nauka, Gospodarka, Społeczeństwo

|

2013

|

nr 1 (6)

65-70

Osoba jest przyczyną sprawczą czynu dzięki decyzji swej woli, która z tego powodu nie może być pojmowana jako coś, co tylko dzieje się w człowieku. W wymiarze doświadczalnym wola unaocznia się nie tyle jako właściwość wewnętrzna czynu spełnianego przez osobę, ile raczej jako właściwość osoby pozwalająca jej spełniać czyny (można też powiedzieć, że osoba unaocznia się poprzez wolę, a nie tylko wola przez osobę i w osobie). Wola jest jednym z konstytutywnych elementów osoby i jedną z tych jej władz, przez które osoba urzeczywistnia samą siebie. Związek woli z najgłębszym centrum osoby pozwala jej angażować osobę w czynie; dlatego też wola objawia wewnętrzną strukturę osoby, która "siebie posiada i nad sobą panuje". I ta właśnie struktura wskazuje na szczególną godność osoby i jej wolność: akt woli, który pozwala osobie realizować właściwą sobie dynamikę i samą siebie, jest "nieodstępny". To dzięki temu aktowi wolności woli człowiek - w odróżnieniu od wszelkiego bytu nieosobowego (który nie może tego uczynić) - wprowadza w świat, w którym żyje, doskonałość. (fragment tekstu)

12

The Logic of the Incarnation

80%

Bohn E. D.

Studia Humana

|

2013

|

2(2)

26-35

I argue that by distinguishing and employing the intuitive notions of essence and fundamentality we can see that the incarnation, as stated in the Chalcedonian Creed, is a logically coherent scenario.

13

Kim jest człowiek? : hierarchia wartości

80%

Charymska E.

Rozprawy Społeczne

|

2015

|

9

|

nr 3

5-11

Artykuł ukazuje człowieka i jego hierarchię wartości. Podkreśla także indywidualność natury ludzkiej. Człowiek znający swoją hierarchię wie, do czego zmierza w życiu. Bez jasno postawionych celów staje się uległy wobec tego, co go otacza. Gdy wiemy, do czego zmierzamy nie mamy wątpliwości wobec tego, co robimy. A to, co cenimy w życiu najbardziej kreuje obraz nas samych. Poznanie samego siebie jest jednym z najważniejszych a jednocześnie najtrudniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Jest on sam dla siebie zagadką. Im więcej gromadzi wiadomości o sobie, tym wie mniej. Gdyby człowiek wiedział wszystko byłby Bogiem. Gdyby nie wiedział nic, byłby zwierzęciem. Jednak niewiedza człowieka o samym sobie tak jak wszelka wiedza, nie jest jakimś brakiem ludzkiej natury, ale przynależy do niej samej. (abstrakt oryginalny)

14

Jeśli podmiotu nie ma... O wpływie, aktorach, horrorze i innych zmartwieniach tzw. Koła Krakowskiego

80%

Krupnik S.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2014

|

nr 3 (29)

134-145

Celem tekstu jest krytyczne odniesienie się do dotychczasowych rozważań dotyczących podmiotowości podejmowanych w Kole Krakowskim. Autor argumentuje, że podmiotowość jest zbędna jako kategoria analityczna służąca zrozumieniu rzeczywistości społecznej. Można ją bowiem zastąpić innymi pojęciami, które są precyzyjniejsze. Jednocześnie jednak pojęcie to jest nieodzowne jako normatywny punkt odniesienia, samookreślenia się badaczy rzeczywistości społecznej. (abstrakt oryginalny)

15

Arystotelesowska koncepcja człowieka podstawą racjonalnej działalności gospodarczej

80%

Zawojska T.

Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej

|

2017

|

nr 117

5-18

W artykule podjęto zagadnienie związku zachodzącego między wyznaczonym celem działalności gospodarczej a wcześniej przyjętą (implicite lub explicite) koncepcją człowieka. Analiza dzieł Stagiryty pokazuje, że u podstaw działalności wytwórczej pojmowanej nie jako cel sam w sobie, lecz jako narzędzie wspomagające rozwój naturalnych ludzkich potencjalności, stoi arystotelesowska koncepcja człowieka. Stagiryta zdefiniował człowieka jako istotę żyjącą (tj. cielesną), która posiada rozum. Oznacza to, że życie ludzkie postrzegał jako rozpięte między dwoma biegunami: zmysłowością wspólną ze światem zwierzęcym a rozumnością właściwą tylko człowiekowi, dzięki której transcenduje ową zmysłowość. Stąd Arystotelesowskie przekonanie, że wszelkie działania, w tym działania ekonomiczne, powinny uwzględniać transcendentny charakter bytu ludzkiego, nakierowanego na realizację celu, jakim jest rozwój ludzkiej rozumnej natury. (abstrakt oryginalny)

16

Ideał bycia sobą we wczesnych pracach Fryderyka Nietzschego (przyczynek do dyskusji nad koncepcją autentyczności Charlesa Taylora)

80%

Kusak L.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2018

|

nr 6 (978)

123-136

Charles Taylor w "Etyce autentyczności" przedstawia krytykę dominującego współcześnie indywidualizmu, który cechuje relatywizm, moralny subiektywizm i narcyzm, a jego konsekwencją jest atomizacja życia społecznego. W roli duchowego ojca tych szkodliwych zjawisk obsadzony został Fryderyk Nietzsche, który według Taylora zamienił godny szacunku ideał życia autentycznego w jego przeciwieństwo - egocentryczną samorealizację. Polemizując z Taylorem, w artykule zwrócono uwagę na często pomijany fakt, że Nietzscheański ideał "bycia sobą" ewoluował z biegiem lat, zmieniał się w kolejnych okresach jego twórczości. W okresie młodzieńczym (1869-1874) autor "Narodzin tragedii" opowiadał się za mądrym egoizmem - za byciem sobą rozumianym jako samorealizacja, której towarzyszy świadomość odpowiedzialności za dobro wspólne. Ideał bycia sobą przedstawiony przez młodego Nietzschego spełnia tym samym wymagania, jakie Taylor wiązał z postulowaną przez siebie "prawdziwą autentycznością".(abstrakt oryginalny)

17

Investigating the Concept of Despair and its Relation with Sin in Kierkegaard's View

80%

Tabatabaee M.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2015

|

4

55-60

This paper attempts to explain the Kierkegaard's view concerning despair and its relation with sin. This paper is based on the book "Sickness unto death" by Kierkegaard which is in his opinion beside the book "Fear and trembling" is the most important of his works wherein a full explanation of human despair is provided. To explain despair, it is necessary for the root cause and origin of this despair to be first addressed that in the Kierkegaard, it is the very personal alienation and his absorption in the society. For this purpose, first an explanation of this origin and the main role the self assumes in this regard are addressed. Later, despair arising from a bidirectional relation of the self is dealt with and then the greatest sin which is despair is investigated.(original abstract)

18

Marcelowska rozporządzalność

80%

Bukowski J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

2001

|

nr 576

73-80

Marcelowska koncepcja rozporządzalności trafiła w oczekiwania przeciętnego człowieka. Jej podstawy tkwią w chrześcijańskiej wizji człowieka. Autor opisuje założenia filozoficzne G. Marcela zwracając uwagę na przesłania i intencje, podkreślając przy tym złe i dobre strony pojęcia rozporządzalności.

19

Oblicza zasady wzajemności

80%

Łukaszyński J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2003

|

8

|

nr 1008

87-95

Starożytni filozofowie zauważyli, że nikt nie chce spędzić życia w zupełnym osamotnieniu, nawet przy niezmierzonej obfitości rozkoszy. Łatwo można poznać, że urodziliśmy się ze skłonnością do zrzeszania się z ludźmi i do naturalnego życia społecznego. Podobnie "historia współczesna doprowadza jednostkę do przekonania, że bez pomocy wzajemnej i współdziałania nic nie wskóra, nawet jeżeli kufry swe wypełni po brzegi złotem". Potwierdzenia dla tej tezy wywodzącej się z filozofii stoickiej dostarczają badania współczesnych psychologów analizujących potrzeby ludzkie i sondaże opinii społecznej. (fragment tekstu)

20

Modlitwa wolności a kontyngencja człowieka w pamiętnikach Etty Hillesum

80%

Mizdrak I.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2016

|

nr 4 (952)

97-112

Doświadczenie wolności, ujmowane na szereg sposobów przez filozofię, psychologię, socjologię, teologię, politykę, ukazuje się jako kategoria w swej specyfice niewyczerpywalna. Na jej złożoność i problematyczność wskazuje nie tylko fakt niezliczonych interpretacji intelektualnych, ale również sposób, w jaki się ją "zagospodarowuje". Z rozmaitych prób odsłaniania fenomenu wolności w kontekście przygodności człowieka uwydatnia się droga dialogiczna, która odsłania jeden z ważniejszych rysów tego, czym jest wolność. Oryginalna refleksja zawarta w pamiętnikach z czasów II wojny światowej (Przerwane życie. Pamiętniki 1941-1943) Etty Hillesum, holenderskiej Żydówki, pokazuje podstawową właściwość wolności, którą jest jej relacyjność, a najgłębszy jej wyraz dokonuje się w kontakcie z Bogiem. Poprzez tę właściwość ukazana jest jednocześnie właściwość samego człowieka, który ma możliwość ukierunkowania siebie na miłość lub nienawiść, na życie lub śmierć, na piękno lub brzydotę, dobro lub zło. Sama Etty Hillesum stawia na afirmację życia jako takiego, a przez relację wertykalną z Bogiem staje się prawdziwą ambasadorką życia, nawet w obliczu ekstremalnego zagrożenia, niesprawiedliwości i okrucieństwa wojny, przy czym życie nie jest traktowane jako dojmująca i uciskająca kontyngencja, ale jako czas kairos, czyli coś do twórczego i pozytywnego wykorzystania, realizowania wartości ogólnoludzkich i stawania się świadkiem życia przepełnionego pierwiastkiem wieczności. Stąd głównym celem niniejszego studium jest zaprezentowanie kilku podstawowych wątków w opisie człowieka, które zostają wydobyte z autorefleksyjnego sposobu pisania samej autorki pamiętników. Poprzez wniknięcie w opis wewnętrznego świata Hillesum podjęta została próba scharakteryzowania tych elementów w podmiotowości człowieka, które uwydatniają konkretne indywiduum jako zanurzone w relacji do samego siebie, innych i Boga. (abstrakt oryginalny)