Cel. Głównym celem artykułu jest próba analizy narracji wybranych przewodników turystycznych dla kobiet, napisanych lub opublikowanych w Polsce oraz zbadanie, w jaki sposób konstruowana jest w tych narracjach kobiecość turystek, kobieca wiedza na temat destynacji turystycznych oraz w jaki sposób miejskim atrakcjom turystycznym przypisana jest konkretna płeć. Metoda. Artykuł prezentuje rezultat wstępnej analizy jakościowej (analizy treści, analizy dyskursu) czterech przewodników napisanych lub przetłumaczonych dla polskich turystek. Rozważaniom poddane zostały poszczególne elementy narracji przewodników (takie jak język, w szczególności przymiotniki i metafory, charakter opisów atrakcji turystycznych, fotografie oraz inne elementy wizualne przewodników), których celem jest, po pierwsze, podkreślenie sposobu zdobywania wiedzy na temat turystycznych destynacji przez podróżujące kobiety, po drugie natomiast, konstruowanie sensorycznego, cielesnego doświadczenie w ramach turystycznej eksploracji miejskiej przestrzeni. Szczególna uwaga poświęcona została tym aktywnościom, miejscom i atrakcjom turystycznym, którym autorki przewodników przypisały w szczególny sposób kobiecą płeć, konstruując przewodnikowe narracje z jednej strony z "typowo kobiecego", z drugiej natomiast, "feministycznego" punktu widzenia. Wyniki. Autorki poddanych analizie przewodników starają się przede wszystkim podkreślić główne cechy miasta, które ich zdaniem, są najbardziej typowe dla "kobiecego" punktu widzenia lub odwołują się do feministycznych teorii, próbując w ten sposób wykreować, w ich mniemaniu, niekonwencjonalny rodzaj turystycznego doświadczenia oraz przekonując czytelniczki, że znaki, symbole, mity i wyobrażenia wpisane w turystyczny marketing są nie tylko "zorientowane na mężczyzn", lecz, jednocześnie, można wyodrębnić turystykę kobiecą jako obszar w którym podzielane są pewne niezbędne jakości, specjalistyczna wiedza i specyficzna tożsamość. W konsekwencji jednakże, zarówno ten "typowo kobiecy", jak i "feministyczny" punkt widzenia zawarty w analizowanych przewodnikach został ujęty w sposób bardzo stereotypowy. Ograniczenia badań i wnioskowania. Analizie zostały poddane jedynie źródła polskojęzyczne. Oryginalność pracy. Założeniem autorki było uzupełnienie teoretycznych założeń polskojęzycznego dyskursu dotyczącego przestrzeni turystycznej, podkreślającego jednakże zależność doświadczenia turystycznego od płci podróżującego podmiotu. Tematyka badawcza stanowiąca punkt wyjścia poniższych rozważań poszerza zagadnienie kobiet jako turystek w przestrzeni miejskiej. Rodzaj pracy. Artykuł, z jednej strony, ma charakter przeglądowy, z drugiej natomiast, stanowi studium przypadku. (abstrakt oryginalny)