Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Jakie radio? Kontrowersje lat trzydziestych na temat modelu radiofonii w Stanach Zjednoczonych

100%

Golka B.

Studia Medioznawcze

|

2003

|

nr 1 (11)

58-64

Niniejszy artykuł opisuje pierwsze próby regulacji radiofonii w Stanach Zjednoczonych. Radio już w latach trzydziestych stało się w Ameryce zjawiskiem masowym. Początkowo wykorzystywane było ono w znacznej mierze dla realizacji celów oświatowych, jednak z czasem stacje radiowe przybrały przede wszystkim charakter komercyjny. Proces ten budzi! wiele kontrowersji i miał wpływ na kształt unormowań prawnych w tej dziedzinie. (abstrakt oryginalny)

2

The Development of Radio Services in the Second Polish Republic. Social, Strategic and Political Rationale

100%

Kaszuba E.

Społeczeństwo i Ekonomia

|

2014

|

nr 1 (1)

117-132

W II Rzeczypospolitej do połowy lat dwudziestych radiofonia i radioodbiornik uchodziły za techniczną nowinkę. Zwrotu w tej dziedzinie miała dokonać dopiero spółka prywatno-państwowa Polskie Radio. Na mocy ogólnopolskiej państwowej koncesji na "broadcasting", czyli radio do masowego odbioru, uzyskanej 18 VIII 1925 r., stała się bowiem twórcą stałego polskiego radia i rozpoczęła proces radiofonizacji kraju. Stymulowanie rozwoju radiofonii - rozbudowa sieci radiofonicznej i upowszechnienie radia - oprócz znaczenia ekonomicznego, miało istotną wagę społeczną, strategiczną i polityczno-propagandową. Radio zapewniało znaczną swobodę komunikacji społecznej, w związku z tym mogło odegrać istotną rolę w integracji nowo odrodzonego państwa oraz poszerzyć dostęp do oświaty i kultury szerokim warstwom społecznym, także tym upośledzonym z powodu ubóstwa, analfabetyzmu i zamieszkiwania w rejonach cywilizacyjnie odstających od centrum. Musiało ponadto dawać odpór wrogiej propagandzie radiostacji państw ościennych, głównie Niemiec i Związku Radzieckiego, ale również małej Litwy. Ostatecznie II Rzeczpospolita dokonała istotnego postępu w dziedzinie radiofonizacji, tworząc od podstaw bazę techniczną i popularyzując radio wśród mas.(abstrakt oryginalny)

3

Mirosław Lakomy, Rynek radiowy na Górnym Śląsku

84%

Sonczyk W.

Studia Medioznawcze

|

2012

|

nr 3 (50)

170-173

Przyznaję, że po tę skromnych rozmiarów książkę, poświęconą w całości radiofonii w jednym z najważniejszych regionów naszego kraju, sięgnąłem z ciekawością. Choćby dlatego, że podobnych opracowań jest w literaturze przedmiotu niewiele. Od razu jednak powiem, że jej ocena może być tylko ambiwalentna: dobrze, że taka książka w ogóle została opublikowana, ale szkoda, że zarówno pod względem merytorycznym (treściowym), jak i strukturalnym nie spełnia - moim zdaniem - warunków podręcznika dla studentów, a tym bardziej medioznawców, pracowników agencji reklamowych i domów mediowych, nie mówiąc już o "wszystkich mieszkańcach tego regionu" (na co liczy autor, pisząc o kręgu potencjalnych odbiorców swego dzieła). We wstępie (który - mówiąc szczerze - mógłby być obszerniejszy i przede wszystkim zredagowany poprawniej pod względem językowo-stylistycznym) autor zapowiada, że "prezentowane opracowanie dotyczy radia na Górnym Śląsku, opisuje jego historię oraz skomplikowany proces transformacji". O zakresie merytorycznym pisze dalej, że "istotą publikacji jest obraz rozgłośni radiowych z ostatnich 20 lat, nadających w tym regionie i podlegających dynamicznemu procesowi koncentracji. Możemy także zaobserwować rozwijaną z powodzeniem przez nadawców strategię silesianizacji przekazu, dzięki czemu np. Radio Piekary (a obecnie także Radio i Telewizja Silesia czy Radio Fest) odnosi w aglomeracji śląskiej znaczące sukcesy" (s. 9). Nie ulega więc wątpliwości, że autor wyznacza sobie cel bardzo ambitny, ale też trudny do zrealizowania w praktyce (jeśli w ogóle możliwy, biorąc pod uwagę niewielką objętość książki). (fragment tekstu)

4

Radiowe audycje preferowane jako element realizacji misji mediów publicznych w latach 2007-2017

84%

Musialik-Chmiel A.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2020

286

Termin "misja" w obszarze nauk o komunikacji społecznej i mediach pojawia się najczęściej w połączeniu ze słowem "media". Jest też czasem stosowany w odniesieniu do dziennikarzy, zwłaszcza wtedy, gdy ich zadania określane są jako "służba publiczna", a zawód jako "powołanie" lub "posłannictwo". Bogata dyskusja nad rolą i zadaniami mediów we współczesnym świecie, udokumentowana w literaturze przedmiotu, jest prowadzona zarówno wokół powinności dziennikarzy, jak i odpowiedzialności mediów jako specyficznej instytucji i zarazem przedsiębiorstwa produkującego bardzo nietypowy produkt, jakim są informacje i przekazy medialne1. Powinności organizacji medialnych, w tym powinności mediów publicznych, stanowią jedno z bardziej istotnych zagadnień, szczególnie w ostatnich latach w Polsce, czego wyrazem jest nowelizacja Ustawy o radiofonii i telewizji (nazywana dalej u.o.r.t., pierwotnie opublikowana 29 grudnia 1992 roku) z 20 lipca 2018 roku, podpisana przez Prezydenta RP w sierpniu tegoż roku. Nie bez znaczenia pozostaje także to, że nadal wielu dziennikarzy chętnie widzi swoją profesję jako misję zawodową, a nawet życiową, wbrew coraz powszechniejszemu przekonaniu o schyłku misyjnego dziennikarstwa.(fragment tekstu)

5

Kwestia tworzenia frontu narodowego przez PPR w okupowanej Polsce w audycjach rozgłośni im. T. Kościuszki

84%

Karolak A.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2014

|

R. 12, z. 7

81-117

22 czerwca 1941 roku III Rzesza zaatakowała ZSRS. Niekorzystny dla Armii Czerwonej obrót zmagań militarnych na froncie wschodnim spowodował, że działające w państwie sowieckim od 1919 roku struktury Międzynarodówki Komunistycznej (MK) zostały przeniesione w październiku 1941 roku z Moskwy do Ufy1 i Kujbyszewa, przy czym niektóre z nich nadal pozostały w stolicy ZSRS. Po agresji Niemiec na Związek Sowiecki zaistniała potrzeba prowadzenia intensywnej pracy propagandowej. (fragment tekstu)

6

"Pierwsze dni" Polskiego Radia w powojennym Gdańsku

84%

Pepliński W.

Studia Medioznawcze

|

2006

|

nr 3 (26)

96-100

W artykule zostały omówione pionierskie początki Polskiego Radia w Gdańsku po II wojnie światowej. Autor przedstawił powstanie rozgłośni, tworzenie zespołu, uruchomienie radiostacji i nadawanie pierwszych audycji. Poddał również analizie program determinowany okresem, w którym powstawał, i historią Gdańska. (abstrakt oryginalny)

7

The Model of Radio Broadcasting in the Second Polish Republic. Concepts - Struggle for the License - Experimental Radio of the Polish Radio Technical Society

84%

Kaszuba E.

Społeczeństwo i Ekonomia

|

2014

|

nr 1 (1)

133-153

Prezentowany artykuł koncentruje się na zagadnieniach roli radia do powszechnego odbioru w międzywojennej Polsce - czyli, według ówczesnego nazewnictwa zaczerpniętego wprost z języka angielskiego, broadcastingu. W kręgach zaangażowanych w sprawy rozwoju rodzimej radiofonii w pierwszej połowie lat dwudziestych krystalizowały się dwa podstawowe modelowe ujęcia funkcjonowania radia dla mas. Społeczny ruch radiofilów promował koncepcję radia jako instytucji ideowej, służebnej wobec państwa i obywateli. Kręgi biznesowe natomiast traktowały radio jako przedsięwzięcie głównie komercyjne, mimo że nie wyrzekały się misji społecznej. Z obu nurtów wyłonili się liderzy, którzy odegrali ważną rolę w rywalizacji o koncesję radiową. Zygmunt Chamiec, założyciel Towarzystwa Polskie Radio, oparł się w tym celu przede wszystkim na wpływowych osobach ze sfer przemysłowych i politycznych. Stanisław Odyniec zmobilizował zaś społeczny ruch pasjonatów radia, amatorów i profesjonalistów branży radiotechnicznej i dziedzin pokrewnych. To środowisko z sukcesem współtworzyło eksperymentalne radio uruchomione przez Polskie Towarzystwo Radiotechniczne, zapisując się tym samym w historii jako pionierzy polskiego broadcastingu.(abstrakt oryginalny)

8

Radiofonia publiczna w Polsce. Zarys problematyki

84%

Żurakowska M.

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2011

|

nr 6 (1)

225-241

Od początku swego istnienia radio (1925 rok3) pełniło funkcje misyjną. Przed wojną program ogólnopolski składał się z audycji przygotowanych w Warszawie i w rozgłośniach regionalnych. Z naszej inicjatywy Polskie Radio współpracowało również od marca 1927 roku z innymi europejskimi nadawcami - na zasadzie wymiany transmitowano koncerty z Wiednia, a Międzynarodowa Unia Radiofoniczna wyłoniła specjalną Komisję Wymiany Programów, powierzając jej kierownictwo Polakowi, Zbigniewowi Chamcowi (wcześniej dyrektorowi Polskiego Radia w Warszawie). W roku 1929 Polskie Radio otrzymało nową koncesję, umożliwiającą uruchomienie radiostacji, która byłaby słyszalna na terenie całego kraju. Od maja 1931 roku pracę rozpoczęła radiostacja w Raszynie. Równocześnie w całym kraju prowadzono akcję radiofonizacyjną, promując sprzedaż taniego detektorowego (niewymagającego zasilania prądem) odbiornika polskiej konstrukcji. Nowa koncesja stawiała również wymóg powołania Rady Programowej we wszystkich rozgłośniach regionalnych i w Warszawie. Wypada podkreślić, że propozycje poszczególnych rozgłośni zawierały wszystkie elementy misji Radia, które do dziś uważane są za konieczne u nadawców publicznych. Edukacja, poradnictwo, muzyka, literatura, rozrywka wypełniały codzienny ogólnopolski program. Działały Redakcje: Wiadomości, Literacka, Odczytowa, Muzyczna. Lata do drugiej wojny światowej określano złotymi. Umiejętności dziennikarzy i możliwości techniczne radia były na wysokim poziomie, sprawdzianem okazała się transmisja z uroczystości pogrzebowych Józefa Piłsudskiego w maju 1935 roku. Wykorzystano 34 mikrofony sprawozdawcze, 51 linii przesyłowych oraz pracę 44 techników i 11 dziennikarzy. Przez 15 godzin relacjonowano ostatnią drogę Marszałka z Warszawy do Krakowa, na Wawel.(fragment tekstu)

9

Zarys rozwoju polskiej radiofonii w aspekcie przestrzennym

84%

Hoff T.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

1992

|

26

1-20

Artykuł przedstawia w zarysie rozwój polskiej radiofonii, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień geograficznych, a więc zróżnicowania przestrzennego, dynamiki wzrostu bazy materialnej radia oraz zmian w strukturze i rozmieszczeniu tej bazy, od jej powstania do 1988 roku. Oceniono te przemiany od strony ilościowej i jakościowej, a także porównano dane dotyczące rozwoju polskiej radiofonii z odpowiednimi danymi dla świata i Europy, w tym dla grupy byłych krajów socjalistycznych.

10

Wybrane problemy rozwoju działalności programowej radiofonii na świecie

67%

Hoff T.

Rzeszowskie Zeszyty Naukowe. Prawo, Ekonomia / Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Filia w Rzeszowie

|

1995

|

18

115-133

Autor przedstawił w aspekcie przestrzennym rozwój działalności programowej i bezpośrednio z nią związanej tzw. bazy studyjnej radiofonii tj. budynków i urządzeń służących produkcji i przygotowaniu programów do emisji, a także współpracy międzynarodowej w tym zakresie od momentu powstania radiofonii publicznej do końca lat 80-tych. Na podstawie międzynarodowej statystyki UNESCO autor przedstawił też analizę zmian w strukturze rodzajowej programów radiowych w latach 1971-1989.