Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Prawa nabyte inwestora elektrowni wiatrowej a wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy w związku z wejściem w życie ustawy wiatrakowej

100%

Przybylska M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2017

|

nr 7

20-26

Artykuł zawiera negatywną ocenę rozwiązań prawnych w zakresie lokalizacji elektrowni wiatrowych zawartych w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Po wejściu w życie wskazanej ustawy przedstawiciele branży energetycznej, jak również środowiska naukowego, zwracają szczególną uwagę na negatywne konsekwencje ustanowionej w niej zasady odległościowej. Dla rozwoju energetyki wiatrowej równie istotne są ponadto reguły, w oparciu o które następuje lokalizacja elektrowni wiatrowych, których - zgodnie z obowiązującymi przepisami - nie można rozmieszczać na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, lecz wyłącznie w oparciu o postanowienia miejskiego planu zagospodarowania przestrzennego. Wprowadzone zmiany w odniesieniu do lądowej energetyki wiatrowej mogą nawet zahamować rozwój sektora energii odnawialnej w obszarze wytwarzania energii z wiatru. Rozważania zawarte w publikacji skoncentrowane są na przesłankach, które prowadzą do wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy oraz określają sytuację prawną adresata takiej decyzji (przede wszystkim inwestora elektrowni wiatrowej) głównie przez odpowiedź na pytanie, czy ma on prawo do odszkodowania z tytułu wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy.(abstrakt oryginalny)

2

Bilansowanie terenów pod zabudowę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

75%

Fogel A.

Samorząd Terytorialny

|

2021

|

nr 12

49-62

Przedmiotem artykułu jest analiza prawna obowiązku dokonania bilansu terenów pod zabudowę na potrzeby studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wprowadzenie tego wymogu miało przeciwdziałać nadmiernemu, nieuzasadnionemu przeznaczaniu terenów pod zabudowę oraz równoważyć procesy przestrzenne w gminach. Jego stosowanie w praktyce przysparza jednak znacznych trudności władzom samorządowym z uwagi na nieprecyzyjne przepisy mogące budzić wątpliwości interpretacyjne. Liczne rozstrzygnięcia nadzorcze wojewodów, a także wyroki sądów administracyjnych potwierdzają, że prawidłowo sporządzony bilans terenów warunkuje zgodność studium uwarunkowań z prawem, a w konsekwencji - jego obowiązywanie. Dlatego przedmiotem artykułu jest omówienie wymagań dla bilansu określanych przepisami prawa, ze wskazaniem propozycji rozwiązania problemów interpretacyjnych. (abstrakt oryginalny)

3

Likwidacja decyzji o warunkach zabudowy - planowane zmiany

75%

Wosicki A.

Biuletyn Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych Województwa Wielkopolskiego

|

2017

|

47-48

|

nr 1-2

161-165

Praktyka ostatnich czternastu lat dotyczących wydawania decyzji w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego okazała się niewystarczająca dla ochrony ładu przestrzennego oraz sprzyja pogłębianiu chaosu przestrzennego. Zgodnie z projektem nowego kodeksu urbanistyczno-budowlanego decyzja w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu wraz z decyzją pozwolenia na budowę i decyzją w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości mają być zastąpione jedną decyzją administracyjną tzw. zgodą inwestycyjną. Autor dokonał porównania istniejącego stanu prawnego z projektowanymi zmianami legislacyjnymi zawartymi w projekcie kodeksu urbanistyczno-budowlanego.(abstrakt oryginalny)

4

Analiza wpływu warunków glebowych i rzeźby terenu na podział funkcjonalno - przestrzenny obrębu Giedlarowa

75%

Bielska A., Daź A.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2014

|

nr II/3

785-797

Obecnie oczekuje się, że obszary wiejskie będą zarówno atrakcyjnymi miejscami pracy, zamieszkania, wypoczynku, prowadzenia działalności rolniczej jak i ostojami unikalnych walorów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych. Rozwój obszarów wiejskich ma doprowadzać do poprawy zagospodarowania przestrzennego wsi. Warunki glebowe oraz rzeźba terenu wpływają w dużym stopniu na zagospodarowanie obszarów wiejskich, w tym także na projekty urządzeniowo - rolne. Celem pracy jest opracowanie podziału funkcjonalno - przestrzennego badanego obszaru ze szczególnym uwzględnieniem warunków glebowych i rzeźby terenu. Założono, że na obszarach wiejskich to warunki przyrodnicze w znacznym stopniu decydują o możliwościach zagospodarowania i rozwoju funkcji pozarolniczych. Na podstawie przeprowadzonych analiz wskazano możliwe kierunki dalszego rozwoju miejscowości oraz działania jakie są konieczne do polepszenia warunków życia mieszkańców oraz gospodarowania na obszarze Giedlarowej. W wyniku przeprowadzonych analiz zaproponowano w projekcie podziału funkcjonalno-przestrzennego, kilka bardzo istotnych rozwiązań. Z jednej strony zachowano tradycyjną funkcję rolniczą ale wzmocnioną o produkcję żywności ekologicznej i roślin energetycznych. Z drugiej zaś strony wprowadzono obszary przeznaczone pod zabudowę i infrastrukturę techniczną w celu rozwoju funkcji pozarolniczych takich jak: turystyczno - leśne, budownictwo mieszkalno - usługowe i produkcyjno - usługowe. Takie rozwiązania zapewnią wsi Giedlarowa zrównoważony, wielofunkcyjny rozwój. (abstrakt oryginalny)

5

Legalność zabudowy w postępowaniu w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy

75%

Daniel P.

Samorząd Terytorialny

|

2019

|

nr 3

43-51

Celem artykułu jest rozważenie, czy przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dają jasną odpowiedź co do sposobu postępowania w przypadku stwierdzenie samowoli budowlanej w ramach postępowania w przedmiocie warunków zabudowy. Podjęta analiza doprowadziła do wniosku, że obowiązkiem organów prowadzących postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy jest ustalenie, czy na terenie analizowanym lub też na działce będącej przedmiotem wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy znajduje się zabudowa zrealizowana w ramach samowoli budowlanej. Obowiązek powyższy aktualizuje się w przypadku powzięcia jakichkolwiek wątpliwości, czy istniejąca zabudowa jest zabudową legalną. (abstrakt oryginalny)

6

Uproszczenie wymagań prawno-budowlanych w ustawie z 17.09.2021 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

75%

Maziarz A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2022

|

nr 11

9-14

Artykuł dokonuje analizy przepisów nowelizacji ustawy - Prawo budowlane oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W szczególności przeanalizowano przepisy dotyczące wprowadzonej nowej kategorii obiektów budowlanych - wolno stojących, nie więcej niż dwukondygnacyjnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni zabudowy do 70 m2. W artykule dokonuje się oceny, czy nowe rozwiązania przyczynią się do przyśpieszenia i odformalizowania postępowania administracyjnego dotyczącego udzielenia zgody na realizację takich obiektów budowlanych.(abstrakt oryginalny)

7

Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wielkopowierzchniowych obiektów handlowych (wybrane zagadnienia)

63%

Skoczylas A.

Samorząd Terytorialny

|

2001

|

nr 11

62-65

Omówiono przepisy regulujące wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz warunki konieczne do spełnienia w przypadku przeznaczenia terenu pod budowę wielkopowierzchniowych obiektów handlowych.

8

Dostęp działki budowlanej do drogi publicznej

63%

Bandarzewski K.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2020

|

nr 6

38-51

Dostęp terenu planowanej inwestycji do drogi publicznej stanowi warunek udzielenia decyzji ustalającej warunki zabudowy, jak i pozwolenia na budowę. W przypadku, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ustalenia tego planu powinny gwarantować dostęp każdego terenu przeznaczonego pod budownictwo do drogi publicznej. Dostęp ten może być albo bezpośredni, albo pośredni. Bezpośredni dostęp oznacza, że inwestor może zarówno faktycznie, jak i zgodnie z prawem bezpośrednio komunikować się (przejeżdżać, przechodzić) z drogi publicznej na teren nieruchomości, na której projektuje inwestycję. Dostęp pośredni oznacza dostęp poprzez drogę wewnętrzną, ustanowioną służebność drogową, jak też posiadanie przez inwestora innego tytułu prawnego pozwalającego na poruszenie się po cudzym terenie celem skomunikowania z drogą publiczną. Tylko w przypadku dostępu za pośrednictwem drogi wewnętrznej inwestor na etapie ustalają warunków zabudowy nie musi wykazywać się posiadaniem tytułu prawnego pozwalającego na poruszenie się po takiej drodze. Na etapie składania wniosku o wydanie pozwolenia na budowę lub dokonania zgłoszenia inwestor tytuł prawny zezwalający mu na przejazd drogą wewnętrzną powinien mieć. (abstrakt oryginalny)

9

Granice związania zasadą prymatu planu miejscowego nad decyzją o warunkach zabudowy

63%

Kiełkowski T.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 11

7-17

Obowiązujące przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym statuują zasadę, w myśl której decyzja o warunkach zabudowy może być wzorcem dla oceny inwestycji z punktu widzenia ładu przestrzennego tylko w przypadku braku planu miejscowego. Celem niniejszego opracowania jest zidentyfikowanie granic związania tą zasadą zarówno w typowym postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę, jak i w innych postępowaniach, w których wspomniana ocena inwestycji z punktu widzenia ładu przestrzennego jest dokonywana. Dotyczy to w szczególności postępowania wznowionego w sprawie pozwolenia na budowę, postępowania prowadzonego po uchyleniu decyzji ostatecznej przez sąd administracyjny, postępowania związanego z antycypowanymi odstępstwami od zatwierdzonego projektu oraz postępowania naprawczego. Konieczność uwzględnienia w tych postępowaniach decyzji o warunkach zabudowy, mimo obowiązywania planu miejscowego, może być determinowana ochroną słusznie nabytego prawa zabudowy, a także innymi wartościami o randze konstytucyjnej. (abstrakt oryginalny)

10

Problematyczne przepisy przejściowe w ustawie o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (hipotetyczny a faktyczny obszar oddziaływania)

63%

Jędrzejczak M.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2022

|

nr 1

123-136

W artykule przedstawiono problematykę przepisów przejściowych ustanowionych w ustawie o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. W szczególności uwaga została skupiona na grupie przepisów przejściowych dotyczących aktów planistycznych gminy. Podstawowym zagadnieniem badawczym było ustalenie możliwości wydania decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji mieszkaniowej w sytuacji, gdy planowana inwestycja hipotetycznie mogłaby się znaleźć w strefie oddziaływania elektrowni wiatrowej, której budowę przewiduje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Rozważania zostały przeprowadzone na tle wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 8 października 2020 r., II SA/Po 598/20. (abstrakt oryginalny)

11

Wstrzymanie przez sąd administracyjny wykonalności pozwolenia na budowę w świetle orzecznictwa NSA

63%

Skoczylas A.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2006

|

nr 1(2)

24-36

W orzecznictwie NSA uściśla się, iż prawo zabudowy jest prawem podmiotowym, każdego kto posiada prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane.Zdaniem NSA prawo zabudowy stanowiąc realizację konstytucyjnej zasady ochrony własności podlega szczególnej ochronie. (fragment tekstu)

12

Obszar o w pełni wykształconej zwartej strukturze funkcjonalno-przestrzennej w świetle obowiązujących i nowelizowanych przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

63%

Uszkur A.

Studia Miejskie

|

2022

|

nr 44

71-87

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy uwzględnia się bilans terenów przeznaczonych pod zabudowę. Określenie obszaru o w pełni wykształconej strukturze funkcjonalno-przestrzennej jest jednym z kluczowych elementów ww. bilansu. Obowiązujące przepisy nie regulują metodyki jego wyznaczania. Konsekwencją przyjmowania różnych założeń jego określania są znaczne różnice w ostatecznym zasięgu tego obszaru i nieporównywalność otrzymanych wyników. Próbę uregulowania tych kwestii podjęto w procedowanej nowelizacji ww. ustawy. Zgodnie z proponowanymi zmianami obszar o w pełni wykształconej strukturze funkcjonalno-przestrzennej zastąpi obszar uzupełnienia zabudowy. W artykule skonfrontowano efekty proponowanych regulacji z obecnie obowiązującymi przepisami w tym zakresie. Oceniono ich wpływ w przeciwdziałaniu rozpraszania zabudowy, wskazano na praktyczne problemy ich wyznaczania oraz zaproponowano uszczegółowienie prawa w omawianej tematyce. (abstrakt oryginalny)

13

Construction coefficient in the settlements of Gllogoc Municipality (Republic of Kosova)

63%

Çela T., Ramadani I.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2019

|

No. 43

57-70

This paper evaluates the built area within "cadastral zones" (subdivisions of municipalities) in order to identify the expansion tendencies of settlements, with the aim of contributing to preventing future uncontrolled developments. Demographic growth always needs more construction so it is important to provide a spatial analysis of land use. The paper is focused on the expansion dynamics of built areas within cadastral zones due to rapid social and economic changes. The lack of researches for the Drenica region has affected land use, which has been unplanned and not-to-standard, and has not preserved agricultural land. In the last two decades - since 1999 - there has been considerable growth in the construction sector across all of Kosovo. Although, according to the spatial plan, property owners have the right to develop and use their own property in their own best interests, these regulations do not give them the right to work outside the legal framework of the local plan itself. Land use should be in full compliance with spatial plans, both national and local. This study will contribute to the sustainable urbanisation of settlements and preservation of agricultural land. The results of the study will also help to make important decisions for built areas, in also providing necessary recommendations for steps to be taken to have a land use based on common interests. (original abstract)

14

Użytkowanie wieczyste a prawo zabudowy

63%

Szymczak I.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania

|

2014

|

nr 36 T.1 Metody ilościowe w ekonomii

113-121

Artykuł prezentuje kwestię wzajemnej relacji dwóch praw rzeczowych. Pierwsze z nich to użytkowanie wieczyste, które ze względu na jego pochodzenie zwane jest (niesłusznie) reliktem socjalizmu. Drugie z kolei to prawo zabudowy, które jest konstrukcją jurydyczną znajdującą się obecnie na etapie projektu legislacyjnego. W opracowaniu zaprezentowano podstawowe różnice pomiędzy obu prawami, które sprawiają, że nie mogą one ze sobą konkurować. Prawo zabudowy nie może zastąpić użytkowania wieczystego, co jednak nie oznacza, że nie powinno być ono wprowadzone do polskiego systemu prawnego. To pierwsze prawo lepiej odpowiada współczesnym potrzebom obrotu nieruchomościami. Potwierdzają to też badania komparatystyczne, z których wynika, że podobne konstrukcje normatywne występują w prawie niemieckim, szwajcarskim i austriackim. Ze względu na to, że proces "transplantacji prawa" jest zwykle złożony i wymaga pogłębionej analizy komparatystycznej, w artykule znalazły się uwagi prawnoporównawcze, które mogą stanowić wnioski de lege ferenda dla koncepcji opracowywanej przez polskiego ustawodawcę. (abstrakt oryginalny)

15

Wpływ czynników pozaprawnych na prawo zagospodarowania przestrzeni

63%

Nowak H.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2018

|

nr 7-8

131-139

W artykule zostały przedstawione zagadnienia związane z wpływem czynników pozaprawnych na prawo zagospodarowania przestrzeni. Przyjęto założenie, że planowanie przestrzenne wymaga podejścia interdyscyplinarnego, a także współpracy prawników z przedstawicielami innych nauk zajmujących się planowaniem przestrzennym. W następnej kolejności przedstawiono zagadnienia związane z definicjami legalnymi, pojęciami nieostrymi, pojęciami niedookreślonymi. Potem na przykładzie definicji ładu przestrzennego przedstawiono wpływ czynników pozaprawnych na tworzenie prawa. (abstrakt oryginalny)

16

Polityka przestrzenna a decyzje o warunkach zabudowy

63%

Ziobrowski Z.

Biuletyn Polska Akademia Nauk. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

2010

|

nr 245

37-43

W artykule poruszono problem wielu barier w realizacji celów polityki przestrzennej w Polsce. Jako najistotniejsze z nich autor wymienia liczne wady prawne oraz brak instrumentów ekonomicznych utrudniających realizację polityki przestrzennej na wszystkich poziomach gospodarowania. Aby uzdrowić tę sytuację, konieczne jest prowadzenie aktywnej polityki przestrzennej, rozszerzenie dotychczasowej palety instrumentów o instrumenty ekonomiczne oraz zwiększenie odpowiedzialności właścicieli i użytkowników przestrzeni za ład przestrzenny.

17

Nowe zasady dotyczące prawa zabudowy : czy projekt zmian stanie się lekiem na kryzys?

63%

Krotoski M., Walczak P.

Biuletyn Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych Województwa Wielkopolskiego

|

2013

|

nr 4

34-37

Ministerstwo Sprawiedliwości przygotowało projekt założeń ustawy o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw, efektem, czego ma być wprowadzenie nowej instytucji prawnej - prawa zabudowy. Projekt ustawy jest aktualnie na etapie uzgodnień międzyresortowych, ale znane są jego główne założenia. Przedstawiona przez Ministerstwo propozycja stanowi w wielu aspektach powielenie rozwiązań znajdujących się w prawodawstwach innych krajów zachodniej Europy. Charakteryzować się będzie odstępstwem od aktualnie obowiązującej, rzymskiej zasady, z której wynika, iż budynek i urządzenia wzniesione na cudzym gruncie należą do tego, czyj jest grunt (superficies solo cedit). Co prawda od tej zasady istnieją wyjątki - tyczą się np. budynków wybudowanych na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, ale rozwiązanie, które proponuje resort sprawiedliwości, nie ma być odstępstwem, lecz zasadą. Prawo zabudowy pozwoli inwestorowi nabyć uprawnienie do korzystania z cudzego gruntu, którego nie jest właścicielem, oraz własność budynków lub innych urządzeń trwale związanych z gruntem. (abstrakt oryginalny)

18

Proceduralne możliwości odwołalności skutków samowoli budowlanej

63%

Nowak N.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2020

|

nr 2

55-70

Powinność zapewnienia efektywnego zwalczania zjawisk niepożądanych, spowodowanych stanem samowoli budowlanej spoczywa na właściwych organach nadzoru budowlanego i winno stanowić przedmiot ich bezkompromisowej i nieustępliwej aktywności. Obowiązujące prawo budowlane musi zatem dostarczać tym organom skutecznych mechanizmów, służących przywróceniu stanu poprzedniego, zgodnego z prawem, lub usunięciu stanu powstałego w wyniku dopuszczenia się przez inwestora samowoli budowlanej. Niniejszy artykuł porusza tematykę proceduralnych możliwości legalizacji samowoli budowlanej w polskim prawie budowlanym. Przedstawione kwestie rozpatrywane są głównie w oparciu o obecnie obowiązującą ustawę z 7.07.1994 r. - Prawo budowlane, jak również bogate orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych w tym zakresie. Rozważania poniższe mają charakter ogólny, przedstawiają istotę samowoli budowlanej, a także typologię poszczególnych jej form, docelowo prezentując procedurę legalizacji samowoli budowlanej, w zależności od jej rodzaju.(abstrakt oryginalny)

19

Atrial Development as an Economical Type of Complex High-Density Single-Family Housing in Poland

63%

Matys W.

Ekonomia i Środowisko

|

2023

|

nr 4 (87)

1-21

Zabudowa atrialna, jako typ intensywnej zabudowy jednorodzinnej, pojawiła się w Polsce w latach 60-tych i 70-tych XX. Najpierw, w 1962, opracowano regulacje prawne. Następnie wzniesiono kilkanaście realizacji oraz prowadzono prace badawcze. Po roku 1990 pojawiała się już tylko w nielicznych publikacjach, a w roku 2003 zniknęła z ustawodawstwa. Celem badań przedstawionych w artykule było wykazania czy istnieje możliwość współczesnego wybudowania domu atrialnego lub całego zespołu zabudowy atrialnej w oparciu o istniejące przepisy prawne i dokumenty planistyczne. W tym celu przestudiowano literaturę tematu oraz przeprowadzono analizy 11 istniejących realizacji z lat 70-tych XX. Na podstawie wyników opracowano plan domu atrialnego, który z kolei posłużył do zaprojektowania zespołu zabudowy atrialnej zlokalizowanego na jednym z kwartałów Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Białegostoku. Wyniki badań potwierdziły, iż współcześnie, przy spełnieniu określonych warunków zawartych w zapisach planów oraz w oparciu o obowiązujące regulacje prawne można zastosować zabudowę atrialną, mimo braku jej przywołania w przepisach dotyczących zabudowy mieszkaniowej.(abstrakt oryginalny)

20

W sprawie rozumienia zasady dobrego sąsiedztwa

63%

Zwolak S.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2024

|

nr 2

7-22

Przedmiotem artykułu jest problematyka właściwego rozumienia zasady dobrego sąsiedztwa. Analiza tytułowego pojęcia, uwzględniająca regułę kontynuacji cech zabudowy i zagospodarowania terenu, zapewnienie ładu przestrzennego oraz prawa do zabudowy nieruchomości, prowadzi do szerokiej interpretacji dobrego sąsiedztwa. Przyjęte rozumienie niewątpliwie realizuje interes inwestora, przejawiając się w postępowaniu administracyjnym dotyczącym wydania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w ten sposób, że właściwy organ będzie rozstrzygać wszelkie powstałe wątpliwości na rzecz uprawnień właściciela czy inwestora, respektując zasadę wolności zagospodarowania terenu, w tym jego zabudowy, przy jednoczesnym zachowaniu ładu przestrzennego.(abstrakt oryginalny)