Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Floating exchange rates
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem artykułu jest analiza, czy i w jakim stopniu system niezależnego kursu płynnego dostosowany jest do polskich uwarunkowań gospodarczych. Podjęto próbę porównania Polski z innymi państwami stosującymi systemy skraje i pośrednie. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że w państwach o warunkach makroekonomicznych zbliżonych do tych obserwowanych w Polsce częściej stosowano pośrednie systemy kursowe. Prawdopodobieństwo wykorzystywania pośredniego systemu kursowego w Polsce w latach, w których faktycznie stosowano system niezależnego kursu płynnego (2000-2007), znajdowało się jednak w przedziale o ograniczonej konkluzywności, nie przekraczając 75%. Można więc sformułować wniosek, że w polskich uwarunkowaniach makroekonomicznych możliwe jest sprawne funkcjonowanie zarówno skrajnego, jak i pośredniego systemu kursowego. (abstrakt oryginalny)
Biorąc pod uwagę znane zalety kursu płynnego jako amortyzatora niekorzystnych wstrząsów makroekonomicznych, otrzymane rezultaty na podstawie modelu SVAR z dwoma zmiennymi sugerują, że oczekiwane teoretycznie korzyści od większej giętkości kursu walutowego nie są obserwowane dla Węgier i Rumunii, ponieważ więcej niż 80% zmienności nominalnego (realnego) kursu walutowego w obrębie roku jest wyjaśnione przez neutralny wstrząs strukturalny. Jednocześnie zmienność produkcji zależy głównie od własnych wstrząsów permanentnych. Świadczenia na korzyść stabilizacyjnych właściwości kursu walutowego są bardziej wiarygodne dla Polski i Czech (w mniejszym stopniu), gdzie od 30% do 40% zmian nominalnego (realnego) kursu walutowego można tłumaczyć permanentnymi wstrząsami ze strony sektora realnego. Otrzymane wyniki zależą jednak od wykorzystanych danych. (abstrakt oryginalny)
Podczas kryzysu w latach 2008-201 1 kraje Europy Środkowo-Wschodniej, które są członkami Unii Europejskiej stosują różne reżimy kursowe. Polska, Czechy, Rumunia i Węgry stosują płynny kurs walutowy. Podczas kryzysu nominalny kurs walutowy tych państw uległ głębokiej deprecjacji łagodząc wpływ recesji w strefie euro na gospodarki tych państw. Tymczasem pozostałe kraje, czy to będące już członkami unii walutowej, jak np. Słowenia, czy też utrzymujące bez dewaluacji jakąś formę kursu sztywnego, nie wykorzystały kursu jako amortyzatora szoku. Wówczas cały ciężar akomodacji spadł na sferę realną gospodarki, co w konsekwencji wpłynęło na zmniejszenie konkurencyjności zewnętrznej tych gospodarek. Kraje bałtyckie były zdeterminowane do obrony sztywnego kursu swoich walut. Sztywny kurs postrzegano jako kotwicę utrzymującą wiarygodność kraju, ochronę przed odpływem kapitału i wzrostem zadłużenia. Celem opracowania jest ocena reżimów walutowych stosowanych podczas kryzysu w latach 2008-2011 przez 10 krajów Europy Środkowo-Wschodniej, członków Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Le choix des régimes de change demeure un sujet important mais controversé dans les pays en voie de développement qui restent ouvert au reste du monde et dont les exportations sont tributaires des produits primaires. L ' objectif de ce papier est d ' analyser l ' effet du régime de change sur la diversification des exportations des pays de la CEDEAO. Pour ce faire, nous avons adopté une investigation empirique basée sur une régression d ' un modèle linéaire en données de panel constitué de 10 pays de la CEDEAO, sur la période 1990 à 2014, avec la technique d ' estimation des IV-2SLS. Nos résultats indiquent principalement que le régime de change fixe est significativement favorable à la diversification des exportations dans les pays de la CEDEAO. Au regard de ces résultats, pour améliorer la diversification des exportations, les gouvernements de ces pays doivent entreprendre des politiques destinées à maintenir la stabilité de leurs monnaies nationales vis-à-vis des monnaies étrangères à travers une politique de change appropriée.(abstrakt oryginalny)
Artykuł ilustruje przejście od światowego systemu stałych (sztywnych) kursów walutowych (zwanego Bretton Woods 1) do systemu płynnych kursów walutowych (zwanego Bretton Woods 2), który funkcjonuje obecnie. Autor wskazuje, na słabość dolara amerykańskiego, która przyczyniła się do upadku pierwszego systemu, a obecnie zagraża stabilności drugiego. Podkreśla także konieczność zastąpienia współczesnego globalnego systemu walutowo-finansowego zdominowanego przez dolara, nowym systemem płynnych kursów walutowych, zdominowanym przez kilka walut, zwłaszcza juana chińskiego i jena japońskiego w Azji, dolara amerykańskiego w obu Amerykach i euro w Europie. Autor przewiduje także wzrost inflacji w nowym systemie i pogorszenie się terms of trade (warunków wymiany) dla drobnych producentów rolnych. Wskazuje także na duże znaczenie grup producenckich, które mogą skutecznie przeciwstawić się tym niekorzystnym tendencjom w handlu. (abstrakt oryginalny)
Omówiono zagadnienie koordynacji gospodarczej. Opisano efekty zewnętrzne polityki gospodarczej oraz scharakteryzowano koordynację polityki makroekonomicznej Unii Europejskiej w unii walutowej.
We test whether the floating exchange rates of the EU New Member States against the euro are determined jointly within the panel VEC framework. We find that the exchange rates of the Czech koruna, the Polish zloty and the Hungarian forint follow the same long-run relationship, in which the real exchange rates are explained by the real interest rates parities and the spreads of the credit default risk premiums. In case of the Romanian leu, the common relationship is rejected, which is likely due to differences in the economic setting. The results confirm that the currency markets of these three countries are closely related, since the appreciation/depreciation of one currency leads to similar movements in the other currencies of the NMS. The estimated misalignments exhibit some common patterns in terms of time spans and percentage values of under/overvaluation. (original abstract)
Obecny stan wiedzy pozwala stwierdzić, że kryzysy walutowe mają bardzo różnorodne przyczyny. Znaczące kryzysy walutowe w ostatnich latach dotykały przede wszystkim kraje o reżimie sztywnego kursu walutowego, wobec tego również teoretyczna refleksja koncentruje się wokół znaczenia reżimu kursowego dla zaistnienia kryzysu walutowego1. Nie oznacza to, że i w takim przypadku nie są możliwe zróżnicowane wyjaśnienia przyczyn kryzysów (jak choćby pierwsza i druga generacja modeli kryzysów walutowych) lub że nie są udzielane wyjaśnienia, które wskazywałyby przyczyny odrębne od systemu kursu sztywnego (chociażby koncepcje zaliczane do trzeciej generacji kryzysów walutowych). Wydaje się, że koncepcje przyczyn kryzysów abstrahujące od kwestii reżimu kursowego nie nabrały jeszcze waloru wyjaśnień samoistnych. Aby uczynić krok w tym kierunku, warto postawić pytanie o możliwe przyczyny kryzysu walutowego w systemie kursu płynnego. Wskazanie w odpowiedzi potencjalnych jego przyczyn nie wyklucza, że te same przyczyny mogą mieć znaczenie także w innych rzeczywistych przypadkach załamania kursu sztywnego. W artykule wskazane są czynniki niezależne od reżimu kursowego, mogące doprowadzić do kryzysu walutowego (znacznej i gwałtownej depregacji) w systemie kursu płynnego. Czynnikami tymi są rozmaite formy niedoskonałości tynku walutowego lub finansowego. (fragment tekstu)
Commodity exporting nations have significant terms of trade swings, making their actual exchange rate unstable. This study looked at how variations in dollar exchange rate affected food commodity prices in Africa between 1990 and 2021.(original abstract)
Celem artykułu jest prezentacja wyników badań dotyczących procesów dolaryzacji we współczesnej gospodarce światowej. Dla wyjaśnienia istoty tego zjawiska wyodrębnione zostały dwa typy dolaryzacji: o charakterze sanacyjnym i integracyjnym. Klasyfikacja ta pozwoliła lepiej zrozumieć przyczynę dolaryzacji i dedolaryzacji gospodarek różnych państw świata. (abstrakt oryginalny)
Największe natężenie globalizacji ma miejsce na rynkach finansowych. Wzrost przepływu kapitałów, zwłaszcza krótkoterminowych, w skali światowej nie pozostaje bez odpowiedzi ze strony banków centralnych. Prowadzona przez nie polityka pieniężna musi uwzględniać nie tylko uwarunkowania wewnętrzne, ale jest determinowana w coraz większym stopniu przez uwarunkowania zewnętrzne, w tym przede wszystkim globalizację. Z jednej strony globalizacja stwarza zagrożenie, ponieważ będące jej przejawem duże przepływy kapitału mogą być źródłem poważnego załamania na rynku walutowym, skokowego wzrostu inflacji, a w konsekwencji kilkuletniej recesji gospodarczej. Stąd wybór rozwiązań systemowych w postaci odpowiedniej strategii polityki pieniężnej może być kluczowy dla stabilności gospodarczej, zwłaszcza małych otwartych gospodarek, takich jak gospodarka polska. Z drugiej strony globalizacja odgrywa rolę dyscyplinującą krajową politykę gospodarczą. Wszelkie strukturalne słabości krajowych gospodarek są szybko wykrywane przez uczestników rynku, co skutkuje większą ostrożnością inwestorów i mniejszym napływem kapitału. Stąd z chwilą nasilenia się procesów globalizacyjnych w interesie krajów jest utrzymywanie na odpowiednim poziomie najważniejszych wskaźników makroekonomicznych, wśród których naczelne miejsce zajmuje niska inflacja. W niniejszym artykule autor stara się wykazać, iż strategia polityki pieniężnej w Polsce, oparta na dwóch filarach: strategii bezpośredniego celu inflacyjnego (BCI) i płynnym kursie walutowym jest dobrym antidotum na zagrożenia, jakie niesie ze sobą globalizacja. (fragment tekstu)
The main objective of the paper is to verify the vanishing interim regime hypothesis (so-called bipolar view) and to analyse factors that may influence the probability of use of intermediate exchange rate regimes, especially in emerging and developing economies. In order to accomplish the research objectives the evolution of exchange rate regimes is presented with the special consideration of decisions of IMF member states in this respect. Next a logistic regression model that estimates the probability of use of an intermediate regime is applied. The results achieved allow a challenge to the vanishing interim regime hypothesis. Empirical observations support this hypothesis only in advanced countries and not in their emerging and developing peers. (original abstract)
Ch. Descamps przedstawia zasady i mechanizm funkcjonowania Europejskiego Systemu Walutowego w latach 1979-1984, oceniając wpływ tego Systemu na stabilność wzajemnych kursów walut państw członkowskich oraz na proces integrowania polityki gospodarczej tych państw, przy uwzględnieniu problemów oczekujących nadal na rozwiązanie. (fragment tekstu)
Frank szwajcarski od ponad stu lat uchodzi za walutę, która nie zawodzi. Siła franka, której podstawą jest otwarta gospodarka, pozwoliła zachować Szwajcarii polityczną neutralność. Zapewniła również możliwość prowadzenia relatywnie samodzielnej polityki pieniężnej, związanej jednak z celami i metodami Bundesbanku. Upłynnienie franka 15 stycznia 2015 r. pokazuje dodatkowo, iż szwajcarski pieniądz konsekwentnie od 1999 r. podąża ścieżką niezależną od euro. (abstrakt autora)
Uczestnicy rynku finansowego często pytani są o to, gdzie lokują większe sympatie - dla krajowego nadzoru finansowego, czy Europejskiego Banku Centralnego. Podobne dylematy pojawiły się w odniesieniu do kredytobiorców we frankach szwajcarskich i ich kredytodawców. Powoli uczymy się postrzegać konflikty jako wygraną obu stron. Jednakże uwolnienie kursu franka szwajcarskiego pozwoliło dostrzec, iż trzeba mieć ograniczone zaufanie do instytucji publicznego zaufania. (abstrakt oryginalny)
Według analityków NBP znaczące wzmocnienie franka szwajcarskiego wobec złotego nie ma związku z sytuacją gospodarczą i fundamentami makroekonomicznymi Polski. Jest ono spowodowane decyzją Szwajcarskiego Banku Narodowego o uwolnieniu kursu franka w stosunku do euro. SNB zdecydował jednocześnie o obniżeniu stóp procentowych. Komisja Nadzoru Finansowego starała się także tonować nastroje, pomimo paniki na rynkach i uderzeniu zwłaszcza w kredytobiorców. (abstrakt autora)
Decyzja Szwajcarskiego Banku Narodowego (SNB) o upłynnieniu kursu franka 15 stycznia 2015 r. należy do tych rzadkich wydarzeń w międzynarodowym ładzie walutowym, które wywołują kontrowersje na tle wykonywania przez państwo prawa do suwerenności monetarnej. Egzekucja tej suwerenności - wynikającej z konieczności zmiany ceny waluty nie może bowiem odbywać się ze szkodą dla międzynarodowych umów. Generuje to zwykle poważne problemy dla kredytobiorców. (abstrakt autora)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.