Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 48

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Heavy industry
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Stosunki własnościowe determinują w sensie pozytywnym, jak i negatywnym życie ekonomiczno- społeczne i polityczne państwa. W przypadku górnośląskiej części autonomicznego województwa śląskiego determinacja negatywna dominowała nad pozytywną. Uwzględniając powyższe okoliczności polskie sfery rządowe oraz przemysłowe inicjowały liczne działania zmierzające do przebudowy stosunków własnościowych w przemyśle górnośląskim. Powyższym działaniom przyświecały dwa cele: zwiększenie stanu posiadania kapitału polskiego i promowanie polskich specjalistów. (abstrakt oryginalny)
W sprawach górnictwa i hutnictwa krajowego dochodziło często do sporów po- między Staszicem a ministrem skarbu Druckim-Lubeckim. Minister zarzucał Staszicowi nierentowność realizowanych inwestycji i zaniedbywanie starań o zysk z niektórych już istniejących kopalń i hut. Z kolei Staszic występował przeciwko niektórym projektom Druckiego-Lubeckiego, które dotyczyły Towarzystwa Kredytowego i ratowania za wszelką cenę zadłużonej własności ziemskiej. Gdy więc podjęta została decyzja o podporządkowaniu Lubeckiemu Wydziału Przemysłu i Kunsztów, urażony Staszic poprosił o dymisję. Została ona przyjęta przez cara w maju 1824 r. W zamian za to Staszica powołano na ministra stanu, a co się z tym wiąże - wszedł do Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego. Przyznano mu także Order Orła Białego3. Współcześni Staszicowi zarzucali mu m.in., że podporządkowanie górnictwa administracji hut przyczyniło się do znacznej dewastacji kopalń rudy. Hutnicy dążyli do obniżenia własnych kosztów na rachunek górników. Niskie ceny płacone za rudę skutecznie zniechęcały górników do systematycznej pracy.(fragment tekstu)
Materiał w formie wywiadu z prezesem zarządu Huty im. Tadeusza Sendzimira charakteryzujący hutę od strony ekonomiczno-finansowej, technologicznej a także realizacji planów modernizacyjno-restrukturyzacyjnych w dobie przystąpienia Polski do struktur zachodnich.
4
Content available remote Przemysł ciężki południowej Rosji na początku xx wieku
100%
Zainteresowanie Petersburga południem Rosji jako ośrodkiem przemysłu nastąpiło u schyłku XVIII wieku. Jednak wówczas rejon nie mógł przekształcić się w ośrodek przemysłu ciężkiego. Zmiana nastąpiła po klęsce Rosji w wojnie krymskiej. Aleksander II zdecydował o otwarciu rynku rosyjskiego. Polityka ogromnych inwestycji kolejowych miała przyśpieszyć skok cywilizacyjny Rosji i dogonić zachodnie potęgi. Jednak dopiero wprowadzenie "złotych ceł" i przejście do systemu protekcyjno-prohibicyjnego połączone z odkryciem w Krzywym Rogu bogatych złóż rud żelaza spowodowało dynamiczny wzrost przemysłu ciężkiego południowej Rosji. Zainteresowany był kapitał zagraniczny. Inwestorzy zachodni chcieli czerpać zyski z rozwijającego się rynku rosyjskiego. Wpływ na rozwój przemysłu ciężkiego południowej Rosji miała polityka gospodarcza Petersburga. Lukratywne zamówienia rządowe wpłynęły na wzrost zainteresowania inwestorów zachodnich ośrodkiem południowym. Wzrost produkcji w ośrodku południowym był imponujący. W latach 1880-1900 produkcja stali i wyrobów stalowych wzrosła z 4,5% do 44%, rudy żelaza i produkcji surówki żelaza w latach 1870-1900 z 1,4% do 51,8%, a wydobycie węgla kamiennego i koksu w analogicznym okresie, w latach 1870-1900, wzrosło z 36,8% do 69,5% w skali całego Cesarstwa Rosyjskiego. Zagłębie przemysłu ciężkiego południowej Rosji w ciągu kilkudziesięciu lat ochraniane systemem protekcyjno-prohibicyjnym Petersburga przekształciło się w najnowocześniejszy ośrodek tego przemysłu w Cesarstwie Rosyjskim i stało się drugim pod względem wielkości ośrodkiem przemysłu ciężkiego w Europie, włączając przez ten czas nowe obszary do okręgu (początkowo były to: Donbas i Krzywy Róg, a następnie dołączono do zagłębia południowego podokręgi Wybrzeże Morza Azowskiego, Niż Dnieprowski i Kercz).(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono koncepcję metody oceny procesu zarządzania bazującej na kryteriach prakseologicznych i zbiorze funkcji menedżerskich. W celu wskazania na praktyczne walory prezentowanej metody przedstawiono także proces oceny sprawności zarządzania w przedsiębiorstwie przemysłu ciężkiego. (abstrakt oryginalny)
W górnośląskiej części województwa śląskiego stosunek do przemysłu ciężkiego, a więc do kapitału niemieckiego (a także niemieckiej własności ziemskiej) i uprzywilejowanej pozycji mniejszości niemieckiej, był uzależniony od wielu czynników o charakterze ekonomicznym i społeczno-politycznym, w tym od: - unikatowości rozwiązań ustrojowych, - międzynarodowych uregulowań prawnych, - stanu koniunktury gospodarczej, - bieżącej polityki gospodarczej rządu, - "temperatury" stosunków dyplomatycznych między Polską a Niemcami, - dynamiki życia politycznego w kraju, - struktury społeczno-zawodowej górnośląskiej ludności. Sytuacja gospodarcza i społeczno-polityczna rzutowała równolegle na stosunki własnościowe, jak i na politykę personalną wielkich górnośląskich koncernów. Problem polonizacji, tj. odniemczenia górnośląskiego przemysłu rodził wiele kontrowersji i był źródłem licznych konfliktów: - na płaszczyźnie krajowej, tj. między władzami na szczeblu centralnym oraz wojewódzkim a kapitałem niemieckim, między polskimi organizacjami społeczno-politycznymi a ich niemieckimi odpowiednikami, - na płaszczyźnie międzynarodowej, tj. między polskim rządem a rządem niemieckim przed odpowiednimi instytucjami międzynarodowymi. Hasło wzmocnienia polskiego stanu posiadania na Górnym Śląsku wyrastało z tendencji do utrzymania suwerenności gospodarczej odrodzonego państwa oraz z pragnienia przyspieszenia procesu unifikacji tego regionu z pozostałymi polskimi ziemiami. (fragment tekstu)
Polski rynek obrotu stalą jest zdominowany przez dwóch potentatów: Centrostal i Stalexport. Według przedstawicieli Polskiej Unii Dystrybutorów Stali, zrzeszającej 42 prywatne firmy handlujące stalą, firmy te wykorzystują swą dominującą pozycję do dyskryminowania mniejszych dystrybutorów wyrobów hutniczych.
Chociaż hutnictwo żelaza i odlewnictwo to branże pochodzące z tego samego pnia surowcowego, lecz ten drugi sektor ma lepsze perspektywy rozwoju w przemyśle metalurgicznym. Dzieje się tak dlatego, ponieważ odlewnictwo stało się poważną alternatywą dla hutnictwa, oferując tańsze wyroby, będące połączeniem stopów żelaza z węglem i innymi składnikami. Okazuje się, że tradycyjny proces kucia, prasowania, spawania, obróbki skrawaniem metali, itp. stał się zbyt kosztowny.
Przemysł maszyn budowlanych to znaczący sektor polskiego przemysłu ciężkiego. Niestety jego załamanie nastąpiło na początku lat 90-tych. Na całym świecie zanotowano wówczas znaczący spadek popytu na wszelkiego rodzaju dźwigi, koparki, spychacze itp. Zamówienia zmniejszyły się prawie o połowę. Obecnie użytkownicy zwracają szczególną uwagę na bezpieczeństwo, jakość, właściwości ergonomiczne, a także ekologiczne warunki eksploatacji wymienionych urządzeń.
Kryzys finansowy na Dalekim Wschodzie nadal ciąży nad światowym rynkiem stali. Wobec spadku zapotrzebowania na stal w wielu krajach wschodnioazjatyckich, tamtejsi producenci podejmują wysiłki mające na celu przerzucenie nadwyżek stali do Europy i Ameryki Północnej. Odpowiedzią są fuzje i przejęcia hut w Europie. W proces ten będą włączone co najmniej 2 huty polskie.
Transport kolejowy jest bardzo popularną formą przewozu produktów zwłaszcza wśród dużych zakładów produkcyjnych przemysłu ciężkiego. Towary wysyłane często na dalekie odległości przewożone są przy pomocy transportu kontenerowego. Proces załadunku kontenerów w przyprodukcyjnych magazynach wyrobów gotowych wpływa zatem na efektywność funkcjonowania magazynu. W artykule zestawiono dwa warianty załadunku towarów do kontenerów. Pierwszy z nich opiera się o załadunek wyrobów gotowych z poziomy rampy przy pomocy wózków widłowych, gdzie towar pobierany jest bezpośrednio z magazynu, natomiast drugi uwzględnia wykorzystanie terminala kontenerowego. W takim systemie następuje rozładunek kontenerów z wagonów za pomocą suwnicy kolejowej na plac gdzie następnie odbywa się ich załadunek. Przeprowadzona analiza efektywności przyprodukcyjnych terminali kontenerowych dostarcza informacji o zaletach jak i wadach stosowania takiego systemu załadunku towaru.(abstrakt oryginalny)
Ostatnie plany rządu polskiego w zakresie restrukturyzacji przemysłu węglowego nie posuwają się naprzód. Rząd odłożył kwotę 2.1 miliarda dolarów na pokrycie kosztów związanych ze zwolnieniami z pracy i zamknięciem kopalń do roku 2002. Jednak paniczna ucieczka z tej gałęzi przemysłu była początkowo tak wielka, że wzbudziła obawy, że zrujnuje budżet państwa
Program restrukturyzacji HTS SA w Krakowie zakłada utworzenie siedmiu nowych spółek serwisowych. Planowane jest również zmniejszenie obszaru zakładu o około 50 procent konieczność zaś poprawy efektywności produkcji i obniżenia kosztów zmusza zarząd do restrukturyzacji stanu zatrudnienia huty.
Artykuł omawia sytuację ekonomiczną i restrukturyzację "Ursusa".
Konieczność ochrony własnego (krajowego) rynku podnoszono od setek lat. Wraz z rozwojem kapitalizmu i szkół ekonomicznych obok głównego nurtu w ekonomii klasycznej gloryfikującej m.in. wolną wymianę handlową powstały alternatywne szkoły i kierunki wskazujące na potrzebę protekcji. Polityka protekcjonizmu może przybrać różnorodne rodzaje, w tym poruszaną w artykule postać ochrony celnej, ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji infant industry, cła optymalnego, a także subsydiów dla producentów, promocji eksportu itd. Mimo dość powszechnej krytyki stosowania protekcji celnej należy uznać, że postulaty artykułowane w XIX w. przez F. Lista, a także A. Hamiltona mają solidne podstawy teoretyczne i wielu współczesnych ekonomistów (np. P. Krugman) wykazuje zalety płynące z takiej polityki. Autor, wykorzystując modele teoretyczne, dokonał oceny wpływu cła wychowawczego z uwzględnieniem dobrobytu społecznego kraju (małego i dużego) nakładającego cło, jak i dobrobytu ogólnoświatowego. Posłużył się też danymi statystycznymi dotyczącymi gospodarek Wielkiej Brytanii, USA, Japonii, a szczególnie Niemiec. Wymowny jest przykład dotyczący rozwoju, ochrony i dominacji przemysłu hutniczego, w tym stalowego w Rzeszy Niemieckiej. Autor użył również modelowania ekonometrycznego (kliometrycznego) w celu wykazania zależności pomiędzy szybkim wzrostem produkcji stali a protekcjonistyczną polityką prowadzoną przez rząd niemiecki. Ważnym elementem pozostaje ocena możliwości stosowania ochrony celnej we współczesnej gospodarce, w szczególności w przypadku krajów rozwijających się. (abstrakt oryginalny)
W lipcu 1997 r. Odlewnia Żeliwa S.A. w Zawierciu uzyskała nowego, głównego właściciela. Został nim Narodowy Fundusz Inwestycyjny, który za 2.257.200 zł wykupił akcje w nowej, niepublicznej emisji, a tym samym przejął pakiet 44,15 procent walorów. Środki uzyskane poprzez podniesienie kapitału wraz z przyznanym spółce kredytem bankowym zostaną wykorzystane na inwestycje, dzięki którym zwiększą się zdolności produkcyjne zakładu. W nowym cyklu produkcyjnym zadbano także o ochronę środowiska.
Zarys systemu i struktury dystrybucji (w tym sieci dystrybucji holdingowej) wyrobów hutniczych w Polsce.
Celem restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali jest utworzenie z niego sektora, który może podjąć skuteczną konkurencję z producentami zagranicznymi w warunkach jednolitego, w pełni otwartego rynku. W materiale scharakteryzowano strukturę własnościową, plany prywatyzacyjne i sytuację ekonomiczno-finansową sektora hutniczego. W dalszej części numeru blok tematyczny poświęcony przemysłowi ciężkiemu.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.