Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 210

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 11 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Gospodarka turystyczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 11 next fast forward last
Cel. Poznanie wiedzy i opinii młodych wrocławian na temat turystyki weselnej (destination wedding). Metoda. Badania przeprowadzono wśród studentów Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (Polska), kierunku Turystyka i Rekreacja drugiego roku studiów magisterskich. Wykorzystano metodę badań diagnostycznych z wykorzystaniem kwestionariusza. 100 respondentów zostało poproszonych o wypełnienie kwestionariusza składającego się z 19 pytań. Wyniki. 69 osób odpowiedziało, a 31 nie odpowiedziało na pytanie, czym jest turystyka ślubna. Spośród 100 respondentów 26 brało udział w turystyce weselnej w Polsce, 93 nie brało udziału w turystyce weselnej za granicą. Respondenci pytani o preferowane kierunku dla turystyki weselnej wskazywali najczęściej: Włochy, Hiszpanię, Grecję, Hawaje. Wyjazdy dla nowożeńców są również uznawane za ważną część turystyki weselnej. Duża część respondentów (78%) zadeklarowała uczestnictwo w podróży poślubnej. Ograniczenia badań i wnioskowania. Badania empiryczne dotyczą wyłącznie młodych Polaków i obejmują wyłącznie turystykę weselną. Implikacje praktyczne. Diagnozowanie i częściowe przewidywanie poziomu i charakteru uczestnictwa w turystyce weselnej umożliwia przygotowanie oferty dla młodych ludzi. Oryginalność. Badanie młodych ludzi dotyczące turystyki weselnej przeprowadzane są w Polsce bardzo rzadko. Zjawisko to jest coraz bardziej popularne, ale nie udokumentowane naukowo. Rodzaj pracy. Artykuł prezentujący wyniki badań empirycznych.(abstrakt oryginalny)
2
80%
Postrzeganie kapitału ludzkiego jako podstawy tworzenia przewagi konkurencyjnej na współczesnym rynku skłania podmioty gospodarcze do kształtowania środowiska pracy sprzyjającego pozyskaniu i utrzymaniu pracowników o odpowiednich kompetencjach. Celem artykułu jest identyfikacja kryteriów różnicujących zależność pomiędzy cechami pracy a satysfakcją z pracy w turystyce. Analizie poddano czynniki indywidualne, organizacyjne i krajowe. W rozważaniach wykorzystano wyniki piątej edycji European Working Condition Survey przeprowadzonej przez Eurofound. Badania pokazują, że satysfakcja z pracy w turystyce zależy przede wszystkim od relacji społecznych, a w dalszej kolejności od korzyści ekonomicznych, treści pracy i możliwości rozwoju. Na siłę zależności pomiędzy tymi kategoriami wpływa status zatrudnienia, wielkość przedsiębiorstwa, rodzaj prowadzonej działalności oraz udział turystyki w tworzeniu miejsc pracy w gospodarce.(abstrakt autora)
3
Content available remote Sezonowość i zmienność ruchu turystycznego w Polsce
80%
W celu określenia nieregularności ruchu turystycznego w Polsce w latach 2004-2014 posłużono się danymi GUS - miesięcznymi dotyczącymi liczby turystów ogółem, w tym krajowych i zagranicznych, oraz udzielonych im noclegów w 16 województwach. Na ich podstawie obliczono wskaźnik sezonowości liczby turystów z okresu lata do zimy (Slz) i jesieni do wiosny (Sjw) oraz udzielonych noclegów z okresu lata do zimy (SNlz) i jesieni do wiosny (SNjw), a także współczynnik zmienności (W %) w ciągu roku. Nieregularność ruchu turystycznego najwyraźniej zaznacza się w województwach północnej Polski, w tym w strefie wybrzeża i na pojezierzach, gdzie liczba turystów latem jest 3-4 razy większa niż zimą, a liczba udzielonych noclegów nawet 5-7 razy większa. W miarę przemieszczania się w głąb kraju maleje wielkość sezonowości, przyjmując w jego środkowej części najniższe wartości wskaźników dla liczby turystów krajowych Slz (iloraz liczby turystów z okresu lata do zimy) i udzielonych noclegów SNlz (iloraz liczby noclegów z okresu lata do zimy) - poniżej 2, a dla turystów zagranicznych - poniżej 3. W latach 2004-2014 w większości województw występuje ujemny, istotny lub wysoce istotny statystycznie trend wskaźnika sezonowości liczby turystów (Slz). Uwzględniając wartości wskaźników sezonowości dla liczby turystów (Slz) zarówno krajowych, jak i zagranicznych oraz udzielonych im noclegów (SNlz), jak również współczynnika zmienności (W %) liczby turystów w roku, wydzielono na terenie kraju 5 obszarów o różnej sezonowości ruchu turystycznego: nadmorski, pojezierny, nizinny-wielkomiejski, wyżynny i górski. (abstrakt oryginalny)
4
80%
Turystyka stanowi istotny element gospodarki, którego stopa wzrostu jest ściśle skorelowana ze stopą wzrostu PKB w krajach generujących najwyższy ruch turystyczny. W artykule przedstawiono stan obecny albańskiej gospodarki oraz wpływ turystyki na jej wzrost między 2000 a 2008 rokiem.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest próba identyfikacji najważniejszych z nich oraz syntetyczna ocena kszta􀃡towania si􀄊 ich. Osiągnięcie celu artykułu będzie możliwe dzięki oparciu się na badaniach własnych przeprowadzonych wśród przedsiębiorstw turystycznych działajacych w powiecie jeleniogórskim.(fragment tekstu)
6
Content available remote Badania kapitału marki i ich znaczenie dla gospodarki turystycznej
80%
Rozważania dotyczące kreowania silnej marki terytorialnej warto uzupełnić o problematykę kapitału marki. Kapitał marki definiowany jest jako wartość dodana, wynikająca tylko z faktu stosowania danej marki [Aaker 1991, 1996]. Atrybutami silnej marki są: świadomość marki (brand awareness)1, postrzegana jakość (perceived quality)2, skojarzenia (associations) 3 i lojalność (brand loyalty)4. Suma wymiarów i ich skumulowane relacje tworzą kapitał marki w umysłach klientów [Konecnik, Gartner 2007]. Badania kapitału marki polegają na ocenie wszystkich czterech wymiarów. Tylko marka cechująca się znacznym kapitałem może stanowić o atrakcyjności i przewadze konkurencyjnej jednej destynacji turystycznej nad drugą.(fragment tekstu)
Ostatnia dekada XX wieku nie była zbyt pomyślna dla rozwoju turystyki w Bułgarii. W okresie tym odnotowano bowiem wzrost, ale także i spadek liczby turystów zagranicznych oraz liczby udzielonych osobonoclegów. Zjawisku temu towarzyszy znaczny wzrost liczby hoteli trzy- i czterogwiazdkowych. Nie wiąże się to ze wzrostem liczby cudzoziemców pragnących korzystać z obiektów oferujących wyższy standard usług. W tym kontekście warto zastanowić się nad przyczynami niekorzystnych zjawisk występujących w bułgarskiej turystyce. Celem opracowania jest próba określenia podstawowych przyczyn tych zjawisk oraz przedstawienie organizacyjno-prawnych uwarunkowań dalszego rozwoju turystyki i gospodarki turystycznej w Bułgarii. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Perspektywy rozwoju gospodarki turystycznej opartej na wiedzy w Polsce
80%
Celem artykułu jest rozpatrzenie czynników wpływających na rozwój gospodarki turystycznej opartej na wiedzy (dalej: GTOW) w Polsce. W niniejszym artykule przyjęto, iż w grupie uwarunkowań rozwoju GTOW wyróżniamy przede wszystkim formalnoprawne, ekonomiczne, technologiczne i społeczne, które występują na poziomie Unii Europejskiej i Polski. Zastosowane metody badawcze to studia literatury, kwerenda aktów prawnych, diagnoza dokumentów o charakterze strategicznym - strategii i programów opracowanych na poziomie Unii Europejskiej i krajowym, a także obserwacje własne autorki. (fragment artykułu)
Aktywnym instrumentem działań samorządów lokalnych w obszarze turystyki jest wykorzystanie finansowania unijnego rzecz rozwoju gospodarki turystycznej. Celem artykułu jest przedstawienie wstępnych wyników badań dotyczących korzystania ze środków Unii Europejskiej w gospodarce turystycznej w gminach wybranych dwóch regionów Polski w perspektywie finansowej na lata 2007-2013. Przedstawiono wybrane wyniki badań aktywności gmin województw zachodniopomorskiego i lubuskiego w zakresie pozyskiwania środków UE na cele turystyczne oraz wskazano na opinie przedsiębiorców turystycznych dotyczące współpracy samorządu z branżą turystyczną.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Transfer wiedzy między gospodarką turystyczną a innymi branżami
61%
Cel. Analiza i ocena procesów transferu wiedzy z otoczenia zewnętrznego do gospodarki turystycznej, jak również w obrębie gospodarki turystycznej. Uwagę skoncentrowano na wymianie wiedzy między sektorem turystycznym a środowiskiem akademickim. Metoda. Indywidualne wywiady pogłębione z ekspertami posiadającymi przynajmniej dziesięcioletni staż pracy w branży. Wyniki. W opinii badanych transfer wiedzy w Polsce następuje przede wszystkim w obrębie gospodarki turystycznej. Sektor turystyczny za strategiczną uznaje wiedzę cichą i takiej wiedzy poszukuje. Eksperci podkreślają słabe powiązania sektora turystycznego ze środowiskiem naukowym w Polsce. Podstawowymi barierami transferu wiedzy ze środowiska naukowego do gospodarki turystycznej są: brak woli pozyskiwania wiedzy, szczególnie formalnej, ze strony branży; nieadekwatność wiedzy formalnej do potrzeb branży; zbyt późna w stosunku do potrzeb podmiotów gospodarki turystycznej eksternalizacja wiedzy środowiska akademickiego i jej nieodpowiednia forma. Ograniczenia badań i wnioskowania. Badania jakościowe o charakterze eksploracyjnym nie uprawniają do uogólnień, wyniki są punktem wyjścia badań eksplanacyjnych. Implikacje praktyczne. Dla intensyfikacji transferu wiedzy do gospodarki turystycznej kluczowa jest ścisła współpraca ze środowiskiem akademickim. Akademicy powinni znać luki wiedzy osób zatrudnionych w sektorze, prowadzić badania pozwalające uzyskać aplikacyjne wyniki, które należy przekazywać zainteresowanym w odpowiednim czasie i formie. Przepływ informacji powinien uwzględnić także administrację państwową, a więc być co najmniej trójelementowy, obejmując branżę turystyczną, środowisko akademickie i administrację. Ze względu na specyfikę sektora turystyki, jak się wydaje, najbardziej efektywny byłby przepływ informacji na poziomie regionalnym. Oryginalność. Próba przedstawienia modelu transferu wiedzy do gospodarki turystycznej i w jej obrębie na trzech poziomach: mikro, mezo i makro. Rodzaj pracy. Artykuł prezentujący koncepcje teoretyczne oparte w dużej mierze na literaturze anglojęzycznej, egzemplifikowane przez wyniki pogłębionych wywiadów indywidualnych. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Personnel as a Determinant of Shaping Innovativeness of Regional Tourism Economy
61%
Sektor turystyczny jest jednym z elementów struktury gospodarki narodowej, przenikającym się i wspomaganym w ramach swoich funkcji z innymi sektorami gospodarczymi. Zasadnicza część procesów gospodarczych w sektorze turystycznym jest realizowana przez bezpośrednią gospodarkę turystyczną i reprezentujących ją przedsiębiorców turystycznych. Na poziomie lokalnym istotną rolę w kształtowaniu procesów gospodarczych w sektorze turystycznym odgrywają jednostki samorządu terytorialnego i organizacje turystyczne. W opracowaniu przedstawiono zagadnienia roli kadr w oddziaływaniu na innowacyjność regionalnej gospodarki turystycznej, wskazując na: podstawowe zagadnienia funkcjonowania gospodarki turystycznej, klasyfikację czynników produkcji w gospodarce turystycznej (uwzględniając miejsce kadr oraz innowacyjności). W całokształcie działań podmiotów gospodarki turystycznej szczególną rolę należy przypisać kadrom, tj. potencjałowi ludzkiemu tych podmiotów. Za cel opracowania należy zatem uznać modelowe przedstawianie roli kadr w oddziaływaniu na innowacyjność regionalnej gospodarki turystycznej. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Rola kadr w oddziaływaniu na innowacyjność regionalnej gospodarki turystycznej
61%
|
|
nr 13
181-193
Przedstawione rozważania mogą stanowić podstawę do próby określenia, jaki model relacji kadrowych ma miejsce w danej regionalnej gospodarce turystycznej i jak konkretny model wpływa na procesy innowacyjne. Z przedstawionych ocen wynika, że polityka proinnowacyjna rozwijać się może w sytuacji pełnej współpracy podmiotów regionalnej gospodarki turystycznej. Podstawą działań jest świadomość innowacyjna, dzięki której możliwe jest kształtowanie konkurencyjności wobec innych gospodarek turystycznych, zwłaszcza sąsiadujących. Do podstawowych uwarunkowań wprowadzania działań innowacyjnych na poziomie regionalnej gospodarki turystycznej należy zatem zaliczyć przede wszystkim oprócz kadr wiedzę, a także dostęp do środków fi nansowych. Z punktu widzenia instytucjonalnego działania proinnowacyjne w regionalnej gospodarce turystycznej powinny być prowadzone na poziomie mikro przez przedsiębiorstwa turystyczne i na poziomie mezo przez samorząd regionalny oraz przede wszystkim przez regionalne organizacje turystyczne. Formą równoległą do działalności tych ostatnich mogą być także klastry turystyczne.(fragment tekstu)
Województwo lubelskie potrzebuje nowych bodźców rozwoju ekonomicznego. Jednym z takich bodźców może być gospodarka turystyczna. Jednakże chaotyczny rozwój tego sektora gospodarki może przynieść krótkotrwałe korzyści, lecz jednocześnie liczne konflikty pomiędzy różnymi podmiotami, a także niekorzyści dla stanu walorów turystycznych. Prowadzić to może, w dłuższym czasie, do przewagi niekorzyści nad pożytkami. Sposobem na zminimalizowanie takiego zagrożenie może być planowanie przestrzenne, a przede wszystkim sporządzanie przez samorządy gminne miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Stan sektora turystycznego w Polsce i Unii Europejskiej
61%
Celem artykułu jest zaprezentowanie stanu sektora turystycznego w Unii Europejskiej (UE), ze szczególnym uwzględnieniem Polski. W pracy wykorzystano dane z lat 2005-2014 pochodzące z World Travel & Tourism Council, Eurostatu oraz raportów Instytutu Turystyki. Ważnym wskaźnikiem rozwoju turystyki jest sytuacja makroekonomiczna, która ma wpływ na kondycję ekonomiczną mieszkańców. W sytuacji obniżenia poziomu zamożności Europejczycy rezygnują z dóbr luksusowych, w tym z podróży turystycznych. Wkład przemysłu turystycznego i gospodarki turystycznej UE w PKB i zatrudnienie w UE należy uznać za istotny. W latach 2009-2010 nastąpił spadek liczby wyjazdów turystycznych Polaków, natomiast w roku 2011 odnotowano ich wzrost. W analizowanym okresie wyjazdy długookresowe były bardziej popularne od krótkookresowych. (abstrakt oryginalny)
W pracy przedstawiono zastosowanie technik wizualizacji do analizy regionalnego zróżnicowania gospodarki turystycznej w latach 2002-2008. Przeprowadzone badania umożliwiły dokonanie liniowego uporządkowania polskich województw, jak również ich pogrupowania i określenia tempa wzrostu w rozważanym okresie. Otrzymane wyniki porównano z rezultatami otrzymanymi za pomocą innych metod. Wyniki badań pokazały, że poziom rozwoju turystyki między województwami w latach 2002-2008 był bard/o zróżnicowany, przy czym zróżnicowanie regionalne zmniejszyło się po wstąpieniu Polski do UE. Rozważne przez autorów klasyfikatory mają proste interpretacje geometryczne i nie zależą od kolejności rozważanych cech. (abstrakt oryginalny)
Dynamiczny rozwój turystyki przyczynił się do równie szybkiego rozwoju gospodarki turystycznej, stającej się jednym z kluczowych źródeł dochodu. Strategie rozwoju turystyki odwołują się do różnych koncepcji rozwoju ekonomicznego, które pozwalają wyjaśniać wiele zjawisk i procesów, jednak nie wszystkie. Do takich należy kwestia czynników sukcesu: co powoduje, że w zbliżonych warunkach w jednych miejscach obserwujemy szybki rozwój turystyki, w innych nie. Wiele wskazuje na to, że wbrew pokutującym jeszcze tezom o znaczeniu walorów przyrodniczych, większe i rosnące znaczenie mają walory kulturowe i zwłaszcza zagospodarowanie turystyczne (infrastruktura). Wobec takiej zmiany o sukcesie przesądzają dziś przede wszystkim czynniki związane z jakością zasobów ludzkich, elit i przywództwa. (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Praca jako czynnik produkcji w gospodarce turystycznej
61%
|
2018
|
nr 8
98-110
Czynniki produkcji to środki uczestniczące w procesach produkcji zarówno dóbr rzeczowych, jak i usług. W klasycznej teorii czynnikami produkcji są praca, ziemia, kapitał. Uzupełniane są one we współczesnym ujęciu tzw. czwartym czynnikiem, który obejmuje postęp techniczno-organizacyjny, informację, innowacje i wiedzę. Czynniki produkcji stanowią także moc sprawczą funkcjonowania gospodarki turystycznej. W opracowaniu zostaną przedstawione zagadnienia teoretyczne dotyczące roli czynnika pracy w szeroko rozumianej gospodarce turystycznej. Zatrudnienie w turystyce obejmuje nie tylko pracowników przedsiębiorstw turystycznych, ale także podmiotów publicznych obsługujących ruch turystyczny w destynacjach turystycznych, tj. pracowników jednostek samorządu terytorialnego oraz organizacji pozarządowych (w tym stowarzyszeń turystycznych). Celem pracy jest identyfikacja elementów kształtujących czynnik pracy w podmiotach gospodarki turystycznej. Wskazano na rangę tego czynnika w strukturze czynników produkcji w gospodarce turystycznej. Zostały przedstawione ilościowe i jakościowe kryteria oceny pracy, a ponadto wskazano także na marketingowe aspekty czynnika pracy w gospodarce turystycznej.(abstrakt oryginalny)
Tourism product is an amalgam of goods and services purchased by tourists at their place of residence, while travelling, and at their target destination. A tourism destination is where the bulk of tourism and hospitality businesses are based, entities whose work determines perceptions of the tourism product quality. The quality of an overall offering depends on the quality of the package design and its agreement with customer expectations. In the areas where tourism potential (natural and anthropogenic values) is not utilised, the prime issue is the quality of the design, and that calls for a tourism strategy development. The paper attempts to justify the thesis that the prime role in this strategy development is played by public sector entities, both at the stage of identifying tourism destinations and their products, and in the process of developing those products. (original abstract)
Celem artykułu jest rozpoznanie i dokonanie analizy stanu rozwoju gospodarki turystycznej w województwie mazowieckim oraz określenie jej wpływu na rozwój regionu. W badaniach wykorzystano metodę desk research. Zobrazowano skalę rozwoju podstawowych grup przedsiębiorstw zaliczanych do gospodarki turystycznej (obiektów noclegowych, gastronomicznych, biur podróży) oraz popytu turystycznego. Dokonano analizy rozwoju głównych sekcji i działów PKD obejmujących przedsiębiorstwa turystyczne oraz ich udziału we wpływie na rzecz budżetu państwa. Województwo mazowieckie zostało pokazane na tle pozostałych województw kraju. Badania wykazały, że stan rozwoju gospodarki turystycznej jest zróżnicowany, a województwo jest zarówno obszarem recepcyjnym, jak i emisyjnym ruchu turystycznego. Pomimo mniejszej niż w innych województwach liczby obiektów noclegowych popyt turystyczny rezydentów i nierezydentów jest na wysokim poziomie, a wpływy do budżetu państwa oraz jst - istotne(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 11 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.