Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Sektor usług i jego zmiany w Polsce i innych krajach UE w latach 1995-2012

100%

Dominiak J., Hauke J.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna / Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

|

2015

|

nr 32

31-43

Dynamicznemu rozwojowi usług, jaki następuje w Polsce od początku lat 90. XX w., towarzyszą przemiany związane ze strukturą sektora usług. Analiza zmian zachodzących w gospodarce prowadzi do wniosku, że coraz większego znaczenia w sektorze usług nabierają usługi wyspecjalizowane, zatrudniające pracowników o wysokich kwalifikacjach zawodowych, wśród nich usługi o wysokim nasyceniu wiedzą oraz grupa usług dla producentów i dla biznesu. Celem pracy jest prezentacja przemian zachodzących w sektorze usług w Polsce na tle innych państw Europy. Analiza zmian strukturalnych zostanie przeprowadzona w oparciu o Polską Klasyfikację Działalności (NACE), na podstawie danych publikowanych przez Główny Urząd Statystyczny i Eurostat.(abstrakt oryginalny)

2

Nowoczesne usługi a poziom rozwoju gospodarczego

100%

Dominiak J.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2017

|

31

|

nr 1 Przemiany strukturalne wybranych sektorów gospodarki = Structural Changes in Selected Sectors of the Economy

81-96

Działalność usługowa, będąca ważną częścią współczesnej gospodarki, nieustannie podlega zmianom. Zmiany te są uwarunkowane procesami ekonomicznymi, które wynikają m.in. z postępu technologicznego, nasilającej się globalizacji i zwiększającej się konkurencyjności. Zgodnie z teoriami działalności usługowej, coraz większego znaczenia nabierają usługi wyspecjalizowane, w których zatrudniani są pracownicy o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Do tych usług należą dynamicznie rozwijające się usługi o wysokim nasyceniu wiedzą. Na rozwój usług wyspecjalizowanych wpłynął także wzrost zapotrzebowania na nowoczesne usługi w dobie rozwoju gospodarki opartej na wiedzy. Zmiany zachodzące w strukturze usług są ściśle związane z procesem rozwoju społeczno-gospodarczego. W procesie rozwoju społeczno-gospodarczego, według Flejterskiego, Panasiuka, Perenca i Rosy (2005), wyróżnia się cztery fazy rozwoju sektora usług: (1) fazę pierwotną charakteryzującą się dominacją usług, które nie wymagają wysokich kwalifikacji, (2) fazę wzrostową, która cechuje się rozwojem usług wymagających pewnych kwalifikacji, (3) fazę obsługi przemysłu i wzrostu konsumpcji usług oraz (4) fazę rozwoju usług opartych na wysokich technologiach. Nowoczesne usługi oparte na wiedzy odgrywają ważną rolę w rozwoju gospodarczym. Celem artykułu jest próba przybliżenia kwestii terminologicznych związanych z usługami nowoczesnymi oraz próba odpowiedzi na pytanie o ich rolę w rozwoju nowoczesnych gospodarek. (abstrakt oryginalny)

3

Zmiany w strukturze usług w aglomeracji poznańskiej w latach 1996-2007

100%

Dominiak J.

Studia Miejskie

|

2010

|

nr 2

95-104

Zmiany polityczne, społeczne i gospodarcze zapoczątkowane w Polsce w 1989 r. stworzyły podstawy do dynamicznego rozwoju sektora działalności usługowej. Lata 90. XX w. charakteryzowały się szybkim wzrostem zatrudnienia w usługach. W latach 1990-2006 udział pracujących w tym sektorze zwiększył się z 37% do 54%. Wzrastał także udział sektora usług w wytwarzaniu wartości dodanej brutto. W 2006 r. sektor usług generował 65% dochodu narodowego (dla porównania w 1990 r. - 54%). Rozwój sektora usług w Polsce był zróżnicowany regionalnie - wysoka dynamika cechowały się województwa z dużymi aglomeracjami miejskimi: mazowieckie, wielkopolskie i małopolskie. W procesie rozwoju społeczno-gospodarczego główną przyczyną rozwoju usług był wzrost popytu na usługi produkcyjne i konsumpcyjne. W przedsiębiorstwach przemysłowych nastąpił wzrost zapotrzebowania na usługi wyspecjalizowane i nowoczesne stosujące zaawansowane technologie, zarówno powstające w ramach przedsiębiorstwa, jak i nabywane. Rozwinęły się usługi tworzące tzw. otoczenie biznesu, głównie branży informatycznej i finansowej. Rosnący poziom życia ludności spowodował większe zapotrzebowanie na usługi konsumenckie: handlowe, medyczne, edukacyjne i turystyczne. Rozwojowi usług, jaki następuje w Polsce od początku lat 90., towarzyszą przemiany w strukturze sektora usług i w organizacji działalności usługowej. Zmiany w strukturze sektora usług polegają na zmianach udziału poszczególnych branż usługowych w usługach ogółem. Coraz większego znaczenia w sektorze usług nabierają usługi wyspecjalizowane, zatrudniające pracowników o wysokich kwalifikacjach zawodowych, wśród nich usługi o wysokim nasyceniu wiedza oraz usługi dla producentów i dla biznesu. Do sekcji usługowych wyróżniających się wysoką dynamiką rozwoju, obok usług handlowych, zalicza się pośrednictwo finansowe (124%) i obsługę nieruchomości i firm (140%). Rozwój tych usług w Polsce nastąpił stosunkowo niedawno, stad są one często określane jako usługi nowe. Wzrost tych usług nabiera istotnego znaczenia w kontekście gospodarki opartej na wiedzy. Celem artykułu jest charakterystyka przemian w sektorze usług w aglomeracji poznańskiej w latach 1996-2007, ze szczególnym uwzględnieniem zależności pomiędzy rangą miasta i charakterem zmian w strukturze usług.(abstrakt oryginalny)

4

Rozwój kompetencji społecznych specjalisty BHP - wyzwanie dla systemu kształcenia

100%

Sadłowska-Wrzesińska J.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2014

|

t. 15, z. 8, cz. 2 Pomiędzy zarządzaniem procesami edukacyjnymi a rynkiem pracy

41-55

Analizując standard kwalifikacji zawodowych dla specjalisty bezpieczeństwa i higieny pracy nie sposób wyzbyć się wrażenia, iż wymagania odnośnie do opisanego zawodu są bardzo wysokie. Zarówno w grupie wiadomości obligatoryjnych dla specjalisty BHP, jak i w grupie umiejętności potrzebnych do realizowania zadań zawodowych, a także w obliczu konieczności posiadania określonych cech psychofizycznych korespondują z sobą treści pozornie odrębne, różnorodne. Świadczy to przede wszystkim o interdyscyplinarnym charakterze omawianego stanowiska oraz o szerokim spektrum oddziaływania samego specjalisty BHP. Mając na uwadze wysokie wymagania i dynamicznie zmieniający się rynek pracy, warto postawić pytanie o wydolność obecnego systemu kształcenia przyszłych specjalistów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Celem artykułu jest wskazanie deficytu w treściach kształcenia dla kandydatów do zawodu specjalisty BHP oraz zaprezentowanie projektu modułu kształcenia, będącego odpowiedzią na ten deficyt. (fragment tekstu)

5

Doradca zawodowy - zawód zaufania publicznego?

100%

Szymanek Z.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2011

|

nr 8

10-15

W wyniku przemian cywilizacyjnych i kulturowych zmieniają sie potrzeby i oczekiwania społeczne. Współczesny człowiek poszukuje różnych form wsparcia, m.in. w podejmowaniu decyzji edukacyjnych i zawodowych. Wzrasta w związku z tym znaczenie poradnictwa zawodowego, a tym samym rola doradców zawodowych. Autorka przedstawia aspekty etyczne pracy doradcy zawodowego w nowym kontekście społeczno-kulturowym i ekonomicznym, który wyznacza jej cele i zadania. Podobnie jak w innych zawodach zaufania publicznego do podstawowych kryteriów profesjonalizmu doradców zawodowych należą wysokie kwalifikacje (kompetencje) zawodowe i moralne oraz zaufanie w relacji klient-doradca. (abstrakt oryginalny)

6

Transgraniczność jako cecha usług nowofalowych. Przykład pogranicza polsko-białoruskiego

100%

Błaszczuk-Zawiła M., Skąpska E.

Gospodarka Narodowa

|

2021

|

nr 2

121-143

Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na pytanie o stopień rozwoju usług nowofalowych w województwie podlaskim, w szczególności jednej z ich cech, jaką jest transgraniczność. Istotność zagadnienia wynika z faktu, że zgodnie z koncepcją władz województwa rozwój relacji z innymi regionami/krajami ma pomóc w przełamywaniu barier rozwojowych Podlasia. Artykuł przygotowano z wykorzystaniem metody analizy danych zastanych (desk research) oraz wyników badań ankietowych nad usługami nowofalowymi przeprowadzonych wśród firm usługowych województwa podlaskiego i Białorusi. Z badań wynika, że podlaskie firmy usługowe są stosunkowo mało otwarte na współpracę z zagranicą. Współpraca z innymi krajami, o ile występuje, przybiera mało zróżnicowane formy. Tymczasem warunki dla jej rozwoju wydają się być korzystne, m.in. z uwagi na relatywnie dużą gotowość firm białoruskich do współpracy (zwłaszcza w zakresie dostępu do zasobów i tworzenia partnerstw dla świadczenia usług kompleksowych), postępujące ocieplenie unijno-białoruskich relacji politycznych czy fundusze unijne przewidziane na rozwój obszarów transgranicznych. W tej sytuacji ważne wydaje się uświadamianie podlaskim przedsiębiorcom możliwości i korzyści z zaangażowania w działalność międzynarodową w różnych jej formach i zakresie, a także ich aktywizacja. W ujęciu prognostycznym można stwierdzić, że destymulantami rozwoju współpracy w najbliższych latach nadal będą peryferyjne położenie województwa (słaba infrastruktura czy dostępność komunikacyjna) oraz stosunkowo niski poziom zamożności białoruskiego społeczeństwa. (abstrakt oryginalny)

7

Inwestowanie w infrastrukturę szkolnictwa wyższego - aspekt społeczno-ekonomiczny (na przykładzie Zespołu Szkół Wyższych w Rybniku

100%

Czempas J.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2005

|

Współczesne kierunki inwestowania - formy i efekty

151-164

Zakres przyjętych do realizacji zadań przez gminę w znacznej mierze zależy od realizowanej polityki społecznej, gospodarczej i administracyjnej, która jest efektem przemian społeczno-gospodarczych i cywilizacyjnych. Inwestycje stymulujące rozwój gospodarczy, to nie tylko te, które są w sferze gospodarki, ale również te, które przeznaczone są w rozwój ludzi, w ich wykształcenie, umiejętności. Miastem, które uznało, że inwestowanie w kapitał ludzki i infrastrukturę intelektualną jest Rybnik. W opracowaniu omówiono założenia "Strategii Rozwoju Województwa Śląskiego na lata 2000-2015", w której Rybnik jest ośrodkiem organizującym usługi wyższego rzędu, szczególnie w zakresie edukacji kultury, usług finansowych i okołobiznesowych.

8

Zmiany struktury sektora usług w Polsce w latach 1995-2012

100%

Dominiak J.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2015

|

29

|

nr 2 Przemiany struktur przemysłu i usług w układach regionalnych = Changes of the Industry and Services Structures in Regional Systems

79-93

Obecny poziom rozwoju sektora usług w Polsce jest przede wszystkim konsekwencją uwarunkowań politycznych i gospodarczych, jakie istniały w państwie w ostatnich dziesięcioleciach. W okresie realnego socjalizmu polityka społeczno-gospodarcza ukierunkowana była na rozwój przemysłu. Udział zatrudnionych w usługach w latach osiemdziesiątych był w porównaniu z rozwiniętymi krajami europejskimi znacznie niższy. Dopiero zmiany polityczne, społeczne i gospodarcze zapoczątkowane w Polsce w 1989 roku stworzyły podstawy do bardziej dynamicznego rozwoju tego sektora. Lata dziewięćdziesiąte charakteryzowały się szybkim wzrostem zatrudnienia w działalności usługowej. W latach 1990-2011 udział pracujących w tym sektorze zwiększył się z 37% do 55%. Wzrastał także udział sektora w wytwarzaniu wartości dodanej brutto. Rozwój sektora usług był zróżnicowany regionalnie - wysoką dynamiką cechowały się województwa z dużymi aglomeracjami miejskimi: mazowieckie, wielkopolskie, małopolskie. Celem artykułu jest prezentacja przemian zachodzących w sektorze usług w Polsce na tle innych państw Europy, a także charakterystyka zróżnicowania przestrzennego tego procesu w Polsce w ujęciu regionalnym. Analiza zmian strukturalnych zostanie przeprowadzona w oparciu o Polską Klasyfikację Działalności 2004 i 2007, na podstawie danych publikowanych przez Główny Urząd Statystyczny. Dynamicznemu rozwojowi usług, jaki następuje w Polsce od początku lat dziewięćdziesiątych, towarzyszą przemiany związane ze strukturą sektora usług. Zmiany w strukturze sektora usług polegają na zmianach udziału poszczególnych rodzajów usług w sektorze trzecim, najczęściej analizowanych w oparciu o miernik zatrudnienia i udział w tworzeniu WDB. Analiza zachodzących zmian prowadzi do wniosku, że coraz większego znaczenia w sektorze usług nabierają usługi wyspecjalizowane, wymagające zatrudnienia pracowników o wysokich kwalifikacjach zawodowych, wśród nich usługi o wysokim nasyceniu wiedzą, oraz grupa usług dla producentów i dla biznesu. Nabierają one dodatkowo jeszcze większego znaczenia w związku z rozwojem gospodarki opartej na wiedzy.(abstrakt oryginalny)

9

Trendy w gospodarce Krakowa w latach 2015-2017

100%

Stec A., Sarzyński K.

Europa Regionum

|

2018

|

36

69-85

Celem artykułu jest ocena trendów w gospodarce Krakowa oraz prezentacja metod ilościowych i jakościowych jako narzędzi umożliwiających precyzyjne diagnozowanie i wspieranie rozwoju gospodarczego. Stało to się możliwe dzięki zastosowaniu metod statystyki opisowej oraz przestrzennej analizy z zastosowaniem narzędzi GIS. Wykorzystane zostały dane o lokalizacji oraz dacie powstania nowych przedsiębiorstw w latach 2015-2017. Na podstawie uzyskanych wyników scharakteryzowano nowo powstające przedsiębiorstwa w Krakowie ze względu na sektor gospodarki, w którym działają, określono profil gospodarczy poszczególnych lokalizacji, wskazano najpopularniejsze lokalizacje dla nowych przedsiębiorstw oraz zbadano przeżywalność nowo powstałych przedsiębiorstw. W analizowanym okresie nastąpiły pozytywne zmiany w gospodarce miasta objawiające się we wzroście udziału przedsiębiorstw świadczących usługi wyższego rzędu, w tym tych wysoce wyspecjalizowanych.(abstrakt oryginalny)

10

Osoba fizyczna jako uczestnik rynku ubezpieczeniowego

80%

Sangowski T.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1997

|

nr 246

59-83

Objęcie regulacją prawną pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz innych podmiotów i osób związanych z rynkiem ubezpieczeniowym stworzyło podstawy do prawidłowego funkcjonowania sfery infrastruktury rynku ubezpieczeniowego. W tym zakresie można wyodrębnić dwa rodzaje działalności osób fizycznych związanych ze sferami infrastruktury rynku ubezpieczeń: pośrednictwo ubezpieczeniowe (jako podstawowa forma działalności gospodarczej osób fizycznych) i inne różnorodne formy działalności (rzeczoznawcy, aktuariusze, dyspaszerzy).