Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Guides
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Interaktywne przewodniki multimedialne w ocenie zwiedzających
100%
W artykule podjęto zagadnienie odbioru przez zwiedzających muzea przenośnych interaktywnych przewodników multimedialnych. Analizie poddano dane pochodzące łącznie z 993 kwestionariuszy wypełnionych przez zwiedzających trzy muzea oceanograficzne obszaru Południowego Bałtyku (w Gdyni, Kłajpedzie i Stralsundzie), w których wdrożono interaktywne przewodniki multimedialne w ramach realizacji międzynarodowego projektu BalticMuseums 2.0 Plus. Uzyskane wyniki jednoznacznie wskazują na bardzo dobrą ocenę tej formy oprowadzania przez zwiedzających. Dodatkowo identyfikują między innymi główne przyczyny wyboru tej formy oprowadzania, grupy odbiorców, które zdaniem zwiedzających mogą być szczególnie zainteresowane korzystaniem z e-przewodników, oraz rodzaje treści, których zwiedzający oczekują w e-przewodnikach(abstrakt autora)
2
75%
Cel. Charakterystyka jednego z najstarszych polskich przewodników turystycznych, zatytułowanego Pielgrzym włoski, albo krótkie Rzymu i miast przedniejszych włoskich krótkie opisanie, przedstawienie sylwetki jego autora - Franciszka Cezarego, a także określenie znaczenia tej publikacji w ramach najstarszej polskiej literatury przewodnikowej. Metoda. Analiza treści badanego przewodnika, odniesienie go do włoskiego pierwowzoru L'antichità di Roma Andrei Palladia (analiza porównawcza), wykorzystanie literatury dotyczącej osoby Franciszka Cezarego, a także opracowań z zakresu historii turystyki. Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały, że omówiony w artykule Pielgrzym włoski stanowi istotny, a jednocześnie niedoceniany w literaturze naukowej wkład w kształtowanie się polskiej literatury przewodnikowej, zaś osobę Franciszka Cezarego należy uznać za jednego z prekursorów tworzenia tego rodzaju opracowań. Zasadniczy tekst przewodnika został zaczerpnięty z książki Andrei Palladia na temat starożytności rzymskich i stanowi drugi (po francuskim) przekład tego dzieła. Cezary jest natomiast autorem erudycyjnej przedmowy, stanowiącej dedykację dla księcia Pawła Janusza Ostrogskiego, a także zamieszczonego na końcu zestawienia informacji praktycznych na temat tras przejazdu, noclegów i walut obowiązujących w mijanych po drodze do Włoch krajach. Ograniczenia badań i wnioskowania. Słaby stan wiedzy na temat początków polskiej literatury przewodnikowej utrudnia przedstawienie pełniejszego kontekstu kulturowego, w jakim osadzona jest omawiana publikacja. Implikacje praktyczne. Praca wskazuje na konieczność prowadzenia szczegółowych badań nad najstarszymi polskimi przewodnikami turystycznymi. Oryginalność pracy. Artykuł dotyczy ważnego dla polskiej historiografii turystycznej opracowania, które do tej pory nie uzyskało omówienia w literaturze naukowej z zakresu historii turystyki. Rodzaj pracy. Artykuł o charakterze przeglądowym. (abstrakt oryginalny)
XIX wiek był okresem, w którym zaznaczyło się silne zainteresowanie dziedzictwem kulturowym, kolekcjonerstwem dzieł sztuki, dokumentacją zabytków oraz ich ochroną. Jednocześnie na niespotykaną wcześniej skalę rozwijała się turystyka, a jednym z najważniejszych magnesów przyciągających turystów stały się miasta historyczne, zabytki i muzea. Owo zespolenie dziedzictwa kulturowego z turystyką jest doskonale widoczne w dziewiętnastowiecznych przewodnikach turystycznych. Autorzy i wydawcy tych publikacji, w tym tak uznani jak Karl Baedeker oraz John Murray, dużą wagę przykładali do opisywania kulturowych atrakcji poszczególnych krajów, miast i obszarów. Na ziemiach polskich fascynacje zabytkami przeszłości realizowały się przede wszystkim w ramach badań historycznych, a także poprzez organizację wystaw, inwentaryzację zabytków oraz popularyzację wiedzy o nich, dokonywaną m.in. na łamach ówczesnej prasy oraz przewodników turystycznych. Zainteresowanie spuścizną kulturową miało głęboką podbudowę narodową, gdyż w omawianym okresie Polska nie miała własnej państwowości, którą utraciła w wyniku rozbiorów dokonanych w ciągu drugiej połowy XVIII wieku. W 1801 roku w Puławach powstało najstarsze polskie muzeum udostępnione do publicznego zwiedzania. Jego założycielką była księżna Izabela Czartoryska, która samodzielnie zajmowała się katalogowaniem własnych zbiorów, a w 1828 roku wydała książkę zatytułowaną Poczet pamiątek zachowanych w Domu Gotyckim w Puławach. W artykule przeprowadzona została analiza tego opracowania, która wykazała jego powiązania zarówno z powstającymi w podobnym czasie katalogami zbiorów muzealnych, jak i z przewodnikami turystycznymi. Wydaje się, że publikacja księżnej Izabeli, która bez wątpienia zajmuje ważne miejsce w dziejach polskiego muzealnictwa, mogła z powodzeniem spełniać obie te funkcje. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Turystyka kulturowa - na krakowskiej planszy gry miejskiej
75%
W opracowaniu zdefiniowano pojęcie gry miejskiej, przeprowadzono wstępną typologię tej formy zabawy, a na przykładzie Krakowa przedstawiono kontekst innowacyjności tej formy zwiedzania przestrzeni miejskiej. Dodatkowo, na podstawie wyników przeprowadzonego badania ankietowego, podjęto próbę oceny popularności gier miejskich jako produktów turystycznych. Gry miejskie i inne formy zabaw terenowych to innowacyjne pomysły na prezentację, udostępnienie oraz interpretację dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego. Gry miejskie stają się istotną alternatywą dla tradycyjnego zwiedzania przestrzeni miejskiej z przewodnikiem. Uzasadnienia takiego wyboru turysty można upatrywać w interesującym sposobie zwiedzania miasta, aspektach zabawy i aktywności fizycznej, lepszym zapamiętaniu informacji, uniezależnieniu się od preferencji przewodnika czy też pilota, własnej aktywności oraz poruszaniu się nie tylko utartymi przez turystów ścieżkami. Dobrze przygotowana gra miejska wpisuje się w trend turystyki bazujący na zabawie, emocjach, edukacji i zaangażowaniu turysty (4×e = entertainment, emotion, education, engage). Gracz staje się czynnym uczestnikiem wyreżyserowanej przez organizatorów przygody, rozwiązuje jednak zadania na bazie swoich pomysłów, według własnych wariantów tras. (abstrakt oryginalny)
W pracy przybliżono sylwetkę nestora turystyki polskiej, człowieka oddanego rozwojowi masowego ruchu turystycznego dr Mieczysława Orłowicza. Życiowa pasja łączyła się z wykonywanym (nie wyuczonym) zawodem urzędnika ministerialnego w Referacie Turystyki, jednego z nielicznych kompetentnych i odpowiedzialnych za rozwój turystyki w Polsce. Organizator wycieczek pieszych upatrywał w uprawianiu turystyki sposób nie tylko na poznanie świata ale również na pokonanie stresów, poprawę kondycji zdrowotnej społeczeństwa i aktywny relaks. Położył ogromne zasługi na polu turystyki, krajoznawstwa, sportu i rekreacji. Napisał ponad sto przewodników turystycznych obejmujących tereny Polski i Europy oraz kilkaset artykułów, referatów i sprawozdań. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Przewodniki a rozwój nowoczesnej turystyki w XIX wieku
75%
Przewodnik turystyczny uważany jest za odrębny gatunek literatury, który znany był już w starożytności. W kolejnych epokach forma, struktura, treść i funkcje przewodników ewoluowały, aby w XIX wieku wykształcić ostatecznie typ publikacji o nowoczesnym charakterze, z propozycjami tras zwiedzania, a także licznymi informacjami praktycznymi. Pojawiły się wówczas wyspecjalizowane wydawnictwa, tworzące przewodniki według wypracowanych schematów, takie jak oficyny Murraya i Baedekera, które stale rozszerzały ofertę, aby w końcu objąć zasięgiem swoich opracowań niemal cały świat. "Wiek pary i elektryczności" stworzył szerokie możliwości podróżowania, m.in. dzięki wynalezieniu nowych środków transportu (kolei i statków parowych). Zjawisko stopniowego umasowienia turystyki wywołało potrzebę dostarczenia podróżującym informacji na temat odwiedzanych krajów, regionów i miast. Drukowane przewodniki stanowiły odpowiedź na owo zapotrzebowanie, a jednocześnie same dawały impuls do rozwoju turystyki, wywołując u odbiorców chęć zobaczenia opisywanych obszarów wraz z ich osobliwościami przyrodniczymi i kulturowymi. W artykule przeprowadzona została analiza rozwoju dziewiętnastowiecznych publikacji przewodnikowych w kontekście dynamicznego wzrostu liczby podróży turystycznych w tym czasie. Wskazano najważniejsze osiągnięcia europejskiej literatury przewodnikowej oraz ich wpływ na polskie przewodniki, tworzone w analizowanym okresie. Wykorzystane zostały liczne opracowania polskie i zagraniczne na temat przewodników oraz dziejów turystyki, a także materiał źródłowy w postaci wybranych publikacji przewodnikowych. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Mobile Sightseeing Applications: the Example of Mazowieckie Rezerwaty Przyrody
63%
Purpose: The aim of this article is to assess the functionalities offered by the selected mobile sightseeing guide application. The subject of the consideration is the Mazowieckie Rezerwaty Przyrody application. Design/methodology/approach: The article uses the case study method. The evaluation of the functionalities of the Mazowieckie Rezerwaty Przyrody (Mazovian Nature Reserves) application was made on the basis of the point method. This method has been modified for the needs of this research. Findings: (mandatory) Based on the results of the analysis it was found that the functionalities of the Mazowieckie Rezerwaty Przyrody application are mainly information tools useful for people interested in learning about protected areas located in the Mazowieckie Voivodeship. The researched mobile application can also meet various expectations of tourism participants, and it has been designed with the realization of educational tasks through entertainment in mind. Research limitations/implications: (if applicable) The article contains a preliminary study. In the future it is planned to conduct additional quantitative and qualitative research. The study will help to perform a comprehensive analysis of the application being discussed. Practical implications: (if applicable) Conclusions from the discussion can be an inspiration for creating a strategy of promotion of the analyzed mobile application, as well as activities related to improving its functionalities. Social implications: The research conclusions may encourage institutions managing touristic areas to create more complex mobile solutions supporting sightseeing tourism. This solution should offer visitors access to additional information that will enable them to improve their knowledge of tourism and sightseeing. Originality/value: The article uses the example from business practice. This is one of the earliest studies investigating the Mazowieckie Rezerwaty Przyrody application.(original abstract)
Oprowadzania tematyczne w Bramie Poznania ICHOT stanowią alternatywną formę spojrzenia na jej główną ekspozycję, prezentującą dziedzictwo poznańskiego Ostrowa Tumskiego. W odróżnieniu od holistycznej narracji głównej, dedykowanej osobom pierwszy raz odwiedzających obiekt, można je zaliczyć do oprowadzań typu selektywnego czy alternatywnego. Pozwalają one pogłębić wybrany przez interpretatora aspekt ekspozycji według ustalonego klucza tematycznego. W artykule zaprezentowany został profil typowego odbiorcy (najczęściej lokalnego mieszkańca, często znającego historię miejsca), a także motywacje sprzyjające powstaniu scenariuszy. Wskazane zostały wspólne cechy scenariuszy tematycznych, jak myśl przewodnia, porządkująca materiał i pozwalająca na odwołania w toku narracji. Wybrane scenariusze zostały umownie podzielone na kilka typów, w zależności od rodzaju omawianego zjawiska bądź motywu przyświecającego ich powstaniu (biograficzne, rocznicowe, świąteczne i topograficzne). W każdej z grup omówione zostają wybrane i charakterystyczne dla danego typu metody interpretacji oraz techniczny wymiar dostosowywania tematu do ram ekspozycji. Artykuł prezentuje również zalety płynące z oprowadzań tematycznych dla odbiorcy, instytucji oraz interpretatorów. (abstrakt oryginalny)
Cel. W artykule podjęto próbę określenia, jaki obraz Polski jako destynacji w zakresie turystyki górskiej wyłania się na podstawie lektury niemieckojęzycznych przewodników turystycznych. Metoda. Socjolingwistyczna analiza treści drukowanych (książkowych) i wirtualnych (internetowych) niemieckojęzycznych przewodników turystycznych o Polsce. Wyniki. Wyłaniający się z materiałów turystycznych obraz polskich gór jest bardzo korzystny, i jednocześnie - ogólnie - jest bliski rzeczywistości. Ewentualne drobne zniekształcenia wynikają ze specyfiki charakteru przewodników turystycznych, których nadrzędnym celem jest promocja danej destynacji turystycznej. Ograniczenia badań i wnioskowania. Analizie poddano tylko wybrane przewodniki. Poza tym treść przewodników, szczególnie tych internetowych, podlega częstej edycji, rewizji i uaktualnieniom. Implikacje praktyczne. Wyniki badań mogą stanowić cenne wskazówki do przygotowywania nowych wydań przewodników. Oryginalność pracy. Oryginalne dzieło na temat rzadko podejmowany przez badaczy. Rodzaj pracy. Artykuł oryginalny prezentujący wyniki analizy socjolingwistycznej. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Female-Oriented Tourist Guidebooks: Polish Case Studies
63%
Cel. Głównym celem artykułu jest próba analizy narracji wybranych przewodników turystycznych dla kobiet, napisanych lub opublikowanych w Polsce oraz zbadanie, w jaki sposób konstruowana jest w tych narracjach kobiecość turystek, kobieca wiedza na temat destynacji turystycznych oraz w jaki sposób miejskim atrakcjom turystycznym przypisana jest konkretna płeć. Metoda. Artykuł prezentuje rezultat wstępnej analizy jakościowej (analizy treści, analizy dyskursu) czterech przewodników napisanych lub przetłumaczonych dla polskich turystek. Rozważaniom poddane zostały poszczególne elementy narracji przewodników (takie jak język, w szczególności przymiotniki i metafory, charakter opisów atrakcji turystycznych, fotografie oraz inne elementy wizualne przewodników), których celem jest, po pierwsze, podkreślenie sposobu zdobywania wiedzy na temat turystycznych destynacji przez podróżujące kobiety, po drugie natomiast, konstruowanie sensorycznego, cielesnego doświadczenie w ramach turystycznej eksploracji miejskiej przestrzeni. Szczególna uwaga poświęcona została tym aktywnościom, miejscom i atrakcjom turystycznym, którym autorki przewodników przypisały w szczególny sposób kobiecą płeć, konstruując przewodnikowe narracje z jednej strony z "typowo kobiecego", z drugiej natomiast, "feministycznego" punktu widzenia. Wyniki. Autorki poddanych analizie przewodników starają się przede wszystkim podkreślić główne cechy miasta, które ich zdaniem, są najbardziej typowe dla "kobiecego" punktu widzenia lub odwołują się do feministycznych teorii, próbując w ten sposób wykreować, w ich mniemaniu, niekonwencjonalny rodzaj turystycznego doświadczenia oraz przekonując czytelniczki, że znaki, symbole, mity i wyobrażenia wpisane w turystyczny marketing są nie tylko "zorientowane na mężczyzn", lecz, jednocześnie, można wyodrębnić turystykę kobiecą jako obszar w którym podzielane są pewne niezbędne jakości, specjalistyczna wiedza i specyficzna tożsamość. W konsekwencji jednakże, zarówno ten "typowo kobiecy", jak i "feministyczny" punkt widzenia zawarty w analizowanych przewodnikach został ujęty w sposób bardzo stereotypowy. Ograniczenia badań i wnioskowania. Analizie zostały poddane jedynie źródła polskojęzyczne. Oryginalność pracy. Założeniem autorki było uzupełnienie teoretycznych założeń polskojęzycznego dyskursu dotyczącego przestrzeni turystycznej, podkreślającego jednakże zależność doświadczenia turystycznego od płci podróżującego podmiotu. Tematyka badawcza stanowiąca punkt wyjścia poniższych rozważań poszerza zagadnienie kobiet jako turystek w przestrzeni miejskiej. Rodzaj pracy. Artykuł, z jednej strony, ma charakter przeglądowy, z drugiej natomiast, stanowi studium przypadku. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy zagadnienia projektowania i implementacji aplikacji mobilnych pełniących funkcję interaktywnych przewodników multimedialnych (e-przewodników) po atrakcjach turystycznych. Zaproponowano w nim autorską specyfikację procesu tworzenia e-przewodników opracowaną w związku z realizacją projektu BalticMuseums: Love IT!, zmierzającego do przygotowania i wdrożenia opartych na e-przewodnikach tras zwiedzania wielu atrakcji turystycznych, różnego typu, na obszarze Południowego Bałtyku. Przyjmując, że sami zwiedzający mogą najlepiej doradzić w takim projektowaniu i implementacji e-przewodników, by rezultat końcowy spełniał ich oczekiwania, za podstawę metodyczną proponowanego procesu przyjęto projektowanie zorientowane na użytkownika. W artykule opisano podstawy wybranego podejścia, przedstawiono wynikające ze specyfiki projektu założenia, które uwzględniono przy formułowaniu proponowanego procesu, a przede wszystkim opisano jego etapy i wykazano jego zgodność z przyjętą podstawą metodyczną. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest opis zmian na współczesnym rynku wydawniczym przewodników turystycznych w Polsce1. W części wstępnej tekstu przybliżono genezę, historię i rozwój publikacji przewodnikowych począwszy od czasów starożytnych. Celem przeprowadzonych badań ankietowych było sprawdzenie, czy elektroniczne źródła informacji turystycznej, takie jak blogi, strony internetowe czy fora, stanowią alternatywę dla tradycyjnych, drukowanych przewodników turystycznych poprzez analizę preferencji osób podróżujących. Podmiotem badań była grupa 100 osób zrzeszonych w grupach o tematyce podróżniczej w mediach społecznościowych. Ponadto przeprowadzono obserwację współczesnych źródeł promocji literatury, takich jak listy bestsellerów udostępniane na stronach internetowych księgarni. Przeprowadzone badania pozwoliły na odpowiedzenie na kluczowe pytanie: czy współcześni turyści nadal kupują i korzystają z przewodników turystycznych w formie papierowej. Ponadto badanie umożliwiło zweryfikować, co ankietowani uznawali za wady, a co za zalety różnych źródeł informacji turystycznej. (abstrakt oryginalny)
Autor publikacji Dominik Ziarkowski reprezentujący krakowskie środowisko akademickie, znany i ceniony jest także na gruncie poznańskim, z racji dorobku i działalności w obszarze swych zainteresowań badawczych związanych ze sztuką nowożytną i XIX wieku, historiografią artystyczną oraz problematyką ochrony dóbr kultury, krajobrazu kulturowego i rolą dziedzictwa w turystyce. W minionych latach na łamach "Turystyki Kulturowej" opublikował interesujące artykuły o tematyce dotykającej związków sztuki i turystyki: Turystyka i sztuka - wzajemne relacje z perspektywy semiotycznej [2012]; Status quo czy panta rhei? Atrakcje turystyczne Krakowa od końca XVIII wieku do czasów współczesnych, [2015]; Ars longa, Vita brevis... Co historyk sztuki ma do zakomunikowania badaczowi turystyki [2018]. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono produkty turystyczne tworzone i zarządzane przez lokalną społeczność w ramach współpracy klastra pomiędzy gospodarstwami agroturystycznmi - "piątki z Biebrzy". Analizy dokonano na podstawie literatury przedmiotu oraz danych wtórnych, uzyskanych z przewodników i stron internetowych gospodarstw agroturystycznych "piątki z Biebrzy".
15
Content available remote Miejskie aplikacje mobilne w turystyce kulturowej w Polsce
63%
Artykuł opisuje aspekty korzystania z przewodników mobilnych, zwłaszcza w przestrzeni miejskiej, w kontekście turystyki kulturowej. Przedstawiono możliwości działania aplikacji mobilnych, które stały się obecnie powszechnymi narzędziami stosowanymi nie tylko w turystyce. Na podstawie analizy ponad 40 aplikacji opisano funkcjonalność dostępnych na rynku mobilnych przewodników, od podstawowych systemów dostarczających informacje, do bardziej wyrafinowanych narzędzi uwzględniających kontekst zwiedzania, czy wykorzystujących rozszerzoną rzeczywistość. W artkule wskazano także trendy rozwoju aplikacji wykorzystywanych w turystyce. (abstrakt oryginalny)
Artykuł prezentuje teoretyczne wprowadzenie do aksjologicznej, tekstowej analizy przewodników turystycznych. Przewodnik stanowi ważny składnik systemu turystycznego, jednak nie doczekał się jak dotąd kompleksowej analizy. Pośredniczy on w kształtowaniu relacji pomiędzy turystą a gospodarzem, naturą i dziedzictwem kulturowym, kreuje wizerunek miejsca odwiedzanego. Pomimo lego. iż jest źródłem wiedzy na temat innej kultury, przedstawia konstruowaną przez autorów jej reprezentację i przyczynia się także do rozpowszechniania stereotypów. Celem artykułu jest po pierwsze ukazanie historycznej ewolucji gatunku i charakterystyka jego współczesnych odmian; po drugie wprowadzenie do analizy języka wartości; wreszcie po trzecie refleksja nad rolą przewodników turystycznych w komunikacji międzykulturowej. (abstrakt oryginalny)
W artykule wykorzystano przewodniki turystyczne do wykrycia i przeanalizowania stereotypów. Przeprowadzono analizę francuskich tekstów turystycznych skupiając się na poszukiwaniu powtarzalnych informacji oraz interpretacji wydarzeń, jakie nie pojawiły się w żadnym z przewodników.
Dawne przewodniki stanowią ważną kategorię źródeł historycznych, pozwalających zrekonstruować wiele aspektów z zakresu historii turystyki. Szczególny rozwój literatury przewodnikowej nastąpił w XIX w., kiedy wykształcił się nowoczesny typ przewodnika z opisami według tras zwiedzania i licznymi informacjami praktycznymi. Jednocześnie zawierał wiele wiadomości o zróżnicowanym charakterze, m.in. z zakresu geografii, etnologii, przyrodoznawstwa, a także opisy zabytków i dzieł sztuki. Znaczenie polskich przewodników dla pisarstwa o sztuce jest bardzo duże, lecz niedoceniane. Celem autora artykułu jest określenie roli, jaką te publikacje odegrały w sferze historiografii artystycznej, a także wskazanie związku pomiędzy przewodnikami a rozwojem badań naukowych nad sztuką. Tematyka ta stanowi bez wątpienia interesujący obszar interdyscyplinarnych powiązań pomiędzy historycznym rozwojem turystyki oraz nauki, w tym wypadku historii sztuki. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem autorek artykułu jest interdyscyplinarne spojrzenie na turystykę i jej diachroniczne wątki tekstualne w prototurystycznych pismach Pauzaniasza - greckiego autora opowieści o podróżach. Korzystając z periegetycznych tekstów podróżniczych, zaczerpniętych z jego obszernego dzieła Wędrówki po Helladzie (Periegesis tes Hellados; II w. n.e.), będącego punktem wyjścia do rozważań, autorki zamierzają pokazać, że strategie tekstualne Pauzaniasza wciąż stanowią podstawę współczesnej serii przewodników turystycznych, zapoczątkowanej przez K. Baedekera w XIX w. Celem opracowania jest również wykazanie, że po Baedekerze tradycyjne teksty podróżnicze Pauzaniasza nadal mają wpływ na epistemologię współczesnej turystyki: interakcje między tekstami podróżniczymi, zawierającymi informacje turystyczne, a kanałami dystrybucji prowadzą do pojawienia się generycznych hybryd, a starożytni greccy autorzy podróży utorowali drogę do tworzenia cyfrowych opowiadań, sieci i globalnych platform turystycznych. (abstrakt oryginalny)
W prezentowanej pracy, która jest próbą podsumowania cyklu badan prowadzonych nad miejską przestrzenią turystyczną w ramach seminarium magisterskiego z geografii turyzmu w UŁ, autor zweryfikował i uzupełnił dotychczasową definicję tej przestrzeni oraz przetestował metodę analizy treści przewodników w ujęciu dynamicznym. Określił również związki i zależności między strukturą i wielkością form miejskiej przestrzeni turystycznej i zachodzącymi w niej zmianami a liczbą mieszkańców, przeszłością i funkcją miasta. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.